Search Results

“Manifest” është zgjedhur fjala e vitit 2024 në gjuhën angleze nga Fjalori i Cambridgeit, pasi superylli shqiptar i muzikës, Dua Lipa, dhe gjimnastja Simone Biles e përdorën për të përshkruar mekanizmin drejt suksesit të tyre. Definicioni tradicional i fjalës, si mbiemër ishte diçka që “vërehej lehtë, ose e dukshme” dhe si emër “për të treguar diçka të qartë përmes shenjave apo veprimeve”. Pas ndikimit të madh të pop-ylllit, fjala “të manifestosh” ka marrë edhe kuptimin e “të imagjinuarit për arritjen e diçkaje që dëshironi dhe që nëse beson se do ta bësh, kjo e bën më të mundshme”. Termi, që ka marrë vëmendje të madhe në TikTok dhe rrjete tjera sociale, ishte kërkuar 130 mijë herë në uebfaqen e fjalorit të gjuhës angleze këtë vit. Ekipi ka thënë se kjo e ka bërë “manifest” fjalën më të kërkuar të vitit. “U përdor gjerësisht në të gjitha mediat gjatë ngjarjeve të vitit 2024 dhe kjo tregon se si kuptimi i një fjale mund të ndryshojë përgjatë kohës”, ka thënë Wendalyn Nichols nga ekipi menaxhues i uebfaqes. Gjatë një koncerti , Dua Lipa, pati përdorur termin kur kishte folur për arritjen e paraqitjes në festivalin më të madh të botës “Glastonbury”. Kjo fjalë ka rrënjë nga vitet 1300. #Dua

Taylor Swift do të jetë ylli i vërtetë i Grammy Awards: e nominuar për gjashtë çmime, ajo është edhe prezantuese e ceremonisë Është zyrtare: Taylor Swift, prezantuese në ceremoninë e Grammy Awards Ceremonia e pritur me padurim nga fansat e muzikës do të mbahet të dielën më 2 shkurt në Los Angeles dhe premton të jetë e mbushur me emocione. Nuk dihet ende se cili çmim do të dhurojë këngëtarja e Blank Space, por një gjë është e sigurt: prania e saj do të shtojw edhe më shumë dritë në mbrëmje. Taylor Swift, në fakt, do të jetë jo vetëm prezantuese, por edhe një nga protagonistet absolute të garës, me gjashtë nominime. Nëse do të fitonte albumin e vitit me “The Tortured Poets”, ajo do të bënte histori duke u bërë artistja e parë që fiton titullin për herë të pestë. Por kush janë favoritët e vërtetë këtë vit? Beyoncé kryeson nominimet me 11 nominime për albumin e saj Cowboy Carter, e ndjekur nga Billie Eilish dhe, natyrisht, Taylor Swift. Për herë të parë në histori, pesë konkurrojnë për tre çmimet kryesore: Albumi, Kënga dhe Rekordi i Vitit. E për të bërë edhe më të paarritshëm eventin, do të ketë performanca live nga disa prej yjeve më të dashur të momentit. Interpretuesit që do të ngjiten në skenën Billie Eilish, Charli XCX, Sabrina Carpenter, Chappell Roan, Shakira dhe frontmeni i Coldplay, Chris Martin. Ceremonia do të transmetohet në CBS dhe Paramount+ duke filluar nga ora 20:00 EST (02:00 ET). Një event i paharrueshëm për adhuruesit e muzikës dhe fansat e Taylor Swift, të cilët presin me padurim të shohin dashurinë e tyre të shkëlqejë edhe një herë.

Migjeni – Zëri i Revoltës dhe Shpresës Në qiellin e letërsisë shqipe, një yll u shfaq shpejt dhe ndriçoi fuqishëm, por jeta e tij e shkurtër nuk e ndaloi që të linte pas një trashëgimi të pavdekshme. Migjeni, poeti i dhimbjes dhe i revoltës, erdhi në botë jo për të kënduar bukurinë idilike të jetës, por për të dëshmuar mjerimin e një populli të përhumbur në varfëri dhe padrejtësi. Me një penë që nuk njihte frikë, ai shkroi me zjarr e dhembje për botën që e rrethonte, duke shkundur ndërgjegjen e kohës së tij dhe duke lënë një jehonë që ende kumbon në shoqërinë shqiptare. Migjeni – Zëri i Revoltës dhe Shpresës Migjeni – Jeta, Veprimtaria dhe Idetë 1. Vendlindja dhe Familja Millosh Gjergj Nikolla, i njohur si Migjeni, lindi më 13 tetor 1911 në Shkodër, një nga qytetet më të rëndësishme kulturore të Shqipërisë. Familja e tij ishte me origjinë nga Vuthajt e Malësisë së Madhe (sot në Mal të Zi), një zonë e banuar nga shqiptarë ortodoksë. Babai: Gjergj Nikolla – një tregtar i njohur në Shkodër. Nëna: Lena Nikolla – shtëpiake dhe mbështetëse e fortë e edukimit të fëmijëve të saj. Familja: E njohur për traditat fetare ortodokse dhe për lidhjet e forta me kulturën shqiptare dhe atë sllave. 2. Arsimi dhe Formimi Migjeni kreu arsimin fillor dhe të mesëm në Shkodër, ku u dallua për zgjuarsinë dhe dashurinë për leximin. Në vitin 1923, me mbështetjen e familjes, ai u regjistrua në Seminarin Ortodoks të Manastirit në Manastir (Maqedoni e Veriut). Ky seminar ishte një nga institucionet më të njohura të arsimit ortodoks në Ballkan, ku mësimet zhvilloheshin kryesisht në serbisht dhe greqisht. Gjatë kohës në seminar, Migjeni: Lexoi gjerësisht letërsi dhe filozofi perëndimore. U njoh me veprat e autorëve të mëdhenj si Dostojevski, Tolstoi, Nietzsche, dhe Gorki. U formua si një mendimtar kritik ndaj shoqërisë dhe padrejtësive sociale. Në vitin 1932, pas përfundimit të seminarit, ai nuk pranoi të bëhej prift, por vendosi të ndjekë rrugën e mësuesisë. 3. Karriera si Mësues Pas kthimit në Shqipëri, Migjeni punoi si mësues në disa qytete: Vrakë (Shkodër) – ku dha mësim për një periudhë të shkurtër. Puka (1933-1935) – një qytet i varfër malor, ku Migjeni pa nga afër kushtet e mjerueshme të popullit. Përvoja në Pukë pati një ndikim të madh në krijimtarinë e tij. Shkodër (1936-1937) – u emërua mësues në një shkollë qytetare, por për shkak të përkeqësimit të shëndetit u detyrua të ndërpresë mësimdhënien. 4. Sëmundja dhe Përpjekjet për Shërim Migjeni vuante nga tuberkulozi, një sëmundje e pashërueshme në atë kohë. Për të kërkuar shërim, në vitin 1937, ai shkoi për kurim në Itali (Sanatoriumin e Torinos). Gjendja e tij u përkeqësua, dhe më 26 gusht 1938, ndërroi jetë në moshën vetëm 26 vjeçare. 5. Krijimtaria Letrare Migjeni është një nga figurat më të rëndësishme të realizmit kritik në letërsinë shqipe. Veprat e tij reflektojnë gjendjen e mjerueshme të Shqipërisë së kohës dhe kritikojnë padrejtësitë shoqërore. Poezia Vëllimi i tij poetik më i njohur është "Vargjet e Lira", i cili u përgatit për botim në vitin 1936, por u censurua nga regjimi i kohës. Vepra u botua vetëm pas Luftës së Dytë Botërore. Temat kryesore të poezisë së Migjenit: Varfëria dhe Mjerimi – përshkrimi realist i jetës së shtresave të ulëta. Kritika ndaj fesë – kundërshtimi i rolit të klerit në shoqëri. Pabarazia sociale – shoqëria feudale dhe padrejtësitë e saj. Liria dhe Revolta – dëshira për një ndryshim të madh shoqëror. Disa nga poezitë më të famshme të tij janë: "Poema e Mjerimit" "Të Lindet Njeriu" "Recitali i Malësorit" "Kanga e rinisë" Proza Migjeni shkroi edhe tregime të fuqishme sociale, të cilat përshkruajnë realitetin e zymtë shqiptar të kohës. Disa nga tregimet e tij më të njohura: "Bukuria që vret" "Studenti në shtëpi" "Novela e Qytetit të Veriut" "A don qymyr zotni?" Këto tregime trajtojnë tema si varfëria, shtypja, iluzioni i dashurisë dhe pabarazia e grave në shoqëri. 6. Idetë dhe Filozofia Migjeni ishte një mendimtar i lirë dhe kritik i fortë i realitetit shoqëror të kohës së tij. Ai nuk besonte në një Zot që mund të ndihmonte të varfrit dhe denonconte hipokrizinë fetare dhe shtypjen sociale. Idetë e tij kryesore: Realizmi kritik – përshkrimi i jetës ashtu siç ishte, pa idealizim. Antiklerikalizmi – kritika ndaj fesë që justifikonte padrejtësitë. Ndjenja e revoltës – kërkesa për ndryshime të thella shoqërore. Dashuria për popullin e thjeshtë – përkushtimi për të nxjerrë në pah vuajtjet e masave. 7. Rëndësia dhe Trashëgimia Migjeni, edhe pse jetoi vetëm 26 vjet, la një trashëgimi të fuqishme në letërsinë shqiptare. Ai konsiderohet poeti i revoltës dhe i mjerimit, dhe veprat e tij patën një ndikim të madh, veçanërisht pas Luftës së Dytë Botërore. Sot, Migjeni nderohet si një nga shkrimtarët më të mëdhenj shqiptarë. Në Shkodër ka një teatër me emrin e tij (Teatri Migjeni). Në disa qytete ka shkolla dhe rrugë me emrin e tij. Vepra e tij vazhdon të studiohet në shkolla dhe universitete. Përfundim Migjeni ishte një shkrimtar që e pa realitetin me sy kritik dhe nuk ngurroi ta pasqyronte në veprat e tij. Ai mbetet një ndër figurat më të rëndësishme të letërsisë shqipe, duke na kujtuar përmes vargjeve dhe tregimeve të tij se shoqëria ka nevojë për ndryshim, drejtësi dhe liri. Poezia "Kënga e rinisë" është një nga poezitë më të njohura të Migjenit, e cila pasqyron shpirtin rebel dhe të etur për ndryshim të rinisë. Ajo shpreh revoltën ndaj gjendjes së mjerueshme dhe kërkesën për një jetë më të mirë, duke theksuar energjinë dhe optimizmin e brezit të ri. "Kënga e rinisë" – Migjeni Rini, thueja kangës s’ande Me za të nalt’ e me kang’ të re, Thueja kangës me fllad të letë Që t’bajë jehonë nëpër dhè. Thueja kangës, me tinguj t’artë, Me tinguj t’bukur e fjalë t’kthjellta, Me diell në ballë e hanë në gji, Me erë pranvere në krah të lehta. Nji kang’ e re, nji kang’ e re, Si fllad i ambël që lmon fetyren, Si gazi i ambël që del prej zemre, Si andërr e bukur që bjen hare. Analizë e poezisë Kjo poezi është një manifest i shpirtit të lirë dhe rinisë, e cila synon të ndërtojë një të ardhme më të ndritur. Migjeni përdor një gjuhë të fuqishme dhe figurative për të krijuar një ndjenjë shprese dhe force. Poezia "Kënga e rinisë" është një nga poezitë më të njohura të Migjenit, e cila pasqyron shpirtin rebel dhe të etur për ndryshim të rinisë. Ajo shpreh revoltën ndaj gjendjes së mjerueshme dhe kërkesën për një jetë më të mirë, duke theksuar energjinë dhe optimizmin e brezit të ri. "Kënga e rinisë" – Migjeni Pergatiti. Li liana Pere

Niccolò Paganini – Gjeniu i violinës Niccolò Paganini lindi më 27 tetor 1782  në Genova, Itali , në një familje të thjeshtë. Babai i tij, Antonio Paganini, ishte një marinar dhe shitës i veglave muzikore , ndërsa e ëma e tij besohet se kishte një ndikim të madh në të ardhmen e tij muzikore, pasi e inkurajoi të ndiqte ëndrrën e violinës. Fillimet e jetës dhe arsimi muzikor Paganini nuk kishte një arsimim të formalizuar muzikor si shumë kompozitorë të tjerë të kohës, por ishte një autodidakt gjenial . Që në moshë të vogël, ai filloi të mësonte mandolinën me ndihmën e babait të tij dhe më pas kaloi tek violina. Në moshën 5 vjeçare , ai filloi të mësonte violinën. Në moshën 7 vjeçare , ai kompozoi pjesët e tij të para. Në moshën 11 vjeçare , ai u dërgua në Parma  për të studiuar me muzikantë të njohur të kohës, si Alessandro Rolla . Thuhet se kur Paganini mbërriti për të marrë mësime nga Rolla, ky i fundit, pasi dëgjoi interpretimin e tij, e këshilloi të mos merrte më leksione, sepse tashmë e kishte kaluar nivelin e mësuesve të tij! Paganini nuk ndoqi një akademi të rregullt  muzikore, por ai e zhvilloi talentin e tij përmes përkushtimit të jashtëzakonshëm  dhe praktikës së palodhur. Ai studionte deri në 10-12 orë në ditë , duke eksperimentuar me teknika të reja që askush nuk i kishte përdorur më parë. Jeta e tij e trazuar dhe suksesi ndërkombëtar Në moshën 17 vjeçare , Paganini u zhduk nga skena muzikore për disa vite dhe thuhet se ai jetoi një jetë të shthurur, plot lojëra fati dhe aventura dashurie . Disa histori thonë se ai kaloi vite duke jetuar në kështjella të izoluara, duke praktikuar në fshehtësi teknikën e tij revolucionare. Kur u rikthye, ai filloi të performonte në Itali dhe më pas në të gjithë Evropën, duke mahnitur audiencën me shkathtësinë e tij të pabesueshme në violinë . Momentet kryesore të karrierës së tij: Në 1805 , u bë violinisti zyrtar i Oborrit të Lucca-s. Në 1813 , bëri debutimin e tij të madh në Milano dhe mori famë të menjëhershme. Nga 1828 deri në 1831 , ai bëri një turne të suksesshëm në Francë dhe Gjermani , ku njerëzit e krahasonin me një krijesë mbinjerëzore . Në 1834 , për shkak të shëndetit të dobët, u tërhoq nga skena dhe jetoi vitet e fundit të jetës së tij në Nice, Francë , ku vdiq më 27 maj 1840 . Miti dhe legjendat rreth tij Talenti i tij i pabesueshëm dhe pamja e tij enigmatike bënë që njerëzit të besonin se Paganini kishte një pakt me djallin . Thuhej se ai mund të luante me katër nota të ndryshme njëkohësisht , një teknikë që askush tjetër nuk mund ta imitonte. Për shkak të këtij miti, Kisha Katolike refuzoi ta varroste në tokë të shenjtë , duke e parë si një figurë të dyshimtë. Vetëm pas shumë vitesh, trupi i tij u varros më në fund me nderime në Parma. Trashëgimia Paganini nuk ishte vetëm një violinist i jashtëzakonshëm, por edhe një kompozitor i madh . Veprat e tij, si "24 Kapriçot për violinë solo" , janë ende ndër më të vështirat për t'u interpretuar sot. Ai vendosi themelet e teknikës moderne të violinës , dhe kompozitorë si Liszt, Brahms dhe Rachmaninoff  u frymëzuan nga muzika e tij. Violina e tij legjendare, "Il Cannone" , ruhet ende në Genova , dhe vetëm violinistët më të mëdhenj kanë privilegjin të luajnë me të. Paganini: Gjeni apo mistik? Ai mbetet një figurë enigmatike, një muzikant që sfidoi kufijtë e asaj që ishte e mundur në violinë dhe një njeri që e jetoi jetën si një legjendë e gjallë . A ishte ai vërtet një virtuoz i pakrahasueshëm, apo kishte një "fuqi të fshehtë"? Kjo është një pyetje që ende magjeps botën... Si mendon? Ishte thjesht gjenialiteti i tij, apo ndoshta diçka më misterioze?

Lulet e Molles  është një nga veprat më të njohura të John Galsworthy dhe është pjesë e serisë Forsyte Saga . Kjo saga, e cila është e njohur për analizën e thellë të jetës dhe vlerave të klasës së pasur britanike gjatë periudhës viktoriane dhe edwardiane, ka qenë një punë monumentale që trajton pasojat e pasurisë, klasës, pasionit dhe dashurisë. Në Lulet e Molles , historia përqendrohet kryesisht rreth dy personazheve kryesore: Soames Forsyte dhe Irene, që janë të lidhur në një martesë të pamundur. Soames është një njeri i pasur dhe i vendosur në traditat e klasës së tij, ndërsa Irene është një grua e bukur dhe e ndjeshme që ka pasur një të kaluar të dhimbshme. Ata martohen, por lidhja e tyre është e ftohtë dhe pa dashuri të vërtetë. Irene është e pafat dhe e mbyllur në këtë marrëdhënie, ndërsa Soames është i fiksuar në pasurinë dhe statusin e tij, duke e shndërruar marrëdhënien e tij në një mundësi kontrolli dhe posedimi. Ky konflikt mes tyre përshkruhet në mënyrë të thellë dhe shpesh herë e bën lexuesin të reflektojë mbi temat e lirisë individuale dhe dhunën psikologjike që mund të ndodhi në marrëdhëniet ku pasioni dhe dashuria janë të shtypura nga norma të shoqërisë dhe dëshirat egoiste. Një nga aspektet më të rëndësishme të romanit është se si ai trajton mendimet dhe ndjenjat e personazheve të tij. Galsworthy është mjeshtër në portretizimin e brendësisë së njerëzve, duke theksuar tensionet e brendshme që janë rezultat i shpërbërjes së një shoqërie të pasur dhe konservative, ku liria dhe dashuria shpesh janë të nënshtruara ndaj interesave të klasës. Në këtë roman, lulet e molles përfaqësojnë më shumë se vetëm një metaforë vizuale. Ato simbolizojnë një dashuri të pasigurt dhe kalimtare, që është e brishtë dhe që mund të kalojë shpejt, përkundër mundësisë së ngjitjes së saj në një lëkurë të shoqërisë së lartë. Në thelb, Lulet e Molles  është një histori për dashurinë, pasionin dhe shoqërinë, dhe ajo pasqyron kontradiktat dhe tensionet që shfaqen kur individët janë të fiksuar në rregullat dhe pasuritë e klasës së tyre. Po i referohesh tregimit "Lulet e mollës" nga John Galsworthy, shkrimtari britanik fitues i Çmimit Nobel në Letërsi. Ky tregim trajton një temë delikate dhe filozofike mbi jetën, dashurinë dhe kalueshmërinë e kohës. Përmbajtja shkurtimisht Tregimi flet për një burrë të moshuar, i cili, teksa shikon lulet e mollës në kopsht, rikujton një histori dashurie nga rinia e tij. Ai kujton një vajzë të re, e cila ishte e freskët dhe e ndritshme si lulet e mollës, por me kalimin e kohës, ai kupton se ndjenjat dhe bukuria janë të përkohshme. Ideja kryesore Tregimi trajton temën e kalueshmërisë së kohës dhe iluzioneve rinore. Përmes metaforës së luleve të mollës, autori shpreh se gjithçka e bukur në jetë është e përkohshme. Ndjenja e nostalgjisë është e fortë, pasi protagonisti kupton se rinia dhe dashuria e dikurshme nuk mund të rikthehen. Personazhet kryesorë 1. Burri i moshuar – Rrëfyesi i tregimit, i cili kujton rininë e tij dhe një histori dashurie që nuk u realizua. 2. Vajza e re – Simbol i rinisë, bukurisë dhe ëndrrave të papërmbushura. Tregimi është një reflektim filozofik mbi jetën, duke na kujtuar se koha ndryshon gjithçka, dhe ajo që dikur na dukej e përjetshme, shndërrohet në një kujtim të largët. Nëse ke ndonjë pyetje specifike për analizën letrare ose ndonjë detaj tjetër, më thuaj! Në tregimin "Lulet e mollës" të John Galsworthy, historia e dashurisë është një kujtim i protagonistit, një burrë i moshuar që rikthehet në të shkuarën ndërsa shikon lulet e mollës në kopsht. Historia e dashurisë Kur ishte i ri, ai u dashurua me një vajzë të re, e cila ishte e freskët, e gjallë dhe e bukur si lulet e mollës. Ata kaluan një periudhë të bukur së bashku, të mbushur me ndjenja të pastra dhe emocione të forta. Vajza ishte e re, e brishtë dhe plot jetë, ndërsa ai, më i rritur, e shihte atë si një simbol të rinisë dhe pastërtisë. Megjithatë, siç ndodh shpesh në jetë, kjo dashuri nuk zgjati. Ai e kupton se ajo ishte thjesht një moment kalimtar, një ëndërr e bukur që nuk mundi të realizohej në diçka të përhershme. Vajza vazhdoi jetën e saj, dhe ai mbeti me kujtimet e asaj kohe të artë. Mesazhi emocional Tregimi përcjell një ndjenjë të fortë nostalgjie dhe melankolie. Protagonisti kupton se koha nuk mund të kthehet pas, dhe se rinia dhe dashuria janë të përkohshme, ashtu si lulet e mollës që lulëzojnë për një kohë të shkurtër dhe më pas bien. Ajo që e bën këtë histori prekëse është mënyra se si autori përshkruan kontrastin mes së shkuarës dhe të tashmes—ndërsa dikur ndjente zjarr dhe pasion, tani e sheh atë dashuri si një ëndërr të largët, të bukur por të paarritshme. Nëse dëshiron më shumë analizë mbi këtë histori dashurie ose mbi mesazhin e tregimit, më thuaj!Po, tregimi "Lulet e mollës" nga John Galsworthy është një reflektim i fuqishëm mbi kalimin e kohës, dashurinë rinore dhe iluzionet që krijojmë rreth saj. Përmes kujtimeve të protagonistit, autori sjell një ndjesi të thellë nostalgjie dhe melankolie, duke e krahasuar dashurinë e tij të rinisë me lulet e mollës—të bukura, por të përkohshme. Përmbledhje e tregimit Një burrë i moshuar shikon lulet e mollës në kopsht dhe kujton një histori dashurie nga rinia e tij. Ai kishte ndjerë një pasion të madh për një vajzë të re, e cila simbolizonte freskinë dhe gjallërinë e rinisë. Megjithatë, koha kalon, dhe ai kupton se ajo dashuri ishte e përkohshme, ashtu si lulet e mollës që çelin dhe bien brenda pak kohe. Temat kryesore Kalueshmëria e kohës – Asgjë nuk është e përhershme, as rinia, as dashuria e zjarrtë. Iluzionet rinore – Kur jemi të rinj, besojmë se ndjenjat dhe momentet e bukura do të zgjasin përgjithmonë. Nostalgjia dhe kujtimet – Kujtimet mund të mbeten të forta, por ato nuk mund të rikthejnë.

10 gjërat që Jennifer Aniston ka thënë për udhëtimin e saj të fitnesit dhe humbjes së peshës Xhenifer Aniston Ylli i 'Friends' Jennifer Aniston po plaket me hijeshi në moshën 55-vjeçare. Ja gjithçka që ajo ka ndarë për të qëndruar në formë dhe të shëndetshme. Nga: Angilene Gacute Gjatë një interviste me Women's Health , Jennifer Aniston tregoi se si ka ndryshuar rutina e saj e fitnesit gjatë viteve të fundit. “Kam kaluar nga të qenit një vajzë e çmendur që stërvitet në një farë mënyre të them: “Trupi im dëshiron pak pushim”, tha aktorja e Friends . "Kështu që unë qëndroj me gjëra më të thjeshta dhe duke bërë shëtitje dhe duke mos qenë neurotik për të punuar dhe për të ngrënë siç duhet. Fillova ta shijoj jetën pak më shumë. E vetmja negative e kësaj është se disa kilogramë më tepër dhe rreth 4000 thashetheme për shtatzëni , por ju e dini, përveç kësaj, ndihet mirë." Aniston, e cila ishte e martuar me Brad Pitt nga 2000 deri në 2005 dhe Justin Theroux nga 2015 në 2018, më parë zbuloi se po përpiqej të mbetej shtatzënë përmes IVF. Megjithatë, ajo i tha Allure se kishte qenë "një rrugë sfiduese" për të. Artikulli vazhdon më poshtë reklamës Jennifer Aniston ndryshoi qëndrimin e saj ndaj fitnesit Xhenifer Aniston Burimi: MEGA Duke folur me British Vogue , Aniston tregoi se si evoluan pikëpamjet e saj për stërvitjen. "Më duhej të ritrajnoja trurin tim," tha ajo, duke vënë në dukje se ajo e stresonte trupin e saj. "Duhej të bënit 45 minuta deri në një orë kardio; përndryshe, nuk do të bënit stërvitje." Artikulli vazhdon më poshtë reklamës Ajo bashkëpunoi me një markë fitnesi Xhenifer Aniston Burimi: MEGA Në vitin 2023, aktorja e The Morning Show njoftoi bashkëpunimin e saj me markën e fitnesit Pvolve . Sipas Aniston, marka e ndihmoi atë të ndryshonte stërvitjet e saj të zakonshme kardio-intensive , veçanërisht pasi ajo vuajti nga një dëmtim i shpinës në 2021. "[Pvolve synon muskujt që janë] zakonisht në gjumë," shpjegoi ajo, duke shtuar se filloi të shijonte lëvizjet Pvolve. Artikulli vazhdon më poshtë reklamës Jennifer Aniston është gjithashtu një adhuruese e jogës! Xhenifer Aniston Burimi: MEGA Udhëtimi i fitnesit të Aniston përfshin gjithashtu relaksim - dhe joga shërben si aktiviteti i saj kryesor për ta arritur atë. "When I started doing yoga with Mandy, I noticed many things... My legs getting leaner, my arms getting stronger and most importantly, I noticed an inner strength. I feel like I am getting a meditation, a workout and time with my friend, all rolled into one hour," she wrote on her yoga and spin teacher Mandy Ingber's website. Article continues below advertisement She Follows an Eating Schedule Xhenifer Aniston Source: MEGA "I do intermittent fasting, so no food in the morning," Aniston told Radio Times in an interview. "I noticed a big difference in going without solid food for 16 hours." MORE ON: Jennifer Aniston Jennifer Aniston Looks Unrecognizable as She Attempts to Stay Under the Radar in L.A. Jennifer Aniston, 54, All Smiles as She Flaunts Fit Figure in Sports Bra Jennifer Aniston's Workout Tricks & Beauty Regimen Want OK! each day? Sign up here! Shkruani emailin tuaj Article continues below advertisement Jennifer Aniston Called Out Hollywood Xhenifer Aniston Source: MEGA In 1996, Aniston spoke candidly about the pressure over her weight and how it affected her career at some point. "The disgusting thing of Hollywood — I wasn't getting lots of jobs 'cause I was too heavy," she told Rolling Stone. "I was like, 'What?!'" Article continues below advertisement Jennifer Aniston Is Committed to Sweating Smarter Xhenifer Aniston Source: MEGA The Murder Mystery actress's workout routine is sometimes inconsistent, but she ensures she gets sweat sessions during her free time! "I can do 20 minutes and get as good of a workout as if I work for an entire hour," she told Women's Health. "We think we have to work out for a solid hour and that can be a bit intimidating." She added, "You really can get an efficient workout with just a good 20 minutes if that's all the time you have, even 10 minutes of doing something that gets your body moving. I just find comfort in that." Aniston revealed that, sometimes, her exercise days may drop to two or three days a week depending on her schedule. Article continues below advertisement The Actress Has 4 Rules Xhenifer Aniston Source: MEGA In a 2023 issue of CR Fashion Book for its 10th anniversary, Aniston listed the four rules she follows to stay healthy. "I drink a lot of water, move my body daily, try to eat whole, fresh foods, and get as much sleep as I can. That last part is challenging for me, but it's so important. I feel it when I don't get enough rest," she shared. Article continues below advertisement Jennifer Aniston Gives Herself a Treat Xhenifer Aniston Source: MEGA Aniston also learned to focus on her nutrition to support her workout routines. She said, "It's usually a lot of high protein, vegetables, salads, soups and then everything I would possibly want on a weekend. I always give myself a cheat day." Ylli i Friends with Money zbuloi se vakti i saj i preferuar i mashtrimit është ushqimi meksikan, duke shtuar, "Ose një cheeseburger, pica ose makarona - të gjitha këto gjëra". Jennifer Aniston ka ndarë peshën e saj ideale Xhenifer Aniston Në Yahoo- në e saj ! Një intervistë bukuroshe në vitin 2014, Aniston tha se do të donte të hiqte pesë kilogramë . Ajo vazhdoi, "Kjo është pikërisht ajo ku unë kam qenë gjithmonë me të vërtetë rehat në rreth 110 deri në 113 paund. Por është më e vështirë për ta ulur atë, në këtë moshë."

Ja disa poezi të Umberto Saba që lidhen me gruan dhe dashurinë: 1. Poezi: "La Donna" (Gruaja) Gruaja është një qenie e ndjeshme, një dhembje dhe një lumturi e bashkuar. Ajo mbart çdo ngarkesë të shpirtit, duke u përpjekur të ruajë paqen brenda vetes. Në duar të saj, çdo pllakë është e mbushur me dritë, ajo qëndron përballë jetës duke i dhënë kuptim çdo ditë të re. 2. Poezi: "Amore" (Dashuri) Në sy të gruas, gjej paqe, e humbur në një det të thellë, ajo qëndron aty, e heshtur dhe e përkushtuar. Dashuria e saj është një shërim për shpirtin e lodhur, një dritë që nuk zbret nga qielli, por që lindi nga duar të saj. 3. Poezi: "Tu" (Ti) Ti je një ëndërr që ka marrë formë, një mister që unë kam zgjedhur ta zgjidh. Në buzëqeshjen tënde, gjej gjithë botën që është e humbur për mua. Ti më jep forcë dhe më shkrin, në dashurinë që nuk kërkon asgjë, vetëm që të jetë e vërtetë. 4. Poezi: "Il mio cuore ti appartiene" (Zemra ime të përket) Zemra ime të përket ty, një thesari që ka ardhur si një dhuratë, pa asnjë kërkesë, pa asnjë kushtrim. Ajo është e jotja, për çdo çast dhe për çdo ndjenjë që shtrihet në dritën e dashurisë që ti ke sjellë në jetën time. Poezitë e Saba-s shpesh pasqyrojnë ndjenjat e thella ndaj gruas, si një burim forcë, mister dhe dashuri. Ai e shihte gruan si një pjesë të domosdoshme të ekzistencës së tij, që shpreh ndjeshmëri dhe përkushtim. Umberto Saba nuk ka poezi të shumta që i dedikohen drejtpërdrejt fëmijëve, por ai ka pasur një ndjeshmëri të veçantë ndaj jetës dhe shpirtit të pafajshëm, që mund të lidhet me emocionet që fëmijët i sjellin në botë. Megjithatë, mund të krijojmë një poezi të frymëzuar nga stili i tij, që mund t'u dedikohet fëmijëve: Poezi: "Fëmijët" Fëmijët janë dielli që lind çdo mëngjes, sytë e tyre janë të pastra, si lule që hapen në dritën e parë. Ata qeshin pa menduar, dhe duan gjithçka që është e bukur, për ata, bota është një lojë, ku çdo hap është një këngë. Ata kanë duar që mbajnë ëndrra, kërkojnë dashuri në çdo hap, e ne, të rriturit, duhet t’i mbrojmë, të shohim me ta, botën si një fushë të pastruar. Në buzëqeshjen e fëmijëve gjendet shpresa e një bote më të bukur, dhe në duar të tyre, ndodhet ardhmëria që na mban gjallë. Kjo poezi pasqyron shpirtin e pafajshëm dhe plot dritë të fëmijëve, duke e lidhur atë me shpresën dhe bukurinë që ata sjellin në botë. Ja disa poezi të Umberto Saba, të përkthyera në shqip: 1. Poezi: "Solitudo" (Vetmia) Vetmia është një qetësi që do,jo se është zgjidhje, por është një brengë.Ajo e di se nuk ka kthim,por vazhdon të jetojë me ne,në heshtje, pa zhurmë,duke na e mbushur shpirtinme një lloj bukurie të thjeshtë. 2. Poezi: "La Città" (Qyteti) Qyteti është një libëri hapur çdo ditë,ku çdo njeri është një fjalë,dhe çdo ndjenjë është një shkrim.Në rrugët e tij të ngushta,e humbas veten,por gjithmonë e gjej përsërinë buzëqeshjet e rastit. 3. Poezi: "Il mio cuore" (Zemra ime) Zemra ime është një shpirt i thyer,një udhë pa fund,dhe megjithatë, ka diçka brenda saj,një dritë e vogël që nuk shuhen kurrë.Kjo është arsyeja pse ajo vazhdon,përkundër çdo lufte dhe çdo hije. 4. Poezi: "Il Mare" (Deti) Deti është një tjetër botëku shpirti mund të ngjitet,ku valët janë fjalë që kurrë nuk mund të kuptohen,dhe ku ti mund të humbasësh veten,por gjithmonë mund të gjesh një prehje.Në të, ndihesh i pafund,si një pikë uji që shkrin në pafundësinë e tij. Këto poezi tregojnë thellësinë e mendimeve të Umberto Saba për jetën, vetminë, dhe ndjesitë e përditshme që ai përjetonte. pergatiti: Liliana Pere.

Kënga "Margjelo" është një këngë tradicionale arbëreshe, që përfaqëson kulturën dhe trashëgiminë e popullsisë arbëreshe, që është një komunitet shqiptar që jeton kryesisht në Itali, pas migrimit të paraardhësve të tyre nga Shqipëria dhe territore të tjera shqiptare gjatë periudhës së Mesjetës. Historia e këngës: Kënga "Margjelo" ka një lidhje të fortë me traditën e maleve dhe jetën rurale të shqiptarëve, përkatësisht të arbëreshëve. Ajo përshkruan një histori dashurie dhe mallëngjimi, ndërsa shpreh emocionet dhe lidhjen e ngushtë me natyrën dhe kulturën e maleve. Përmes këngës, figura e "Margjelos" bëhet simbol i dashurisë dhe krenarisë për traditat e pasura të arbëreshëve. Përmbajtja e këngës: Kënga tregon një bisedë mes një djaloshi dhe një vajze, të cilët janë të lidhur me natyrën dhe traditën e jetës malore. Teksti i këngës shpreh dëshirën për t'u bashkuar dhe punuar së bashku në fushë, duke kënduar dhe duke ndarë dashurinë dhe mallit. Të dy ata janë pjesë e një kulture të thellë dhe kanë një lidhje të fortë me bukurinë e natyrës dhe traditën e popullit të tyre. Në lidhje me datën e krijimit të këngës, nuk ka informacion të saktë se kur është krijuar, por mund të thuhet se ajo ka origjinë të thellë në periudhën e emigrimeve të shqiptarëve në Itali dhe ka kaluar brez pas brezi, duke u ruajtur si pjesë e trashëgimisë kulturore të arbëreshëve. Margjelo Muzikën e këngës e kompozoi Prenk Jakova, ndërsa teksti është realizuar nga Filip Ndocaj. Teksti :: Song Lyrics Moj margjel mori malsore ku po shkon me at kosore ku po shkon moj tuj vrapue a po me pret o vash dhe mue bashke te shkojm me punue bashk te korrim tuj kendue Margjelo mori Margjel cilma synin qe me ke mshel O Margjela e malsis thuja kangve te cobanis Margjelo mori Margjel cilma syrin qe m`ke mshel O Margjela e malsis thuja kangve te cobanis Moj margjel mori fisnike bija e malsis kreshnike mos t`lshoj zemra ble sonjike trim i mir qe shkon si er mendjen kthyer ka gjithher e tash kthen sot behet vere margjelo mori margjel cilma syrin qe m`ke mshel o margjela e malsis thuja kangve qe mban ise margjelo mori margjel cilma syrin qe m`ke mshel o margjela e malsis thuja kangve qe mban ise margjelo mori margjel cilma syrin qe m`ke cel Kënga "Margjelo," e cila është kompozuar nga Prenk Jakova, ndërsa teksti është shkruar nga Filip Ndocaj. Kënga ka një tonalitet tradicional shqiptar dhe përshkruan tema të dashurisë, natyrës dhe mallëngjimit. Në tekst përmendet figura e Margjelos, e cila shprehet me admirim dhe dëshirë për t'u bashkuar. Kënga ka një ton melankolik dhe poetik, duke krijuar një imazh të bukurisë së maleve dhe emocioneve që lidhen me tokën dhe njerëzit. Pergatiti. Liliana Pere

Platoni filozof Platoni është një nga figurat më të mëdha të filozofisë perëndimore dhe ka ndikuar në shumë fusha, nga metafizika dhe etika deri te politika dhe epistemologjia. Ai ishte nxënës i Sokratit dhe mësues i Aristotelit, duke krijuar një filozofi që lidhet ngushtë me të dy, por që është unike në vetvete. Ja disa thënie të tjera nga Platoni: "Një njeri i mençur kërkon gjithmonë të vërtetën, jo të fituarit e lavdërimit." "E vërteta është një dhe vetëm një, por ka shumë mënyra për ta arritur atë." "Një shoqëri e drejtë është ajo që e kupton se çfarë është e drejtë për individin dhe e zbatojnë atë për të gjithë." "Njerëzit që duan të udhëhojnë duhet të jenë ata që nuk duan të udhëhojnë." "Një njeri i mençur nuk do të dëshirojë të jetë i pasur, por do të dëshirojë të jetë i mençur." Platoni shpesh diskuton rreth drejtësisë, njohurisë dhe mençurisë, duke theksuar rëndësinë e arritjes së një harmonie të brendshme dhe të shoqërisë. Ja disa nga idetë e tij kryesore: 1. Teoria e Ideve Platoni besonte se realiteti i vërtetë nuk është ai që shohim me sytë tanë, por bota e ideve ose e formave të përjetshme. Gjërat që perceptojmë në botën materiale janë vetëm imazhe të mangëta të këtyre ideve të përsosura. Për shembull, një trekëndësh konkret që vizatojmë në letër nuk është trekëndëshi i vërtetë, por një kopje e papërsosur e "Trekëndëshit ideal", i cili ekziston në botën e ideve. 2. Shpirti dhe Kujtimi i Dijes Platoni besonte se shpirti i njeriut është i pavdekshëm dhe, para se të mishërohej në trup, ai kishte jetuar në botën e ideve. Prandaj, njohja nuk është një zbulim i ri, por një kujtim (anamnesis) i dijes që shpirti kishte më parë. Kjo ide shfaqet në dialogun e tij "Menoni", ku ai përpiqet të tregojë se edhe një skllav pa arsim mund të kuptojë të vërtetat matematikore përmes pyetjeve të duhura. 3. Natyra e Drejtësisë Në veprën e tij "Republika", Platoni argumenton se drejtësia nuk është thjesht të bësh atë që është e drejtë sipas ligjeve të shoqërisë, por një gjendje e brendshme e harmonisë. Ai ndan shpirtin njerëzor në tre pjesë: Arsyeja (logistikon) – pjesa që kërkon të vërtetën dhe duhet të sundojë. Guximi (thymos) – pjesa e shpirtit që lidhet me emocionet dhe nderin, që duhet të mbështesë arsyen. Dëshira (epithymia) – pjesa që kërkon kënaqësi dhe dëshira trupore, që duhet të kontrollohet. Një individ është i drejtë kur të tria këto pjesë janë në harmoni dhe kur arsyeja qeveris mbi emocionet dhe dëshirat. 4. Shteti Ideal dhe Filozofi-Sundimtari Në "Republikën", Platoni përshkruan shtetin ideal si një pasqyrim të shpirtit të drejtë. Shoqëria duhet të ndahet në tri klasa: Filozofët – të mençurit që duhet të qeverisin. Rojet – ushtarët që mbrojnë shtetin. Prodhuesit – punëtorët dhe artizanët që sigurojnë nevojat materiale. Platoni besonte se vetëm filozofët, të cilët kanë njohuri për të vërtetën, duhet të udhëheqin. Ai e përshkruan këtë ide me "Mitin e Shpellës", ku njerëzit që shohin vetëm hije në mur (bota materiale) nuk janë të vetëdijshëm për realitetin e vërtetë (bota e ideve), por vetëm filozofi mund të ngjitet jashtë shpellës dhe të shohë dritën e së vërtetës. 5. Dashuria dhe Erosi Në "Simpoziumi", Platoni flet për dashurinë si një forcë që e çon shpirtin nga bota e materializmit drejt botës së ideve. Ai e përshkruan një rrugëtim nga dashuria për trupin, tek dashuria për shpirtrat dhe, në fund, tek dashuria për vetë të vërtetën dhe bukurinë absolute. Përfundim Platoni e sheh filozofinë si një rrugëtim drejt së vërtetës dhe drejtësisë, qoftë në nivel individual apo shoqëror. Idetë e tij kanë ndikuar në mendimin perëndimor për më shumë se 2000 vjet dhe vazhdojnë të jenë të rëndësishme në debatet filozofike, politike dhe etike. Cili aspekt të duket më interesant?

Pikture nga Franz Von Stuck "Ritratto di Marie Stuck" është një pikturë e krijuar nga Franz von Stuck, një artist gjerman i njohur për stilin e tij simbolist dhe modernist. Ky portret tregon një grua, Marie Stuck, të portretizuar në një mënyrë misterioze dhe enigmatike, duke përdorur kontraste të forta të dritës dhe hijes për të nxjerrë në pah personalitetin e saj të thellë. Në pikturë, ajo shpesh është portretizuar me një shprehje të qetë dhe paksa të ftohtë, e mbështjellë në hijet e errëta që i japin një ndjenjë misticizmi. Ngjyrat që përdoren janë të theksuara, duke krijuar një atmosferë dramatike dhe të thellë, e cila është tipike për stilin e von Stuck. Piktura ka një ndikim të fortë simbolist, duke theksuar elemente të psikoanalizës dhe të natyrës mistike të njeriut. Interpretoi: LIliana Pere.

Opera "Aida" është një udhëtim në një botë ku dashuria, tragjedia dhe konflikti ndërmjet individëve dhe shteteve ndërthuren në një mënyrë që është e pashembullt. Ajo është më shumë se një histori e thjeshtë dashurie, është një reflektim i fuqisë që sjellin detyrat dhe mundësitë për sakrificë. Aida dhe Radames janë përfaqësues të dy botëve të ndryshme, njëra e ndaluar dhe tjetra e luhatshme, por dashuria e tyre, përkundër pengesave të papërballueshme, përmban një mesazh të fuqishëm mbi unitetin, ndarjen dhe pasojat e veprimeve. Veprat operistike të Verdit, si "Aida", shpesh kërkojnë një lidhje të thellë emocionale me audiencën përmes një kombinimi të ndjenjave dhe muzikës. Çdo arie dhe çdo akt e bën historinë më të prekshme, më të vërtetë, dhe të madhe, si një portretim i jetës dhe luftërave që ndodhin në çdo periudhë të historisë njerëzore. Për më tepër, "Aida" na tregon se edhe në mes të luftës dhe tragjedisë, ndjenjat e dashurisë dhe besnikërisë mund të jenë gjithashtu forca që mund të udhëhoqen përmes errësirës. Nëse një version i tillë do të shfaqej për të parë këtë veprim monumental që përfshin jo vetëm muzikën, por dhe skenografinë dhe interpretimin e personazheve, duke krijuar një eksperiencë që i lidh të gjitha elementet – muzikën, dramën dhe mesazhin e operës – në një formë të pakrahasueshme. "Aida" është një operë e kompozuar nga Giuseppe Verdi me libret të Antonio Ghislanzoni, e cila u shfaq për herë të parë më 24 dhjetor 1871 në Kairo, Egjipt, si pjesë e një festivali për hapjen e Kanalit të Suezit. Vepra ka një histori të thellë dhe monumentale, që lidhet me pasionin, sakrificën dhe tragjedinë. Historia e "Aida": Vepra zhvillohet në Egjiptin e lashtë dhe ndjek ngjarjet që rrethojnë dashurinë e dy personazheve kryesore: Aida, një princeshë ethiopiane e kapur rob, dhe Radames, një komandant i ushtrisë egjiptiane. Aida dhe Radames janë të dashuruar, por ndodhen mes një dileme të tmerrshme, pasi Aida është ndarë nga atdheu i saj dhe është e lidhur me fatin e tij si ushtar. Dashuria e tyre është përballë me ndjenjat e Amneris, princeshës egjiptiane, dhe me detyrat dhe urdhrat që vijnë nga politika dhe lufta. Ky konflikt ndikon jo vetëm tek këta personazhe, por edhe në të gjithë shoqërinë dhe kombet që janë përfshirë në luftë. Në fund, historia e "Aida" është e mbushur me sakrificë dhe tragjedi. Të dashuruarit, Aida dhe Radames, paguajnë çmimin më të lartë për dashurinë dhe besnikërinë e tyre. Krijimi i operës: Giuseppe Verdi, një nga kompozitorët më të mëdhenj të operës italiane, krijoi këtë vepër si një ndjekje e projektit të një opere që do të mishëronte madhështinë e Egjiptit të lashtë. Kompozitori kishte një vizion të fortë për një vepër monumentale dhe, pas shumë diskutimesh, ai mori shumë frymëzim nga historia dhe kultura egjiptiane. Personazhet kryesorë në "Aida": 1. Aida – Princesha e Etiopisë dhe dashnorja e Radames. 2. Radames – Komandant i ushtrisë egjiptiane dhe dashnor i Aida-s. 3. Amneris – Princesha egjiptiane dhe rivale e Aida-s. 4. Amonasro – Mbret i Etiopisë dhe baba i Aida-s. 5. Ramfis – Papi i Egjiptit dhe këshilltari i faraonit. 6. Faraoni – Sundimtari i Egjiptit. Zhvillimi i operës: Aida u shfaq për herë të parë në një skenë të madhe dhe shpejt u bë një nga operat më të njohura dhe të pëlqyera të repertorit operistik botëror. Performanca e parë ishte një ngjarje monumentale, që përfshinte një kombinim të muzikës dhe një skenografi madhështore, një element që Verdi e kishte parashikuar në krijimin e saj. Opera ka pasur shumë interpretime të njohura nga sopranoja dhe tenorë të shquar të pasqyruar në histori, duke përfshirë Empresses dhe po aq shumë legjenda të tjera. Në produkte të ngjashme, si në TKOB, një version i tillë do të interpretohet me një orkestër dhe solistë të shquar, duke ofruar një përvojë të jashtëzakonshme vizuale dhe muzikore, duke e ndihmuar kështu operën të mbetet një kryevepër që është gjithmonë moderne dhe e fuqishme.

Po, Franklin Delano Roosevelt (FDR) është një nga presidentët më të vlerësuar në historinë e SHBA-ve.  Ai shërbeu si president nga viti 1933 deri në vitin 1945, duke qenë i vetmi president amerikan që është zgjedhur për katër mandate. Gjatë Depresionit të Madh, ai zbatoi programin New Deal, një seri reformash ekonomike dhe sociale për të ndihmuar vendin të rimëkëmbet. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, ai udhëhoqi SHBA-në drejt fitores kundër Fuqive të Boshtit dhe luajti një rol kyç në krijimin e Kombeve të Bashkuara. Roosevelt mbetet një figurë ikonike për shkak të lidershipit të tij të fuqishëm dhe aftësisë për të përballuar sfida të mëdha. Franklin D. Roosevelt lindi në Hyde Park, Nju Jork më 30 janar 1882. Ai ishte djali i James Roosevelt dhe Sara Delano Roosevelt. Prindërit dhe mësuesit privatë i dhanë pothuajse të gjithë edukimin e tij formues. Ai ndoqi Groton (1896-1900), një shkollë prestigjioze përgatitore në Massachusetts, dhe mori një diplomë BA në histori nga Harvard në vetëm tre vjet (1900-03). Roosevelt studioi më pas për drejtësi në Universitetin Kolumbia të Nju Jorkut. Kur dha provimin e jurisprudencës në vitin 1907, e la shkollën pa marrë diplomë. Për tre vitet e ardhshme ai ushtroi profesionin e avokatit me një firmë të njohur ligjore të qytetit të Nju Jorkut. Ai hyri në politikë në vitin 1910 dhe u zgjodh në Senatin e Shtetit të Nju Jorkut si demokrat nga distrikti i tij tradicional republikan. Ndërkohë, në vitin 1905, ai ishte martuar me një kushërirë të largët, Anna Eleanor Roosevelt, e cila ishte mbesa e Presidentit Theodore Roosevelt. Çifti kishte gjashtë fëmijë, pesë prej të cilëve i mbijetuan foshnjërisë: Anna (1906), James (1907), Elliott (1910), Franklin, Jr. (1914) dhe John (1916). Roosevelt u rizgjodh në Senatin e Shtetit në 1912 dhe mbështeti kandidaturën e Woodrow Wilson në Konventën Kombëtare Demokratike. Si shpërblim për mbështetjen e tij, Wilson e emëroi atë Ndihmës Sekretar i Marinës në vitin 1913, një post që e mbajti deri në vitin 1920. Ai ishte një administrator energjik dhe efikas, i specializuar në anën e biznesit të administratës detare. Kjo përvojë e përgatiti atë për rolin e tij të ardhshëm si Komandant i Përgjithshëm gjatë Luftës së Dytë Botërore . Popullariteti dhe suksesi i Roosevelt në çështjet detare rezultoi në emërimin e tij për nënkryetar nga Partia Demokratike në vitin 1920 me një biletë të drejtuar nga James M. Cox nga Ohio. Megjithatë, ndjenja popullore kundër planit të Uillsonit për pjesëmarrjen e SHBA-së në Lidhjen e Kombeve e shtyu republikanin Warren Harding në presidencë dhe Roosevelt iu kthye jetës private. While vacationing at Campobello Island, New Brunswick in the summer of 1921, Roosevelt contracted poliomyelitis (infantile paralysis). Despite courageous efforts to overcome his crippling illness, he never regained the use of his legs. In time, he established a foundation at Warm Springs, Georgia to help other polio victims, and inspired, as well as directed, the March of Dimes program that eventually funded an effective vaccine. With the encouragement and help of his wife, Eleanor, and political confidant, Louis Howe, Roosevelt resumed his political career. In 1924 he nominated Governor Alfred E. Smith of New York for president at the Democratic National Convention, but Smith lost the nomination to John W. Davis. In 1928 Smith became the Democratic candidate for president and arranged for Roosevelt's nomination to succeed him as governor of New York. Smith lost the election to Herbert Hoover;but Roosevelt was elected governor. Following his reelection as governor in 1930, Roosevelt began to campaign for the presidency. While the economic depression damaged Hoover and the Republicans, Roosevelt's bold efforts to combat it in New York enhanced his reputation. In Chicago in 1932, Roosevelt won the nomination as the Democratic Party candidate for president. He broke with tradition and flew to Chicago to accept the nomination in person. He then campaigned energetically calling for government intervention in the economy to provide relief, recovery, and reform. His activist approach and personal charm helped to defeat Hoover in November 1932 by seven million votes. The Great Depression The Depression worsened in the months preceding Roosevelt's inauguration, March 4, 1933. Factory closings, farm foreclosures, and bank failures increased, while unemployment soared. Roosevelt faced the greatest crisis in American history since the Civil War. He undertook immediate actions to initiate his New Deal programs. To halt depositor panics, he closed the banks temporarily. Then he worked with a special session of Congress during the first "100 days" to pass recovery legislation which set up alphabet agencies such as the AAA (Agricultural Adjustment Administration) to support farm prices and the CCC (Civilian Conservation Corps) to employ young men. Other agencies assisted business and labor, insured bank deposits, regulated the stock market, subsidized home and farm mortgage payments, and aided the unemployed. These measures revived confidence in the economy. Banks reopened and direct relief saved millions from starvation. But the New Deal measures also involved government directly in areas of social and economic life as never before and resulted in greatly increased spending and unbalanced budgets which led to criticisms of Roosevelt's programs. However, the nation-at-large supported Roosevelt, and elected additional Democrats to state legislatures and governorships in the mid-term elections. Another flurry of New Deal legislation followed in 1935 including the establishment of the Works Projects Administration (WPA) which provided jobs not only for laborers but also artists, writers, musicians, and authors, and the Social Security act which provided unemployment compensation and a program of old-age and survivors' benefits. Roosevelt easily defeated Alfred M. Landon in 1936 and went on to defeat by lesser margins, Wendell Willkie in 1940 and Thomas E. Dewey in 1944. He thus became the only American president to serve more than two terms. After his overwhelming victory in 1936, Roosevelt took on the critics of the New Deal, namely, the Supreme Court, which had declared various legislation unconstitutional, and members of his own party. In 1937 he proposed to add new justices to the Supreme Court, but critics said he was "packing" the Court and undermining the separation of powers. His proposal was defeated, but the Court began to decide in favor of New Deal legislation. During the 1938 election he campaigned against many Democratic opponents, but this backfired when most were reelected to Congress. These setbacks, coupled with the recession that occurred midway through his second term, represented the low-point in Roosevelt's presidential career. World War II By 1939, with the outbreak of war in Europe, Roosevelt was concentrating increasingly on foreign affairs. New Deal reform legislation diminished, and the ills of the Depression would not fully abate until the nation mobilized for war. When Hitler attacked Poland in September 1939, Roosevelt stated that, although the nation was neutral, he did not expect America to remain inactive in the face of Nazi aggression. Accordingly, he tried to make American aid available to Britain, France, and China and to obtain an amendment of the Neutrality Acts which rendered such assistance difficult. He also took measures to build up the armed forces in the face of isolationist opposition. With the fall of France in 1940, the American mood and Roosevelt's policy changed dramatically. Congress enacted a draft for military service and Roosevelt signed a "lend-lease" bill in March 1941 to enable the nation to furnish aid to nations at war with Germany and Italy. America, though a neutral in the war and still at peace, was becoming the "arsenal of democracy", as its factories began producing as they had in the years before the Depression. The Japanese surprise attack on Pearl Harbor, December 7, 1941, followed four days later by Germany's and Italy's declarations of war against the United States, brought the nation irrevocably into the war. Roosevelt exercised his powers as Commander-in-Chief of the Armed Forces, a role he actively carried out. He worked with and through his military advisers, overriding them when necessary, and took an active role in choosing the principal field commanders and in making decisions regarding wartime strategy. Ai u zhvendos për të krijuar një "aleancë të madhe" kundër fuqive të Boshtit përmes "Deklaratës së Kombeve të Bashkuara", 1 janar 1942, në të cilën të gjitha kombet që luftonin Boshtin ranë dakord të mos bënin një paqe të veçantë dhe u zotuan për një organizatë paqeruajtëse ( tani Kombet e Bashkuara) pas fitores. Ai i dha përparësi frontit të Evropës Perëndimore dhe kërkoi gjeneralin Xhorxh Marshall, Shef i Shtabit, të planifikonte një operacion mbajtjeje në Paqësor dhe të organizonte një forcë ekspedite për një pushtim të Evropës. Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre pushtuan Afrikën e Veriut në nëntor 1942 dhe Sicilinë dhe Italinë në 1943. Zbarkimi i Ditës D në plazhet e Normandisë në Francë, 6 qershor 1944, u pasua nga pushtimi aleat i Gjermanisë gjashtë muaj më vonë. Në prill të vitit 1945, fitorja në Evropë ishte e sigurt. Stresi dhe tendosja e pafund e luftës fjalë për fjalë e lodhi Ruzveltin. Në fillim të vitit 1944, një ekzaminim i plotë mjekësor zbuloi probleme serioze të zemrës dhe qarkullimit të gjakut; dhe megjithëse mjekët e vendosën atë në një regjim të rreptë diete dhe mjekimi, presionet e luftës dhe politikës së brendshme rënduan shumë mbi të. Gjatë një pushimi në Warm Springs, Georgia, më 12 prill 1945, ai pësoi një goditje të rëndë dhe vdiq dy orë e gjysmë më vonë pa rifituar vetëdijen. Ai ishte 63 vjeç. Vdekja e tij erdhi në prag të fitores së plotë ushtarake në Evropë dhe disa muaj pas fitores ndaj Japonisë në Paqësor. Presidenti Roosevelt u varros në Kopshtin e Trëndafilave të pasurisë së tij në Hyde Park, Nju Jork.