Poezi e Dritëro Agollit, “Kur ikja larg, drejt teje vija, kur vija afër, ikja larg”,

Kjo poezi e Dritëro Agollit, “Kur ikja larg, drejt teje vija, kur vija afër, ikja larg”, 

 Ai përdor kontrastin midis largësisë dhe afërsisë për të shprehur një çrregullim emocioonal. 

Stili poetik i Agollit është intim dhe i ndjeshëm, duke e bërë lexuesin pjesë të këtij përjetimi. Në fund, poezia flet për kompleksitetin e dashurisë, ku afërsia dhe largësia shpesh shkaktojnë një tension të pandalshëm.

Poezia tregon dashuri të trazim te shpirtit

Kontrasti larg–afër thekson pasigurinë.

Simbolika e mjegullës shton misterin.

Stili intim i bën emocionet të prekshme.

Dashuria paraqitet si tension i pandalshëm.

Kur ikja larg, drejt teje vija, kur vija afër, ikja larg

Mjegulli e dashurisë

Kur ikja larg, drejt teje vija

Kur vija afër, ikja larg

Për dreq më trembte largësia

Dhe afërsia bëhej çark

As e kuptoja si të desha

Një mjegull pus, një çmenduri

Si një poet që shkruan vjersha

Dhe ndez një shkrepse, i bën hi

Dhe ndoshta kjo ish dashuria

E çakërdisur kuturu…

Për dreq më trembte largësia

Dhe afërsia gjithashtu.