Search Results

Që kur Kate Middleton zbuloi diagnozën e saj të kancerit me publikun, Pallati ka marrë një mori letrash nga dashamirës. Normalisht, pallati merr deri në 1000 letra çdo javë nga publiku, por që kur Kate hapi kancerin e saj dhe trajtimin parandalues ​​të kimioterapisë, ky numër u rrit ndjeshëm Kjo sasi dërrmuese e korrespondencës ka qenë sfiduese për menaxhimin e ekipit, por ata bëjnë çmos për t'iu përgjigjur të gjithë dashamirësve përfundimisht. Princi dhe Princesha e Uellsit kanë një zyrë private në Pallatin Kensington, por të gjitha letrat drejtuar familjes mbretërore trajtohen nga Zyra Postare e Gjykatës. Siç pritej, britanikët, si dhe njerëzit nga çdo cep i Tokës, ndjekin nga afër çdo lëvizje të Pallatit kur bëhet fjalë për Kate, ndërsa presin me padurim rikthimin e saj në jetën publike dhe detyrat e saj mbretërore. Në mes të janarit, Kate iu nënshtrua një operacioni të planifikuar në bark, i cili kërkonte një qëndrim dy-javor në spital. Edhe atëherë, publiku dhe media filluan thashethemet në lidhje me shëndetin e saj pasi qëndrimi në spital dukej shumë më i gjatë se sa pritej. Pas operacionit, princesha nuk u pa askund. Njerëzit vunë në dyshim vendndodhjen e saj dhe e vetmja deklaratë zyrtare që Pallati lëshoi ​​në atë kohë ishte se ajo "po shkonte mirë". Me shpejtësi deri në mars, Kate foli për gjendjen e saj shëndetësore në një video të regjistruar paraprakisht në të cilën ajo shpjegoi se mjekët gjetën praninë e kancerit pas kryerjes së testeve pas operacionit të planifikuar. Ajo dhe William kërkuan privatësi. Burime pranë saj folën për mediat dhe thanë se orari i saj ka qenë bosh. Megjithatë, paraqitjet e saj të fundit shihen si një shenjë pozitive. Ajo nuk po nxiton kur vjen puna për të rifilluar detyrat dhe angazhimet e saj mbretërore. “Nuk ka asnjë afat kohor dhe sigurisht nuk ka asnjë nxitim”, tha një burim. “Do të jetë kur Catherine të ndihet gati dhe kur të marrë dritën jeshile nga ekipi i saj mjekësor. Por ajo do të kthehet 100% në punë, për këtë nuk Pavarësisht nga fakti se ajo përpiqet të qëndrojë jashtë vëmendjes, Princesha e Uellsit është "e emocionuar" që është në qendër të nisjes së një projekti të ri që mund të nxisë ekonominë e Mbretërisë së Bashkuar me 45.5 miliardë paund (57 miliardë dollarë) në vit. Sipas The Daily Mirror , Qendra Mbretërore e Fondacionit Kate për Fëmijërinë e Hershme do të publikonte një raport këtë javë nga tetë firma britanike që do të identifikonin pesë fusha ku bizneset mund të mbështesin fëmijët nën pesë vjeç dhe kujdestarët e tyre. Ai gjithashtu do të nxjerrë në pah përfitimet e rëndësishme të ardhshme të investimit në fëmijërinë e hershme. Kate ka qenë "forca shtytëse" pas bamirësisë, e cila besohet se kishte filluar para diagnozës së saj të kancerit. Edhe pse nuk ka asnjë imazh të publikuar në rrjetet sociale, është raportuar se Kate është parë “jashtë dhe rreth” me familjen e saj ditët e fundit. Sidoqoftë, kjo nuk është diçka për të cilën publiku duhet të shqetësohet shumë, sepse Kate ende ka nevojë për "hapësirë ​​dhe kohë". "Askush nuk dëshiron të ushtrojë presion mbi Catherine," tha një burim i brendshëm për MailOnline javën e kaluar. “E vetmja gjë që ka rëndësi për momentin është që ajo të përmirësohet. Ajo ka kaluar një sprovë këtë vit.” Për kënaqësinë e shumë njerëzve, ajo mori pjesë në Trooping the Colour të këtij viti, një ngjarje domethënëse që feston ditëlindjen zyrtare të monarkut, si dhe finalen e Wimbledon. Catherine, Princesha e Uellsit buzëqesh ndërsa udhëton me karrocë gjatë Trooping the Color në Buckingham Palace në Londër, Angli, më 15 qershor 2024. Megjithatë, që atëherë, ajo ka mbajtur sërish një profil të ulët. Sipas raportimeve, Kate kaloji pjesën tjetër të verës në Balmoral, së bashku me bashkëshortin dhe fëmijët e saj. Mbreti Çarls, i cili gjithashtu po lufton me kancerin dhe i gjen Balmoral shenjtëroren e tij, dhe mbretëresha Camilla do të jenë atje. Ky udhëtim do të ishte më i gjati i Kate që nga diagnoza e saj me kancer, raporton Daily . Ne pergatitjet e krishtlindjeve ajo eshte mjaft aktive dhe me e bukur ze kurre.

Princesha Kate dhe Princesha Charlotte sapo e bënë sërish të lezetshme këtë trend të modës 'të datuar' Këta mbretërorë rikthejnë harqet në një mënyrë shumë elegante Laura Sutcliffe Redaktore e lajmeve të modës dhe bukurisë Jemi ende të tronditur nga koncerti i mrekullueshëm Together në Krishtlindje që u mbajt të premten në mbrëmje, dhe është e drejtë të thuhet se Princesha e Uellsit dhe palltoja e saj e kuqe e zbukuruar me hark vodhën shfaqjen. Princesha Kate duket festive në të kuqe teksa mbërrin për shërbimin e këngës së Krishtlindjes Kate, 42 vjeçe, kishte veshur pallton e kuqe më verbuese nga Sarah Burton për Alexander McQueen, e cila kishte një prerje me dy krahë dhe butona të strukturuar në pjesën e përparme. Catherine, Princesha e Uellsit me pallto të kuqe me hark të zi© Getty Catherine, Princesha e Uellsit merr pjesë në shërbimin "Together At Christmas" në Westminster Abbey Kate ka rinovuar stilin që ka veshur shumë herë më parë, me një hark të madh të zi në zverk. Ajo bëri për një pjesë të tillë deklaratë. Princesha Charlotte e Uellsit, Princi Louis i Uellsit dhe Princi George me veshje të kuqe dhe marine© Getty Princesha Charlotte siguroi flokët me një hark në koncert Charlotte dhe Louis ndezën qirinjtë e njëri-tjetrit© Getty Teksa ajo u kthye, fansat vunë re se në flokët e saj, motra e Princit George dhe Princit Louis mbante gjithashtu një hark të zi shumë të madh. Princesha Kate dhe Princesha Charlotte veshin harqe që përputhen Harku ishte njësoj si i nënës së saj, duke siguruar stilin e saj gjysmë lart, gjysmë poshtë. Sa bukuroshe? Kate Middleton e veshur me një hark flokësh në Laboratorin e Neuroshkencës Zhvillimore të UCL në UCL Londër më 21 nëntor 2018 në Londër, Angli.© Getty Hera e fundit që Kate veshi një hark ishte në vitin 2018, kur ajo shkoi në Kolegjin Universitar të Londrës dhe tundi kostumin e saj të fundit Paule Ka, si dhe një bisht të hijshëm, të përfunduar me një fjongo të bukur flokësh prej kadifeje, e cila vinte nga marka amerikane J.Crew. Megjithatë, ato janë bërë shumë më të njohura dhe harku i përulur është kudo tani, nga sigurimi i modeleve të flokëve deri tek fiksimi në çanta, këpucë dhe madje edhe jakë. Princi i Uellsit, Princi George, Princesha Charlotte, Princi Louis dhe Catherine, Princesha e Uellsit gjatë shërbimit të këngëve "Together At Christmas" në Westminster Abbey © WPA Pool Nuk mund të pajtoheshim më shumë! Dhe tani që Kate dhe Charlotte e kanë mbështetur këtë trend kohët e fundit, jemi të sigurt se do të bëhet edhe më e përhapur.ip

Nëse muzika ka shpirt, atëherë Enxhi Nini është mishërimi i saj. Një vajzë që nisi rrugëtimin e saj në Tiranë me një violinë në dorë, për t'u kthyer në një nga emrat më të njohur të skenës ndërkombëtare. Pas shumë përpjekjesh dhe sakrificash, ajo ka arritur majat e artit klasik, duke shkëlqyer në skenat më prestigjioze të botës. Rrënjët e një ëndrre Enxhi, e lindur në një familje të lidhur ngushtë me artin, e nisi udhëtimin e saj muzikor në Tiranë., ku fillimisht u shqua si një këngëtare e talentuar. Me një zë të veçantë dhe një prani të hijshme skenike, ajo fitoi zemrat e publikut shqiptar, duke treguar që talenti i saj nuk kishte kufij. Kënga ishte porta e parë që e futi Enxhin në botën e muzikës, por ishte violina ajo që do ta shoqëronte drejt madhështisë. Ishte pikërisht skena shqiptare ajo që i dha krahët për të ëndërruar më shumë, për të eksploruar dimensionet e tjera të artit dhe për të nisur një udhëtim që do ta çonte drejt skenave më të mëdha të botës. Enxhi Nini është bërë e njohur në Shqipëri si këngëtare e Festivalit, me elegancën e saj të papërshkueshme Tashmë kënga ka mbetur një dëshirë dhe ajo është një profesioniste e violinës. Që nga viti 2010 ka filluar ne Orkestrën e Rait në Itali ku interpreton në orkestrën e Radio Televizionit Italian pa lene menjanë angazhimet e tjera. Fillimet e saj si këngëtare në Shqipëri janë një kujtim i bukur i rrënjëve të saj artistike, një kujtim që i ka dhënë formë identitetit të saj si artiste. Bashkimi i vokalit të saj me tingujt e violinës krijoi një kombinim të rrallë, që do ta bënte atë të dallonte në çdo skenë ku do të shfaqej, qoftë në Tiranë, Sanremo, apo në sallat madhështore të "La Scala"-s. Me një përkushtim të rrallë, ajo vijoi studimet në Konservatorin e Barit dhe më pas në Konservatorin e Romës, ku u diplomua me rezultate të shkëlqyera. Por për të, diplomimi ishte vetëm hapi i parë drejt një ëndrre më të madhe – skena e famshme e "La Scala"-s. Puna e palodhur dhe dashuria për violinën e çuan drejt këtij qëllimi, duke u bërë një emër i njohur në botën e muzikës klasike. Një yll ndërkombëtar Nga "La Scala" në Milano deri në Koncertin e famshëm të Vjenës, nga Tokio në Paris, Enxhi ka magjepsur publikun me talentin e saj. Veprat që ajo ka interpretuar janë nga më të njohurat e repertorit klasik, si sonatat e Beethoven-it, koncertet e Mozart-it dhe meloditë e Brahms-it. Por, një nga veprat më të dashura për të mbetet “Largo” e Vivaldit – një melodi që, siç thotë ajo, prek shpirtin e çdo shikuesi dhe dëgjuesi. Figura madhështore e Violetës nënës që sakrifikoi per vajzën e saj. Në hijen e këtij suksesi qëndron një grua fisnike dhe e admirueshme, Violeta Gjoka, mamaja e Enxhit. Një figurë dinjitoze televizive dhe një grua me shpirt të artë, Violeta është shquar si një shkrimtare e thellë dhe një nënë e përkushtuar ndersa ajo perfshihej me nje projekt në një studio radiotelevizioni në Piacenza kurrë nuk e humbi përkushtimin ndaj vajzës së saj.Be nte me te mirën,  me nje Projekt ne Radio Inn Piacenza, kishte nje emision qe titullohej "Viaggio in Albania", ne dy gjuhe Italisht dhe shqip. Me pas ne teleLiberta, ne nje projekt me gazetare te tjere te huaj, kishim nje projekt tjeter ku secili kishte rubriken e vet! E qetë, me një zgjuarsi të rrallë dhe një përkushtim shembullor, Violeta është një model frymëzimi jo vetëm për Enxhin, por për këdo që e ka njohur. Pas një jete të mbushur me koncertet dhe emocionet e skenës, sot Enxhi dhe Violeta e duan vendin e tyre dhe shpesh e vizitojne. Megjithëse babai i Enxhit, Dorian Nini, qëndron tashmë vetëm si një kujtim i bukur dhe i paharruar, lidhja e tyre me vendin e lindjes mbetet e fuqishme. Shtëpia ku dikur frymonte arti tani ruan hijen e lavdisë së një familjeje që jetoi për artin. , Dorian Nini, një kompozitor dhe pedagog i njohur, ka lënë një trashëgimi muzikore që vazhdon të jetojë përmes vajzës së tij, e cila ka shpërndarë talentin dhe dashurinë për muzikën në skena ndërkombëtare.  Babai i Enxhi Ninit, Dorian Nini, i ka kushtuar një këngë të veçantë vajzës së tij. Kjo këngë ishte një shprehje e dashurisë dhe krenarisë për talentin dhe sukseset e saj.  Nje valixhe me kujtime qe e paraqiti ne nje emision te Pandi Lacos ne tv Klan. Kjo këngë, e krijuar me shumë ndjenjë dhe pasion, mbetet një simbol i lidhjes mes atij dhe Enxhit, një kujtim i paharruar i një babai që ka besuar në potencialin e vajzës së tij që prej fillimeve të saj. Rruga e Enxhit dhe përkushtimi i Violetës janë dëshmi se kur talenti dhe dashuria bashkohen, ëndrrat mund të kapërcejnë çdo kufi. Në violinën e saj, Enxhi bart jo vetëm tingujt e një bote, por edhe një histori frymëzimi, sakrifice dhe dashurie që do të jetojë përjetësisht. Enxhi Nini është dëshmia e gjallë se arti nuk njeh kufij dhe talenti i vërtetë gjithmonë gjen rrugën për të ndriçuar. Me violinën e saj, ajo ka ndërtuar një urë mes kulturave, duke sjellë në skenat botërore shpirtin dhe finesën shqiptare. Çdo tingull që nxjerr nga violina është një testament i pasionit, përkushtimit dhe dashurisë për muzikën. Enxhi Nini nuk është thjesht një artiste; ajo është një frymëzim i gjallë për këdo që guxon të ëndërrojë dhe të ndjekë ëndrrat me zemër të hapur dhe shpirt të palodhur. Rruga e saj na kujton se, përtej çdo sfide, arti mbetet gjuha universale e shpirtit njerëzor. Pergatiti : Dr Liliana Pere

Angelina Jolie (49) është aktualisht e angazhuar me xhirimet e filmit të saj të ri, “Stitches”. Xhirimet po zhvillohen në Paris, dhe për rolin e Maxine në këtë film, aktorja ka qenë e detyruar të mësojë një aftësi të re – gjuhën frënge. Filmi po realizohet në dy gjuhë, anglisht dhe frëngjisht, që do të thotë se Angelina duhet të xhirojë të gjitha skenat e saj dy herë. Ky është hera e dytë që ajo përdor gjuhën frënge në një film, pas një skene të shkurtër në filmin “Taking Lives” nga viti 2004. Nëna e Angelinës, aktorja Marcheline Bertrand, ishte me origjinë franko-kanadeze, dhe ekziston mundësia që ajo ta ketë mësuar vajzën e saj frëngjishten e përditshme. Megjithatë, nuk dihet sa mirë e ka zotëruar Angelina gjuhën në atë kohë. Së fundmi, aktorja ka mësuar një tjetër aftësi për një film tjetër. Në filmin biografik “Maria”, ku ajo interpreton divën e operës Maria Callas, Angelina ka mësuar këndimin operistik. Ajo e ka përshkruar këtë proces si një formë terapie. Xhirimet për filmin “Stitches” sapo kanë filluar, dhe pritet që ai të dalë në kinema vitin e ardhshëm. Deri tani, e vetmja gjë e njohur për subjektin e filmit është se ai zhvillohet në botën e modës së lartë.

Edlira Cepani është një emblemë e vërtetë e forcës, kurajos dhe përkushtimit. Një zë i fuqishëm i fjalës së lirë dhe një model frymëzimi, ajo ka ndërtuar një jetë të mbushur me punë të palodhur, ndihmë të përzemërt dhe përkushtim ndaj drejtësisë shoqërore. Pas humbjes së bashkëshortit të saj të dashur, shokut të jetës Gerti Bogdani, Edlira gjeti forcën për t’u ringritur mbi dhimbjen, duke shndërruar plagën personale në një burim drite dhe shprese për të tjerët. Në përshëndetjen e saj prekëse gjatë një festivali kulturor, ajo përcolli mesazhe të mëdha bashkëpunimi, solidariteti dhe drejtësie, duke frymëzuar të gjithë ata që e dëgjuan. Me një zemër të madhe për ata në nevojë, Edlira është një avokate e palodhur për gratë dhe fëmijët, si dhe për të gjitha shtresat që kërkojnë ndihmë dhe mbështetje. Fuqia e saj qëndron në aftësinë për të dhënë shpresë, për të ndërtuar ura bashkëpunimi dhe për të nxitur ndryshime pozitive në shoqëri. Puna dhe mesazhet e saj janë një thirrje për të gjithë që të mos dorëzohen përballë sfidave, por të punojnë së bashku për një të ardhme më të drejtë dhe më të ndritur për të gjithë. Edlira Cepani, një grua me një kombinim unik të intelektit, përkushtimit dhe ndjeshmërisë sociale, ka lënë gjurmë të thella në jetën publike dhe sociale shqiptare. E lindur në një familje me një nivel të lartë arsimor dhe kulturor,me kontribute historike,  ajo u rrit në një mjedis që vlerësonte dijen, ndershmërinë dhe përkushtimin ndaj të mirës së përbashkët.  Ky formim i hershëm i dha Edlirës bazat për t'u bërë një aktiviste e gjithanshme dhe një personalitet i respektuar në shoqërinë shqiptare. Pas përfundimit të arsimit bazë në Shqipëri, Edlira ndoqi studimet e larta në Universitetin e Barit në Itali, një nga universitetet më të respektuara në rajon. Ajo zgjodhi të thellonte njohuritë në fusha që lidhen me drejtësinë sociale, zhvillimin e politikave dhe përfshirjen e gruas në procese vendimmarrëse. Arsimi i saj në Bari nuk ishte vetëm një periudhë formimi akademik, por edhe një kohë për të forcuar vizionin e saj për ndryshimin social. Eksperienca ndërkombëtare i dha asaj një perspektivë më të gjerë mbi rëndësinë e barazisë dhe drejtësisë, të cilat më vonë u bënë shtylla kryesore të angazhimit të saj publik. Edlira është një aktiviste e gjithanshme, me një zemër të butë dhe një qasje të ndjeshme ndaj çështjeve sociale. Edliren e kujtojme mire ne kohèn kur ra termet. Sa shume èshtè angazhar per strehimin e atyre qe ngelen ne rrenoja. Sa shumè. eshte kujdesur per femijet e semure dhe te pastrehè. Ajo është njohur për korrektësinë e saj, përkushtimin ndaj kauzave dhe aftësinë për të krijuar ura bashkëpunimi mes individëve dhe organizatave. Si koordinatore e Organizatës për Barazi në Vendimmarrje, ajo ka ndikuar drejtpërdrejt në ngritjen e zërit të grave dhe në përfshirjen e tyre në nivelin më të lartë të proceseve politike dhe shoqërore në vend. Pavarësisht sfidave personale, përfshirë humbjen e bashkëshortit të saj, ish-deputetit Gerti Bogdani, Edlira ka qëndruar një model force dhe shprese. Përmes mesazheve të saj publike, ajo ka dhënë frymëzim për të kapërcyer dhimbjen dhe për të vazhduar të luftojë për një shoqëri më të mirë. Fjalët dhe veprimet e saj kanë frymëzuar jo vetëm gratë dhe të rinjtë, por edhe gjithë komunitetin shqiptar për t'u angazhuar aktivisht në ndërtimin e një të ardhmeje më të drejtë dhe gjithëpërfshirëse. Me një zemër sociale dhe një profil te forte korrekt, Edlira Cepani mbetet një figurë frymëzuese, e cila me profesionalizëm dhe empati ka ndikuar pozitivisht në shumë aspekte të jetës shqiptare. Ajo është një shembull se si edukimi, vlerat familjare dhe përkushtimi personal mund të transformojnë jo vetëm individin, por edhe shoqërinë në tërësi. Edlira Cepani është një dritë, është një udhërrëfyese e vërtetë që, me guxim dhe shpirt të pastër, ndriçon rrugët e atyre që janë në kërkim të shpresës dhe drejtpeshimit të jetës. Pas humbjes së bashkëshortit të saj, ajo nuk ra në errësirën e dhimbjes, por u ngjit me më shumë forcë, duke e shndërruar çdo vuajtje në një mundësi për të dhënë dhe për të udhëhequr. Me zemrën e saj të hapur dhe të butë, Edlira ka ftuar të tjerët të bashkohen në një mision të përbashkët – të ndihmojnë ata që janë në nevojë dhe të krijojnë një shoqëri ku secili ndjehet i vlerësuar. Ajo ka ndërtuar ura të shpresës dhe solidaritetit, duke ndihmuar gratë dhe fëmijët që janë më të brishtë në këtë botë.  Mesazhi i saj është i qartë dhe i fuqishëm: "Kur bëhemi bashkë, asgjë nuk është e pamundur. Kur punojmë me zemër dhe pasion, mund të krijojmë një botë më të drejtë dhe më të ndritshme." Edlira është një simbol i qëndresës, i besimit dhe i dashurisë për jetën.  Ajo na thotè të besojmë , duke na kujtuar se fuqia e vërtetë qëndron në bashkimin e zemrave, mendjeve pozitive dhe veprimeve tona e punève te mira.  Me force te madhe, një frymë të pakrahasueshme dhe një shpirt që udhëheq, ajo është një dritë që rrezaton dhe ndricon mendje, duke ndriçuar rrugën e një shoqërie më të mirë.

Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që s’duhen humbur! Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që Ivanka Trump javën e kaluar festuar 43-vjetorin dhe me anë të një postimi në Instagram, teksa ka publikuar disa nga momentet më të rëndësishme të jetës së saj, ka ndarë disa të vërteta që ajo ka mësuar gjatë rrugës së saj. Këshilla tejet të vlefshme për këdo. Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që “Javën e kaluar mbusha 43 vjeç! Duke reflektuar mbi mësimet e jetës, këtu janë disa të vërteta që kam mësuar gjatë rrugës: 1. Familja dhe miqtë janë gjithçka. Ushqeni këto marrëdhënie, kontrolloni dhe tregojuani njerëzve që ju interesoojnë. Siç thotë Esther Perel, "Cilësia e marrëdhënieve tuaja përcakton cilësinë e jetës suaj". 2. Falni njerëzit - ju çliron më shumë se kushdo tjetër. 3. Të gjithë janë mësues. Çdo person që takoni mban një pasqyrë për një mësim që shpirti juaj ka nevojë për t'u rritur. 4. Shmangni thashethemet. Zgjidhni fjalë që shërojnë, jo dëmtojnë. 5. Besojini vetes. Identifikoni vlerat tuaja kryesore dhe jetoni sipas tyre; kjo mund të nënkuptojë vendosjen e kufijve të fortë. 6. Ushqeni trupin tuaj. Hani ushqime të plota, me vlera ushqyese. Shijojeni atë copë tortë të rastësishme - kënaqësia është gjithashtu një nga gëzimet e jetës! 7. Merrni rreze dielli çdo ditë. Kjo e bën pjesën tjetër të ditës dhe natës suaj më të mirë. 8. Trup i fortë, mendje e fortë. Lëvizni çdo ditë, ngrini pesha, bëni sport. Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që 9. Përpiquni për tri fitore ditore: një fitore fizike, një fitore mendore dhe një fitore shpirtërore. Naval Ravikant thotë: “Një mendje e qetë, një trup në formë dhe një shtëpi plot dashuri. Këto gjëra nuk mund të blihen; ato duhet të fitohen”. 10. Kultivoni zotërimin e vetvetes. Siç tha Marcus Aurelius, "Ju keni fuqi mbi mendjen tuaj - jo ngjarjet e jashtme". Përqendrohuni nga brenda; Forca e vërtetë qëndron në kontrollin e reagimit tuaj, jo të botës. 11. Ruajeni paqen tuaj. Epictetus vërejti: "Kushdo që është në gjendje të të zemërojë, bëhet udhëheqësi yt". Zotërimi mbi veten do të thotë që të tjerët nuk e kontrollojnë gjendjen tuaj mendore. 12. Jini të hapur ndaj së vërtetës, kudo që ajo të çon. Dëgjoni, reflektoni, rrituni. Përqafoni ide të reja, lidhje dhe art. 13. Bëhuni kurioz. Për partnerin tuaj, fëmijët tuaj, miqtë tuaj dhe botën. 14. Qasuni jetës me dashuri dhe pozitivitet. Dolly Parton tha: “Unë nuk kritikoj dhe dënoj; Unë e dua dhe e pranoj.” 15. “Çmimi i çdo gjëje është shuma e jetës që shkëmbeni për të”, - Henry David Thoreau. Shpenzoni kohën dhe energjinë tuaj për atë që ka vërtet rëndësi. 16. “Të mendosh është e vështirë; kjo është arsyeja pse shumica e njerëzve gjykojnë”, - Karl Jung. Çfarë gjykoni, nuk mund ta kuptoni. Në vend të kësaj, vëzhgoni, studioni dhe mësoni. Këtu është një vit tjetër rritjeje, dashurie dhe momente domethënëse!

Edicioni i 75-të i Festivalit të Sanremos, konkurrojnë 29 këngëtarë: fituesi do të shpallet mbrëmjen e së shtunës, 15 shkurt. Prezantues dhe drejtor artistik është Carlo Conti, i cili merr detyrën nga Amadeus, pas pesë edicioneve shumë të suksesshme. A do të jetë vërtet Festivali me zero polemika, siç shpreson Conti? Ndoshta. Bashkë prezantuesit e prime time janë Antonella Clerici dhe Gerry Scotti. Të 29 këngëtarët konkurrues do të performojnë sonte. Shfaqjet do të votohen nga juria e sallës së shtypit, TV dhe Web dhe në fund të votimit do të bëhet renditja, nga e cila do të komunikohen vetëm pesë pozicionet e para, pa renditje. Festivali do të hapet me një homazh për pianistin dhe kompozitorin Ezio Bosso, i cili u nda nga jeta në vitin 2020, të cilin Conti e kishte pritur në Sanremo-n e tij të dytë, në vitin 2016, dhe që frymëzoi fjalën kyçe të edicionit të këtij viti: së bashku. Mbrëmjen e parë do të performojnë të 29 këngëtarët konkurrues. Më poshtë është një listë e artistëve dhe titujve të këngëve, sipas renditjes së paraqitjes. Gaia - Chiamo io chiami tuFrancesco Gabbani - Viva la vitaRkomi - Il ritmo delle coseNoemi - Se ti innamori muoriIrama - LentamenteComa_Cose - CuoriciniSimone Cristicchi - Quando sarai piccolaMarcella Bella - Pelle diamanteAchille Lauro - Incoscienti giovaniGiorgia - La cura per meWillie Peyote - Grazie ma no grazieRose Villain - FuorileggeOlly - Balorda nostalgiaElodie - Dimenticarsi alle setteShablo feat. Gue, Joshua e Tormento - La mia parolaMassimo Ranieri - Tra le mani un cuoreTony Effe - Damme 'na manoSerena Brancale - Anema e coreBrunori SAS - L'albero delle nociModà - Non ti dimenticoClara - FebbreLucio Corsi - Volevo essere un duroFedez - BattitoBresh - La tana del granchioSarah Toscano - AmarcordJoan Thiele - EcoRocco Hunt - Mille volte ancoraFrancesca Michielin - Fango in paradisoThe Kolors - Tu con chi fai l'amore Të ftuarit e mbrëmjes së parë janë këngëtarja izraelite Noa dhe këngëtarja palestineze Mira Awad të cilët do të këndojnë së bashku Imagine nga John Lennon: mesazhi për paqen në Lindjen e Mesme. Në orën 22:30 super i ftuari Jovanotti: me të në skenë do të jetë edhe Rockin'1000 - The Biggest Rock Band on Earth, një supergrup muzikor i përbërë nga muzikantë nga e gjithë bota, i lindur në Itali në 2014 si një nderim për Foo Fighters. Sikurse nata e parë, edhe nata e dytë e edicionit të 75-të të Festivalit të Sanremos dhuroi emocione dhe spektakël të vërtetë të muzikës italiane. Carlo Conti kishte zgjedhur që në këtë mbrëmje të shoqërohej nga supermodelja Bianca Balti, nga kantautori dhe tekstshkruesi Cristiano Malgioglio, si edhe nga komediani Nino Frassica. Spektakli i cili zgjati deri pas mesnate nisi me kategorinë e të rinjve ku Aleks Uajs dhe Setembre kaluan në fazën tjetër. Nga 29 artistë në garë, në mbrëmjen e dytë interpretuan vetëm 15 prej tyre, ndërsa 14 artistët e tjerë do të interpretojnë sonte në natën e tretë. Edhe në këtë mbrëmje nuk munguan të ftuarit specialë nga fusha të ndryshme si humori, batutat dhe spektakli i vërtetë. Një moment i veçantë ishte edhe homazhi që u përcoll për kantautorin Lucio Dalla ku artisti Damiano David riktheu për publikun italian një nga këngët më të bukura të kantautorit, “Felicita”. Mbrëmja u mbyll me renditjen e 5 artistëve më të mirë. Sanremo do të vijojë edhe sonte në mbrëmje me natën e tretë.

Contese Georges de Castellane E quajtur Florinda Fernandez Anchorena Ky është një përshkrim i portretit të Comtesse Georges de Castellane, lindur Florinda Fernández Anchorena, i pikturuar nga Philip de László në vitin 1930. Ajo është paraqitur e ulur në një karrige të mbuluar me të kuqe të artë, duke e parë drejtpërdrejt kamerën, e veshur me një fustan të bardhë mëndafshi, me një jakë të hapur dhe një fund të përshkruar me një shtresë të hollë. Ajo mban një fanellë të bardha në dorën e majtë dhe një kolier diamantesh në dorën e djathtë, duke dhënë një pamje elegante dhe të sofistikuar. Portreti është pikturuar në vaj mbi kanavacë, me dimensione 122 x 91.5 cm. Kjo vepër është ekspozuar në shumë ngjarje, përfshirë ekspozitën e de László në Hôtel Jean Charpentier në Paris në 1931 dhe Salon de la Société des Artistes Français në 1933. Florinda Fernandez Anchorena ka lindur në Buenos Aires në vitin 1901 dhe ishte e bija e një familje të pasur argjentinase. Ajo u martua me Georges de Castellane në vitin 1923 dhe ata jetuan në Paris, ku Florinda ishte pjesë e elitës shoqërore franceze. Portreti i saj ishte një porosi nga bashkëshorti i saj dhe është një nga portretet e fundit që de László realizoi në Paris atë vit. Portreti është një shembull i artit të de László dhe pasqyron një moment të rëndësishëm në jetën e Florindës dhe të familjes së Castellane. Znj. William Burden, AM (e mbiemri Margaret Livingston Partridge) Portreti i Florinda Fernández Anchorena, Comtesse Georges de Castellane, i realizuar nga Philip de László në vitin 1930, është një shembull klasik i portretizmit aristokratik të fillimit të shekullit XX. Për ta vendosur këtë vepër në kontekst historik, duhet të shqyrtojmë disa elemente kryesore: 1. Piktori dhe stili i tij Philip de László (1869-1937) ishte një nga portretistët më të njohur të aristokracisë dhe elitës europiane në periudhën Belle Époque dhe pas saj. Ai e vazhdoi trashëgiminë e mjeshtërve të mëdhenj të pikturës aristokratike, si Gainsborough, Reynolds dhe Sargent, duke sjellë një realizëm të hijshëm dhe një ndriçim të butë në portretet e tij. Pikturat e tij synonin të pasqyronin jo vetëm pamjen fizike të subjektit, por edhe statusin dhe karakterin e tij. Në këtë rast, Florinda shfaqet me një veshje elegante, bizhuteri të çmuara dhe një qëndrim fisnik, të gjitha simbole të pasurisë dhe pozitës së saj në shoqërinë e lartë pariziane. 2. Familja de Castellane dhe aristokracia europiane Familja de Castellane ishte një nga familjet më të njohura fisnike franceze, e lidhur ngushtë me oborrin e Francës dhe me elitën ndërkombëtare. Gjatë Belle Époque, anëtarët e kësaj familjeje kishin lidhje me figura të njohura të politikës, financës dhe artit. Georges de Castellane, burri i Florindës, ishte djali i Boniface de Castellane (njohur si Boni) dhe Anna Gould, një trashëgimtare e pasur amerikane. Kjo martesë simbolizonte një nga shumë aleancat të shekullit XX midis aristokracisë europiane dhe pasurisë amerikane. Florinda vetë vinte nga një prej familjeve më të pasura të Argjentinës, Anchorena, që kishte fituar pasurinë e saj nga prona të mëdha bujqësore dhe tregtia. Në atë kohë, Argjentina ishte një nga vendet më të pasura në botë dhe elita e saj shpesh kalonte kohën midis Buenos Airesit dhe Evropës, veçanërisht në Paris. Kjo shpjegon lidhjet e forta të Florindës me shoqërinë franceze dhe martesën e saj me një anëtar të aristokracisë franceze. 3. Konteksti kulturor dhe social Në vitet 1920-1930, Parisi ishte ende kryeqendra e modës, artit dhe jetës aristokratike. Pavarësisht krizës ekonomike të vitit 1929 dhe ndryshimeve shoqërore pas Luftës së Parë Botërore, elita e vjetër europiane përpiqej të ruante stilin e saj të jetesës luksoze. Portrete të tilla si ky ishin mënyra për të ruajtur dhe shfaqur statusin shoqëror, sidomos për familjet që përballeshin me ndryshime të mëdha ekonomike dhe politike. Në këtë periudhë, arti portretistik ishte ende i kërkuar, edhe pse lëvizje si modernizmi dhe surrealizmi po merrnin hov. De László, megjithatë, i qëndroi besnik traditës së tij akademike, duke u shërbyer klientëve që dëshironin të përjetësonin imazhin e tyre në një stil klasik e të sofistikuar. 4. Rëndësia historike e portretit Ky portret ka rëndësi të veçantë sepse: Përfaqëson fundin e një epoke të aristokracisë tradicionale europiane, e cila do të përballej me ndryshime të mëdha pas Luftës së Dytë Botërore. Dëshmon për lidhjet ndërkombëtare të elitës europiane dhe amerikano-latine, duke reflektuar një periudhë kur Paris ishte ende qendra e jetës mondane dhe e diplomacisë kulturore. Është një nga punimet e fundit të rëndësishme të de László-s në Paris, para se ai të përqendrohej më shumë në Angli dhe klientët britanikë. Në përfundim, ky portret është jo vetëm një dëshmi e aftësive të mëdha artistike të de László-s, por edhe një dokument kulturor i një bote që ishte në prag të ndryshimeve të mëdha. Philip Alexius de László, PRBA 1869-1937 Philip Alexius de László ishte një piktor anglo-hungarez i famshëm për portretet e tij të personazheve mbretërore dhe aristokratike. I lindur në Budapestin e sotëm, ai u rrit në fisnikërinë hungareze me titullin trashëgues de Lombos në 1912 dhe në 1914 u bë një nënshtetas britanik. Gjatë viteve 1920 dhe 1930, de László punoi pa pushim, duke pikturuar rreth 2700 portrete sipas vlerësimit të tij gjatë karrierës së tij, duke përfshirë anëtarët e shumicës së shtëpive mbretërore të Evropës, udhëheqësit politikë evropianë, aristokracinë britanike dhe shoqërinë e lartë amerikane. De László bëri udhëtimin e tij të tretë në Shtetet e Bashkuara në tetor 1931 dhe qëndroi deri në mars 1932, duke udhëtuar në Uashington, DC, Nju Jork dhe Miami për të pikturuar figura si Presidenti Herbert Hoover dhe Zonja e Parë Lou Henry Hoover, Harvey Firestone Sr. dhe Andrew Mellon. Ndërsa ishte në Nju Jork, de László pikturoi portretin e Margaret Livingston Patridge, një njujorkeze vendase e shkolluar në Shkollën Nightingale Bamford dhe Lidhjen e Studentëve të Arteve, e cila një vit më parë ishte martuar me William Armstead Moale Burden,

TIRANË, 9 shkurt /ATSH /- Ne po humbasim mijëra vende historike të mahnitshme pa i vizituar, mes tyre janë disa nga thesaret e harruara shqiptare, shkruan Nick Trend në një artikull të botuar në të përditshmen britanike “Telegraph”. Ndërsa shumë nga vendet kulturore më të rëndësishme në botë po luftojnë me turma masive turistësh, një prej tyre – një grup i bukur dhe unik ndërtesash antike në Shqipëri – po rrit përpjekjet për të tërhequr sa më shumë vizitorë. Të paktën ky është argumenti i aktivistëve të trashëgimisë kulturore që shpresojnë të ruajnë manastiret dhe kishat e largëta dhe historike të Luginës së Drinit. Ata synojnë – me mbështetjen e Fondit Botëror të Monumenteve (WMF) – të rrisin ndjeshëm numrin e turistëve, duke marrë më shumë vëmendje dhe duke siguruar të ardhmen e këtyre vendeve të mrekullueshme. Manastiret e braktisura – rreth dhjetëra prej tyre – janë grumbulluar në kodrat në jug dhe në lindje të qytetit të Gjirokastrës në të dyja anët e lumit Drin, i cili përshkon Shqipërinë jugore. Ato zakonisht përfshijnë një kompleks të vogël ndërtesash manastiri të grumbulluara rreth një kishe qendrore dhe datojnë në shekujt XVI dhe XVII – periudha pas Perandorisë Bizantine ua kishte lënë vendin osmanëve. Megjithatë, disa prej tyre u themeluan qindra vjet më parë. Ndër më të bukurat janë Kisha e Shën Kirikut dhe Kisha e Shën Julita në Dhuvjan – të cilat mund të jenë themeluar në shekullin VI dhe që datojnë deri në vitin 1089; Kisha e Manastirit të Shën Mërisë (Spile) midis shkëmbinjve gëlqerorë mbi Saraqinisht me kupolën e saj mahnitëse me afreske; Kisha e Shën Nikollës në Dhuvjan dhe Kisha e Profet Ilisë në Stegopull. Ato i kanë mbijetuar kryesisht ndërhyrjeve moderne, pjesërisht për shkak të vendndodhjeve të tyre të largëta në kodrat dhe malet mbi fushat pjellore të luginës. Që nga viti 2005, UNESCO i ka listuar manastiret shqiptare si pjesë e një siti të trashëgimisë botërore  – i cili përfshin një grup më të gjerë ndërtesash historike dhe përfshin qytetin historik të Gjirokastrës – me planimetrinë e tij mesjetare, rrugët me kalldrëm dhe arkitekturën e pacënuar osmane. Ai përfshin gjithashtu xhamitë dhe kalatë në qytetin e Beratit. Por, muajin e kaluar, Fondi Botëror i Monumenteve u fokusua te kishat. Manastiret u përfshinë në “listën vëzhguese” të fundit 2-vjeçare të WMF-së – mes 25 vendeve historike në mbarë botën – të cilat aktualisht po përballen me sfida të mëdha, duke përfshirë ndryshimet klimatike, turizmin dhe fatkeqësitë natyrore. Megjithëse numri i vizitorëve në Shqipëri është në rritje, Lugina e Drinit mbetet kryesisht e pazbuluar nga turistët dhe WMF e sheh këtë si një mundësi. WMF argumenton se rritja e turizmit mund të ofrojë një mënyrë të qëndrueshme për të mbështetur ruajtjen afatgjatë të këtyre vendeve, duke promovuar në të njëjtën kohë historinë e luginës dhe për të nxitur ekonominë lokale. Fondi Botëror i Monumenteve propozon zhvillimin e një rruge kulturore për turistët. Kjo do të lidhte manastiret e luginës dhe do të përfshinte restaurimin e shtigjeve ekzistuese dhe gjurmëve të aksesit, sinjalistikën dhe informacionin për vizitorët, trajnimin e guidave lokale dhe bashkëpunimin e bizneseve lokale dhe palëve të tjera të interesuara. Në pamje të parë, ideja duket si një propozim i favorshëm, por vendosja e ekuilibrit të duhur midis turizmit dhe trashëgimisë nuk është e lehtë. Richard Hodges, presidenti i Universitetit Amerikan të Romës, ishte i përfshirë në projektin për dhënien e statusit të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s për Gjirokastrën në 2005. Ai pajtohet se këto kisha madhështore meritojnë të njihen më mirë. “Afresket e tyre janë jashtëzakonisht mahnitëse”, tha ai. Por, ai thekson nevojën për të ecur me kujdes kur synohet rritja e numrit të vizitorëve. “Kryesorja është ruajtja e këtyre thesareve përmes një vlerësimi të prioriteteve të ruajtjes përpara se të inkurajohet numri në rritje i vazhdueshëm i turistëve në Gjirokastër – që është destinacioni i dytë më i popullarizuar në Shqipëri – për të vizituar këto xhevahire”, tha ai. “Gjithashtu nuk ka dyshim se diçka nga magjia e këtyre kishave mahnitëse do të humbasë kur ato të restaurohen dhe të bëhen pjesë e një shtegu turistik”, tha ai. “Por, nëse këto ndërhyrje nuk bëhen, rrezikojmë t’i humbasim ngadalë ato krejtësisht”, tha Hodges. //a.i/ https://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/europe/albania/drino-valley-gjirokaster-christianity/ Në bazë të nenit 4 të ligjit ”Për funksionimin e Agjencisë Telegrafike Shqiptare”, ndalohet kopjimi, riprodhimi dhe publikimi i informacionit pa cituar burimin e tij. Categories: Bota , Flash , Kryesore , Turizëm Tags: Shqiperi , turizem Agjencia Telegrafike Shqiptare Back to top Exit mobile version

Abraham Lincoln lindi më 12 shkurt 1809 në një kabinë të thjeshtë në një fermë në Hardin County (më pas në LaRue County), Kentucky. Ai ishte djali i Thomas Lincoln dhe Nancy Hanks Lincoln. Familja e tij ishte e varfër dhe nuk kishte pasuri, por ishte shumë e lidhur me punën dhe jetën bujqësore. Fëmijëria dhe familja Abraham Lincoln u rrit në kushte të vështira, duke përjetuar periudha të ndryshueshme në jetën e tij familjare. I ati i tij, Thomas, ishte një fermer dhe ndihmës në ndërtimin e shtëpive, por ai nuk mundi të krijonte pasuri për familjen. Për shkak të kushteve të vështira ekonomike dhe pasigurisë, familja e Lincolnit shpeshëherë u zhvendos në kërkim të një jete më të mirë. Ata jetuan në Indi dhe Illinois, ku Lincoln kaloi pjesën më të madhe të fëmijërisë dhe rinisë së tij. Nancy Hanks, nëna e Abrahamit, ishte një grua e mençur dhe me një zemër të fortë, por vdiq kur ai ishte vetëm 9 vjeç. Pas vdekjes së Nancyt, Thomas u martua me Sarah Bush Johnston, e cila e mbështeti Abrahamin dhe e ndihmoi që të merrte arsim më të mirë, ndonëse ishte ende një fëmijë i ri. Arsimi Arsimi i Abraham Lincolnit ishte shumë i kufizuar. Ai ndoqi shkolla për vetëm disa vjet, pasi familja ishte shpesh në lëvizje dhe kishte mundësi të pakta për të paguar mësuesit. Lincoln ishte një student vetë-mësues dhe kishte një dëshirë të fortë për të mësuar. Ai lexonte gjithçka që mund të gjente – libra, gazeta, dhe ndonjëherë edhe Bibla – dhe kështu zhvilloi njohuri të thella në fushën e ligjit, filozofisë dhe politikës. Në mungesë të një arsimi formal të vazhdueshëm, Lincoln i dedikoi vetes studimit dhe arriti të bëhej një ligjërues i njohur dhe një jurist i suksesshëm, duke ndihmuar për të zgjidhur çështje të ndryshme ligjore dhe duke kontribuar në zhvillimin e ligjeve të kohës. Jeta si i Rritur dhe Karriera e Parë Kur Lincoln u rrit, ai filloi të punonte në shumë profesione të ndryshme, duke përfshirë punë në dyqane, si transportues dhe si punëtor bujqësor. Ai kaloi disa vite të jetës duke udhëtuar dhe duke bërë punë të ndryshme për të mbajtur veten. Më vonë, ai u angazhua si avokat dhe nisi karrierën e tij në politikë. Lincoln u zgjodh në Dhomën e Përfaqësuesve të SHBA për herë të parë në vitin 1846, dhe kjo shënoi fillimin e një karriere të gjatë politike. Pas disa viteve të jetës politike në Illinois dhe më pas në nivel kombëtar, ai fitoi zgjedhjet për president në vitin 1860. Lufta Civile dhe Presidenca Kur Lincoln mori postin e presidentit në vitin 1861, vendi ishte i ndarë, dhe Lufta Civile kishte shpërthyer. Ai udhëhoqi kombet në luftë për të ruajtur bashkimin dhe për të mbyllur një kapitull të errët të historisë amerikane: skllavërinë. Ai lëshoi "Emancipation Proclamation" në vitin 1863, i cili shpalli skllavët në shtetet rebele si të lirë, një akt që do të kishte ndikim të madh në shpalljen e lirisë dhe barazisë për të gjithë qytetarët e SHBA-së. Vrasja dhe Trashëgimia Abraham Lincoln u vra më 14 prill 1865, pak ditë pas fitores së ushtrisë së Bashkimit mbi Konfederatën. Vrasësi ishte aktori John Wilkes Booth, një simpatizant i Konfederatës, që e qëlloi Lincoln ndërsa ai po shihte një shfaqje te Ford's Theatre në Uashington, D.C. Trashëgimia e Lincoln është ajo e një lideri që ka luftuar për drejtësinë dhe unitetin e kombit, duke u bërë një figurë kyçe në formimin e identitetit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe një simbol i lirisë dhe barazisë. Abraham Lincoln është një nga presidentët më të vlerësuar të historisë amerikane, dhe kjo ka shumë të bëjë me politikat e tij të mençura dhe vizionin që kishte për vendin. Ai udhëhoqi SHBA-në gjatë një periudhe të tmerrshme të ndarjes dhe luftës civile, por mbetet i njohur për disa aspekte të politikave të tij që ishin vendimtare për shpëtimin e kombit dhe promovimin e vlerave të lirisë dhe barazisë. Ja disa arsye se pse politika e Abraham Lincolnit është shumë e vlerësuar: 1. Ruajtja e Bashkimit (Lufta Civile) Lincoln është nderuar për udhëheqjen e tij të fortë dhe të qëndrueshme gjatë Luftës Civile Amerikane (1861-1865). Ai besonte fuqimisht se Bashkimi i Shteteve të Bashkuara ishte i pa negociueshëm dhe i domosdoshëm për të siguruar stabilitetin dhe prosperitetin e vendit. Ai bëri gjithçka për të shmangur ndarjen e kombit, pavarësisht se kjo kërkonte shumë sakrifica dhe përpjekje. 2. Abrogimi i Skllavërisë Një nga veprimet më të rëndësishme dhe më të famshme të Lincolnit ishte Emancipation Proclamation (1863), që shpalli skllavërinë të paligjshme në shtetet e Konfederatës (ato që kishin shpallur pavarësinë nga Bashkimi). Ky ishte një hap historik që shënoi fundin e skllavërisë dhe ishte një hap i rëndësishëm drejt krijimit të një shoqërie më të drejtë dhe të barabartë. 3. Fjalimi i Gettysburgut Fjalimi i Lincolnit në Gettysburg (1863), i cili ka mbetur një nga fjalimet më të rëndësishme dhe frymëzuese në historinë amerikane, theksoi ndjenjat e tij për demokracinë dhe unitetin kombëtar. Ai e paraqiti Luftën Civile si një luftë për të ruajtur një komb të bazuar mbi parimet e barazisë dhe lirisë, duke i dhënë një dimension moral dhe filozofik luftës që po zhvillohej. 4. Politika e Rindërtimit pas Luftës Civile Pas fitores së Bashkimit, Lincoln kishte një vizion të qartë për rindërtimin e vendit dhe ripajisjen e marrëdhënieve të ndërlikuara midis veriu dhe jugut. Ai i tha kombit se vendi duhej të shëronte pas luftës dhe të krijonte mundësi të reja për të gjithë qytetarët, përfshirë ata që dikur ishin skllevër. 5. Mbështetja për Pavarësinë Ekonomike Lincoln gjithashtu ishte një mbështetës i fortë i zhvillimit të ekonomisë kombëtare. Ai mbështeti krijimin e Bankës Kombëtare dhe financimin e shpenzimeve të Luftës Civile përmes borxheve të qeverisë. Gjithashtu, ai promovoi zhvillimin e infrastrukturës, duke e mbështetur ndërtimin e linjave hekurudhore që lidhin veriun dhe jugun, dhe duke ndihmuar në zhvillimin e ekonomisë industriale. 6. Politika e Barazisë dhe Drejtësisë Lincoln kishte një besim të thellë në parimet e barazisë dhe drejtësisë. Ai gjithmonë theksonte rëndësinë e qeverisë "për popullin, nga populli dhe për popullin", duke u përpjekur të ruante dhe përhapte idealet e një shoqërie demokratike, ku të gjithë individët gëzonin të drejtat e plota dhe ishin të barabartë para ligjit. Ky angazhim për barazi është një nga arsyet që Lincoln mbetet një simbol i fortë i drejtësisë dhe lirisë. 7. Mençuria dhe Ndërgjegjësimi Moral Politika e Lincolnit ishte gjithashtu e karakterizuar nga një ndjeshmëri e lartë morale dhe aftësia për të parë përtej interesave të ngushta politike për të shërbyer interesit të përgjithshëm. Ai u angazhua për të bërë vendime që mund të ishin të vështira në momentet e krizës, por që kishin një qëllim të lartë: ruajtjen e unitetit kombëtar dhe ngritjen e një shoqërie më të drejtë. 8. Lideri i Paqes dhe Ndihmës për Të Tjerët Pavarësisht luftës, Lincoln ishte gjithashtu një lider që besonte në paqen dhe rendin. Ai i dha shumë rëndësi ruajtjes së demokracisë dhe u mundua t'i ofronte popullit një mundësi për të rindërtuar jetën pas luftës. Për këto arsye dhe shumë të tjera, politika e Abraham Lincolnit ka qenë një model i qëndrueshmërisë, mençurisë dhe guximit, dhe për këtë ai ka arritur të mbetet një figurë e paharruar dhe e nderuar në historinë amerikane dhe botërore.

Jeta dhe Familja e Immanuel Kantit Immanuel Kant lindi më 22 prill 1724  në Königsberg , kryeqyteti i Prusisë Lindore (sot Kaliningrad, Rusi). Ai ishte fëmija i katërt nga nëntë fëmijë në një familje modeste. Babai i tij, Johann Georg Kant , ishte farkëtar dhe punonte kryesisht me lëkurë, ndërsa nëna e tij, Anna Regina Reuter , ishte një grua shumë e devotshme që kishte ndikim të madh në edukimin e tij moral dhe shpirtëror. Edhe pse familja nuk ishte e pasur, ata e vlerësonin arsimin dhe e mbështetën Kantin në studimet e tij. Arsimi i Kantit Kant u regjistrua në Collegium Fridericianum , një shkollë shumë e disiplinuar ku mori njohuri të thella në latinisht, filozofi dhe teologji. Në vitin 1740 , në moshën 16-vjeçare , ai hyri në Universitetin e Königsbergut , ku studioi filozofi, matematikë dhe shkenca natyrore. Ai u ndikua thellë nga Martin Knutzen , një profesor që e njohu me filozofinë e Leibnizit dhe Wolffit  si dhe me shkencën e Isaac Newtonit . Pas përfundimit të studimeve, Kant punoi për disa vite si mësues privat  në fshatra të ndryshme për të siguruar të ardhura, para se të kthehej në universitet si lektor dhe më vonë profesor. Ai kurrë nuk u martua dhe e kaloi të gjithë jetën në Königsberg, duke ndjekur një rutinë të rregullt dhe disiplinë të rreptë. Teoria Filozofike e Kantit Idealizmi Transcendental dhe Njohuria Në veprën e tij kryesore, Kritika e Arsyes së Kulluar  (1781), Kant argumenton se: Njohuria jonë është e kufizuar nga përvoja . Nuk mund të njohim botën siç është në vetvete ( noumenon ), por vetëm siç na shfaqet përmes shqisave tona ( fenomenon ). Hapësira dhe koha nuk janë realitete të pavarura, por forma të mendjes sonë , përmes të cilave ne e perceptojmë botën. Njohja është e mundur vetëm përmes një kombinimi të racionalizmit dhe empirizmit : mendja jonë ka struktura apriorike (kategoritë e arsyes) që organizojnë të dhënat e përvojës. Etika dhe Imperativi Kategorik Në Kritika e Arsyes Praktike  (1788), Kant vendosi themelet e etikës moderne duke propozuar Imperativin Kategorik , një parim moral që udhëzon veprimet tona: "Vepro vetëm sipas atij parimi, që mund të dëshirosh që ai të bëhet një ligj universal." Sipas Kantit: Veprimet nuk duhet të udhëhiqen nga interesa vetjake, por nga detyrimi moral . Njeriu duhet të trajtohet gjithmonë si një qëllim në vetvete , dhe jo si një mjet për qëllime të tjera. Liria është e lidhur ngushtë me moralin , pasi një person është i lirë kur vepron sipas ligjit moral të arsyes. Estetika dhe Gjykimi Në Kritika e Gjyqit  (1790), Kant zhvillon teorinë e tij mbi bukurinë dhe artin: Bukuria është një gjykim "i çinteresuar"  – ne e vlerësojmë diçka si të bukur jo sepse na sjell përfitime praktike, por sepse e ndiejmë në mënyrë të pastër. Sublimja  është një përvojë që tejkalon aftësinë tonë për ta kuptuar plotësisht, si për shembull madhështia e natyrës ose pafundësia e universit. Filozofia Politike dhe Paqja e Përhershme Kant argumentoi se një rend ndërkombëtar i bazuar në ligjin dhe të drejtat e njeriut  mund të sjellë paqen e përhershme. Në esenë e tij Paqja e Përhershme  (1795), ai propozoi: Demokraci republikane  si forma më e mirë e qeverisjes. Një federatë ndërkombëtare e shteteve  për të shmangur luftërat. E drejta kozmopolite  – çdo individ duhet të trajtohet si qytetar i botës. Pse Kant është shumë i pëlqyer? Kant mbetet një nga filozofët më të rëndësishëm për disa arsye kryesore: Revolucioni në epistemologji  – Ai ndryshoi mënyrën si kuptojmë njohurinë dhe realitetin. Etika e tij ka ndikim të madh  – Parimi i Imperativit Kategorik përdoret edhe sot në filozofi, ligj dhe të drejtat e njeriut. Vizioni për paqen dhe moralin global  – Idetë e tij për demokracinë dhe bashkëpunimin ndërkombëtar frymëzuan institucione si Kombeve të Bashkuara . Lidhja mes shkencës, filozofisë dhe fesë  – Ai përpiqej të harmonizonte racionalizmin me besimin, duke lënë një ndikim të madh në mendimin modern. Roli në estetikë dhe art  – Teoria e tij mbi bukurinë dhe sublimen vazhdon të frymëzojë kritikën e artit dhe letërsinë. Përfundim Immanuel Kant ishte një mendimtar që ndryshoi rrënjësisht filozofinë, duke krijuar një sistem të ri për të kuptuar botën, moralin dhe artin. Ai mbetet një nga filozofët më të dashur dhe më të studiuar, sepse idetë e tij vazhdojnë të kenë ndikim të madh në botën moderne.