Besëlidhja e Lezhës, e mbajtur më 2 mars 1444 në Katedralen e Shën Kollit në Lezhë, nuk u quajt zyrtarisht shtet, por përfaqësonte një aleancë politiko-ushtarake ndërmjet princërve shqiptarë

Besëlidhja e Lezhës, e mbajtur më 2 mars 1444 në Katedralen e Shën Kollit në Lezhë, nuk u quajt zyrtarisht shtet, por përfaqësonte një aleancë politiko-ushtarake ndërmjet princërve shqiptarë kundër Perandorisë Osmane.

Organizimi dhe pjesëmarrësit:

Kuvendi u organizua me nismën e Gjergj Kastriotit-Skënderbeut. Në të morën pjesë figura të shquara të aristokracisë shqiptare, si:

Gjergj Arianiti

Andrea Topia, së bashku me djemtë e tij, Kominin dhe Muzakën, dhe nipin Tanushin

Nikollë dhe Pal Dukagjini

Pjetër Spani me katër djemtë e tij: Aleksin, Bozhidarin, Vruoan dhe Mirkon

Lekë Zaharia

Teodor Muzaka i Riu dhe anëtarë të tjerë të familjes Muzaka

Lekë Dushmani

Gjergj Stres Balsha

Stefan Gjurashi (Cernojeviçi) me bijtë e tij, Gjergjin dhe Gjonin

Gjithashtu, morën pjesë përfaqësues të malësive shqiptare dhe të Republikës së Venedikut si vëzhgues.

Vendimet kryesore:

Formimi i një Besëlidhjeje Arbërore me Skënderbeun si kryetar dhe komandant të përgjithshëm.

Krijimi i një ushtrie të përbashkët nën komandën e Skënderbeut.

Themelimi i një arke të përbashkët për të përballuar shpenzimet e luftës.

Këto vendime synonin bashkimin e forcave shqiptare për të përballuar kërcënimin osman.

Aleatët:

Përveç princërve shqiptarë, në Besëlidhje mori pjesë edhe sundimtari i Malit të Zi, Stefan Cernojeviçi, duke zgjeruar kështu aleancën edhe me forca të tjera ballkanike.

Rezultatet:

Bashkimi i principatave shqiptare nën një komandë të vetme.

Krijimi i një ushtrie të përbashkët që arriti të përballojë me sukses sulmet osmane për 25 vjet.

Vendosja e themeleve për një shtet të përqendruar shqiptar, duke shënuar kulmin e traditës shtetërore në mesjetën shqiptare.

Besëlidhja e Lezhës shënoi një hap të rëndësishëm drejt bashkimit politik të tokave shqiptare dhe krijimit të një identiteti të përbashkët kombëtar.