Kur të jesh mërzitur shumë.

Dritero Agolli.

Kur të jesh merzitur shumë

Ketu s' do të jem, do jem larguar;

Në tokë i tretur si të tjerët,

Në kafenene e preferuar

Nuk do më shohin kamarierët.

Dhe nëpër udhët ku kam ecur,

S'do ndihet kolla ime e thate,

Mbi varrin tim do të rrije i heshtur

Një qiparis si murg i ngratë.

Ti do trishtohesh atëherë,

Se s'do më kesh në dhomë gjallë,

Dhe, kur në xham të fryjë erë,

Do qash me erën dalëngadalë.

Po kur të jesh merzitur shumë,

Në raft të librave kërkome,

Atje do të jem i fshehur unë,

Në ndonjë varg a ndonjë shkronjë.

Mjafton që librin pak ta heqesh

Dhe unë do zbres, do vij pas teje;

Ti si dikur me mall do qeshesh,

Si një blerim pas një rrekeje.

---

Nëse do, mund ta bëj edhe një analizë të shkurtër letrare për këtë poezi, për të nxjerrë mesazhin dhe ndjenjat që përcjell. Dëshiron ta bëj?