Maria Colombo, një jetë për matematikën dhe katër fëmijët e saj
Matematika, e cila sapo ka mbushur 35 vjeç, fitoi çmimin më prestigjioz evropian në këtë sektor, çmimin Ems, në korrik dhe, tani, edhe Medaljen Stampacchia
nga Monica Coviello
2 shtator 2024
Maria Colombo
Maria ColomboMaurizio Maule / ipa-agency.net
Kur, në korrik, ajo fitoi çmimin më prestigjioz evropian për matematikën, çmimi Ems, Maria Colombo, e cila mbushi 35 vjeç në maj, nuk ishte në gjendje të shkonte dhe ta mblidhte personalisht, në Sevilje: djali i saj më i vogël, Giuseppe, kishte lindur katër ditë më parë. Tani që ka fituar edhe Medaljen Stampacchia, një tjetër njohje e rëndësishme ndërkombëtare për studiuesit e llogaritjes së variacioneve, megjithatë, në Erice, për të mbledhur çmimin, ai e çoi edhe atje (i cili është ende duke allaitur), ndërsa tre fëmijët e tjerë, Paolo, Caterina dhe Marta, 6, 4 dhe 2 vjeç, qëndruan në shtëpi me babanë e tyre.
Maria Colombo ka djegur skenat që kur ishte në shkollë të mesme: ajo mori diplomën e shkollës së mesme shkencore në Luino, në provincën Varese, në katër vjet në vend të pesë, dhe masterin e saj në Normale di Pisa në katër të tjera. Pas tre vjetësh si studiuese me afat të caktuar, në moshën 32-vjeçare ajo u bë profesoreshë e plotë në Universitetin Politeknik të Lozanës, pa u bërë as bashkëpunëtore.
"Historia ime me matematikën filloi duke marrë pjesë në Olimpiadën Ndërkombëtare të Matematikës në shkollën e mesme," shpjegoi ai për Corriere. "Falë Olimpiadës, pata mundësinë të ndiqja kurse verore për nxënësit e shkollave të mesme në Normale. Rezultati: deri në vitin e katërt të shkollës së mesme tashmë isha i avancuar mirë në të gjitha lëndët shkencore. Deri tani shkolla, por edhe lojërat matematikore, ishin shumë të ngushta për mua. Duhej të gjeja një thellësi tjetër. Dhe kështu, duke studiuar vetëm lëndët letrare të dy viteve të fundit, arrita të merrja menjëherë diplomën e shkollës së mesme dhe të regjistrohesha në universitet një vit më parë."
Në Pisa, me profesorin e tij, Luigi Ambrosio, ai u njoh me matematikën e Ennio De Giorgi "dhe jeta ime ka ndryshuar. Para se të mendoja se po bëja teorinë e numrave, pra një matematikë më abstrakte. Atje zbulova se ajo që më interesonte vërtet ishte studimi i ekuacioneve themelore të fizikës nga pikëpamja matematikore. Kjo është ajo me të cilën merrem ende sot."
REKLAMA
Duke arritur të menaxhojë, në të njëjtën kohë, familjen e tij të madhe. "Unë kurrë nuk kam përjetuar punë dhe familje si një problem pajtimi. Nëse diçka, si një aventurë, që më ndodhi mua. Në Zyrih, ku kisha shkuar për post-doc, takova bashkëshortin tim të ardhshëm, Simone, një inxhinier që po bënte doktoraturën në Politecnico di Milano. Pasioni për matematikën dhe dëshira për të pasur fëmijë u rritën së bashku." Sekreti ishte të mësoja "ta përdorja kohën ndryshe: nuk mund të qëndroj më në universitet deri vonë në mbrëmje, por nga ana tjetër nuk mund të rrija kurrë në shtëpi dhe kaq. I jam mirënjohës burrit tim që bëri një sakrificë për të qenë në gjendje të gjente një punë pranë meje, por në të njëjtën kohë mendoj se mungesat e mia nga shtëpia, fakti që kur udhëtoj prania e tij bëhet e domosdoshme, shërben gjithashtu për të rritur rolin e tij si baba. Dhe mbi të gjitha, jam i bindur se fëmijët e mi përfitojnë nga fakti se kanë një nënë që është e lumtur me punën e saj."