Search Results

Elon Musk, i cili është dhe themeluesi i kompanisë Neuralink Corp, ka folur për këtë arritje të dytë gjatë një podkasti të organizuar nga shkencëtari i shkencave kompjuterike Lex Fridman. Noland Arbaugh, një tetraplegjik që nuk ka pasur lëvizje poshtë shpatullave për tetë vitet e fundit, do të përdor implantin Neuralink për të kontrolluar një krusor në ekranin e kompjuterit vetëm me mendjen e tij. Neuralink ka thënë se ka rikuperuar aftësinë e implantit për të monitoruar sinjalet e trurit të Arbaugh duke bërë ndryshime që përfshinin modifikimin e algoritmit për të qenë më i ndjeshëm. Arbaugh ka përmirësuar rekordin e tij të mëparshëm për shpejtësinë me të cilën mund të kontrollojë një tregues vetëm me mendje, “me vetëm rreth 10 deri në 15% të elektrodoave që funksionojnë,” tha Musk në podcast. “Unë nuk dua të jem i padurueshëm, por duket se implantimi i dytë ka shkuar jashtëzakonisht mirë. Ka shumë sinjale, shumë elektroda. Po funksionon shumë mirë.” tha Musk. Musk i quajti hapat e ardhshëm për Neuralink “gjigantë” dhe parashikoi se në vitet në vijim, kompania do të rrisë ndjeshëm numrin e elektrodave dhe do të përmirësojë përpunimin e sinjaleve. Elektrodat, komponentë kryesorë në bateri, kapin sinjalet cerebrale që më pas drejtohen në elektronikën e implantit, e cila përpunon dhe transmeton pa tel të dhënat neurale në një aplikacion Neuralink që funksionon në një pajisje të jashtme, si një kompjuter. Sipas faqes së internetit të Neuralink, "Lidhësi ynë ndërmjet trurit dhe kompjuterit është plotësisht i implantueshëm, i padukshëm nga ana estetike dhe i dizajnuar për t’ju lejuar të kontrolloni një kompjuter ose një pajisje celulare kudo që të shkoni.” Neurokirurgu Matthew MacDougall gjithashtu shprehu mendimet e tij në podcastin e Fridman dhe tha se operacioni Neuralink është “një procedurë vërtet e thjeshtë dhe e drejtpërdrejtë.” “Është një nga procedurat më bazike të neurokirurgjisë që mund të imagjinohet.” Gjatë procedurës, kirurgu bën një prerje në lëkurë në majë të kokës mbi zonën e trurit që ka “përfaqësimin më të fuqishëm të qëllimeve të dorës,” sipas MacDougall. “Nëse jeni një pianist, kjo pjesë e trurit tuaj do të ndriçonte gjatë gjithë kohës që po luani,” tha ai. “E quajmë ‘butoni i dorës.'” Madje edhe pacientët që janë katërpalëgjikë, të cilët truri i tyre nuk është më i lidhur me lëvizjet e gishtërinjve, ende e imagjinojnë lëvizjen e gishtërinjve dhe kjo pjesë e trurit vazhdon të ndriçojë, tha neurokirurgu. Pas prerjes së lëkurës në majë të kokës, kirurgët e hapin atë dhe bëjnë një vrimë rreth 1 inç në diametër në kafkë, heqin atë pjesë të kafkës, hapin mbështjellësin e trurit dhe pastaj i japin akses në atë pjesë të trurit robotit Neuralink, sipas MacDougall. Neuralink mund të hyjë dhe të marrë këto elektrodë të vogla, shumë më të vogla se flokët e njeriut, dhe t’i fusë me precizion në korteks, në sipërfaqen e trurit në një thellësi shumë të saktë, në një pozicionim të saktë që shmang të gjitha enët e gjakut që mbulojnë sipërfaqen e trurit. Pas përfundimit të punës së robotit, mjekët kthehen dhe vendosin implantin në atë vrimë në kafkë, e mbulojnë atë, e ngjitin në kafkë dhe qepin lëkurën përsëri. Kështu që e gjithë procedura zgjat disa orë.” Musk tha se pret që Neuralink të ofrojë implante për tetë pacientë të tjerë këtë vit si pjesë e provave klinike.

Surprizë: është Princi William - dhe jo më gruaja e tij Kate Middleton - mbretërore më e dashur në Angli. Kjo zbulohet nga një sondazh i ri i kryer nga youGov autoritativ mbi një mostër të britanikëve në vitin 2025. Në fakt, William është në vendin e parë me 75 për qind të preferencave ndërsa gruaja e tij e ndjek atë në vendin e dytë, edhe pse me një diferencë minimale: vetëm një pikë. Në atë që shtypi britanik tashmë e ka riemëruar "lufta e Uellsit", mbreti i ardhshëm del ende në krye. Një rezultat befasues duke pasur parasysh se vetëm prillin e kaluar, sipas një sondazhi të mëparshëm të YouGov, Kate ishte në krye të renditjes së mbretërorëve më të dashur. I cili pasi kishte njoftuar në video se kishte kancer, e kishte parë popullaritetin e tij të rritet në 76 për qind. Rreth gjashtë përqind më shumë se sondazhi i mëparshëm në fillim të vitit. Një shifër që dëshmoi se si britanikët kishin empatizuar me bashkëshorten e ardhshme të mbretëreshës në luftën kundër sëmundjes. Muajt e fundit në vend të kësaj kanë dekretuar rikthimin e Uilliamit. Sigurisht, shumë më tepër i pranishëm në skenën publike se gruaja e tij. Që kur njoftoi marsin e kaluar se kishte kancer, princesha e ka treguar veten në publik vetëm tri herë: në mes të qershorit e kishim parë në Trooping The Colour, në mes të korrikut në finalen e Wimbledon, në fund të gushtit, ndërsa ajo do të shkonte në meshë në Balmoral me pjesën tjetër të familjes mbretërore. Pavarësisht se ishte larg vëmendjes, dhe të gjitha të përqendruara në shërimin e saj, Kate në renditjen e re të mbretërorëve më të dashur u rrah nga William me vetëm një pikë. Dhe krahasuar me renditjen e mëparshme në prill, ajo ka humbur vetëm një pikë. Nga ana tjetër, mbreti Charles (gjithashtu i angazhuar në një luftë kundër kancerit) dhe mbretëresha Camilla janë të qëndrueshme, të cilat duhet të vendosen përkatësisht, si prillin e kaluar, për 63 dhe 49 për qind të preferencave. Duke mundur sovranët, përveç William dhe Kate, është princesha Anne, e cila mbetet e qëndrueshme në vendin e tretë me 71 për qind të votave. Nga ana tjetër, është ajo mbretërore ajo që punon më shumë, dhe duke konfirmuar përkushtimin e saj ndaj Kurorës ekziston edhe fakti se – pas aksidentit me kuajt e saj për shkak të të cilit përfundoi në spital qershorin e kaluar – ajo u kthye me nxitim në detyrat mbretërore. REKLAMA Në sondazhin e ri të YouGov, atëherë, britanikët kanë konfirmuar antipatinë e tyre ndaj Harry dhe Meghan Markle: të dy nuk janë të pëlqyer, respektivisht, nga 60 dhe 57 për qind e britanikëve. Megjithatë, avantazhi i çiftit "rebel" ndaj "princit të skandaleve" gjithnjë e më jopopullor, Andrew of York, është i qartë: vëllai i mbretit Charles III nuk pëlqehet nga 87 për qind e të anketuarve.

Bebe Rexha “mbretëron” në Prishtinë me performancën e saj të zjarrtë në festivalin “Sunny Hill 2024” Bebe Rexha në "Sunny Hill Festival 2024 (Foto: Arben Llapashtica) Para 6 dite Në një natë magjike në Prishtinë, Bebe Rexha ka mbajtur një performancë të paharrueshme në festivalin “Sunny Hill 2024”, duke treguar se është një mbretëreshë e vërtetë në skenë. Ky ishte momenti i parë që këngëtarja e famshme ndërkombëtare shkel në Kosovë, dhe për ta shënuar këtë ngjarje, ajo solli një paraqitje që do të mbetet në memorien e adhuruesve për shumë kohë. Rexha, e njohur për energjinë e saj të pakufishme dhe zërin e fuqishëm, performoi disa nga hitet e saj më të zjarrta, përfshirë këngë si “I’m Good (Blue)”, “In the Name of Love” dhe “I’m a Mess”. Çdo interpretim ishte një shpërthim energjie që ngacmoi dhe elektrizoi publikun. Bebe Rexha (Foto: Agon Nimani) Gjithashtu, ajo nuk la pa përmendur se sa e emocionuar ishte për këtë mundësi, duke theksuar se ndjehej si në shtëpi mes fansave të saj shqiptarë. Pjesë e kësaj atmosfere magjike ishte dhe përdorimi i fjalëve dhe përshëndetjeve në shqip nga Bebe Rexha. Ajo i përshëndeti fansat e saj me fjalë të ngrohta dhe shprehu falënderime të veçanta për mbështetje dhe mirëseardhjen që mori. Këto gjeste i dhanë performancës një ndjesi akoma më personale dhe të afërt, duke e bërë këtë ngjarje të ndjehet si një festë të veçantë për të gjithë. Bebe Rexha në “Sunny Hill Festival 2024 (Foto: Arben Llapashtica) Mirëpritja e ngrohtë dhe duartrokitjet e forta nga publiku shqiptar u bënë dëshmi e lidhjes së veçantë që Rexha ndan me Kosovën dhe komunitetin shqiptar në përgjithësi. Në një mbrëmje të mbushur me emocion dhe energji të lartë, performanca e Bebe Rexha në festivalin “Sunny Hill 2024” konfirmoi se ajo është një yll i vërtetë që ndriçon çdo skenë që e ndan me fansat e saj. Në këtë mënyrë, Bebe Rexha nuk vetëm që shkëlqeu në Prishtinë, por gjithashtu e bëri të qartë se lidhja e saj me Kosovën është e fortë dhe e veçantë. /Telegrafi/

Aktorja turke ka rrënjë shqiptare, flet me krenari për veshjet dhe ushqimet tradicionale Shtator 2024 Su Burcu Yazgi Coskun është njëra nga aktoret turke më të dashura për publikun. Ajo ka arritur famë të madhe me paraqitjen në serialin “Kardeslerim” në rolin e Asiye Eren. Në një nga intervistat e fundit, bukuroshja e njohur thotë se nëna e saj me origjinë është shqiptare. “Paskeni edhe origjinë shqiptare. Kështu a keni ndonjë mendim për traditat e tyre?”, ka qenë pyetja që iu parashtrua në studio. “Natyrisht që ka. Në fakt çështja e vendlindjeve të mia është pak e përzier”, tha ajo. Albania: Jewelry On Sale For Half Price! (See Price List) Luxury Jewelry by Taboola Më pas, asaj i ndërhyu moderatores duke i thënë tutje: “Pse?”. “Nëna ime është shqiptare, por prej aty pastaj ka emigruar në Karadeniz. Babai im është nga Antalia. Por përshembull nga veshjet, në shtëpi kemi veshje shqiptare. Po ashtu edhe ushqime”. “Ka përshembull, mish dhe oriz. Po është oriz me domate, pasta dhe pulë. Por është shumë e shijshme. Është e pjekur në furrë. Është jashtëzakonisht e shijshme, po ashtu kemi edhe byrek me presh”, theksoi midis tjerash ajo. Ajo ka marrë pjesë edhe në shumë projekte të tjera filmike si dhe ka mbi pesë milionë ndjekës vetëm në insta stiry ×

Cilat qytete janë më të bukurat në botë? Venecia, një qytet në Itali, është i njohur për kanalet dredha-dredha dhe arkitekturën eklektike. Siç deklaruan studiuesit në studim, më shumë se 83 për qind e ndërtesave në Venecia korrespondojnë me termin “seksion i artë”. Ky fakt e bën atë një ndër qytetet më të bukura në botë. Qyteti i dytë, gjithashtu në Itali, është Roma, që ka 82 për qind të ndërtesave sipas “seksionit të artë”. Konsiderohet si kryeqyteti më i bukur evropian. Në vendin e tretë është Barcelona në Spanjë. Në të katërtin është Praga në Republikën Çeke, e cila është e famshme për Katedralen gotike të Shën Vitusit dhe ndërtesën moderne të Shtëpisë së Vallëzimit. I vetmi qytet që nuk ndodhet në Evropë, dhe e gjeti veten në listën e “raportit të artë”, është Nju Jorku në SHBA. Qyteti më i bukur në Francë është Bordeaux, i cili zuri vendin e nëntë sipas “raportit të artë” me 75.3 për qind. Qyteti është i famshëm për vreshtat e tij dhe arkitekturën mbresëlënëse si muzeu Cité du Vin dhe ndërtesa e teatrit klasik. Parisi, pavarësisht nga monumentet e Kullës Eifel dhe Katedrales Notre Dame, ishte në vendin e dymbëdhjetë. Asnjë qytet i vetëm britanik nuk u përfshi në listën e “raportit të artë”. Lista e qyteteve më të bukura tregoi se Evropa dominon

Maria Colombo, një jetë për matematikën dhe katër fëmijët e saj Matematika, e cila sapo ka mbushur 35 vjeç, fitoi çmimin më prestigjioz evropian në këtë sektor, çmimin Ems, në korrik dhe, tani, edhe Medaljen Stampacchia nga Monica Coviello 2 shtator 2024 Maria Colombo Maria ColomboMaurizio Maule / ipa-agency.net Kur, në korrik, ajo fitoi çmimin më prestigjioz evropian për matematikën, çmimi Ems, Maria Colombo, e cila mbushi 35 vjeç në maj, nuk ishte në gjendje të shkonte dhe ta mblidhte personalisht, në Sevilje: djali i saj më i vogël, Giuseppe, kishte lindur katër ditë më parë. Tani që ka fituar edhe Medaljen Stampacchia, një tjetër njohje e rëndësishme ndërkombëtare për studiuesit e llogaritjes së variacioneve, megjithatë, në Erice, për të mbledhur çmimin, ai e çoi edhe atje (i cili është ende duke allaitur), ndërsa tre fëmijët e tjerë, Paolo, Caterina dhe Marta, 6, 4 dhe 2 vjeç, qëndruan në shtëpi me babanë e tyre. Maria Colombo ka djegur skenat që kur ishte në shkollë të mesme: ajo mori diplomën e shkollës së mesme shkencore në Luino, në provincën Varese, në katër vjet në vend të pesë, dhe masterin e saj në Normale di Pisa në katër të tjera. Pas tre vjetësh si studiuese me afat të caktuar, në moshën 32-vjeçare ajo u bë profesoreshë e plotë në Universitetin Politeknik të Lozanës, pa u bërë as bashkëpunëtore. "Historia ime me matematikën filloi duke marrë pjesë në Olimpiadën Ndërkombëtare të Matematikës në shkollën e mesme," shpjegoi ai për Corriere. "Falë Olimpiadës, pata mundësinë të ndiqja kurse verore për nxënësit e shkollave të mesme në Normale. Rezultati: deri në vitin e katërt të shkollës së mesme tashmë isha i avancuar mirë në të gjitha lëndët shkencore. Deri tani shkolla, por edhe lojërat matematikore, ishin shumë të ngushta për mua. Duhej të gjeja një thellësi tjetër. Dhe kështu, duke studiuar vetëm lëndët letrare të dy viteve të fundit, arrita të merrja menjëherë diplomën e shkollës së mesme dhe të regjistrohesha në universitet një vit më parë." Në Pisa, me profesorin e tij, Luigi Ambrosio, ai u njoh me matematikën e Ennio De Giorgi "dhe jeta ime ka ndryshuar. Para se të mendoja se po bëja teorinë e numrave, pra një matematikë më abstrakte. Atje zbulova se ajo që më interesonte vërtet ishte studimi i ekuacioneve themelore të fizikës nga pikëpamja matematikore. Kjo është ajo me të cilën merrem ende sot." REKLAMA Duke arritur të menaxhojë, në të njëjtën kohë, familjen e tij të madhe. "Unë kurrë nuk kam përjetuar punë dhe familje si një problem pajtimi. Nëse diçka, si një aventurë, që më ndodhi mua. Në Zyrih, ku kisha shkuar për post-doc, takova bashkëshortin tim të ardhshëm, Simone, një inxhinier që po bënte doktoraturën në Politecnico di Milano. Pasioni për matematikën dhe dëshira për të pasur fëmijë u rritën së bashku." Sekreti ishte të mësoja "ta përdorja kohën ndryshe: nuk mund të qëndroj më në universitet deri vonë në mbrëmje, por nga ana tjetër nuk mund të rrija kurrë në shtëpi dhe kaq. I jam mirënjohës burrit tim që bëri një sakrificë për të qenë në gjendje të gjente një punë pranë meje, por në të njëjtën kohë mendoj se mungesat e mia nga shtëpia, fakti që kur udhëtoj prania e tij bëhet e domosdoshme, shërben gjithashtu për të rritur rolin e tij si baba. Dhe mbi të gjitha, jam i bindur se fëmijët e mi përfitojnë nga fakti se kanë një nënë që është e lumtur me punën e saj."

Vjosa në UNESCO, vijon puna për plotësimin e dokumentacionit Featured Image facebook sharing buttontwitter sharing buttonpinterest sharing buttonemail sharing buttonsharethis sharing button Agjencia Kombëtare e Zonave të Mbrojtura së bashku me ekspertët e misionit të UNESCO-s po vijojnë punën në terren mbi përgatitjen e dosjes për ta bërë Vjosën pjesë të trashëgimisë së mbrojtur botërore. Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale foto të specialistëve në terren. “Ekspertët duke vlerësuar nga afër mozaikun e saj si një prej ekosistemeve më unikë në Evropë dhe duke bërë pjesë të diskutimeve edhe banorët e bizneset e zones”, theksoi Rama. Grupi i ekspertëve ka realizuar inspektime të shumta në terren, duke përfshirë vizita në Monumentin e Natyrës “Ujërat Termale të Bënjës”, në Tepelenë, dhe në Peizazhin e Mbrojtur “Pishë Poro-Nartë”. Gjatë këtyre vizitave, ata kanë vlerësuar nga afër një nga ekosistemet më unike të Evropës dhe kanë zhvilluar diskutime me banorët dhe bizneset lokale për të siguruar mbështetjen dhe bashkëpunimin e tyre në këtë proces. Ky hap i rëndësishëm vjen si pjesë e përpjekjeve të vazhdueshme të qeverisë shqiptare për të ruajtur dhe promovuar trashëgiminë natyrore të vendit. Vjosa u shpall Park Kombëtar në mars të vitit 2023. Vjosa u vizitua edhe nga drejtoresha e përgjithshme e UNESCO-s, Audrey Azoulay. Qeveria ka kërkuar përfshirjen e Vjosës në listën e siteve të mbrojtura nga Unesco, duke e vlerësuar si një prej lumenjve të fundit të egër në Europë dhe i pari Park Kombëtar i një lumi të paprekur. Përgatitja e aplikimit është një proces i gjatë sipas standardeve të Organizatës Botërore të Kombëve të Bashkuara për Edukim, Shkencë dhe Kulturë, dhe Shqipëria do të asistohet nga ekipi i programit “Man and Biosphere

Kinema Pavarësisht Angelina Jolie, Maria nuk është plotësisht bindëse Edhe me praninë e Jolie në rolin e legjendës së operës Maria Callas (dhe një kast i shkëlqyer aktorësh mbështetës si Pierfrancesco Favino dhe Alba Rohrwacher), filmi i Pablo Larraín nuk shkon deri në fund nga Richard Lawson 30 gusht 2024 Imazhi mund të përmbajë kapele veshjesh Person dhe i rritur Me mirësjelljen e Komplizen Film. Në Maria, një biopik rreth këngëtares së madhe të operës Maria Callas që u shfaq për herë të parë në Festivalin e Filmit në Venecia, Angelina Jolie përballet me rolin e saj të parë kryesor në tre vjet, si dhe rolin e saj të parë të madh dramatik në shumë kohë. Me sa duket, ajo që e tërhoqi aktoren do të kishte qenë vizioni i hutuar i regjisorit Pablo Larraín për një ikonë në rënie, ndoshta për shkak se Larraín tashmë e ka bërë atë në të kaluarën me rezultate të mira për aktoret e tij. Maria, në fakt, është filmi i tretë në serinë e studimeve të brendshme dhe jo lineare të Larraín për një grua të famshme në një udhëkryq. Jackie tregon historinë e Jacqueline Kennedy në ditët menjëherë pas vrasjes së burrit të saj. Spencer shikon Princeshën Diana ndërsa kalon një fundjavë të fundit të palumtur me princin e atëhershëm Charles dhe familjen e tij. Larraín ka zhvilluar një lloj marke, një përmbysje të normave të biopikut që kërkon të zbulojë të vërtetën emocionale në themel në vend që thjesht të rindërtojë me zell një sërë ngjarjesh. Ka punuar shkëlqyeshëm në Jackie, një film çuditshëm i frikshëm; Pak më pak në errësirën mbytëse të Spencerit. Psikologjikisht simpliste dhe tepër e sjellshme, Maria është më e dobëta nga të treja. Filmi ka diçka arbitrare dhe jo specifike. Duke eliminuar disa detaje, Maria mund të jetë për çdo diva të madhe: imazhin e paqartë të një gruaje që kalon javën e fundit të jetës së saj. Ajo që nuk është bindëse është ikonografia e Larraín dhe skenaristit Steven Knight, të cilët shkojnë përtej abstraksionit artistik për të zbarkuar në sferën e paqartësisë. VIDEO Sabrina Karpenter krijon autoportretin e saj për Vanity Fair Kjo mund të jetë pjesërisht për shkak të zgjedhjes së subjektit. Maria Callas, e cila vdiq në moshën 53-vjeçare në vitin 1977, ishte sigurisht një legjendë e botës së operës, e njohur në të gjithë botën. Ajo ka vuajtur pjesën e saj të tragjedive dhe skandaleve tabloide. Por kjo nuk shkakton të njëjtin lloj apeli ndërkombëtar të lidhur me Jackie dhe Diana, të cilët në vend të kësaj kanë qenë duke duruar emblemat e glamour dhe privilegjit të lënë në hije nga dredhitë dhe kthesat mizore. Imagjinoj se shumica e shikuesve do ta shohin Marian me më pak paramendime, por edhe me më pak aftësi për të plotësuar boshllëqet në portretin e Larraín për të. Qasja tipike e drejtorit, në fakt, del të jetë më pak e efektshme kur nuk bëhet fjalë për të përmbysur apo komplikuar ndonjë ide të vendosur për një person. REKLAMA Informacioni biografik që filmi përmban në të vërtetë është paraqitur gjithashtu në një mënyrë të përafërt. Në një flashback bardhë e zi, mësojmë se Maria Callas u shfrytëzua në thelb nga nëna e saj gjatë Luftës së Dytë Botërore, një traumë nga e cila ky version i këngëtares nuk shërohet kurrë. Është një patologji bindëse, por Larraín nuk banon në të: ai është më i interesuar, në fakt, në marrëdhëniet e Maria Callas me Aristotel Onassis (Haluk Bilginer), i cili përfundimisht do të fundoset kur Onassis të martohet me Jackie Kennedy (këtu ndoshta Larraín kënaqet duke cituar qëllimisht veten). Filmi beson se publiku do të ndjejë dramën e madhe të kësaj historie dashurie të torturuar, por këto valë emocionesh nuk vijnë kurrë. Në mënyrë të ngjashme, reflektimet illusoire mbi jetën, artin dhe karrierën që Maria Callas i beson një intervistuesi fiktiv të luajtur nga Kodi Smit-McPhee nuk janë shumë të thella dhe tepër të parashikueshme. Këto interlude, evazive dhe gjenerike siç janë, nuk ofrojnë shumë ushqim për të menduar. Megjithatë, Jolie i jep pak jetë këtij ushtrimi programor: aktorja murmurit dhe rënkon me një theks të këndshëm të mesit të shekullit, që nuk ngjan shumë me Callas-in e vërtetë, por është ende një transformim i jashtëzakonshëm. Jolie e bën akut keqardhjen e Callas dhe krenarinë e plagosur, të cilat dalin në sipërfaqe në fytyrën e saj ndërsa përpiqet të mbajë kokën lart siç duhet një prima donna. Ajo nuk shkon aq thellë sa Natalie Portman në Jackie, por kjo nuk është pikërisht ajo që i kërkohet të bëjë këtu. Në disa mënyra, aktores iu desh të kufizohej për të siguruar një manifestim fizik të muzikës, në formën e regjistrimeve të Maria Callas që ndjekin njëra-tjetrën gjatë gjithë filmit, ndonjëherë të përziera me zërin e vetë Jolie. Në këto skena aktorja ka disa vështirësi, duke mos qenë kurrë në gjendje të na bindë plotësisht se këto shënime të pakufishme dhe këto kadenca melankolike vërtet vijnë prej saj. Qoftë çështje me performancën e Jolie apo me procesin e përshtatjes së zërit në postprodhim, filmi vuan. Këto momente në të cilat Callas humbet veten në këndim, ose lufton për të bërë rrugën e tij përmes saj, janë pikat fikse të Marias, por ato rezulton të jenë mjaft të paqëndrueshme. Artikujt më të lexuar Angelina Jolie bjonde në Venecia 81: "Ne i lehtësuam flokët brenda një viti e gjysmë, u takuam në vende të fshehta", tha stilistja e saj e flokëve Flokët Angelina Jolie bjonde në Venecia 81: "Ne i lehtësuam flokët brenda një viti e gjysmë, u takuam në vende të fshehta", tha stilistja e saj e flokëve e Alessandra Paudice Achille Costacurta, videot larg Italisë (të cilat ngrenë thashetheme të reja) Të famshmit Achille Costacurta, videot larg Italisë (të cilat ngrenë thashetheme të reja) Pierfrancesco Favino: "Në Maria improvizuam disa skena. Me Angelina Jolie dhe Alba Rohrwacher, u krijua një ndjenjë intimiteti» Kinema Pierfrancesco Favino: "Në Maria improvizuam disa skena. Me Angelina Jolie dhe Alba Rohrwacher, u krijua një ndjenjë intimiteti» e Stefania Saltalamacchia Komerciale Efekti i pazakontë i këngës është përfaqësues i artit të përpiktë të Marisë në tërësi. Admirimi ynë për arrogancën që ndjen Larraín për këto gra shpesh të keqkuptuara, figura të keqtrajtuara dhe të ennobluara nga forcat e parave dhe historisë, fillon të lërë vend. Me Spencerin dhe sidomos me Marian, regjisori nuk duket se kërkon mirëkuptim, por përkundrazi të përkulë trashëgiminë e nënshtetasve të tij me stilin e tij të preferuar, sikur thjesht të kishte kërkuar një grua nga e kaluara me një jetë tragjike për të bredhur këtu dhe atje nëpër shtëpitë luksoze të parafabrikuara të përhumbura nga fantazmat e seteve të tij. Unë ende preferoj stilin e tij biografik me variantin standard: në këtë lloj filmi, nëse asgjë tjetër, ka një përpjekje për t'u marrë me të paefektshmen. Por nëse Larraín do të vazhdonte këtë projekt, ndryshimi i qasjes së tij mund të ishte i përshtatshëm për të. Ndoshta ai mund të përqendrohej në personazhe si ato të luajtura ndjeshëm nga Pierfrancesco Favino dhe Alba Rohrwacher, një majordom i kujdesshëm dhe kuzhinier që kujdeset për punëdhënësin e tyre të sëmurë me kujdesin e një anëtari të shqetësuar të familjes. Nëpërmjet pranisë së tyre të heshtur dhe të dëshpëruar, Maria godet një kordë lëvizëse: idenë se këta dy individë mund të jenë njerëzit e fundit në tokë që e njohin me të vërtetë atë yll që po vdes. Vetëm në sytë e tyre kapim pasqyrimin e dobët të diçkaje që Maria na mohon ndryshe: një grua në të gjitha aspektet.

Nikol Kidman gjen shfaqjen e saj të denjë në Babygirl Në fund, mes shumë sukseseve të tjera të saj, Nicole Kidman, ylli më i guximshëm i Hollivudit, mund të shpëtonte seksin në kinema në thrillerin erotik dhe komik të Halina Reijn nga Richard Lawson 30 gusht 2024 Babygirl, shqyrtimi i filmit me Nicole Kidman Niko Tavernise Edhe pse duket se rinia amerikane ka vendosur që skenat e seksit të mos i përshtaten më filmave, të paktën disa të moshuar nga vende të huaja po përpiqen t'i mbajnë gjërat eksplicite për amerikanët: domethënë, filmi i ri Babygirl, një thriller komedi mbi seksin dhe pushtetin nga regjisorja holandeze Halina Reijn me Nicole Kidman. Filmi, i cili u shfaq për herë të parë në Festivalin e Filmit të Venecias të premten e kaluar, bën çmos që të ketë një dialog të sinqertë dhe argëtues, qoftë edhe nga pikëpamja vizuale, rreth kompleksitetit të dëshirës. Kidman, prej kohësh ylli më i guximshëm i kinemasë, luan rolin e Romy, themelues dhe CEO i një kompanie robotike që jeton një jetë të shndritshme midis një grataçele të Manhatanit dhe një shtëpie simpatike në fshat. Ajo është e pasur, është e martuar me një burrë që duket si Antonio Banderas (sepse ai luhet nga Antonio Banderas), ajo ka dy fëmijë të shkëlqyer dhe biznesi i saj po lulëzon. Romy duket se ka gjithçka që i nevojitet, përveç një gjëje kyçe. Kjo gjë është seksi, sigurisht: më saktë, lloji i lojës skllav/master që Romy pëlqen ta shikojë në porno. Dichotomia e Reijn është e dukshme por efektive: këtu është një grua që komandon në punë dhe në shtëpi, por që do të donte të komandohej në shtrat. Kjo kontradiktë e dukshme është një burim frustrimi dhe pakënaqësie për Romy-n: po aq e përzemërt sa duket me njerëzit që e rrethojnë, në të vërtetë ajo mungon, shpërqendrohet, shtypet. VIDEO Sabrina Karpenter krijon autoportretin e saj për Vanity Fair Dhe pastaj, papritur, është një praktikant tërheqës dhe magnetik i quajtur Samuel, i luajtur me suspense të veçantë nga Harris Dickinson. Tërheqja është e menjëhershme dhe shpejt e vendosur me mburrje nga Samueli, i cili menjëherë nuhat atë që Romy po kërkon. Dickinson, në një shfaqje magjepsëse, kompenson me mendjehollë sharmin marramendës të Samuelit me shenja të paqarta se ai mund të jetë edhe një sociopat (që, në fakt, mund të jetë pjesë e sharmit). REKLAMA Reijn dhe Kidman po argëtohen kur Romy i dorëzohet për herë të parë nxitjeve të saj, duke iu dorëzuar këtij të riu potencialisht të rrezikshëm që mund t'i shkatërrojë jetën brenda një sekonde. Ajo është nervoze dhe e shqetësuar, por edhe e emocionuar nga rreziku që sjell situata. Filmi është si dinak, ashtu edhe i vakët kur tregon historinë e rënies së çiftit në vorbullën e epshit, duke transformuar në një moment montazhin tradicional të komedisë romantike në diçka shumë më sensuale. Dikush mund të mendojë se, ashtu si në 50 Shades of Grey, Romy dhe Samuel janë gati të fillojnë një marrëdhënie të vërtetë romantike. Por pastaj Samueli thotë ose bën diçka shqetësuese, ose Reijn freskon atmosferën. Ne nuk jemi të destinuar të mbytemi si Anastasia dhe i krishterë; Nuk është as plotësisht e qartë se sa të emocionuar duhet të jemi. Kidman dhe Dickinson janë të dy njerëz shumë tërheqës, dhe flirtimi i tepërt është gjithmonë emocionues. Megjithatë, shumicën e kohës, skenat seksuale në Babygirl, në vend se të zjarrta, janë të ftohta. Ka, në fakt, një distancë të caktuar: në mënyrë të pavullnetshme ose jo, Reijn krijon ndjenjën se ne po vëzhgojmë subjektet e një testi nëpërmjet një pasqyre gjysmë-reflektuese. Kjo nuk e bën domosdoshmërisht zinxhirin e ngjarjeve më pak interesant. Megjithatë, ndoshta nga një film kaq i gatshëm për t'u marrë me çështje intime, do të donte pak më shumë ngrohtësi. Sigurisht që mund të kishte pasur më shumë shkelje të tabuve, emocionuese ose jo: edhe nëse shohim Romy zvarritet në dysheme dhe pi qumësht nga një salcë, Babygirl është çuditërisht e përmbajtur. Nuk është aspak një film delikat, por ka një gjakftohtësi që pengon aventurat e Romy-t të rezultojnë në shkelje të vërtetë. Ashtu si Romy në fillim të filmit, Babygirl nuk mund të arrijë kulmin as. Në kontrast me këtë, udhëtimi i Romy-t drejt kënaqësisë seksuale (ose, të paktën, drejt kësaj kënaqësie) vazhdon në një pjerrësi të lehtë. Ajo që ai përjeton është padyshim domethënëse, por nga pikëpamja e audiencës nuk duket aq tronditëse. Ndoshta ky është mësimi i zgjuar i filmit: një kujtesë se seksi nuk është gjithmonë aq i rëndësishëm. Nevoja nuk duhet patjetër të trajtohet me një dekorum po aq të matur dhe të përpiktë. Babygirl ndoshta nuk po i inkurajon shikuesit të mashtrojnë bashkëshortët e tyre, por kjo mund t'i bindë njerëzit (ndoshta sidomos gratë) që të marrin rrezikun e emërtimit të dëshirës me zë të lartë tek partneri i tyre, për të pohuar vlerën e kënaqësisë së tyre. Achille Costacurta, videot larg Italisë (të cilat ngrenë thashetheme të reja) Pierfrancesco Favino: "Në Maria improvizuam disa skena. Me Angelina Jolie dhe Alba Rohrwacher, u krijua një ndjenjë intimiteti» Cinema Pierfrancesco Favino: "Në Maria improvizuam disa skena. Me Angelina Jolie dhe Alba Rohrwacher, u krijua një ndjenjë intimiteti» e Stefania Saltalamacchia Komerciale Politika feministe e filmit është e komplikuar. Reijn pillories klishenë e "shefit", por në të njëjtën kohë ai është i kënaqur me të: ka një gjysmë-argument se, edhe nëse ai sillet tmerrësisht si CEO, Romy është duke bërë vetëm atë që kaq shumë burra në pozita të ngjashme kanë bërë. Duke sfiduar sjelljen e gabuar të Romy është asistentja e saj, Esme (Sophie Wilde), e cila përfaqëson zërin e arsyes (ose sharjes, në varësi të mënyrës se si e shikoni atë) të Gen Z. Por Esme gjithashtu ka nevojat e saj, dhe ajo është e gatshme të bëjë çdo gjë për t'i kënaqur ato. Pra, morali është i errët dhe qëllimisht. Ataqë janë në kërkim të një lloj përralle ose një traktat parimesh të shëndosha, do të duhet të shohin diku tjetër. Ajo që është vendosur e qartë, koherente dhe shpjeguese në film është rëndësia për të parë Nicole Kidman të ndërmarrë edhe një rrugë tjetër të re, duke hedhur siklet nga dritarja (ose, ndoshta, duke e lënë mënjanë për një kohë) për të ndihmuar në realizimin e fantazisë kurioze të Reijn. Në ditët e sotme, është e vështirë të mendosh për një aktore tjetër të kalibrit të saj të gatshme për ta bërë një gjë të tillë. Në fund, mes shumë sukseseve të tjera të saj, Nicole Kidman mund të shpëtonte seksin në kinema.

Muzeu etnografik në Gjirokastër përfaqëson një atraksion me identitet të dyfishtë. Ai njihet si një objekt që koleksionon pasuri të rralla të traditës materiale etnografike por njëkohësisht edhe si shtëpia e lindjes së Enver Hoxhës, figurës që u bë fytyra e diktaturës më të egër në Europë. I restauruar dy vite më parë muzeu është risjellë me një qasje të re për vizitorët qasje e orientuar nga teknologjia. Këtë sezon më shumë se 10 mijë vizitorë në 80% të tyre të huaj e vizituan këtë muze. Muzeu Etnografik / Qyteti i Gjirokastrës, Shqipëri Muzeu Etnografik ndodhet në lagjen Palorto. Diktatori i ndjerë Enver Hoxha pretendonte se kishte lindur në vitin 1908 në shtëpinë mbi rrënojat e së cilës ishte ngritur ndërtesa aktuale në vitet 1964-1966. Deri më sot nuk ka asnjë provë për të vërtetuar këtë fakt. Shtëpia u rindërtua si model i shtëpive më të pasura gjirokastrite. Nga viti 1966 deri në vitin 1991 ndërtesa shërbeu si Muzeu Antifashist. Sipas burimeve vendase, shtëpia origjinale e Enver Hoxhës ishte një kat dhe një oxhak, në krahasim me shtëpinë ngjitur me Skendulajt. Shtëpia e re kopjoi elementë nga shtëpitë më të mira të qytetit, madje shumë objekte u morën prej tyre. Edhe pse i identifikuar si shtëpia e diktatorit, brenda nuk gjen asgjë të përbashkët me jetën e tij apo me sendet e familjes së tij. Edhe dekori i shtëpisë është kopjuar nga shtëpi të tjera të bukura të shekullit të 19-të dhe objektet (reliktet) përfaqësojnë mënyrën se si kanë jetuar njerëzit e pasur në Gjirokastër në shekullin e 19-të. Ndërtesa ka 4 kate të gjitha të hapura për publikun.

Ndikimi pozitiv i natyrës në mirëqënien tonë mendore Natyra shëron. Thjeshtë një ecje në pyll ose një shëtitje buzë detit në një mëngjes me diell mund të zgjojë ndjesi të brendshme lumturie dhe paqeje. Lidhja jonë me natyrën është gjenetike dhe rrënjët e saj lidhen me evolucionin. Për shembull, a e ke pyetur ndonjëherë veten pse shumica e njerëzve preferojnë të rezervojnë akomodime që kanë pamje nga ballkoni apo tarraca? Pse pacientët që kanë pamje nga dritarja nga krevati ku janë shtrirë e marrin veten më shpejt se të tjerët? Ose pse ndodh që kur stresi na pushton mendjen për një kohë të gjatë, priremi të marrim kohën tonë për t’u qetësuar mes natyrës? Frank Lloyd Wright, arkitekti, dizenjuesi dhe shkrimtari amerikan ka thënë: “Studioje natyrën, duaje natyrën, qëndro afër me natyrën. Nuk do të të zhgenjejë asnjëherë”. Pse jemi kaq të fuqishëm kur jemi afër natyrës? Autori Richard Louv përmendi “Çrregullimin e mungesës së natyrës” në librin e tij të famshëm “Fëmija i fundit në pyll”. Sipas Louv, çrregullimi i mungesës së natyrës nuk është prania e një anomalie në tru; është humbja e lidhjes së njerëzve me mjedisin e tyre natyror. Qëndrimi pranë natyrës përmirëson mirëqenien fizike, mendore dhe shpirtërore. Na bën të ndihemi të gjallë nga brenda dhe nuk duhet ta zëvendësojmë atë me zhvillimet e fundit si urbanizimi, teknologjia ose mediat sociale (Louv, 2015). Përfitimet e qëndrimit pranë natyrës janë të ndryshme. Ne mund të shijojmë efektet pozitive të lidhjes me mjedisin në të gjitha nivelet e mirëqenies individuale. Natyra ndikon në shëndet: Të bërit banjo në pyll “forest bathing”, ose Shinrin-yoku, siç e quajnë në Japoni, është një mënyrë e famshme për të kaluar kohën në natyrë. Hulumtimet kanë treguar se njerëzit që e praktikojnë kanë funksione optimale të sistemit nervor, gjendje të mirë-ekuilibruar të zemrës dhe reduktim të çrregullimeve të tretjes (Mao et al., 2012). Aktivitetet në natyrë zvogëlojnë shanset e zhvillimit të problemeve të shikimit si hipermetropia dhe miopia. Një sondazh i kryer me fëmijët në Australi zbuloi se fëmijët e moshës shkollore që merrnin pjesë në aktivitete në natyrë kishin shikim më të mirë se fëmijët që kalonin më shumë kohë brenda (Rose et al., 2008a). Studimet e kanë lidhur natyrën me uljen e BMI-së (indeksi i masës trupore). Njerëzit që ushtrohen jashtë janë më pak të lodhur dhe kanë më pak shanse të vuajnë nga obeziteti dhe gjendje të tjera të lidhura me të (Wolch et al., 2011). Studimi kërkimor “Forest Bathing” sugjeroi gjithashtu që duke stimuluar prodhimin e proteinave anti-kanceroze, shëtitjet ose udhëtimet e shpeshta në natyrën e egër ndihmojnë pacientët në luftimin e sëmundjeve terminale. Megjithëse ky është një kërkim i vazhdueshëm dhe priten prova më të forta, ky sugjerim është mjaft i fortë për të vërtetuar përfitimet e të qëndruarit jashtë në natyrë (Mao et al., 2012). Natyra përmirëson mirëqënien tonë psikologjike Natyra ndihmon në rregullimin emocional dhe përmirëson funksionet e kujtesës. Një studim lidhur me përfitimet konjitive të natyrës gjetën se personat që bënë një shëtitje në natyrë, kishin rezultate më të mira në testin e kujtesës se sa personat që ecën në rrugët urbane (Berman, Jonides, & Kaplan, 2008). Ecjet në natyrë ndihmojnë personat që vuajnë nga depresioni. Studimet kanë treguar se personat që vuajnë nga depresioni i butë e deri tek ai i rëndë, treguan rezultate positive lidhur me ngritjen e humorit kur ekspozoheshin në natyrë. Jo vetëm kaq, por ata gjithashtu ndiheshin më të motivuar dhe me energji kur e merrnin veten dhe riktheheshin në normalitet (Berman et al., 2012). Kërkimet e fundit kanë treguar se të qënit jashtë redukton stresin duke ulur hormonin e stresit, kortizolin (Gidlow et al., 2016; Li, 2010). Ecjet në natyrë dhe aktivitetet e tjera jashtë rrisin nivelin e përqendrimit dhe vëmendjes (Hartig, Mang, & Evans, 1991). Ka copëza evidencash që tregojnë lidhje të fortë midis natyrës dhe rritjes së performances, vëmendjes së shtuar dhe uljes së mundësive për të zhvilluar Çrregullim të Vëmendjes (Faber Taylor & Kuo, 2009). Një studim i Universitetit të Kansasit gjeti se të kaluarit më tepër kohë jashtë në natyrë dhe më pak kohë në pajisjet tona elektronike, mund të rrisë aftësitë tona problem-zgjidhëse dhe ato kreative (Atchley, Strayer, & Atchley, 2012). Psikologjia e mjedisit lidhet me studimin e mirëqënies njerëzore në ndërveprim me mjedisin ku jeton (Stokols – Altman, 1987). Fokusohet në lidhjen që qëniet e gjalla kanë me natyrën dhe studion dinamikën e bashkë ekzistencës person-mjedis. Psikologjia e mjedisit nxit ekosistemin e shëndetshëm natyror dhe sugjeron se si keqfunksionimet në habitat kanë dhe do të vazhdojnë të ndikojnë në sjelljen njerëzore, variantet demografike, dhe shoqërinë në tërësi. Psikologjia e mjedisit punon rreth ideve kryesore të mëposhtme (Gifford, 2007): Varësia e njeriut nga natyra vërteton evolucionin. Ne jemi më përshtatës ndaj mjediseve natyrore sesa habitateve të krijuara nga njeriu. Kontakti me dritën natyrale është terapeutik dhe ka efekte të menjëhershme pozitive tek stresi, presioni i gjakut dhe sistemi imunitar. Lidhjet e forta me mjedisin përmirësojnë idenë person-hapësirë dhe rrisin perceptimin mjedisor. Njerëzit janë gjithmonë të aftë të përmirësojnë mjedisin ku jetojnë. Njerëzit janë përshtatës aktivë ndaj ndryshimeve në shoqëri dhe mjedis. Ata riformësojnë identitetet dhe përkatësitë e tyre sociale sipas hapësirës fizike në të cilën jetojnë.

Yjet janë kthyer në Festivalin e Filmit të Venecies. Pas edicionit të vitit të kaluar që ndodhi në mes të grevës së Hollivudit, Venezia 81 - e cila fillon më 28 gusht - premton të të bëjë të harrosh zhgënjimin e vitit të kaluar, kur as Timothée Chalamet, as Emma Stone as Bradley Cooper nuk arritën në tapetin e kuq. Ne ishim "të kënaqur", si të thuash, me Adam Driver dhe Jessica Chastain, protagoniste të filmave të pavarur dhe për këtë arsye të falur nga greva. Por le të kthehemi në vitin 2024: shpresat po rriten në qiell. Lista e yjeve të Hollivudit që priten në Lido është, në fakt, e pafund. Lady Gaga Lady Gaga Vittorio Zunino Celotto/Getty Images Fillon me një zhurmë: filmi hapës më 28 gusht është Beetlejuice Beetlejuice nga Tim Burton. Regjisori vizionar arrin në Lido dorë për dore me Monica Bellucci, gjithashtu në kastin e filmit. Vë bast se ata do të jenë më të dashuruarit në tapetin e kuq? Pjesa tjetër e kastit është gjithashtu e shkëlqyer: Michael Keaton, Winona Ryder, Catherine O'Hara, Justin Theroux, Monica Bellucci, Jenna Ortega, dhe Willem Dafoe. Një tjetër emër prej dhjetë ështëLady Gaga, e cila ka gjashtë vjet që mungon në Venecia, që kur ajo kishte magjepsur tapetin e kuq përkrah Bradley Cooper, lindin të dy protagonistet e A star. Gaga arrin më 4 shtator në konkurim me Joker shumë të pritur: folie à deux, vazhdim i Luanit të Artë dhe filmit fitues të Oskarit nga Todd Phillips. Aktorja dhe këngëtarja debuton si Harley Quinn, së bashku me Joaquin Phoenix. Angelina Jolie dhe Brad Pitt Së pari, më 29 gusht, është radha e Angelina Jolie që kthehet në Venecia në rolin e Maria Callas në Maria të Pablo Larraín. Kasti përfshin gjithashtu Pierfrancesco Favino, Valeria Golino dhe Alba Rohrwacher. Jolie sjell në skenë mundimet e më të madhit, Maria Callas. E tija, nga ana tjetër, ai do të largohet në shtëpi. Në fakt, ish-bashkëshorti i saj Brad Pitt (i shoqëruar me shokun e tij-vëllain George Clooney) pritet gjithashtu në Lido. Dy yjet e çiftit, dikur një ëndërr edhe në tapetin e kuq, kanë kërkuar një kusht të vetëm për udhëtimin venecian: të mos takohen kurrë. Alberto Barbera, mikpritësi, e siguroi atë. Brad dhe George, protagonistë të Wolfs mbërrijnë më 1 shtator. Hera e fundit së bashku ishte në vitin 2008 dhe ata hapën Festivalin me Burn After Reading nga vëllezërit Coen. Në tapetin e kuq, krah për krah, ata i kishin çmendur tifozët. Do të ndodhë përsëri, jemi të sigurt. George Clooney dhe Brad Pitt George Clooney e Brad Pitt Daniele Venturelli Dy yje të Hollivudit janë protagonistet e filmit të Pedro Almodóvar. Tilda Swinton Dhe Julianne Moore janë në qendër të The Room Next Door, historia e një trekëndëshi mes një nëne, një vajze dhe shoqes së nënës së saj. Divat kalojnë në tapetin e kuq më 2 shtator. REKLAMA Kthimi i Nicole Kidman Një tjetër kthim i madh dhe shumë i pritur është ai i Nicole Kidman, në qendër së bashku me Antonio Banderas të thrillerit erotik Baby Girl, nënshkruar nga holandezja Halina Reijn. Në Venecia, ende kujtojmë atë edicion që hyri në histori në të cilin aktorja mbërriti së bashku me bashkëshortin e saj të atëhershëm Tom Cruise për të prezantuar, pas vdekjes së tij, Sytë e Stanley Kubrick's Wide shut. Kidman tani arrin, më 30 gusht, vetëm. Në kast, dhe për këtë arsye edhe në tapetin e kuq, Harris Dickinson (modeli i Trekëndëshit të trishtimit). Për aktoren dhe producentin është një moment i artë: nga 5 shtatori mbërrin në Netflix me The Perfect Couple, një miniserie thriller nga romani i Elin Hilderbrand. Nikol Kidman Nicole Kidman Kristofer Polk/Getty Images Më 31 gusht është radha e dy superyjeve të tjera britanike: Jude Law dhe Nicholas Hoult protagoniste të The Order (në garë) nga Justin Kurzel. Adrien Brody është, nga ana tjetër, protagonist i Brutalistit. Dhe nuk mbaron atje: Daniel Craig është ylli i Queer të Luca Guadagnino, në garën për Luanin. Filmi tregon jetën e dashurisë së William Lee, një amerikan homoseksual në pragun e dyzetave, i cili shkoi të jetonte në Mexico City në vitin 1950. Akuza e yjeve italianë Lista e protagonistëve të yjeve italianë në Festival është gjithashtu shumë e gjatë: nga çifti i pazakontë Toni Servillo dhe Elio Germano në kastin e Iddu, frymëzuar nga jeta e Matteo Messina Denaro tek Alessandro Borghi, përkthyes i filmit të ri të Gianni Amelio, Campo di battaglia. Dhe pastaj Fabrizio Gifuni dhe Romana Maggiora Vergano në filmin e Francesca Comencini, The Time It Takes. Vazhdon me Pietro Castellitto dhe Barbara Ronchi në Diva futura nga Giulia Louise Steigerwalt, historia e agjencisë porno themeluar nga Riccardo Schicchi në vitet tetëdhjetë, Dhe përsëri: Tommaso Ragno dhe Sara Serraiocco për Vermiglio nga Maura Delpero, Filippo Scotti, Chiara Caselli në filmin përmbyllës L'orto americano nga Pupi Avati, Francesco Gheghi dhe Francesco Di Leva në Familia nga Francesco Costabile, Valeria Bruni Tedeschi në L'attachement francez dhe Leonardo Maltese, Valentina Cervi, Alessandro Preziosi dhe Alessio Boni në miniseries on Leopardi. Alesandro Borghi Alessandro Borghi Stefania D'Alesandro Luca Marinelli në rolin e Musolinit është protagoniste e serialit shumë të pritur Sky M. i biri i shekullit, me regji të anglezit Joe Wright. Cate Blanchett rikthehet në Venecia me një seri, Disclaimer – jeta perfekte e fituesit të Çmimit Oscar Alfonso Cuarón. Si mund të harrojmë masterclasset e Sigourney Weaver (Luani i Artë për Arritjen e Jetës) dhe Ethan Hawke dhe bisedën me Richard Gere. Finalja e madhe Ditën e fundit, më 7 shtator, Kevin Costner mbyllet me notë të lartë, i cili pas debutimit në Kanë sjell në Venecia kapitullin e dytë të Horizon: An American Saga. Sienna Miller ishte gjithashtu e pranishme. Do të shohim disa të mira.