Kadri Roshi ishte një figurë madhështore e kinemasë dhe teatrit shqiptar, një artist që ndriçoi skenat me pasionin dhe aftësinë e tij të jashtëzakonshme.

Kadri Roshi ishte një figurë madhështore e kinemasë dhe teatrit shqiptar, një artist që ndriçoi skenat me pasionin dhe aftësinë e tij të jashtëzakonshme. Zëri i tij i fuqishëm dhe interpretimi plot thellësi e bëri të paharrueshëm, ndërsa shpirti i tij i ndershëm dhe dedikimi i palodhur ndaj artit e nguliti në memorien e shqiptarëve. Fillimet e tij, që u shfaqën me një natyrshmëri të papërsëritshme në rolet e para, ishin shenja të një shpirti të pavdekshëm në art, një shprehje e dashurisë për teatrin dhe kinemanë, e cila do të mbetej gjithmonë e pranishme. Roli i tij në "Skënderbeu" ishte një hap i parë, por aq i rëndësishëm saqë ndihmoi në formësimin e një legjende të artit shqiptar.

Më 6 shkurt të vitit 2007 ndërroi jetë figura e mirënjohur e skenës dhe ekranit shqiptar, Kadri Roshi.

Ai lindi më 4 janar të vitit 1924 në Ballsh, në një familje me prejardhje nga Libohova. Aktori përjetoi një vegjëli të trazuar, pasi humbi të emën teksa ishte 2 vjeç dhe mbeti jetim dhjetë vjet më vonë, kur vdiq edhe i ati.

Karriera e tij si aktor nisi në moshën 21-vjeçare në skenën e Teatrit Popullor. Në vitin 1951 u diplomua në Pragë. Me t’u kthyer në vendin e tij të origjinës, Roshi rimori ekzekutimin e roleve të para në logun e jetës artistike të vendit, Teatrin Kombëtar.

Kadri Roshi mendohet të ketë interpretuar rreth 180 role në teatër dhe në kinematografi, duke lënë në kujtesën e artdashësve një portret të pashlyeshëm.

Rolet e tij variojnë nga skllavi Ezop, te kujdestari i “Lulëkuqe mbi mure”, si edhe nga mbrojtësi i thekshëm i gjuhës shqipe në Rilindje, deri te plaku Mere i “Njeriu me top”.

Disa prodhime të tjera filmike ku Roshi ka mishëruar role protagoniste janë: “Vdekja e burrit” (1991), “Apasionata” (1983), “Ballë për ballë” dhe “Këshilltarët” (1979), “Gjeneral gramafoni” (1978), “Njeriu me top” (1977), “Fije që priten” (1976), “Përballimi” (1976), “Malet me blerim mbuluar” (1971), “I teti në bronz” (1970).

Për kontributin e dhënë në artin shqiptar, Kadri Roshi u nderua me Çmimin e Karrierës në Festivalin e Filmit Artistik të vitit 1995, me Çmimin e Madh të Nderit në vitin 1997 dhe iu akordua vlerësimi “Nderi i Kombit”.

Kadri Roshi mbetet një emër i pavdekshëm në historinë e artit shqiptar, një aktor që shndërroi çdo rol në një pasqyrë të shpirtit dhe jetës së njerëzve. Me çdo interpretim, ai solli një thellësi dhe ndjeshmëri të rrallë, duke krijuar lidhje të forta mes publikut dhe personazheve që luante. Pasioni dhe devotshmëria që ai tregoi ndaj artit të aktrimit do të vazhdojnë të frymëzojnë brez pas brezi, duke bërë që trashëgimia e tij të mbetet gjithmonë e gjallë në zemrat e shqiptarëve. Kadri Roshi nuk ishte vetëm një aktor, por një shenjë e artit të pastër dhe një simbol i përkushtimit ndaj kulturës.