Vjosa "Gjerdani i Artë i Shqipërisë, tashmë edhe pasuri e UNESCO-s" Lugina e Vjosës është shpallur zyrtarisht Rezervat Biosfere nga UNESCO.

Vjosa "Gjerdani i Artë i Shqipërisë, tashmë edhe pasuri e UNESCO-s"

Një lajm i gëzueshëm erdhi nga Parisi: Lugina e Vjosës është shpallur zyrtarisht Rezervat Biosfere nga UNESCO. Ky është një vlerësim ndërkombëtar për lumin e fundit të egër të Europës, një dhuratë që natyra nuk mund ta kishte gdhendur më bukur.

Vjosa është një lumë një jete një histori.

Ajo është fryma e jugut, zemra që rreh në gjoksin e maleve, fushave dhe gurëve të Permetit. Aty ku gurgullimi i ujit nuk është vetëm fllad freskie – është klime frymemarrje. Është është histori.

Vjosa rrjedh e lirë, pa diga, pa pengesa, duke ushqyer një ekosistem të mrekullueshëm, me qindra specie të rralla. Është një pasuri natyrore, shkencore, kulturore dhe shpirtërore.

Sot, pas Beratit, Gjirokastrës dhe Butrintit, edhe Vjosa bëhet pjesë e trashëgimisë botërore, duke i dhënë Jugut një tjetër gjerdan të artë në qafë.

Dhe siç thoshte Naim Frashëri, në vargjet e tij për natyrën:

> “Shkon lumi duke gurgulluar,

Qetësisht e pa pushuar,

Me bukuri rrjedh i ndarë,

Nën hijen e gjelbëruar.”

> “Natyra bukur punon,

E gjithë bota gjallë rron,

Lumi, mali, fusha, deti,

Janë dhurata të vërteti.”

Permeti – i përmendur edhe nga Naimi dhe më pas nga shumë poetë si simbol i qytetarisë, urtësisë dhe dashurisë për natyrën “ka sot një krenari më shumë. Sepse në këtë qytet u desh të lindte një lumë kaq i bukur, kaq i lirë”

Ky është një lajm për Shqipërinë, është një tregues për gjithë njerëzimin që të mësojë nga Vjosa se si natyra dhe njeriu mund të jetojnë në paqe.

Vjosa është një kujtesë e gjallë se e bukura dhe vlera është në lirine e vet.

Në atë që nuk preket me egërsi, por ruhet me dashuri. Dhe kështu do të mbetet: gjerdan i çmuar në qafën e Shqipërisë.

Pergatiti:

Rrevista Prestige

Liliana Pere.