Thenje - Arthur Schopenhauer është i njohur për shumë thënie të fuqishme në filozofinë e tij

Thenje - Arthur Schopenhauer është i njohur për shumë thënie të fuqishme që pasqyrojnë pesimizmin dhe filozofinë e tij mbi vuajtjen, vullnetin dhe natyrën e ekzistencës njerëzore. Ja disa nga thëniet më të njohura dhe të thella të Schopenhauer-it:

1. Për Vuajtjen dhe Dëshirën

"Dëshira është burimi i të gjitha vuajtjeve."

Kjo thënie reflekton idenë që vuajtja njerëzore rrjedh nga dëshirat që janë të pashtypura dhe të pakontrolluara. Për Schopenhauer-in, gjithçka që ne duam apo kërkojmë është në esencë një burim vuajtjeje, sepse dëshira është e pafund dhe kur plotesohet, shfaqen dëshira të tjera.

2. Për Vullnetin dhe Ekzistencën

"Vullneti është themeli i gjithë ekzistencës."

Schopenhauer besonte se vullneti (volition) është forza primare që nxit gjithë jetën dhe të gjitha fenomenet në natyrë. Ai e përkufizoi vullnetin si një forcë irracionale dhe pa vetëdije, që drejton të gjitha veprimet dhe ndjenjat tona, dhe se eksistenca është një lufte e pafund për të përmbushur këto dëshira.

3. Për Mjerimin dhe Natyra e Njeriut

"Njeriu është më i lumtur kur ka më pak dëshira."

Kjo thënie thekson konceptin e Schopenhauer-it se lumturia është e shkurtër dhe e përkohshme, dhe se vuajtja është e pandërprerë. Lumturia arrihet vetëm kur njeriu mëson të heqë dorë nga dëshirat dhe t'i pranojë ato si diçka të brishtë dhe të pamjaftueshme.

4. Për Dashurinë dhe Erotizmin

"Dashuria është vetëm një iluzion që ka për qëllim ruajtjen e specieve, duke e mbajtur individin të nënshtruar një vullneti të pashpjegueshëm."

Schopenhauer-i e shihte dashurinë jo si një shprehje romantike apo shpirtërore, por si një instinkt të natyrshëm që shërben për ruajtjen e racës njerëzore. Për të, dashuria ishte një mekanizëm që ndihmonte natyrën të realizonte riprodhimin dhe vazhdimësinë e jetës, duke manipuluar individët për të ndjekur dëshira të pasionuara, të cilat shpesh janë të dëmshme.

5. Për Artin dhe Estetikën

"Artisti është ai që ka arritur të shpëtojë nga robëria e vullnetit."

Schopenhauer-i besonte se arti kishte mundësinë të ofronte një çlirim nga vuajtja e ekzistencës. Ai e shihte artin si një mënyrë për t'u distancuar nga dëshirat dhe vullneti i pandalshëm, duke ofruar një mundësi për një ndjenjë të pafundme bukurie dhe lirim shpirtëror. Artisti, në këtë kuptim, arrin një nivel më të lartë të vetëdijes.

6. Për Optimizmin dhe Pesimizmin

"Një jetë pa vuajtje do të ishte një jetë pa domethënie."

Schopenhauer shpesh kritikonte optimistët që besonin se jeta mund të ishte plot me lumturi dhe arritje pa pasur vuajtje. Ai besonte se vuajtja është një pjesë e pandashme e natyrës njerëzore dhe përvoja e jetës, dhe pa vuajtje, jetës do t'i mungonte thelbi i saj.

7. Për Vullnetin dhe Lirinë

"Ne jemi të lirë vetëm kur e njohim dhe e kontrollojmë vullnetin tonë, dhe jo kur e ndjekim atë pa menduar."

Schopenhauer e përkufizonte lirinë si një formë të vetëkontrollit ndaj dëshirave të pafrenuara të vullnetit. Ai e shihte lirinë e vërtetë jo si mundësinë për të vepruar sipas dëshirave, por si mundësinë për të vepruar në përputhje me një vetëdije të thellë për natyrën e këtyre dëshirave.

8. Për Lirinë e Dëshirës dhe Të Jetuarit e Shpirtit

"Nuk është dashuria që na çon në një lloj lumturie, por një shpërndarje e të gjithë dëshirave dhe prirjeve tona."

Kjo thënie pasqyron filozofinë e Schopenhauer-it që lumturia është një iluzion i krijuar nga përcaktimi dhe ndjekja e dëshirave. Kur njeriu është i lirë nga këto dëshira, ai ka mundësinë të jetojë më paqësisht dhe të arrijë një lloj qetësie shpirtërore.

9. Për Pasurinë dhe Luksin

"Pasuria është një kurth për ata që duan të arrijnë lumturinë me anë të saj."

Schopenhauer-i shihte pasurinë si një ëndërr të pabesueshme që e tërheq njeriun në një rrugë të pasigurt, ku ndjenja e kënaqësisë është e përkohshme dhe shpesh e mbushur me vuajtje dhe dëshira të reja.

10. Për Ndikimin e Shumëllojshmërisë së Ndjenjave

"Një njeri që është plot me pasione dhe dëshira, është si një kalimtar që udhëton në errësirë."

Kjo thënie reflekton qëndrimin e Schopenhauer-it ndaj shpirtit njerëzor dhe pasionit. Për të, dëshirat janë shpesh të errëta dhe i bëjnë individët të humbasin qartësinë dhe kontrollin mbi jetën e tyre.

---

Përmbledhje:

Thëniet e Schopenhauer-it shpesh janë të ngarkuara me një pesimizëm të thellë dhe një ndjenjë tragjike për natyrën e ekzistencës njerëzore, duke theksuar se vuajtja është një pjesë e pandashme e jetës. Ai besonte se gjithçka që ne kërkojmë dhe dëshirojmë është një formë e iluzionit që ne krijojmë, dhe se vetëm përmes vetëdijes për natyrën e dëshirave dhe vuajtjeve tona, mund të gjejmë një lloj çlirimi shpirtëror.

 © 2025 Liliana Pere. Themeluese

Botuese.Autore-- Revista Prestige.