Zjerm.Shqipëria ka arritur një tjetër moment magjik në Eurovizion! Me këngën "Zjerm", ajo ka shkuar për në finalen e madhe.

Eurovision 2025 u bë këtë vit skena ku jehuan rrënjët, zëri dhe dinjiteti i një kombi.CNN e rendit të parën këngën "Zjerm" në Eurovision 2025. 🌟❤️

Në një festival ku shpesh dominon spektakli, Shqipëria zgjodhi të sjellë thelb. Me “Zjerm”, kënga që përflak shpirtin dhe drithëron zemrën, u dëgjua një tjetër gjuhë — gjuha e tokës, e kujtesës, e dhimbjes dhe shpresës.

Shqipëria këndoi me gjuhën e traditës dhe modernitetit.

Tingujt e vjetër u shkrinë me rrymat elektronike si lumenj që takohen në detin e emocioneve. Në skenë, mes veshjeve kuq e zi që bartnin motivet e trashëgimisë sonë, u shfaqën figura që tejkaluan muzikën: një feniks, simbol i ngjalljes së shpirtit përmes flakës së kujtesës; një Promete, që sjell zjarrin për të ndezur ndërgjegjen, jo për të pushtuar.

Ka këngë që thjesht dëgjohen. Dhe pastaj ka këngë që jetohen — që të prekën në shpirt si një pëshpëritje e lashtë, duke risjellë kujtime të harruara. “Zjerm” është pikërisht një nga këto.

Një dhuratë e fortë e Shqipërisë në Eurovision 2025, por thjesht “këngë” do të ishte pak për ta përshkruar. “Zjerm” është një lutje elektronike, një valle e shenjtë, një dialog i thellë mes shpresës dhe realitetit, sjellë në jetë nga dyshja italo-shqiptare Shkodra Elektronike — Beatriçe Gjergji dhe Kolë Laca.

Të lindur në Shkodër, në veri të Shqipërisë — qyteti ku gjuhët, fetë, ritualet dhe heshtja kanë bashkëjetuar për shekuj — sot ata jetojnë në Itali, por mbajnë në vetvete zërin e maleve dhe lumenjve, kujtesën e një toke të lashtë. Ky zë, në “Zjerm”, bëhet një klithmë e heshtur që ndez flakën brenda zemrës.

Beatriçe ëndërron, Kolë vëren.

Kënga nis me një vizion të pastër, gati fëmijëror, ku Beatriçe kërkon vetëm një minutë — një frymëmarrje të lirë për botën:

“Imagjinoni një minutë…

Pa ushtarë

Pa jetimë

Asnjë shishe në oqean

Vaji ka erë si jargavan

Dhe fjala është e lirë

Mirësia nuk ka emër

Liria mësohet në shkolla.”

Kjo minutë është ajo që botës i mungon — ëndrra e atyre që nuk jetojnë në vendin e duhur, por zgjedhin të kërcejnë, të këndojnë, të besojnë.

“Krijo një zemër të pastër me mua.”

“Në natën time, unë ju dërgoj dritë.”

“Të lutem ki mëshirë.”

E më pas, me një varg plot simbolikë dhe përbashkësi, ajo thërret:

“Dashuri, ki mëshirë.”

Fjala “aman” – e përdorur në vajtimet sufiste – dhe “miserere” – lutje e krishterë për falje – bashkohen në një thirrje universale që kapërceu çdo kufi, për të prekur njerëzimin në thellësi.

Por menjëherë pas ëndrrës së Beatriçes, Kolë i jep zë anës tjetër — zë i plagosur dhe i zhgënjyer nga realiteti i dhimbshëm:

“Zjarri bie mbi vallet tona fisnore.”

“Shtatë thika godasin shpirtin.”

“Njerëzit po bien si ortekë.”

“Ne nuk i shohim më yjet... i kemi shkelur.”

Kënga e tij është një thirrje për të mos harruar dhimbjen, për të mos humbur lidhjen me poezinë dhe bukurinë e humbur të botës.

Por në fund, kur gjithçka duket e errët, Beatriçe rikthehet me shpresë:

“Në zemrën time, njerëz të mirë, njerëzit pa emër, ata kërcejnë në luginën e shpirtit.”

“Jarna as ti, toka ime… vazhdoni të shkëlqeni.”

Zjarmi i “Zjermit” nuk shkatërron, por pastron dhe ndriçon. Është flaka që ndez zemrat kur gjithçka tjetër fiket. Është forca e brishtë e atyre që vazhdojnë të kërcejnë mbi rrënojat.

“Zjerm” është minuta e ëndërruar nga Beatriçe — ajo që të gjithë ne e kërkojmë thellë brenda vetes: një moment kur bota ndalon dhe merr frymë me të vërtetë.

Kjo këngë është një bashkim i magjishëm i muzikës elektronike dhe asaj tradicionale, poezie dhe shpirtit. Shqipëria nuk solli thjesht një performancë, por një përvojë – një meditacion në muzikë dhe një akt dashurie për atë që njerëzimi ka humbur.

Është ftesa e heshtur dhe e pandalshme:

Ëndërro përsëri.

Digju nga brenda me bukuri.

Shqipëria ka arritur një tjetër moment magjik në Eurovizion! Me këngën "Zjerm".

Teksti i saj është krijuar me pasion nga Beatriçe Gjergji dhe Lekë Gjeloshi, ndërsa kompozimi është fryt i talentit të Kolë Lacës, një bashkëpunim i fuqishëm që ka arritur të kapë thelbin e shpirtit shqiptar. "Zjerm" është një këngë, por një simbol i pasionit dhe këmbënguljes së shqiptarëve

Forca Shqipëri – çdo hap, çdo notë, çdo moment !

Teksti i këngës.

Në këtë minutë, në këtë çast

No paranoja

Pas shiut, e ylbertë të duket bota

S'ka përreth asnjë ambulancë

S'ka kush flet me arrogancë

Edhe sot na thanë

Që s'prishet koha

Përfundova nën ujë

Kurrë s'mu tha goja

Imagjino një minutë

Pa ushtarë, pa jetima

Asnjë shishe në oqean.

Naftës i vjen era jargavan,

Lirinë e fjalës

Ta mëson shkolla

Krijo në mua një zemër t'pastër

Në natën time, të dërgoj dritën

Aman miserere

Aman miserere

Në zemrën time

N'zemër teme

Ky minutë do të vazhdojë

Njerëzit e mirë

Njerëzit pa emër

Kërcejnë valle në shpirt

Jarna ne ti toka ime

Ku kam lindë s'do të harroj

Jarna ne ti toka ime

Vazhdo më shndrit

Shndrit

Shndrit

Shndrit

Zjerm!

Bjer mbi vallet tona tribale

Që ushtojnë sa orteku kur bjen n'male

Zjerm!

Njerëzit pa emën e njerëzit e dlirtë

Njësoi këputen e bijnë

Si 7 thika që t'ngulen n'shpirt

Zjerm!

Këtu flen deti, rana e hana

E yjet s'i shohim se yjet na i shkel kamba

Kur ecim n'jerm

Zjerm!

Jena t'untë për flakë e dritë

E t'kërkojmë n'kyt terr që s'pranë tuej shndritë

Krijo në mua një zemër t'pastër

Në natën time, të dërgoj dritën

Aman miserere

Aman miserere

Në zemrën time

N'zemër teme

Ky minutë do të vazhdojë

Njerëzit e mirë

Njerëzit pa emër

Kërcejnë valle në shpirt

Jarna ne ti toka ime

Ku kam lindë s'do të harroj

Jarna ne ti toka ime

Vazhdo më shndrit

Shndrit

Shndrit

Shndrit