Giovanni Battista Tiepolo piktori – një prej yjeve më të ndritur të qiellit të artit venedikas, lindi më 5 mars 1696 në Venecie, qyteti ku ngjyrat vallëzojnë mbi ujë.

Giovanni Battista Tiepolo – një prej yjeve më të ndritur të qiellit të artit venedikas, lindi më 5 mars 1696 në Venecie, qyteti ku ngjyrat vallëzojnë mbi ujë dhe ku piktura frymon si vetë ajri.

Fëmijëria dhe Familja – Lulja që çeli në heshtje

Giovanni lindi në një familje modeste: i ati ishte kapiten detarie, por ai vdiq kur Tiepolo ishte ende fëmijë. Në mungesë të dorës atërorë, nëna e tij e rriti me shumë përkushtim, duke e ushqyer shpirtin e tij me ëndrra të mëdha e duke e mbështetur në rrugën e artit. Ai ishte më i vogli nga gjashtë fëmijët – një zog i artë mes foleve të zakonshme.

Arsimi – Lëmimi i shpirtit piktor

Në moshën 14-vjeçare, Tiepolo hyri në punëtorinë e piktorit venedikas Gregorio Lazzarini – një mjeshtër i butë, që lëvrinte stilin barok si një violinë me tinguj të mëndafshtë. Por shpejt, Giovanni u ndikua nga Veronese e Piazzetta, duke përthithur dritën, hijen dhe lëvizjen si një letër e bardhë që pret stuhinë e ngjyrave. Ai ishte një nxënës, por gjithmonë dukej sikur universi i ngjyrave mësonte prej tij.

Stili – Vallëzim mes reve dhe ndriçimit

Tiepolo është krahasuar shpesh me një poet qiellor të ngjyrave. Stili i tij ishte një simfoni rokoko, plot me liri kompozimi, dritë hyjnore, ngjyra të lehta si puhiza e mëngjesit. Figuracioni i tij nuk qëndronte mbi tokë – ai lëvizte në ajër, mbështetej mbi retë e imagjinatës dhe hidhte hijen e tij mbi tavanët e pallateve mbretërore.

Veprat më të bukura – Si petale që bien nga qielli

Këtu janë disa nga veprat më të famshme dhe të bukura të Giovanni Battista Tiepolo:

1. “Triumfi i Virgjëreshës Mari” – në tavanin e Kishës së Gesù në Venecie – një eksplozion dritash qiellore, ku Maria ngjitet mbi engjëjt si një yll që s’ka nevojë për horizont.

2. “Aleksandri i Madh viziton tendën e Dariusit” – një dramë historike ku ndjenja dhe krenaria mbivendosen si penela të trasha mbi fytyra njerëzore.

3. Freskot në Villa Valmarana (afër Vicenzës) – skena mitologjike ku hyjnitë lozin me erën, dhe çdo figurë duket se ka brenda vetes një histori të pathënë.

4. **Freskot në Palazzo Labia, Venecie – sidomos “Nuses së Kleopatrës” – një bashkim i luksit oriental dhe shpirtit venedikas.

5. Tavanet e Rezidencës Wurzburg në Gjermani – kryevepra e tij më kolosale, ku e gjithë bota – kontinentet, perënditë, njerëzit – ndërthuren në një rrotullim hyjnor.

Trashëgimia – Kur ngjyra bëhet frymë

Tiepolo ndërtoi një dinasti artistësh: djemtë e tij, Giandomenico dhe Lorenzo, ndoqën rrugën e tij si zogj që fluturojnë pas erës së etërve. Ai udhëtoi nga Venecia në Gjermani, nga Milano në Spanjë, duke lënë pas një gjurmë dritëbardhë mbi tavanët dhe muret e kontinenteve.

Ai vdiq në Madrid në vitin 1770, por si një artist që e pikturoi qiellin – nuk u varros kurrë. Ai jeton ende aty lart, mes reve që pikturoi vetë

🎨 Veprat Kryesore të Giovanni Battista Tiepolo

1. “The Banquet of Cleopatra” (1744)

Një pikturë që paraqet momentin kur Kleopatra tret një perlë në verë për të fituar një bast me Mark Antonin. Aktualisht ndodhet në Galerinë Kombëtare të Viktorias në Melburn, Australi.

2. “Allegory of the Planets and Continents” (1752)

Një skicë për një freskë të madhe që përfaqëson planetët dhe kontinentet përmes figurave mitologjike. Versioni i madh ndodhet në Rezidencën Würzburg në Gjermani, ndërsa skica ruhet në Muzeun Metropolitan të Artit në Nju Jork.

3. “Scipio Africanus Freeing Massiva” (1719–1721)

Pikturë që tregon momentin kur gjenerali romak Scipio Africanus liron Massivën, një princ të ri numidian. Kjo vepër ndodhet në Muzeun e Artit Walters në Baltimore, SHBA.

4. Freskot në Ca' Dolfin (1726–1729)

Një seri prej dhjetë pikturash që përshkruajnë skena nga historia e Romës së Lashtë, të krijuara për sallonin kryesor të Palazzo Ca' Dolfin në Venecie.

5. “The Immaculate Conception” (1767–1768)

Një pikturë që paraqet konceptimin e pastër të Virgjëreshës Mari, e porositur nga Mbreti Karli III i Spanjës për Kishën e Shën Paskalit në Aranjuez. Aktualisht ndodhet në Muzeun Prado në Madrid.