Ikona botërore të muzikës: Consuelo Velázquez

Revista Prestige ju njeh me ikonën botërore të muzikës: Consuelo Velázquez

Në një botë ku emocionet shpesh përshkruhen me nota, e ku një këngë mund të tejkalojë kohën, kufijtë dhe gjuhët, ekziston një emër që rrezaton ndjenjë, finesë dhe përjetësi: Consuelo Velázquez. Revista Prestige ju fton të hyni në botën e kësaj kompozitoreje dhe pianiste të jashtëzakonshme meksikane, një grua që me krijimtarinë e saj u bë zë i dashurisë në mbarë globin.

Consuelo Velázquez lindi më 21 gusht 1916, në Zapotlán El Grande, Jalisco, një qytet me shpirt artistik, ku filloi edhe rrugëtimi i saj i jashtëzakonshëm. Familja e saj u vendos në Guadalajara, ku që në moshën katërvjeçare nisi të luante piano. Vetëm dy vjet më vonë, në moshën gjashtëvjeçare, dha koncertin e saj të parë – një shenjë e qartë se një talent i rrallë po lindte.

Pas studimeve të suksesshme në Konservatorin Kombëtar të Muzikës, nga ku u diplomua në vitin 1938, ajo u bë soliste në Orkestrën Simfonike Kombëtare të Meksikës, duke dhënë koncerte në radio dhe më vonë në televizion. E pashkëputur nga rrënjët e muzikës klasike, ajo interpretonte Bach, Mussorgsky, Saint-Saëns, Gershwin dhe madje edhe “Koncertin për Dorën e Majtë” të Ravelit. Por një vepër, e krijuar nga një zemër e re dhe një shpirt i pastër, do ta vendoste përgjithmonë në historinë e muzikës botërore.

Në moshën 19-vjeçare, pa përjetuar ende një puthje të vërtetë, ajo kompozoi atë që do të bëhej kënga më e njohur meksikane në botë: “Bésame Mucho”. E regjistruar për herë të parë në vitin 1941 nga Emilio Tuero, kënga u kthye menjëherë në një hit. Pak më vonë, versioni i kënduar nga Andy Russell do të qëndronte tre muaj në listat e këngëve më të njohura në SHBA.

Magjia e “Bésame Mucho” nuk i shpëtoi askujt. Edhe The Beatles, në fillimet e tyre në vitin 1962, regjistruan versionin e tyre të saj, që u përdor si provë për audicionin me Decca Records. Ky moment tregon më së miri përmasat globale që mori kompozimi i saj.

Me kalimin e viteve, “Bésame Mucho” është interpretuar nga qindra artistë të njohur si Pedro Infante, Nat King Cole, Frank Sinatra, Elvis Presley, Diana Ross, Plácido Domingo, Andrea Bocelli, Luis Miguel, dhe shumë të tjerë. Ajo është përkthyer në mbi 20 gjuhë dhe ka mbi tre mijë versione të ndryshme, duke e bërë një trashëgimi muzikore universale.

Por krijimtaria e Velázquez nuk përfundon këtu. Ajo shkroi dhe hite të tjera të dashura si:

“Amar y Vivir”, “Que seas Feliz”, “Yo no fui”, “Cachito”, “Déjame Quererte”, “No Volveré”, “Los Pequeños Detalles”, dhe “Enamorado Perdido”, ndër shumë të tjera, duke dëshmuar për një karrierë të pasur dhe të qëndrueshme.

E ndonëse ishte një pianiste brilante, me një formim të thellë klasik, kjo anë e saj mbeti në hije. Gjithsesi, ndikimi i muzikës klasike dallohet qartë në kompozimet e saj. Vetë ajo e ka pranuar se për “Bésame Mucho” u frymëzua nga disa akorde të Koncertit për Piano të Robert Schumann, çka tregon lidhjen organike mes klasikes dhe popullorës në veprën e saj.

Consuelo Velázquez ndërroi jetë më 22 janar 2005, në Qytetin e Meksikës, në moshën 88-vjeçare, por la pas një thesar të pavdekshëm. Në shtator 2016, Kuvendi i Jalisco-s e shpalli “E Nderuar me Gradën e Lartë të Merituar të Shtetit”, dhe edhe pse statuja e saj nuk është vendosur ende në Rotondën e të Nderuarve, në vendlindjen e saj ndodhet një bust, të cilin ajo vetë e zbuloi vetëm dy vjet para ndarjes nga jeta.

Ndikimi në botë

Vepra e Consuelo Velázquez është një shembull i rrallë i asaj se si muzika, kur vjen nga thellësia e shpirtit, mund të bëhet gjuhë universale. “Bésame Mucho” nuk është thjesht një këngë, është një ndjenjë që bashkon njerëzit kudo në botë. Ajo është një emblemë e dashurisë, një simbol i artit meksikan, një zë i grave krijuese, dhe një trashëgimi që do të jetojë përjetësisht.

Revista Prestige e nderon me përulësi këtë figurë të madhe të artit botëror dhe ia rikujton brezave të rinj se një këngë e vetme, kur lind nga ndershmëria emocionale, mund të pushtojë gjithë globin.

Hulmtoi

Pergatiti:Liliana Pere.