Intervistë me profesionistin e shquar, Ing. Exp.IT.Analist Besmir Semanaj.

Autor LP
9 hours ago
6 min read

Rrevista Prestige

#Inspiration

Rubrika:

Profesionistë te shquar ne fushen e IT

që frymëzojnë me dije dhe praktikë.

Intervistë me Ing. Exp.IT.ANalist Besmir Semanaj.

Titull:

“Ndërmjet Kodit dhe njerëzores: Vizionet e Besmir Semanaj”

"Teknologjia është një mjet; ajo bëhet e mençur vetëm kur e drejton njeriu."

Profil permbledhës

Ing. Besmir Semanaj është një inxhinier, ekspert shqiptar i spikatur në fushën e sigurisë kibernetike dhe teknologjisë së informacionit.

Rrënjët e tij nga qyteti i Koplikut i kanë dhënë një bazë të fortë njerëzore, ku familja dhe arsimi formojnë themelin e çdo veprimi.

✨️“Teknologjia pa etikë është një instrument i ftohtë; njeriu pa reflektim është një makinë,” është një nga bindjet e tij filozofike që shfaqet qartë në gjithë karrierën dhe reflektimet e tij.

Diplomimi si Inxhinier Informatik dhe master në Biznes në Universitetin Europian të Tiranës (UET), ku u nderua me Çmimin e Karrierës për kontributin e jashtëzakonshëm, e shndërrojnë në një ekspert ndërkombëtar.

✨️"Ai thekson se: “Dija është jo vetëm çfarë dimë, por mënyra si e përjetojmë botën,” duke nënvizuar se sfida e së ardhmes është të bashkojmë njohuritë teknike me reflektimin filozofik."✨️

Aktualisht, Z. Semanaj shërben si Inxhinier i Lartë i Teknologjisë së Informacionit dhe Drejtor i Sigurisë së Informacionit pranë Kairos Beteiligungs GmbH në Austri, ku udhëheq projekte komplekse dhe zhvillon zgjidhje inovative për klientë globalë.

Përveç aftësive teknike, ai shikon algoritmet dhe inteligjencën artificiale jo vetëm si mjet, por si partnerë bashkëkrijues, duke shtuar se: “Çdo kod është pasqyrë e shpirtit njerëzor.”

Përtej aktivitetit profesional, ai kontribuon në edukimin dhe ndërgjegjësimin e shoqërisë si Analist, mbi sigurinë kibernetike. Artikujt dhe analuzat e tij në media, si Hashtag.al dhe Citizens.al, nxisin diskutime mbi privatësinë, etikën dhe sfidat që sjell teknologjia moderne.

Në këtë mënyrë, ai bashkon praktikën dhe dijet, duke treguar se teknologjia, kur shoqërohet me vlerat humane, mund të bëhet një instrument i lirisë dhe kreativitetit, jo i kontrollit të verbër.

✨️Në këtë intervistë, Z. Semanaj ndan eksperiencën dhe këshillat e tij, por mbi të gjitha fton lexuesin të reflektojë mbi lidhjen midis njeriut dhe makinerisë, dhe të gjejë ekuilibrin mes dijes, shpirtit dhe progresit teknologjik.

“Të mendosh mbi teknologjinë është një akt human,” thotë ai, duke rikujtuar se çdo përparim i jashtëzakonshëm kërkon studim, pune, reflektim dhe urtësi, jo vetëm aftësi profesionale.

Vazhdojmë Intervistën :

Ing. Z. Besmir Semanaj – Liliana Pere.

⸻

1.Pyetje, LP

Zoti Semanaj, në një botë që lëviz me shpejtësinë e dritës, sa vend zë ende origjina — familja, arsimi, përvoja e jetës? A ndikon ky themel njerëzor në mënyrën si e lexoni teknologjinë sot?

Pergjigje: BS.

Origjina është gjithmonë themeli i gjithçkaje. Familja më ka mësuar vlerat, arsimi më ka dhënë metodën e të menduarit, dhe përvoja më ka dhënë maturinë për të kuptuar realitetin. Pa këtë triadë, teknologjia do të ishte një sistem i ftohtë e mekanik. Me këtë bazë, ajo shndërrohet në një mjet që reflekton nevojën dhe krijimtarinë njerëzore. Pikërisht këto rrënjë më ndihmojnë ta lexoj teknologjinë jo thjesht si kod, por si një vazhdim të qenies sonë.

⸻

2.Pyetje.LP.

A është teknologjia thjesht një zgjatim i dorës njerëzore, apo një entitet me ekzistencë të vetën, që transformon mënyrën tonë të të qenit?

Përgjigje:BS

Teknologjia nisi si zgjatim i dorës dhe i mendjes sonë, por sot ajo po fiton një pavarësi të caktuar. Algoritmet mësojnë, marrin vendime dhe ndikojnë në sjelljen tonë pa qenë ne të vetëdijshëm. Në këtë kuptim, teknologjia nuk është më thjesht instrument, por një entitet bashkëkrijues, që jo vetëm na shërben, por edhe na transformon.

⸻

3.Pyetje.LP

Kur flasim për inteligjencë artificiale, a po kërkojmë të krijojmë një tjetër pasqyrë të vetes? A ka mundësi që njeriu, në përpjekjen për të krijuar mendje të tjera, të zbulojë më në fund vetveten?

Përgjigje.BS.

Po, inteligjenca artificiale është pasqyra më e avancuar e vetes sonë. Përmes saj, ne riprodhojmë mënyrën e të menduarit, të analizuarit e madje të krijuarit. Por ajo që ndodh gjatë këtij procesi është se zbulojmë kufijtë e vetvetes. Duke tentuar të ndërtojmë mendje artificiale, në fakt e kuptojmë më thellë se çfarë është ndërgjegjja njerëzore dhe sa unike mbetet ajo.

⸻

4.Pyetje.LP

Në çdo epokë teknologjike, njeriu ka pasur pushtet më të madh, por a ka pasur domosdoshmërisht më shumë urtësi? Si e përcaktoni kufirin midis zhvillimit dhe shpërfytyrimit etik?

Përgjigje.BS

Pushteti teknologjik nuk ka ecur gjithmonë paralelisht me urtësinë. Njeriu shpesh është fokusuar te “mundësia” dhe jo te “arsyeja”. Kufiri midis zhvillimit dhe shpërfytyrimit etik qëndron te përgjegjësia: të mos bëjmë diçka vetëm sepse mund ta bëjmë, por të pyesim çfarë pasoje ka kjo për jetën njerëzore. Urtësia është ta vësh teknologjinë në shërbim të njeriut, jo njeriun në shërbim të teknologjisë.

⸻

5.Pyetje.LP

Kibernetika dikur ishte shkencë e sistemit, por sot duket si filozofi e kontrollit. Kush po e udhëheq vërtet evolucionin digjital — njeriu mbi makineritë, apo makineritë mbi njeriun?

Pergjigje.BS

Deri më tani, njeriu ka udhëhequr, por me shpejtësinë e algoritmeve rreziku është i madh që ekuilibri të kthehet përmbys. Nëse i lëmë algoritmeve të marrin vendime për ne pa transparencë dhe pa etikë, atëherë do të jetë makineria që na udhëheq. Evolucioni digjital duhet të mbetet nën kontrollin e njeriut, përndryshe ne rrezikojmë të bëhemi thjesht pjesë e një sistemi që nuk e kontrollojmë më.

⸻

6.Pyetje.LP

A po jeton rinia brenda realitetit apo brenda simulimit të tij? Çfarë ndodh me ndjenjën e së vërtetës, kur përvoja njerëzore filtrohet përmes ekranit?

Pergjigje.BS

Rinia sot jeton shpesh më shumë në simulim sesa në realitet. Përvoja e së vërtetës kalon përmes filtrit të ekraneve dhe algoritmeve. Ky proces krijon një iluzion: një realitet të zgjedhur, të montuar, që nuk është gjithmonë i vërteti. Sfida është të mos humbasim kontaktin me botën e prekshme — me natyrën, me njerëzit, me ndjesitë reale. Pa këtë kontakt, e vërteta rrezikon të zëvendësohet nga një version virtual i saj.

⸻

7.Pyetje.LP.

Në epokën e informacionit të pafund, çfarë vlere ka më dija? A duhet universiteti të mësojë çfarë të dimë, apo si të mendojmë në mes të rrëmujës së algoritmeve?

Përgjigje.Besmir Semanaj

Dija sot nuk matet më me sasinë e informacionit që zotëron, por me aftësinë për të menduar kritikisht. Universiteti nuk duhet të mësojë thjesht “çfarë”, sepse kjo është e aksesueshme përmes çdo motori kërkimi. Ai duhet të mësojë “si të mendosh”: si të analizosh, si të vlerësosh burimet, si të krijosh kuptim në kaosin e informacionit. Kjo është vlera e dijes sot.

⸻

8.Pyetje. LP

Nëse një algoritëm mund të krijojë poezi, pikturë, apo muzikë, çfarë mbetet atëherë thellësisht njerëzore në aktin e krijimit? A është arti rezultat i kodit apo i shpirtit?

Përgjigje

Algoritmi mund të krijojë formë, por jo thelb. Poezia e tij është e rregullt, por pa dhimbjen; piktura e tij është e bukur, por pa kujtimin; muzika e tij është harmonike, por pa emocionin që të dridh. Ajo që mbetet thellësisht njerëzore është përvoja dhe ndjenja që e ushqen krijimin. Arti nuk është vetëm produkt, është gjendje shpirtërore. Dhe kjo nuk mund të kodohet.

⸻

9.Pyetje.

Teknologjia na ofron çdo gjë menjëherë, por a na lejon të përjetojmë diçka vërtet? A po humbim përmasën e heshtjes, të reflektimit, të pritjes — këto elemente të domosdoshme për mendimin?

Përgjigje.

Po, kjo është një nga rreziqet më të mëdha. Shpejtësia e teknologjisë na mëson të konsumojmë, jo të përjetojmë. Heshtja, pritja, reflektimi janë ato që ushqejnë mendimin e thellë. Pa to, ne mbetemi në sipërfaqe, duke kaluar nga një përvojë në tjetrën pa ndalur kurrë. Njeriu ka nevojë për ritme të ngadalta, sepse aty lind mendimi krijues dhe reflektimi i vërtetë.

⸻

10.Pyetje.LP

A jemi në pragun e një bashkëjetese ontologjike mes njeriut dhe inteligjencës artificiale? A mund të lindë një formë e re ndërgjegjeje — ajo e bashkëkrijimit mes shpirtit dhe algoritmit?

Pergjigje.BS

Po, jemi në prag të kësaj bashkëjetese. Inteligjenca artificiale nuk është më thjesht mjet, por një partner i ri në procesin e krijimit dhe vendimmarrjes. Kjo mund të sjellë një formë të re ndërgjegjeje, ku njeriu dhe algoritmi bashkëkrijojnë. Por duhet kujdes: kjo ndërgjegje nuk duhet të

zëvendësojë shpirtin, por ta pasurojë. Nëse ruajmë këtë ekuilibër, atëherë bashkëjetesa bëhet një mundësi, jo një kërcënim.

⸻

11.Pyetje.LP

Zoti Semanaj, çfarë do t’u thoshit të rinjve që po formohen në një realitet të përbërë nga algoritme, ekrane dhe inteligjencë artificiale? Si mund ta ruajnë thelbin njerëzor, aftësinë për të ndier, për të dyshuar dhe për të ëndërruar — në një kohë ku çdo gjë mund të matet, programohet dhe shpërndahet?

Përgjigje.BS.

Do t’u thosha: mos harroni që algoritmi mund të llogarisë, por nuk mund të ëndërrojë; ekrani mund të shfaqë çdo gjë, por nuk mund të përqafojë; inteligjenca artificiale mund të analizojë, por nuk mund të dojë. Thelbi njerëzor qëndron tek ndjenja, tek dyshimi, tek ëndrra. Ruajeni këtë dimension, sepse është ajo që ju bën unikë. Mos ia dorëzoni shpirtin asnjë makinerie, sepse është gjëja e vetme që nuk mund të riprodhohet.

Ju faleminderit per intervistën Exp. Ing .Besmir Semanaj.

Faleminderit ju znj.Liliana. Ishte nje kënaqesi te bisedoja me ish kolegen time.

Prestige Magazine