Samantha Cristoforetti – Një yll që u bë komandante e yjeve

Founding Publisher.LP
Dec 3
3 min read

Në historinë e njerëzimit, figura e Samantha lindi për të na kujtuar se qielli nuk është kufiri, por fillimi i një udhëtimi.

Samantha Cristoforetti, astronautja italiane, është një nga këta emra që shkëlqejnë si yje të rrallë në një qiell të pafund. Historia e saj është një simfoni e dijes, e guximit dhe e përkushtimit, ku notat e jetës ngjiten nga Alpet italiane deri në kozmos.

Samantha lindi më 26 prill 1977 në Milano, por u rrit në një fshat malor, Malé në Trentino, aty ku qielli është më i pastër dhe horizonti të tundon me misterin e së panjohurës. Një vajzë që rritej mes maleve dhe librave, duke parë lart yjet dhe duke i ndjerë si ftesë.

Familja e saj nuk ishte aristokraci e shkencës, por thjeshtësi e zakonshme që mbolli tek ajo rrënjët e forta të punës dhe ëndrrave të mëdha.

Në kujtesën e fëmijërisë së saj, qielli i natës nuk ishte vetëm sfond, por një libër i hapur i universit. Ashtu siç Bethoveeni dëgjoi muzikën brenda vetes përtej shurdhimit, Samantha dëgjoi thirrjen e hapësirës përtej kufijve të dukshëm.

Dashuria për të ditur e çoi drejt Universitetit Teknik të Mynihut, ku studioi Inxhinieri Mekanike, duke u thelluar në aeronautikë dhe struktura të lehta. Aty, ajo nuk ndiqte vetëm një diplomë, por ndërtonte krahë të padukshëm për t’u ngritur mbi tokë.

Më pas, hapat e saj e çuan në Francë dhe Rusi për studime shtesë, ndërsa në vitin 2005, në Akademinë Ajrore të Pozzuolit, mori diplomën në Shkencat Aeronautike, duke u nderuar me “Shpatën e Nderit” – një simbol që i përshtatej një kaloreshe të qiellit.

Në vitin 2001, ajo iu bashkua Forcave Ajrore Italiane. U trajnua në SHBA, në programin Euro-NATO Joint Jet Pilot Training, ku pilotët më të mirë të botës kaliten në qiellin e Teksasit. Aty mori licencën e pilotes ushtarake në 2006.

Fluturoi mbi avionë si Aermacchi SF-260, T-37, T-38, MB-339A/CD dhe AM-X, duke grumbulluar mbi 500 orë fluturimi. Çdo orë në ajër ishte një faqe e re e librit të saj të jetës, një poezi mekanike mes reve.

Në këtë periudhë, ajo ishte si një Simone de Beauvoir e qiellit, duke thyer tabu dhe duke dëshmuar se femrat nuk kishin vetëm tokën për të ecur, por edhe qiellin për të komanduar.

Misioni i pafund – Hapësira

Në vitin 2009, Cristoforetti u përzgjodh nga ESA (Agjencia Hapësinore Evropiane) si astronaute – një nga më të vështirat dhe më të nderuarat zgjedhje në botë. Ishte si të fitonte një çmim Nobel i guximit.

Më 2014, ajo u nis drejt kozmosit me misionin Expedition 42/43 (Futura), duke kaluar gati 200 ditë në orbitë. Ajo theu rekordin për kohën më të gjatë në hapësirë për një grua evropiane, duke u bërë Odiseja femërore e universit modern.

Në vitin 2022, u rikthye me misionin SpaceX Crew-4 (Minerva). Në këtë udhëtim, historia mori një kthesë epike: ajo u bë komandantja e parë femër evropiane e Stacionit Ndërkombëtar Hapësinor. Një nder që e vuri emrin e saj në radhë me kapitenët e mëdhenj të eksplorimit njerëzor, ashtu si Shackleton në Antarktidë apo Columbus në detin e panjohur.

Për meritat e saj, u nderua me titullin Kavaliere e Madh e Kryqit të Rendit të Meritës së Republikës Italiane (2015).

Por përtej medaljeve, nderimi më i madh është shpresa që ajo ndezi tek mijëra vajza dhe djem, duke u treguar se ëndrrat nuk janë të paarritshme.

Është Ambasadore e UNICEF-it, flet gjashtë gjuhë dhe është gjithnjë në udhëtim drejt dijes – si një Umberto Eco i hapësirës, që kërkon të lexojë bibliotekën e pafund të yjeve.

Në krahasim me gjeni të artit dhe letërsisë, ajo është si Virginia Woolf që shkroi me fjalë rrjedhë të ndërgjegjes, vetëm se Samantha shkroi me fluturime rrjedhë të orbitës.

Si Pavese, ajo gjeti kuptim në udhëtim; si Primo Levi, ajo shndërroi kujtesën në testament njerëzor.

Nëse muzika e Mozartit ishte harmonia e shpirtit njerëzor, atëherë udhëtimi i Cristoforetti është simfonia e shpirtit të njerëzimit që guxon të ngjitet në yje.

Ajo nuk është thjesht një astronaute; është një metaforë e ëndrrave tona kolektive, një fener që ndriçon rrugën për brezat që vijnë.

Trashëgimia e saj? Një mesazh i qartë: qielli nuk është fundi i botës, por hyrja në të.

Samantha Cristoforetti mbetet një yll që u bë komandante e yjeve, një kujtesë se edhe në epokën e teknologjisë, udhëtimet më të mëdha janë ato që lindin nga ëndrrat njerëzore.

Themeluese

Botuese.Autore

Revista Prestige.