Antoni Gaudí – Arkitekti i Zotit dhe Magjistari i Gurit Nëse arkitektura do të ishte poezi, atëherë Gaudí do të ishte Dante i saj. Nëse do të ishte muzikë, ai do të ishte Bethoveni i ndërtesave

Antoni Gaudí – Arkitekti i Zotit dhe Magjistari i Gurit

Nëse arkitektura do të ishte poezi, atëherë Antonio Gaudí do të ishte Dante i saj. Nëse do të ishte muzikë, ai do të ishte Bethoveni i ndërtesave. Ai ishte magjistari që e ktheu Barcelonën në një ëndërr të gdhendur në gur, një simfoni ngjyrash dhe formash që vallëzojnë me dritën e diellit. Për këtë arsye, e quajnë "Arkitekti i Zotit", sepse ndërtesat e tij janë himne të gjalla të besimit, natyrës dhe artit.

Si e transformoi Barcelonën?

Para Gaudít, Barcelona ishte një qytet i bukur, por ai i dha asaj një shpirt të ri, një identitet fantastik dhe të pashoq. Ai solli një arkitekturë që nuk kishte parë bota: ndërtesa që dukeshin sikur kishin lindur nga toka, si të ishin rrënjë gjigante që kërkonin qiellin, kupola që imitonin qiellin yjor dhe fasada që dukeshin si valët e detit të ngrira në kohë. Me veprat e tij, ai e bëri Barcelonën një galeri arti të hapur nën qiellin e kaltër të Mesdheut.

Arsimi dhe Familja

Antoni Gaudí i Cornet lindi më 25 qershor 1852 në Reus, Spanjë, në një familje farkëtarësh. Trashëgoi nga i ati, Francesc Gaudí, ndjeshmërinë ndaj metalit dhe formave të natyrës. Ai studioi arkitekturë në Universitetin Politeknik të Barcelonës, ku edhe pse nuk ishte studenti më i shkëlqyer, talenti i tij u dallua që në fillim. Ai nuk ishte një akademik i zakonshëm, por një shpirt i lirë që frymëzohej nga natyra dhe besimi.

A ishte i martuar?

Jo, Gaudí nuk u martua kurrë. Dashuria e tij më e madhe ishte arkitektura dhe Zoti. Jeta e tij u bë një akt adhurimi për krijimin, dhe ai e kaloi fundin e jetës i përkushtuar plotësisht ndërtimit të veprës së tij më të madhe: Sagrada Familia.

Vepra e tij më e bukur – Sagrada Familia

Nëse arkitektura do të kishte një katedrale të shpirtit, ajo do të ishte Sagrada Familia. Ndërtimi filloi në 1882, dhe edhe sot, më shumë se një shekull më vonë, ajo ende vazhdon të ngrihet si një katedrale që sfidon kohën. Ajo është një përzierje e gotikut me modernizmin, një mal guri që ngrihet si një lutje e ngritur në qiell.

Historia e Sagrada Familia:

Për Gaudín, kjo nuk ishte thjesht një kishë, por një testament i shpirtit njerëzor dhe lavdisë së Zotit. Ai punoi mbi të për 43 vite, dhe 15 vitet e fundit të jetës ia kushtoi ekskluzivisht kësaj vepre, duke jetuar si një asket brenda kantierit të saj. Ai vdiq në vitin 1926, pasi u godit nga një tramvaj, dhe u varros në kriptën e kësaj kishe madhështore.

Lista e Veprave Kryesore

1. Sagrada Familia – Katedralja e papërfunduar, vepra e tij më e madhe.

2. Park Güell – Një park magjik, me kolona që duken si pemë dhe stola me mozaikë të gjallë.

3. Casa Batlló – Një shtëpi që duket si një skelet dragoi, me dritare që duken si sy mistikë.

4. Casa Milà (La Pedrera) – Një ndërtesë që duket si një valë guri e ngrirë në kohë.

5. Palau Güell – Një pallat me një oborr të magjishëm dhe oxhaqe shumëngjyrëshe.

6. Casa Vicens – Një shtëpi e frymëzuar nga Orienti, me një dizajn të guximshëm.

7. Colonia Güell – Një kishë me harqe të pabesueshme dhe struktura novatore.

Gaudí nuk ishte thjesht një arkitekt. Ai ishte një vizionar, një shpirt poetik që nuk ndërtoi vetëm ndërtesa, por krijoi legjenda prej guri dhe drite. Dhe sot, Barcelona nuk do të ishte e njëjta pa të – pa magjinë e tij të pavdekshme.