Historia e Thomas Alva Edison, ka disa mësime të rëndësishme, veçanërisht për mësuesit dhe për ata që janë përgjegjës për edukimin dhe formimin e fëmijëve:

Thomas Edison

Historia është një prej legjendave më të njohura që lidhen me Thomas Alva Edisonin dhe nënën e tij, një histori që e ilustron fuqinë e besimit dhe mbështetjes që një prind mund të ofrojë për fëmijën e tij. Po ta ndihmoj me detaje.

Thomas Alva Edison, shpikësi i famshëm, ka lindur në 11 shkurt 1847 në Milan, Ohio. Në vitet e para të jetës, ai nuk ishte i njohur si një fëmijë i shkëlqyer në shkollë dhe kishte mundësi të vështira për të mësuar në shkollën e tij. Një mësues i tij, duke parë se ai kishte disa vështirësi në mësime, i shkroi një letër nënës së tij, në të cilën thuhej: "Fëmija juaj ka probleme mendore dhe ne nuk mund t’i lejojmë më të shkojnë në shkollë."

Kur Edison ia dha këtë letër nënës së tij, ajo nuk e lexoi mesazhin në mënyrën e tij. Ajo e mori letrën dhe e lexoi një mënyrë tjetër. Në vend që të lexonte ato fjalë, ajo krijoi një perceptim krejt tjetër për të, duke e shndërruar një dështim në mundësi. Ajo i tha djalit të saj: "Mësuesi yt më tha që je një gjeni dhe se shkolla është shumë e vogël për ty, nuk ka mësues që mund të të mësojnë."

Ky besim dhe mbështetje ishin të fuqishme për Edisonin, dhe ai u rrit me idenë se ishte një person i jashtëzakonshëm, një gjeni që mund të arrinte më shumë sesa çdo kush tjetër. Nën ndikimin e nënës së tij, ai nuk u dorëzua dhe, përkundrazi, ai vazhdoi të zhvillonte shpikjet e tij dhe u bë një prej shpikësve më të mëdhenj të botës. Edison shpiku shumë gjëra që ndryshuan botën, përfshirë llampën elektrike të ndritshme dhe fonografin, që u bënë themelore për zhvillimin e industrisë moderne.

Vitet më vonë, Edison, tashmë i njohur si një shpikës i jashtëzakonshëm, gjeti atë letër të vjetër që mësuesi i tij i kishte dhënë nënës së tij dhe që i kishte shkruar për djalin e tij si një fëmijë me probleme mendore. Kur ai e lexoi këtë letër, e kuptoi se ishte ajo që e kishte formuar dhe i kishte dhënë besim për t'u bërë ai që ishte.

Historia e Edisonit është një dëshmi e fuqisë që prindërit, veçanërisht nënat, kanë për të formuar besimin dhe suksesin e fëmijëve të tyre, dhe si ndikimi i një njeriu të dashur mund të kthejë një mesazh të dukshëm negativ në mundësi dhe shpresë.

Mesazhi i kësaj historie është shumë i fuqishëm dhe ka disa mësime të rëndësishme, veçanërisht për mësuesit dhe për ata që janë përgjegjës për edukimin dhe formimin e fëmijëve:

1. Ndikimi i fjalëve dhe mesazheve: Fjalët që përdorim mund të kenë një ndikim të jashtëzakonshëm tek individët, veçanërisht fëmijët. Një mesazh i dukshëm negativ, si ai i shkruar në letër për Edisonin, mund të dëmtojë besimin dhe motivimin e një fëmije. Ndërsa një mesazh inkurajues dhe mbështetës mund të bëjë që ai të besojë në mundësitë e tij dhe të zhvillohet në një individ të jashtëzakonshëm. Mësuesit dhe edukatorët duhet të jenë të vetëdijshëm për fuqinë e fjalëve të tyre dhe se si ato mund të ndihmojnë ose dëmtojnë një nxënës.

2. Mbështetja dhe besimi i mësuesve: Ky është një kujtesë për mësuesit që të besojnë në potencialin e çdo nxënësi. Ata duhet të përpiqen të shohin më shumë se sa thjesht vështirësitë e momentit dhe të mbështesin nxënësit, duke i ndihmuar të gjejnë forcën dhe besimin për të arritur më shumë. Mësuesit mund të luajnë një rol të rëndësishëm në krijimin e një mentaliteti të suksesit dhe mundësive për çdo fëmijë.

3. Shpërndarja e besimit dhe shpresës: Në vend që të etiketojnë një fëmijë si "i paaftë" ose "me probleme", mësuesit duhet të përpiqen të gjejnë mënyra për të nxitur besimin tek fëmijët, duke i inkurajuar ata të besojnë në vlerat dhe aftësitë e tyre. Edison, falë mbështetjes së nënës së tij, u rrit me besimin se ai mund të bëjë gjëra të jashtëzakonshme. Ky besim ishte thelbësor për suksesin e tij.

4. Mësimi për tolerancën dhe shprehitë pozitive: Historia sugjeron gjithashtu se nuk duhet të kemi një qasje të ngurtë ndaj sfidave që mund të hasim. Mësuesit mund të përdorin metodat dhe strategjitë më kreative dhe pozitive për t'i ndihmuar nxënësit të kalojnë përmes vështirësive, duke përdorur një qasje që të përqendrohet te mundësitë, jo te kufizimet.

Në fund, mesazhi është që mësuesit, dhe në përgjithësi të gjithë ata që kanë ndikim tek fëmijët, duhet të jenë të kujdesshëm dhe të fuqishëm në krijimin e mundësive dhe besimit për ta, sepse një fjalë mund të jetë gjithçka që nevojitet për të ndezur një ndjesi besimi dhe mundësish.