“Ornella Muti: Shpirti i Lirisë dhe Bukuria e Pavdekshme e Kinemasë”

Rrevista Prestige

#inspiration

#Artist.#sinemart

Rubrika: Yje të artit botëror që na frymezojnë.

“Ornella Muti: Shpirti i Lirisë dhe Bukuria e Pavdekshme e Kinemasë”

🌻✨️Ornela Muti është një figurë që shndrin midis reales dhe mitit, një grua që u bë simbol i bukurisë, pasionit dhe lirisë femërore në një kohë kur bota e kinemasë ishte ende një territor i fortë mashkullor. Ornella Muti nuk është vetëm një aktore: ajo është një imazh i gjallë i artit, një rrëfim i një jete të jetuar me intensitet të plotë.

Jeta e saj ngjan me një tregim të gjatë dhe të mbushur me kthesa: dashuri të mëdha, lëndime të thella, sukses që shpërthen në ekran, por edhe plagë të fshehta që i kanë dhënë thellësi shpirtit të saj. Ajo nuk u rrit në luks, as në qetësi. Qysh fëmijë përjetoi humbjen e të atit — një plagë që i dha forcë të parakohshme dhe e shtyu drejt botës së punës e të artit. Në moshën katërmbëdhjetë vjeç, një vajzë me sy të mëdhenj e ëndërrimtarë, ajo u hodh në botën e kinemasë pa ditur se po hynte në një univers që do ta bënte të pavdekshme.

Debutimi i saj në filmin La moglie più bella (1970), nën drejtimin e Damiano Damiani, nuk ishte një hyrje e butë në art: ishte një përplasje me realitetin. Regjisori kërkonte ndjenja të vërteta, dhe shpesh përdorte mënyra të ashpra për t’i marrë ato nga një vajzë shumë e re. Dhimbja e atyre xhirimeve la gjurmë, por edhe e farkëtoi si artiste. Brenda pak vitesh ajo do të bëhej një ndër aktoret më të njohura të kinemasë italiane, një figurë që pushtonte ekranin me një pranverë të përhershme në sytë e saj.

Ornella nuk ishte vetëm e bukur — ajo kishte një mënyrë të veçantë për të jetuar dhe për të dashur. Ajo rrëfen: “Nuk e konceptoj seksin për hir të seksit. Gjithmonë bie në dashuri kur dikush është qesharak.” Kjo filozofi e saj e thjeshtë dhe e thellë e bëri të afërt me publikun: ajo nuk ishte një statujë, por një shpirt që ndiente. Ishte kjo ndjeshmëri që e bëri të krijonte një lidhje të fuqishme me figura si Adriano Celentano, një romancë që shpërtheu si flakë dhe u shua shpejt, por mbeti si kujtim i fortë në jetën e njerzve

Para Celentanos, kishte një tjetër dashuri — ajo me Luca Cordero di Montezemolo, një romancë rinore plot zjarr, spontaneitet dhe ëndrra. Ajo kujton si ai i thërriste “Të dua!” në mes të rrugës, si një djalë që nuk njeh as turp, as frikë. Ai ishte dashuria e parë, por edhe zhgënjimi i parë, sepse ai zgjodhi një tjetër. Nga kjo përvojë ajo mësoi një nga ligjet më të vërteta të jetës: dashuria është e bukur, por jo gjithmonë e përjetshme.

✨️✨️❤️Në vitet ’70 dhe ’80, Ornella Muti u bë një nga fytyrat më të dashura të kinemasë italiane dhe ndërkombëtare. Filma si Flash Gordon, Il bisbetico domato, Innamorato pazzo dhe dhjetëra të tjerë i dhanë famë botërore. Ajo punoi me regjisorë të njohur dhe aktorë të mëdhenj, duke e kthyer prezencën e saj në një simbol të përzierjes mes sensualitetit dhe inteligjencës aktoriale

Episodet kryesore nga jeta.

Ajo mbërriti në botën e kinemasë si një erë e butë mesdhetare që nuk e pret askush, por që i kthen të gjithë kokën nga ajo. Ornella Muti është shumë më tepër sesa një aktore: është një faqe e gjallë në historinë e kinemasë italiane, një grua që jetën e vet e ka jetuar si një film me shumë akte.

Ishte vetëm katërmbëdhjetë vjeç kur regjisorët e panë në rrugë dhe e zgjodhën për një rol në La moglie più bella. Nuk kishte përvojë, nuk kishte shkollë aktrimi, por kishte një fytyrë që fliste dhe një dritë që nuk mund të fshihej. Ajo vetë e kujton si një përvojë të ashpër: në skenën e parë, regjisori Damiano Damiani e goditi që të qante me të vërtetë. “Isha e tmerruar — nuk e dija kurrë kur do të vinte shuplaka tjetër,” ka rrëfyer më vonë. Kjo ishte “dëshmia e zjarrit” e një vajze që sapo kishte humbur të atin dhe po mbante mbi supe familjen e vet.

Ky ishte Episodi i parë i madh — një vajzë e thjeshtë që hyri në film jo nga ëndrra për famë, por nga nevoja. Dhe pikërisht aty, arti e zgjodhi atë.

Dashuria e parë dhe thirrja në rrugë

Në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeç, ajo përjetoi dashurinë e parë me Luca Cordero di Montezemolo, një episod që do të mbetej në kujtesën e saj si një film romantik i viteve të arta. Ai vraponte nëpër rrugët e Romës dhe i bërtiste “Të dua!” para të gjithëve, si në një skenë të shkruar për të. I dha një unazë martese, e bëri të ndjehej si një princeshë. Por si shumë histori të rinisë, edhe kjo mori fund në mënyrë të papritur: ai zgjodhi një tjetër. Dhe ajo e kuptoi herët një të vërtetë të hidhur: dashuria është një zjarr që nuk të premton përjetësi.

Lidhja e ndaluar me një legjendë

Në kulmin e rinisë dhe famës, Ornella jetoi një tjetër episod të fortë: dashurinë me Adriano Celentano.

Ishte një lidhje e shkurtër, plot pasion dhe konfuzion. “Ai tha se ishim bashkë pa më pyetur fare. Ishte e dhunshme. Por ishte dashuri,” kujton ajo.

Ishte periudha kur ajo ishte e martuar me Federico Facchinetti, dhe kjo histori shkaktoi tronditje. Megjithatë, ajo e kujton si një ndjenjë të sinqertë. “Do të kisha qëndruar,” ka thënë, “por ndoshta ishte më mirë kështu.”

Ky episod i dashurisë së ndaluar është një faqe tjetër e historisë së saj — jo për t’u fshehur, por për t’u kuptuar si pjesë e udhëtimit të saj personal.

Në vitet që pasuan, Ornella Muti u bë një nga aktoret më të dashura të ekranit. Filma si Il bisbetico domato dhe Innamorato pazzo me Adriano Celentano, si dhe roli i saj në Flash Gordon, e kthyen në ikonë ndërkombëtare.

Ajo u bë sinonim i bukurisë natyrore, sensualitetit inteligjent dhe gruas së lirë që nuk i përket askujt — vetëm vetes.

Pas dritave të skenës fshiheshin edhe periudha të vështira: ndarja nga partnerët, rritja e fëmijëve me shumë përkushtim, presioni i famës. Në vend që të mbyllej, ajo zgjodhi të jetojë me dinjitet e qetësi, duke u tërhequr në fermën e saj në Monferrato, larg zhurmës së botës së spektaklit. Aty, midis natyrës, kujtimeve dhe qetësisë, ajo gjeti një tjetër dimension të jetës: lirinë e brendshme.

Gjatë karrierës së saj ka marrë shumë çmime e vlerësime për kontributin në kinemanë italiane dhe botërore, duke u konsideruar një ndër aktoret më të rëndësishme të brezit të saj. Por më e rëndësishmja është trashëgimia që lë pas: një model i gruas që jeton plotësisht, që dashuron pa frikë dhe që nuk fsheh plagët — sepse ato janë pjesë e bukurisë

Përveç skenës, Ornella jetoi një jetë të pasur si grua dhe nënë. Ajo rriti tre fëmijë, shpesh duke mbajtur vetë peshën e përgjegjësive. Për të, familja nuk ishte strehë nga fama, por thelbi i vërtetë i jetës. Në fermën e saj në Monferrato, ajo gjeti paqe — një vend ku mund të ndalonte dhe të merrte frymë mes natyrës dhe kujtimeve.

Karriera e saj është kurorëzuar me shumë çmime dhe nderime për kontributin në kinemanë italiane. Ajo ka marrë vlerësime për bukurinë e saj ikonike, por edhe për talentin dhe aftësinë për të interpretuar role të thella, që shkojnë përtej sipërfaqes së ekranit.

Ornella Muti mbetet një grua që ka jetuar sipas rregullave të veta. Ajo ka njohur dhimbjen, por nuk e ka lejuar të jetë pengesë; ka dashuruar me pasion, edhe kur dashuria nuk i është kthyer në të njëjtën mënyrë. Ka ndërtuar një karrierë që sot shërben si shembull për shumë artiste të reja: bukuria është një dhuratë, por është shpirti që mbetet.

ajo mbetet një figurë që nuk mund të kufizohet në një datë lindjeje, në një listë filmash apo në një roman dashurie. Ajo është një histori më vete — një vajzë që u rrit para kohe, një grua që luftoi, një aktore që preku zemrat e miliona njerëzve dhe një shpirt që e do jetën me gjithë dritat e hijet e saj.

© 2024–2025 Liliana Pere – Founder. Publisher. Researcher. Author

Prestige Magazine

All rights reserved.