Për diten nderkombetare të gjuhes amtare Shqipe

Dita Ndërkombëtare e Gjuhës Amtare, e shpallur nga UNESCO në vitin 1999, është një ditë për të nderuar dhe promovuar diversitetin gjuhësor dhe kulturor, si dhe për të nxitur shumëgjuhësinë. Ky ditë na kujton se gjuha amtare është rruga e qenies njerëzore, dhe përmes saj, individi hyn në shoqëri, ndihmon në formimin e kulturës së grupit të tij dhe krijon bazat për zhvillimin e aftësive intelektuale.

Gjuha jonë sa e mirë,

Sa e ëmbël, sa e gjerë,

Sa e lehtë, sa e lirë,

Sa e bukur, sa e vlerë.

Gjuha shqipe është identiteti, mençuria dhe historia jonë. Ajo është fjala që na lidh, dija që ndriçon mendjen, komunikimi që bashkon zemrat dhe rruga drejt zhvillimit. Çdo ditë është Dita e Gjuhës, çdo çast ajo kërkon vëmendjen dhe përkujdesjen tonë. Me të fillon gjithçka—nga germat lind fjala, nga fjala lind komunikimi, nga komunikimi lind formimi dhe zhvillimi i një kombi.

Le të mësojmë e ta shkruajmë drejt, ta ruajmë të pastër dhe ta përcjellim me krenari. Është amanet i të parëve dhe trashëgimi për brezat që vijnë. Si shqiponja që u mëson zogjve të saj fluturimin, ashtu t’ua mësojmë fëmijëve tanë gjuhën shqipe, që të mos venitet kurrë, por të lulëzojë përgjithmonë.

Le të jehojë shqipja si gjuha më e bukur, të kumbojë si këngë dhe të ndriçojë rrugët tona me dritën e dijes! Sepse një komb jeton përmes gjuhës së tij, dhe ne jemi rojet e saj të përjetshme!

“Gjuha shqipe”! Poezia madhështore e Naim Frashërit, vargjet perlë të vlefshme për çdo kohë e çdo moshë!

“Gjuha shqipe”! Poezia madhështore e Naim Frashërit, vargjet perlë të vlefshme për çdo kohë e çdo moshë!

Vëllezër shqipëtarë!

Qasuni më dëgjoni,

Sa të mundeni më parëGjuhën tuaj mësoni.

Pa shihni sa ësht’e mirëS’u vjen mall’ e dëshirë?Gra,burra, djem e vasha!E ju plaka zë-trasha!

Mos rrini pa mësuar,Kjo do të na nderojë,E do të na bashkojë,Këtë gjuhë, që flasim,Këtë zë të këndojmë,Gjënë tonë të qasimTë huajn t’a dëbojmë,Se gjuh’ e ShqipërisëËshtë e Perëndisë,Njeriu të shperndëronjë!Gjuhën e Mëmëdheut!Q’është e bukur’ e zonjë!

Gjuhën e Skënder – beut!Oh! e madhe mëkatë!Kjo punë s’ka uratë.Ju shkëmbenjë e ju male,Ju brinja e bregore,Dhe ju lumënj ngadale,Ju fusha gjelbërore.Shqip të flisni për herë!Fjesht’ e të papërzier!Dielli, hëna, pylli,Dallëndyshija, larashi,Edhe bilbili vetëShqip të flasë ndë jetë!Dhe vetë Perëndija,Edhe Zot’ i vërtetë,Dh’ e tërë gjithësijaKëtë gjuhë të ketëKëtë dhe shqipëtari,Shpirt-madhi, punë-mbari.

Pergatiti:Liliana Pere