Kleoniqi Surmeli – Gruaja në Hijen e Historisë.Gruaja E Ismail Qemalit.

Kleoniqi Surmeli – Gruaja në Hijen e Historisë

Në historinë shqiptare, emri i Ismail Qemalit është i skalitur si arkitekti i Pavarësisë, por pak është folur për gruan që e shoqëroi në jetën e tij, Kleoniqi Surmeli. Ajo nuk ishte një figurë publike, nuk kërkoi vëmendje dhe, si shumë gra të tjera të historisë, mbeti në hije. E megjithatë, ndikimi i saj në jetën e burrit dhe familjes së tyre ishte i pashmangshëm.

Origjina dhe Fëmijëria e Kleoniqit

Kleoniqi Surmeli lindi në një familje fisnike greke në Edirne (Adrianopojë), një qytet i rëndësishëm në Perandorinë Osmane. Babai i saj, Antoni Surmeli, ishte një fisnik i njohur, i cili i trashëgoi vajzës së tij vlerat e kulturës dhe edukatës aristokratike.

Që në moshë të vogël, Kleoniqi u rrit në një ambient të pasur me tradita dhe njohuri. Si pjesë e një familjeje të ngritur, ajo mori një arsim të mirë dhe u formua si një grua me intelekt dhe finesë, gjë që do të ndikonte edhe në marrëdhënien e saj me Ismail Qemalin.

Takimi me Ismail Qemalin

Rrugët e tyre u kryqëzuan në fund të shekullit të 19-të në Rusçuk (sot Ruse, Bullgari), një qytet i Perandorisë Osmane, ku Ismail Qemali shërbente si funksionar i lartë administrativ. Në atë kohë, Ismail Qemali ishte një burrë i ditur dhe i përkushtuar ndaj reformave, një njeri me vizion dhe aspirata të mëdha për kombin shqiptar.

Takimi me Kleoniqin ishte i veçantë. Ata u njohën në një rreth aristokratësh dhe intelektualësh dhe ndjenë një tërheqje të ndërsjellë. Kleoniqi ishte një grua elegante, e mençur dhe e kultivuar – një partnere që mund ta kuptonte dhe mbështeste një njeri si Ismail Qemali.

Martesa dhe Sfidat e Kohës

Martesa e tyre nuk ishte një vendim i lehtë. Në atë kohë, martesat ndërmjet feve të ndryshme ishin të rralla dhe të ndërlikuara. Ismail Qemali, një mysliman shqiptar nga Vlora, dhe Kleoniqi, një grua e krishterë ortodokse me rrënjë greke, përballeshin me paragjykime dhe sfida.

Megjithatë, dashuria e tyre triumfoi. Ata u martuan dhe krijuan një familje të madhe e të lumtur. Bashkimi i tyre nuk ishte vetëm një lidhje personale, por edhe një shembull i bashkëjetesës kulturore dhe respektit të ndërsjellë.

Familja dhe Jeta Familjare

Kleoniqi dhe Ismail Qemali patën nëntë fëmijë – gjashtë djem dhe tre vajza. Rritja dhe edukimi i tyre ra kryesisht mbi shpatullat e Kleoniqit, pasi Ismail Qemali ishte shpesh i angazhuar në udhëtime dhe çështje diplomatike për Shqipërinë.

Ajo ishte një nënë e përkushtuar dhe një grua që e ruajti unitetin e familjes edhe në kohët më të vështira. Duke jetuar në vende të ndryshme për shkak të punës së Ismail Qemalit, ajo u përshtat me sfida të reja, duke siguruar një jetë të qëndrueshme për fëmijët e tyre.

Një Grua në Hijen e Historisë

Edhe pse Kleoniqi nuk ishte një figurë publike, ajo luajti një rol kyç në jetën e Ismail Qemalit. Ai e kishte pranë në momentet e tij më të rëndësishme dhe gjeti tek ajo mbështetjen që i nevojitej për të përballuar betejat politike dhe diplomatike.

Pavarësisht kësaj, emri i saj nuk u përmend shpesh në historinë shqiptare. Shumë burime nuk e përmendin fare, dhe asnjë fotografi e saj nuk është ruajtur.

Vdekja dhe Harrimi

Kleoniqi ndërroi jetë në vitin 1918, një vit para se të ndërronte jetë Ismail Qemali. Ajo u varros në Spanjë, ku jetonte një pjesë e familjes së tyre. Fatkeqësisht, si shumë gra historike, edhe varri i saj mbeti i harruar.

Në mënyrë ironike, në të njëjtin vend ndodhen edhe eshtrat e Donika Kastriotit, bashkëshortes së Gjergj Kastriotit Skënderbeut, një tjetër grua e rëndësishme që historia shqiptare nuk e ka vlerësuar sa duhet.

A Ka Ardhur Koha për ta Kujtuar?

Sot, ndoshta është momenti i duhur që historia shqiptare t’i japë Kleoniqi Surmelit vendin që meriton. Si gruaja e parë e shtetit shqiptar, një nënë e përkushtuar dhe një mbështetje e fuqishme për një prej figurave kryesore të kombit, ajo meriton të kujtohet.

Një veprim simbolik, si vendosja e një pllake përkujtimore ose sjellja e eshtrave të saj në Shqipëri, do të ishte një mënyrë për të nderuar figurën e saj dhe për të reflektuar mbi rolin e grave në historinë shqiptare.

Kleoniqi Surmeli nuk ishte vetëm bashkëshortja e Ismail Qemalit, por edhe një grua e fortë, e urtë dhe e përkushtuar. Ajo përfaqëson një brez grash që qëndruan në prapaskenë, duke ndihmuar burrat e tyre të bëjnë histori. Është koha që Kleoniqi të mos mbetet më në hije, por të njihet si pjesë e trashëgimisë shqiptare.

Kleoniqi Surmeli – Gruaja e Paharruar e Ismail Qemalit

Në historinë shqiptare, Ismail Qemali është një emër i skalitur thellë në kujtesën kombëtare, por përkrah tij qëndroi një grua, emri i së cilës mbeti në hije: Kleoniqi Surmeli. Historia e saj është një histori dashurie, përkushtimi dhe sakrifice, por edhe një dëshmi e heshtur e grave që ndikuan në historinë e kombit tonë pa kërkuar famë.

Origjina dhe Rruga Drejt Dashurisë

Kleoniqi Surmeli lindi në një familje fisnike greke në Edirne (Adrianopojë), një qytet historik në Perandorinë Osmane, ku kulturat dhe traditat bashkoheshin në mënyrë unike. Babai i saj, Antoni Surmeli, ishte një njeri i pasur dhe me ndikim, i cili i dha Kleoniqit një edukim të fortë dhe një jetë të mbushur me vlera aristokratike.

Fati e çoi Kleoniqin të takonte Ismail Qemalin në qytetin Rusçuk (sot Ruse, Bullgari), në fund të shekullit të 19-të, kur ai shërbente si funksionar i lartë në administratën osmane. Ishte një kohë kur normat shoqërore dhe fetare krijonin barriera të forta për martesat ndërmjet feve të ndryshme, por dashuria e tyre i sfidoi këto pengesa.

Martesa dhe Jeta Familjare

Pavarësisht sfidave dhe kundërshtimeve të mundshme, Ismail Qemali dhe Kleoniqi vendosën të lidhin jetën e tyre. Ajo i qëndroi përkrah burrit të saj në çdo hap, duke u bërë një mbështetje e fortë për të, si në aspektin emocional, ashtu edhe në atë familjar.

Martesa e tyre solli në jetë nëntë fëmijë – gjashtë djem dhe tre vajza. Në një kohë kur vdekshmëria foshnjore ishte e lartë, rritja e një familjeje kaq të madhe ishte një arritje më vete. Kleoniqi u përkujdes për ta me përkushtim të jashtëzakonshëm, duke u siguruar që ata të merrnin një edukim të mirë dhe të trashëgonin vlerat e larta të familjes.

Në Hijen e Historisë

Edhe pse ishte bashkëshortja e një prej figurave më të rëndësishme të Shqipërisë, Kleoniqi qëndroi larg politikës dhe vëmendjes publike. Ajo nuk kërkoi asnjëherë njohje për rolin e saj dhe mbeti një grua e përkushtuar ndaj familjes dhe bashkëshortit.

Përkundër kësaj, martesa e Ismail Qemalit me një grua greke u bë një çështje që kundërshtarët e tij politikë e përdorën kundër tij. Ata e akuzuan si "grekofil" dhe e vunë në dyshim përkushtimin e tij ndaj çështjes shqiptare. Megjithatë, historia dëshmoi se Ismail Qemali ishte një patriot i palëkundur dhe Kleoniqi ishte thjesht gruaja që ai donte, jo një pengesë për idealet e tij.

Humbja dhe Harrimi

Kleoniqi ndërroi jetë në vitin 1918, vetëm një vit para se të ndërronte jetë edhe Ismail Qemali. Në atë kohë, një pjesë e familjes së tyre ndodhej në Spanjë, dhe aty u varros edhe ajo. Megjithatë, siç ka ndodhur shpesh me gratë historike, varri i saj mbeti i harruar dhe nuk iu dha asnjë nderim i veçantë.

Ironikisht, në të njëjtin vend ndodhen edhe eshtrat e Donika Kastriotit, bashkëshortes së Gjergj Kastriotit Skënderbeut, një tjetër grua që historia shqiptare nuk e ka vlerësuar sa duhet.

A Ka Ardhur Koha për ta Kujtuar?

Duke parë që figura e Kleoniqi Surmelit ka mbetur e harruar, ndoshta është koha që historia shqiptare t’i japë vendin që i takon. Ajo ishte zonja e parë e shtetit shqiptar, një nënë e përkushtuar dhe një mbështetje e fortë për themeluesin e shtetit.

Një veprim simbolik, si vendosja e një pllake përkujtimore ose sjellja e eshtrave të saj në Shqipëri, do të ishte një mënyrë për të treguar respekt për kontributin e saj. Ajo mund të mos ketë mbajtur fjalime, të mos ketë qenë në krye të lëvizjeve politike, por ishte forca e heshtur që ndihmoi Ismail Qemalin të qëndronte i fortë në betejën e tij për pavarësinë e Shqipërisë.

Një Grua, Një Dashuri, Një Trashëgimi

Historia e Kleoniqi Surmelit është më shumë se një histori martese. Ajo është një histori dashurie, guximi, dhe përkushtimi. Një grua që la gjithçka pas për të ndjekur zemrën, një nënë që u përkujdes për një familje të madhe në kohë të vështira, dhe një bashkëshorte që mbështeti një nga burrat më të mëdhenj të Shqipërisë.

Për shumë kohë, ajo mbeti në hije, por ndoshta ka ardhur koha që historia t’i japë dritën që meriton.

Pergatiti.Liliana Pere.