Search Results

Historia/ Pse Krishtlindja festohet ne 25 dhjetor Krishtlindja Krishtlindja festohet për të kremtuar lindjen e Jezu Krishtit, për të cilin të krishterët besojnë se është Biri i Perëndisë. Megjithatë, disa raporte kanë pikëpamje të ndryshme për këtë. “25 dhjetori nuk është data e përmendur në Bibël si dita e lindjes së Jezusit; Bibla është në të vërtetë e heshtur në ditën ose në kohën e vitit kur Maria u tha se e lindi atë në Betlehem. Të krishterët më të hershëm nuk e festuan lindjen e tij”, thotë një raport i Washington Post. Kjo e zhvendos vëmendjen tonë në disa shënime që përshkruajnë se si dhe pse 25 dhjetori festohet si ditëlindja e Jezusit. Në Degën e Artë, antropologu James George Frazer ka folur se pse Krishtlindjet festohen më 25 dhjetor. Megjithatë ka një sërë teorish që anulojnë teorinë e paraqitur nga Frazer. Ashtu si festimi rreth Krishtlindjes, disa teori flasin edhe për datën e lindjes së Jezusit. Besohet se Jezusi ka lindur midis viteve 6 dhe 4 para Krishtit. Historia e Krishtlindjeve Krishtlindjet janë një ngjarje vjetore që ka një rëndësi të madhe fetare dhe kulturore. Emri Krishtlindje rrjedh nga fjalët ‘Mesha e Krishtit’. Sipas të dhënave, data e parë e regjistruar e festimit të Krishtlindjeve ishte në vitin 336; ishte gjatë kësaj kohe të perandorit romak Konstandin, i cili ndodh të jetë perandori i parë romak i krishterë. Historia më e zakonshme rreth vëzhgimit të Krishtlindjes ishte kur Marisë, nënës së Jezusit, iu tha se do të kishte një fëmijë të veçantë nga Zoti. Thuhet se Nënë Mari e mori këtë parashikim më 25 mars dhe nëntë muaj më vonë më 25 dhjetor lindi Jezusi. Kjo mund të jetë një nga teoritë ku 25 dhjetori erdhi si lindja e Jezusit dhe kështu festohet. Pas këtij parashikimi, Jezusi lindi në një grazhd në Betlehem. Kalendari Gregorian, në bazë të të cilit festohen sot Krishtlindjet, nuk ka ekzistuar në atë kohë, prandaj nuk ka asnjë provë se ai ka lindur më 25 dhjetor. Një nga teoritë flet për evropianët. Kjo teori thotë se disa shekuj më parë, evropianët e hershëm shënuan dritën dhe lindjen në ditët më të errëta të dimrit. Ndërsa prisnin ditë më të gjata dhe orët e zgjatura të dritës së diellit, ata festuan solsticin e dimrit. Rëndësia e Krishtlindjeve Krishtlindjet janë një ditë me rëndësi fetare për ata që kanë besim në krishterim. Në këtë ditë, këta njerëz kujtojnë Jezu Krishtin, kujtojnë sakrificat e tij dhe bëjnë një shërbim masiv. Në shërbesën masive, të krishterët kujtojnë se si vdiq Jezusi dhe si kthehet në jetë më vonë. Shumë besojnë se kjo ditë është e vërteta e jetës shpirtërore. Ata besojnë se para lindjes së Jezusit bota ishte plot urrejtje, lakmi dhe hipokrizi; megjithatë lindja e Jezusit zhduki të gjitha gjërat e liga dhe mbizotëroi lumturinë në botë. Të krishterët festojnë këtë ndryshim të botës që kishte ndodhur pas lindjes së Jezusit. Ata besojnë se që kur ai erdhi për të shpëtuar të gjithë njerëzimin nga të gjitha vuajtjet, sakrifica e tij përfundimtare gjatë kryqëzimit duhet të përkujtohet. Asnjë diskutim rreth Krishtlindjeve nuk është i plotë pa përmendur Santa Claus. Krijesa mitike Santa Claus është e lidhur ngushtë me Krishtlindjet dhe fëmijët shihen duke pritur që Babadimri të mbërrijë me një slitë dhe t’u lërë dhurata. Kjo traditë është mbajtur gjallë deri më sot dhe në disa vende njerëzit angazhohen në lojën e Secret Santa. Tradita e Krishtlindjes Ka disa tradita që lidhen me Krishtlindjet. Më e zakonshmja midis tyre është ajo ku njerëzit angazhohen në parakalimin e festave, pjekjen e biskotave, dekorimin e pemës së Krishtlindjes dhe trokasin gotat. Traditat e Krishtlindjeve ndryshojnë nga rajoni në rajon. Për shembull, në Filipine gjatë kësaj kohe festohet festivali i fanarëve gjigantë. I njohur gjithashtu si Ligligan Parul kjo dritë përmban fener që simbolizon yllin e Betlehemit. Për shkak të kësaj tradite, San Fernando quhet kryeqyteti i Krishtlindjeve i Filipineve. Një tjetër aspekt i rëndësishëm i Krishtlindjeve është përdorimi i ngjyrës së kuqe, gold dhe jeshile. Këto ngjyra nënkuptojnë festimet. Ndërsa e kuqja simbolizon gjakun e Krishtit, ari është një nga dhuratat nga Tre Mbretërit dhe jeshile është ngjyra e jetës së përjetshme. Këndimi i Carol është gjithashtu një pjesë e Krishtlindjeve. Megjithëse këngët këndohen gjatë gjithë vitit, ka disa prej tyre që këndohen posaçërisht gjatë kësaj periudhe. Qofshin filma apo letërsi, ne i kemi parë gjithmonë Krishtlindjet të festohen me një pemë të zbukuruar bukur. Kjo pemë është zakonisht një bredh dhe përdorimi i pemës daton në kohët e hershme kur romakët përdorën për të dekoruar tempujt e tyre në festivalin e Saturnalia. Mbretëresha Victoria e bëri pemën e Krishtlindjes të popullarizuar në Mbretërinë e Bashkuar kur burri i saj Princi Albert solli një pemë nga Gjermania dhe e vendosi në kështjellën Windsor. Kurora e Krishtlindjes është gjithashtu një pjesë tjetër e rëndësishme e festimit të Krishtlindjeve. Kurora e Krishtlindjeve përdoret si simbol nderi dhe fitoreje. Ajo u përdor për të përfaqësuar fillimin e Krishtlindjeve. Një pjesë tjetër më e rëndësishme e festimit të Krishtlindjeve është gjethja me gjelbërim të përhershëm. Përdorimi i gjetheve daton në festat pagane dhe romake. Disa besojnë se është fitorja e jetës mbi errësirën. Çorapet e Krishtlindjeve janë ato çorape të bukura të cilat janë popullarizuar nga filmat dhe kinematë. Ekziston një histori e bukur pas përdorimit të çorape. Thuhet se një herë Shën Nikolla hodhi monedha ari në oxhakun e një familjeje të varfër për t’i ndihmuar. Monedhat ranë brenda çorape të cilat vareshin pranë zjarrit për t’u tharë. Prej këtu erdhi në ekzistencë koncepti i çorape. Një pjesë e bukur e festës së Krishtlindjes është veshtulla. Druidët e nderojnë këtë bimë për aftësinë e saj për të mbijetuar edhe pa rrënjë. Bima e veshtullit ka vlera të jashtëzakonshme mjekësore dhe korret vetë gjatë solsticit të dimrit. Ndër traditat e tjera të Krishtlindjeve janë plasja e fishekzjarreve, ardhja e kalendarit të Krishtlindjes dhe shkëmbimi i kartolinave të Krishtlindjeve. Krishtlindja është një festë gëzimi, argëtimi, eksplorimi i aspekteve të panjohura të historisë dhe kujtimi i asaj që njerëzimi ka mbijetuar në kaq shumë vite.

E vërteta e shqipes 6000-vjeçare! Flet Anila Omari, gjuhëtare: Ja pse…! 2024 Prof. dr. Anila Omari, akademike, gjuhëtare dhe leksikografe e ftuar në emisionin Shqip nga Rudina foli për herë të parë, për debatin e madh për vjetërsinë e shqipes që nisi pas publikimit të artikullit të Science, ku u konfirmua se gjuha shqipe është një ndër tre gjuhët më të vjetra indo-europiane, që flitet ende. Zonja Omari shpjegon arsyen pse pseudo gjuhëtaret hapën debatin për vjetërsinë e shqipes, menjëherë pas këtij artikulli, duke hedhur tezën se bota e njeh shqipen si gjuhën më të vjetër në botë, ndërsa gjuhëtarët shqiptarë e mohojnë. “Thelbi i këtij projekti të Revistës Science i bërë nga një numër i madh autorësh, ishte t’i jepej përgjigje se kur janë shkëputur gjuhët indoeuropiane nga trungu i përbashkët indoevropian. Sepse deri tani vonë ka pasur dy teza. Njëra tezë ishte ajo anatoliane e cila sugjeronte se para 9 mijë vjetësh popujt indoevropianë janë shkëputur nga trungu i tyre i përbashkët në zonën e Anatolisë. Ndërsa teza e dytë pohonte se popujt indoevropianë janë shkëputur para 6 mijë vjetësh nga trungu i tyre për të ardhur drejt Evropës valë-valë. Këto janë dy teza krejt të kundërta me njëra-tjetrën që nuk kishin marrë një përgjigje përfundimtare. Ky projekt prodhoi një teori hibride: teoria e periudhës 8100 vjeçare, duke i pajtuar të dyja këto teza. Pra janë nisur nga zona anatoliane, 8100 vjet më parë dhe pastaj një degë ka shkuar drejt veriut dhe kanë ardhur drejt veriut të Evropës e më tej janë shpërndarë.Në këtë projekt të revistës Science janë përcaktuar me tabela dhe grafikë periudhat kur janë shkëputur grupet e gjuhëve indoevropiane. Sipas të dhënave të tyre shqipja është shkëputur 6 mijë vjet më parë. Shqipja duke qenë një gjuhë indoevropiane, rrjedh nga ky trung i përbashkët indoeuropian dhe kush më parë dhe kush më vonë është shkëputur nga ky trung.Nëse do të flasim për vjetërsinë e shqipes, duhet të flasim për vjetërsinë ë e gjuhëve në përgjithësi ose e gjuhëve njerëzore. Dhe kjo është një përgjigje shumë e vështirë për tu dhënë, sepse nuk ka një përgjigje të saktë. Gjuhët nuk kanë moshë, nuk iu dihet me saktësi mosha.Mendohet që gjuha njerëzore ka lindur në Afrikë, në një periudhë kohore rreth 200 mijë deri 60 mije vjet më parë.Në këtë kuptim të gjitha gjuhët janë po aq të lashta sepse rrjedhin nga kjo gjuhë, që mendohet të ketë qenë një dikur, dhe pastaj është degëzuar.Gjuhëtarët dhe autorët e gramatikave historike të shqipes, që e kanë studiuar shqipen në themel historikisht, e kanë përcaktuar kohën e krijimit të shqipes, në periudhën e vonë latine para ardhjes së sllavëve.Kjo është një fazë e shqipes 6 mijë vjeçare. Gjuhëtarët shqiptarë i përmbahen tezës së prejardhjes ilire të shqipes. Ndaj kur thonë shqipja, përfytyrojnë këtë gjuhë me pak a shumë këto tipare që njohim ne sot. Kjo tezë i referohet në mënyrë të veçantë ndarjeve dialektore që pohohet të ndodhur në këtë periudhë. Pra i referohen shqipes me dy dialekte kryesore, të cilat sa janë të vjetra janë edhe të reja sepse gjuha lëviz.Gjuhëtarët shqiptarë pranojnë se shqipja është vazhdimësi e ilirishtes. Për këtë bazohen te leksiku.Shqipja ka një numër të madh fjalësh të përbashkëta me gjuhët e tjera indoevropiane. Llogaritet që mesatarisht një gjuhë ruan 200 fjalë të lashta. Për shqipen Gustav Meyer ka nxjerrë mbi 400 fjalë të trashëguara.Profesor Bardhyl Demiraj në librin Etimologjia Shqipe me fjalë të trashëguara ka identifikuar mbi 500 njësi leksikore. Pra shqipja ka një numër të madh fjalësh të vjetra. Dhe këto dëshmojnë lashtësinë e të paktën periudhës indoevropiane.Këto të dhëna na shfaqen në bazë të gjuhësisë krahasimore, sepse ne nuk kemi të dhëna shkrimore. Po të kërkoni në internet dalin të dhëna se ka shumë gjuhë të vjetra. Por nëse themi që gjuhët janë njësoj të vjetra deri në periudha dhjetëra-mijëra vjeçare, atëherë pse duhet të diskutojmë për gjuhë të vjetra dhe më pak të vjetra?Dallimi është te gjuhët e shkruara. Në këtë rast ne i referohemi fakteve shkrimore, pasi thuhet që një gjuhë është e vjetër kur bazohet në dëshmi shkrimore. Sepse mbështetesh në një provë.Përsa i përket gjuhëve të gjalla, në revistën Science thuhet se shqipja është një ndër tre gjuhët e lashta që ende flitet sot, së bashku me armenishten dhe greqishten.Por përsa i përket lashtësisë ne mund të themi që jemi ndër popujt më të vjetër në Ballkan.”, u shpreh gjuhëtarja Anila Omari .

Piktura është "Një Shqiptare" nga Erwin Speckter, e realizuar në vitin 1831 dhe ruhet në Hamburger Kunsthalle në Hamburg.  Ky portret paraqet një grua shqiptare me veshje tradicionale, duke ofruar detaje të hollësishme të kulturës dhe kostumeve shqiptare të asaj kohe.  Erwin Speckter nuk ishte shqiptar. Ai ishte një piktor gjerman, i lindur në vitin 1806 në Hamburg, Gjermani. Speckter ishte i njohur për punimet e tij që shpesh frymëzoheshin nga udhëtimet në Evropë dhe nga kultura të ndryshme. Në shekullin e 19-të, shumë artistë perëndimorë udhëtuan në vendet e Ballkanit dhe Mesdheut për të pikturuar skena dhe portrete të jetës tradicionale dhe njerëzve vendas.  Frymëzimi për këtë portret të titulluar "An Albanian" mund të ketë ardhur nga përvoja e tij gjatë udhëtimeve në rajonet ku shqiptarët jetonin ose nga kontaktet me kulturën shqiptare. Në atë periudhë, shqiptarët ishin një temë erëndësishme për shumë artistë evropianë për shkak të veshjeve të tyre të veçanta dhe kulturës së pasur. Ky portret është një shembull i asaj se si artistët perëndimorë përpiqeshin të paraqisnin eksotizmin dhe bukurinë e Ballkanit. Po, piktura "An Albanian" e Erwin Speckter është vlerësuar si një vepër e rëndësishme e shekullit të 19-të, veçanërisht në kontekstin e orientalizmit dhe interesimit të artistëve evropianë për kulturat e ndryshme të Ballkanit dhe Mesdheut. Vepra është pjesë e koleksionit të Hamburger Kunsthalle në Hamburg, një muze prestigjioz që përmban piktura nga artistë të njohur ndërkombëtarisht. Kjo pikturë vlerësohet për disa arsye: 1. Përfaqësimi i kulturës shqiptare: Speckter ka shfaqur veshjet tradicionale shqiptare, duke dokumentuar estetikën dhe traditat e kohës. Ky portret ka rëndësi kulturore për shqiptarët si dëshmi e vëmendjes që Evropa i kushtoi identitetit të tyre në atë periudhë. 2. Aftësia artistike: Piktura shquhet për realizmin e saj dhe mënyrën se si piktori trajton detajet e fytyrës, veshjes dhe sfondit natyror, duke krijuar një kompozim të qetë, por tërheqës. 3. Interesi historik dhe artistik: Në shekullin e 19-të, udhëtimet dhe përjetësimi i kulturave të ndryshme në art ishin shumë të vlerësuara. Kjo pikturë është një shembull i kësaj prirjeje, ku shqiptarët shpesh përshkruheshin si simbol i fisnikërisë dhe qëndresës. Speckter nuk është ndër emrat më të njohur në artin botëror, veprat e tij si kjo mbeten të rëndësishme për historinë e artit dhe për dokumentimin e kulturave tradicionale, përfshirë atë shqiptare.

Kjo pikturë është krijuar nga artisti francez Camille Corot dhe titullohet "Gruaja Shqiptare". Piktura përfaqëson një vajzë shqiptare e veshur me kostum tradicional, një shembull i pasqyrimit të kulturës shqiptare në artin perëndimor të shekullit të 19-të. Interpretimi i kësaj pikture mund të përfshijë disa aspekte: 1. Veshja tradicionale - Artistët e huaj shpesh e shikonin Shqipërinë si një vend ekzotik dhe paraqisnin kostumet e saj tradicionale si një simbol i autenticitetit dhe bukurisë. 2. Shprehja e fytyrës - Gruaja duket e qetë dhe reflektuese, ndoshta duke përfaqësuar dinjitetin dhe forcën e karakterit që artisti e perceptonte si tipike për gratë shqiptare. 3. Peizazhi i sfondit - Me sfondin e errët dhe malor, piktura mund të simbolizojë lidhjen e ngushtë të shqiptarëve me natyrën dhe tokën e tyre.

Jolie: Gjatë xhirimeve të filmit “Maria” fëmijët e mi e panë dhimbjen brenda meje Angelina Jolie në rolin e Maria Callasit Përktheu: Vita Abrashi-Kajtazi 19 dhjetor 2024 09:30 Shpërndaje në: Aktorja e njohur, Angelina Jolie ka folur hapur për eksperiencën e saj gjatë xhirimeve të filmit “Maria”, i cili është biografi për këngëtaren e njohur të operas, Maria Callas.  You can skip this ad in 5 Advertisement Në intervistë për BBC-në , ajo ka theksuar se dy nga djemtë e saj më të mëdhenj, Maddox dhe Pax, të cilët punuan si asistentë në prodhimin e filmit, panë “dhimbjen e saj”, një anë të cilën Jolie ka thënë se nuk e kanë parë më herët. Ajo ka theksuar se përkundër që zakonisht është diskrete për ndjenjat e saj, ata e panë atë në momente të ndjeshme, pasi roli kërkonte që ajo të shprehte dhimbje të thella, që lidhen me jetën dhe vështirësitë e Callasit. “Ata nuk e kishin përjetuar kurrë nga afër mënyrën se si unë i shpreh dhimbjet, gjë që zakonisht një prind e fsheh nga fëmijët”, ka thënë Jolie, duke shtuar se pas këtyre momenteve të vështira, ata shpesh e mbështesnin me përqafime ose i sillnin një filxhan çaj. Jolie gjithashtu ka folur për kërkesat tjera të këtij roli, veçanërisht mësimin e operës. Ajo ka kaluar shtatë muaj trajnime, një periudhë shumë e vështirë që kërkonte kontroll të thellë të frymëmarrjes dhe trupit. Ajo ka shpjegoi se nuk kishte asnjë përvojë të mëparshme në këndimin e operës, por pas këtyre trajnimeve ajo e vlerësoi këtë sfidë si një nga më të vështirat e karrierës së saj. “Ishte ndoshta një nga fushat ku ndihesha më e pasigurte”, ka thënë ajo, duke shtuar se gjithashtu ishte privilegj që kishte mundësinë të provonte diçka të re, që nuk e kishte bërë më parë. Djemtë e saj, Maddox dhe Pax, janë shprehur të mrekulluar për profesionalizmin që panë gjatë xhirimeve. Regjisori i filmit, Pablo Larraín, ka thënë se ata ishin “shumë të angazhuar dhe profesionistë” në punën e tyre. Në film, Pax, ka incizuar shumë nga praktikat e këndimit të Jolie-s, duke qenë pranë saj gjatë ditëve më të vështira të trajnimit. “Është gjithmonë e mirë që fëmijët të shohin mamanë e tyre që nuk e ka të lehtë punën, por shpërthen, lufton, dështon dhe përpiqet përsëri”, ka thënë Jolie, duke shtuar se ky ishte moment shumë i rëndësishëm dhe i bukur për marrëdhënien me fëmijët e saj. Filmi “Maria”, që tregon jetën e Maria Callas në vitet e fundit të saj, ka marrë kritika të ndryshme, por ka pasur vlerësime për performancën e Jolie-s.  Disa kritikë kanë thënë se ajo është “fascinuese” dhe “i jep Callasit bukuri dhe forcë të brendshme”, ndërsa të tjerë kanë menduar se interpretimi i saj ka pasur ngjyrim të ftohtë dhe ka shfaqur pasiguri. Megjithatë, Jolie ka thënë se opera është art i fuqishëm që e ka mundësinë të lidhet thellë me shpirtin e njeriut dhe se kjo është një nga arsyet pse ky film është kaq i rëndësishëm për të gjithë. Filmi do të shfaqet në kinematë britanike më 10 janar 2025. #maria callas #Angelina Jolie #fil mi

Papa Françesku feston sot 88-vjetorin e lindjes, urime nga e gjithë bota Papa Françesku mbush sot 88 vjeç. Është ditëlindja e 12-të, që feston në Vatikan, që nga koha e zgjedhjes në fronin e Shën Pjetrit. Nga e gjithë bota mbërrijnë vazhdimisht urime me dashuri të madhe. Më 17 dhjetor, Papa Françesku mbush 88 vjeç. Në Vatikan arrijnë urime nga mbarë bota, edhe nga bota shqiptare. Personalitete të të gjitha fushave e njerëz të thjeshtë i drejtojnë Papës urime zyrtare e personale, të shkruara e të pashkruara, që shpesh kanë formën e lutjes. Sot Ditëlindja e . Atit tè Shenjtë Jorge Bergoglio, i lindur më 17 dhjetor 1936 në Buenos Aires, Kanë kaluar 88 vjet nga ai 17 dhjetor i vitit 1936, kur në Buenos Ajres të Argjentinës, u lind Jorge Mario Bergoglio. Bir emigrantësh piemontezë, kur ishte fëmijë thoshte se kur të rritej, do të bëhej kasap. Ishte i apasionuar pas këngës dhe e kishte zakon të dëgjonte çdo javë në radio një emision me muzikë lirike, së bashku me të ëmën dhe me vëllezërit. I ati i mësoi rëndësinë e punës. Vërtet, Papa i ardhshëm bëri punë të ndryshme dhe u diplomua si teknik kimik. Thirrja e Zotit Por horizonti më i rëndësishëm i jetës së tij është, pa dyshim, feja në Zotin, ushqyer nga gjyshja, Rosa Margherita Vassallo. Në vitin 1958, Jorge Mario Bergoglio hyri në noviciatin e etërve jezuitë. Në atë periudhë, qe e rëndësishme për fenë e tij një infermiere, murgesha Cornelia Caraglio, e cila i shpëtoi jetën, duke e bindur mjekun t’i jepte dozën e duhur me antibiotikë, për të kuruar bronkopolmonitin. Këtë “grua të mirë, të guximshme, aq sa të diskutonte edhe me mjekët”, 3 marsin e kaluar, Papa Françesku e falenderoi publikisht, gjatë takimit me një delegacion infermierësh. Meshtaria Në vitin 1969, Bergoglio u shugurua meshtar. Atë ditë, gjyshja i dha një letër, që e kishte shkruar për gjithë nipat e vet. I riu Jorge Mario e ruajti në librin e lutjeve. Në të shkruhet: “Paçi një jetë të gjatë të lumtur. Por, nëse ndonjë ditë, dhimbja, sëmundja, ose humbja e njerëzve të dashur do t’ju shkurajojnë, kujtohuni se një psherëtimë para Tabernakullit, ku është martiri më i madh e më mbretëror e, një vështrim drejt Marisë, që rri në këmbët e kryqit, mund të pikojë një sumbull balsami edhe mbi plagët më të thella e më të dhimbshme”. Kryeipeshkëv i Buenos Ajres Në vitin 1973, atë Bergoglio u emërua epror provincial i jezuitëve të Argjentinës. Më 1992, e gjejmë kryeipeshkëv të Buenos Ajresit, primat të Argjentinës. Në Koncistorin e 21 shkurtit 2001, Papa Gjon Pali II e krijoi kardinal. “Sot paradite – pohoi shenjti i ardhshëm Vojtila, në atë rast – Roma ‘katolike’ shtrëngohet rreth kardinajve të rinj, në një përqafim të ngrohtë, me vetëdijen se po shkruhet një faqe tjetër e rëndësishme e historisë së saj dymijëvjeçare”. Ishte preludi i një faqeje tjetër historike: asaj, që në vitin 2003, e shkroi vetë Papa - i pari, ardhur nga Amerika; i pari, jezuit. Zgjedhja në fronin e Shën Pjetrit Pas dorëheqjes së Papës Benedikti XVI, kardinali i atëhershëm erdhi në Romë për Konklavin. Por fati nuk i kishte lënë vetëm diskutimet për mënyrën e mbarështimit të Kishës nga një papë i ardhshëm. Më 13 mars 2013, ai vetë u zgjodh në fronin e Shën Pjetrit, si “Papë i ardhur nga fundi i botës”. “Koha është superiore në krahasim me hapësirën”: ky pohim i Papës Françesku, në Nxitjen e tij të parë apostolike “Evangelii gaudium”, flet qartë për vitet e para të papnisë së tij. Për Jorge Mario Bergoglio-n - Papa i parë jezuit, i pari nga Amerika Latine, i pari që mori emrin e shën Françeskut dhe, i pari i kohëve moderne, që u zgjodh pas dorëheqjes së paraardhësit të tij – “hapësira kristalizon proceset, ndërsa koha projekton drejt së ardhmes dhe na shtyn të ecim me shpresë”. Ja pse ky konceptim i kohës bëhet çelës për të kuptuar papninë aktuale, që realizohet në dy mënyra: njëra progresive dhe tjetra rrethore. E para është ajo, që bën të mundur “fillimin e proceseve”; ndërsa e dyta, është përmasa e takimit dhe e vëllazërimit. Në këto kohëra ku mbarë njerëzimi vuan dramën e dhunës, ne mblidhemi rreth Teje, Ati i Shenjtë, duke të kërkuar prej Zotit paqen në botë. Ky është mesazhi i urimit tonë për Papën Françesku me rastin e 88-vjetorit të lindjes. Ne besojmë se kjo mund të jetë dhurata më e mirë nga besimtarë e mbarë botës. Të jemi artizanë të paqes së bashku me Ju për të përballuar kulturën e luftës, urrejtjes, injorancës.

"Si një yll që ndriçon qiellin e kulturës shqiptare, Tinka Kurti mbetet simbol i talentit, përkushtimit dhe shpirtit të pashuar artistik. Ylli shkodran që lindi për të ndriçuar skenat dhe ekranet, la pas një trashëgimi të artë që kalon kufijtë e kohës. Në çdo rol, në çdo fjalë dhe në çdo skenë ku shkelte, ajo ngjallte emocion, frymëzim dhe respekt. Në historinë e artit shqiptar, emri i saj është gdhendur përgjithmonë si një monument i gjallë i talentit të vërtetë dhe i shpirtit të palodhur artistik." Tinka Kurti, e njohur si "nëna e skenës shqiptare", përfaqëson një figurë madhore në kinematografinë dhe teatrin shqiptar. E lindur më 17 dhjetor 1932 në Sarajevë, ajo u rrit në një familje artdashëse ku nëna e saj kishte qenë aktore në Teatrin Kombëtar të Sarajevës. Pasi u shpërngul në Tiranë në moshën 13-vjeçare, Tinka e nisi rrugën e saj drejt skenës, duke kapërcyer pengesa të shumta, përfshirë edhe përjashtimin nga shkolla për "prirje liberale". Karriera dhe Çmimet e Tinka Kurtit Në teatër, ajo interpretoi mbi 260 role, ndërsa në kinematografi realizoi 95 role, duke sjellë në jetë personazhe që mbeten të paharrueshme për publikun shqiptar. Në Festivalin e parë të Teatrit Shqiptar, Tinka fitoi çmimin "Aktorja më e mirë e Republikës" me rolin e saj në dramën “Toka Jonë” me regji të Kol Jakovës. Ky ishte momenti që e ngriti në nivelin e aktorëve profesionistë. Tituj dhe vlerësime të tjera 1. Artiste e Merituar (1961) 2. Artiste e Popullit – një nga vlerësimet më të larta për artistët në Shqipëri, që nderon kontributin e saj të jashtëzakonshëm. 3. "Grand Master" – i akorduar nga Presidenti i Republikës së Shqipërisë për veprimtarinë e saj të gjatë dhe të suksesshme në art. 4. Enciklopedia e Institutit Biografik Amerikan – Në vitin 1994, Tinka Kurti hyri në këtë enciklopedi si një nga 5,000 gratë më të shquara në botë. 5. Në vitin 2007, më 17 dhjetor, ajo u ftua në Uashington (SHBA) për të vendosur një pllakë mermeri me emrin e saj në këtë institut prestigjioz. Trashëgimia Rrugëtimi i saj i gjatë, që nisi në skenën e Teatrit "Migjeni" të Shkodrës, la gjurmë të thella në kulturën shqiptare. Puna e saj nuk u kufizua vetëm në Shqipëri, pasi figurat që ajo solli në ekran dhe në teatër mbartën mesazhe universale. Roli i saj i fundit në kinematografi ishte në filmin “Bota” (2014), duke përmbyllur një karrierë të ndritur dhe frymëzuese. Falë talentit dhe përkushtimit të saj, Tinka Kurti mbetet një simbol i qëndrueshmërisë dhe pasionit për artin. Vlerësimet kombëtare dhe ndërkombëtare që ka marrë dëshmojnë se ajo është një ikonë e pavdekshme e kulturës shqiptare. "Tinka Kurti nuk është thjesht një emër, por një epokë që nuk do të shuhet kurrë në artin shqiptar. Ajo është zëri që flet përmes roleve të saj, shpirti që ngjall jetë në skenë dhe kujtesa që do të mbetet përjetësisht gjallë në zemrat tona. Si një yll që nuk perëndon kurrë, trashëgimia e saj do të ndriçojë udhët e artistëve të rinj, duke dëshmuar se arti i vërtetë jeton përtej kohës."

Princesha Kate është mikpritese e përsosur pasi asaj, i është bashkuar familja mbretërore në shërbimin e këngëve të Krishtlindjeve Princi dhe Princesha e Uellsit kanë shijuar një natë festive me fëmijët dhe të ftuarit e tyre Danielle Stacey Korrespondenti Mbretëror në internet Londra Kate, 42 vjeçe, dukej bukur me një pallto të kuqe festive me një hark të madh të zi nga Sarah Burton për Alexander McQueen ndërsa mbërriti në Westminster Abbey në Londër për mbrëmjen festive. Princesha u përshëndet jashtë kishës nga Reverendi Dr David Hoyle, Dekan i Westminster. Shikoni ardhjen e Kate më poshtë... Shikoni: Princesha Kate është festive në të kuqe teksa mbërrin në shërbimin e këngës Kate mbërriti përpara familjes së saj për të përshëndetur të ftuarit dhe interpretuesit e famshëm në Chapter House of the Abbey përpara se të ecte përreth për të përshëndetur të ftuarit e tjerë. Kur këngëtarja Paloma Faith shprehu simpatinë për Princeshën, e cila këtë vit iu nënshtrua kimioterapisë, Kate u përgjigj: "Nuk e dija se këtë herë vitin e kaluar do të ishte viti që sapo e kisha kaluar". Mamaja e tre fëmijëve më pas u kthye jashtë ndërsa burri i saj krenar, Princi i Uellsit mbërriti me tre fëmijët e çiftit, Princin George, Princeshën Charlotte dhe Princin Louis. Të rinjtë mbretërorë ndaluan për të vendosur dedikimet e tyre në Pemën e Mirësisë jashtë Abbey para se të uleshin për të parë shërbimin, ku Charlotte mori një surprizë të madhe.

Poezi nga Mahatma Gandhi Merr një buzëqeshje,dhuroja atyre që nuk e kanë patur asnjëherë. Merr një rreze dielli,dhe bëje të fluturojë atje ku mbretëron nata. Zbulo një burim,bëj të lahen ata që jetojnë në baltë. Merr një lot vendose në syrin e atyre që nuk kanë qarë kurrë. Merr kurajëndhe vendose në shpirtin e kujt nuk di të luftojë Zbulo jetën,rrëfeja atyre që nuk dinë ta kuptojnë Merr shpresën,dhe jeto në dritën e saj Merr bollëkun,dhe dhuroja kujt nuk di të dhurojë Zbulo dashurinë,dhe bëja të njohur botës./  KultPlus.com

Disa preferojnë ta vizitojnë këtë liqe për të kaluar fundjavën me familjen apo shoqërinë, por disa të tjerë edhe për të peshkuar. Liqeni i Badovcit është i pasur me lloje të ndryshme peshqish. Bekim Graina çdo javë vjen nga Prishtina për të peshkuar këtu. Që nga paslufta, Graina thotë se merret me peshkim. Mirëpo, e veçanta e këtij peshkatari, është se ka vetëm një lloj peshku që e peshkon, e ai është Krapi. Graina: Jam i dashuruar në Krapin “Më së shpeshti e vizitojë liqenin e Badovcit , sepse ndihem shumë mirë këtu edhe peshk ka. Kam filluar duke shtuar nëpër reka. Këtu në Badovc e bëjë peshkimin e Krapit. Këtu vij shumë shpesh dhe kur të vijmë rrimë një deri dy natë, por mund të ndodh deri në katër ditë që qëndrojmë në liqen. Nuk është peshkim i shpejtë, por është peshkim në pritje që duhet me qëndruar ma gjatë për me peshku Krapin. Jam i dashuruar në të sepse e ka fuqinë tërheqjes më të madhe është më atraktiv për peshkim. Shumicën e rasteve vijmë me shokë por edhe me familje”, tha Graina. Liqeni i Badovcit i pasur me 20 lloje të peshqve, disa prej tyre peshojnë deri në 200 kilogramë 15:03 | 16 Korrik 2023 Liqeni i Badovcit, është padyshim njëri ndër bukuritë e shumta natyrore që ka Kosova. Ky liqen gjendet vetëm pak kilometra larg Prishtinës. Është një vend i qetë, e i rrethuar me male. Disa preferojnë ta vizitojnë këtë liqe për të kaluar fundjavën me familjen apo shoqërinë, por disa të tjerë edhe për të peshkuar. Liqeni i Badovcit është i pasur me lloje të ndryshme peshqish. Bekim Graina çdo javë vjen nga Prishtina për të peshkuar këtu. Që nga paslufta, Graina thotë se merret me peshkim. Mirëpo, e veçanta e këtij peshkatari, është se ka vetëm një lloj peshku që e peshkon, e ai është Krapi. Graina: Jam i dashuruar në Krapin “Më së shpeshti e vizitojë liqenin e Badovcit , sepse ndihem shumë mirë këtu edhe peshk ka. Kam filluar duke shtuar nëpër reka. Këtu në Badovc e bëjë peshkimin e Krapit. Këtu vij shumë shpesh dhe kur të vijmë rrimë një deri dy natë, por mund të ndodh deri në katër ditë që qëndrojmë në liqen. Nuk është peshkim i shpejtë, por është peshkim në pritje që duhet me qëndruar ma gjatë për me peshku Krapin. Jam i dashuruar në të sepse e ka fuqinë tërheqjes më të madhe është më atraktiv për peshkim. Shumicën e rasteve vijmë me shokë por edhe me familje”, tha Graina. Peshkatari tregon se këtë sport e bënë vetëm për hobi. Ai, thotë se ka leje për peshkim dhe se tash e dy dekada nuk ka peshkuar asnjëherë pa leje. “Ka raste që nuk zë asnjë, por ka raste që mund t’i kap tre e katër, varësisht se si ushqehen peshqit. I kemi shtagat e peshkimit hedhim ushqim dhe presim nëse mund të kapim diçka dhe pastaj ecim prapë në shtëpi. Në peshkim më pëlqen qetësia, boll punojmë këtu nuk na pengon askush dhe relaksohemi”, tha ai. Ai kujton momentin e veçantë të jetës së tij para tetë viteve kur kishte arritur ta kapte peshkun më të madh, që kishte peshuar 14 kilogram dhe ishte lloj Krapi. “Peshkun më të madh e kam 14 kilogram e gjysmë dhe është Krap. E kam lëshuar dhe kjo ka ndodhur para tetë viteve. Ndërsa në këtë vit kam kapur vetëm një peshk dy kilogram”, përfundoi ai. Liqeni i Badovcit ka rreth 20 lloje të peshqve Për Arbresh.info , kryetari i Federatës së Peshkatarëve në nivel të Kosovës, Milaim Vitia, tregon se ky liqen ka plotë 20 lloje të peshkut.Sipas tij, ekzistojnë disa lloje të peshqve që peshojnë deri në 200 kilogram. Por, këta peshq, sipas tij, nuk lejohen të kapen.Vitia, tregon edhe çmimin e anëtarësimit në Federatën e Peshkatarëve të Kosovës. “Liqeni i Badovcit është e mbushur me ujë në tërësi, ku ka 20 lloje të peshkut. Diku 75 kilogram e kanë zënë me grep peshkatarët, i cili quhet Silur Somi. Mirëpo, janë disa peshqi diku 7-8 peshqi të cilat janë deri në 200 kilogram. Ata janë që nuk kapen gjatësia është diku deri në katër metra e gjysmë pesë. Peshkatarët nëse duan që të anëtarësohen në shoqatë, anëtarësimi është 20 euro”, tha ai. Po ashtu, ai thotë se për të marrë lejen dhe për tu anëtarësuar në këtë shoqatë, fillimisht të interesuarit duhet të mbajnë një trajnim, të realizojnë disa provime dhe pastaj të certifikohen. “Që nga paslufta e deri më tash, federata jonë ka pasur diku 2 mijë e 200 peshkatarë, kurse tani janë diku rreth 3 mijë. Për herë të parë jemi pranuar ndërkomtarisht në Evropë që kemi drejtë të bëjmë gara për peshkim. Më herët peshkimin e kanë shkatërruar rrjetat, ku ne jemi duke punuar ditë e natë për ta rregulluar për t’i rikthyer peshqit për me pasur më shumë. I kemi shumë disa liqene të mira në Kosovë. Nuk kemi nevojë me shkuar në Shqipëri në Maqedoni për të peshkuar kur ne kemi gjitha kushtet”. Ai na tregon edhe llojet e peshqve me të cilat është i pasur ky liqe, përfshi peshkun Som, Krapi, Shtuka dhe Deverika. “Llojet vijnë e shtohen koha e shumimit të peshkut është nga janari deri në muajin e gjashtë është me faza. Por ne më së shumti jemi të përkushtuar tek lloji i peshkut Krapi, peshkimi

Kate Middleton, pjesë e listës “Personi i Vitit” nga Time 21:16 09/12/24 Kate Middleton është përzgjedhur në listën për “Personi i Vitit” nga Time. Princesha e Uellsit, 42 vjeçe, iu bashkua listës së emrave të famshëm teksa u vlerësua për fillimin e një “bisedimi të rëndësishëm për privatësinë dhe shëndetin për figurat publike”. Të tjerët në listën e ngushtë për titullin përfshijnë presidentin e sapozgjedhur Donald Trump, Elon Musk, Mark Zuckerberg, Zëvendës Presidentin Kamala Harris, Benjamin Netanyahu, Jerome Powell, Claudia Sheinbaum, Joe Rogan dhe Yulia Navalnaya, e veja e politikanit të ndjerë të opozitës rus, Alexei Navalny. Çmimi i lakmuar i jepet një personi, grupi njerëzish ose një lëvizjeje që ka një ndikim të madh në botë. Lista e shkurtër e këtij viti 2024 u shpall të hënën në emisionin “Today”, ndërsa fituesi do të shpallet të enjten. Fituesi i këtij viti do të marrë stafetën nga këngëtarja Taylor Swift, e cila u emërua “Personi i Vitit” nga Time në 2023. Princesha Catherine ka kaluar pjesën më të madhe të vitit me dyer të mbyllura . Pas njoftimit të saj për kancerin në mars, princesha qëndroi larg syrit të publikut për të prioritizuar procesin e saj të trajtimit. Tre muaj më vonë, familja mbretërore shkroi në një letër se ajo “po bënte përparim të mirë”, por kishte “ditë të mira dhe ditë të këqija” ndërsa po kalonte kimioterapinë. Që atëherë, Kate është rikthyer duke ndërmarrë një sërë detyrash përballë publikut

Historiani zviceran: Shqiptarët kanë drejtuar botën që nga Mesjeta, Evropa i la qëllimisht mënjanë ... Dr. Aleksandre Lambert, historian, drejtor akademik i “School of International Training” në Gjenevë, është autor i disa librave dhe artikujve në fushën e relacioneve ndërkombëtare të filozofisë politike, të politikës së sigurisë dhe lidhjeve civile-ushtarake. Lambert ka vizituar Shqipërinë dhe ka filluar të njoh çështjen shqiptare që në rini të tij me kërkimet e bëra në Arkivin e Lidhjes së Kombeve Gjenevë, kur njohu mirë edhe çështjen çame. Historiani zviceran Dr. Aleksandre Lambert këmbëngul se nuk është e rastit që shqiptarët në asnjë moment të historisë nuk njihen si komb që I kanë sulmuar kombet e tjerë dhe se shumë shqiptarë kanë shkëlqyer duke drejtuar qoftë perandori, qoftë shtete të tjera. Po kështu, sipas tij, të tjerë shqiptarë kanë lënë emrin e tyre në fusha të ndryshme të shkencave në shtete të ndryshme të botës. Më tej historiani ndalet në zhvillimet pas Luftës së Dytë Botërore, duke shprehur bindjen se ajo që ndodhi me Shqipërinë, me lënien e saj në Bllokun e Lindjes ishte një llogari e bërë nga aleatët që fituan luftën. Në fund edhe disa këshilla se si duhet të veprojnë shqiptarët për t’u ngjitur pranë shumicës, aty ku ata tentojnë. Në Mesjetë shqiptarët i kanë dhënë udhëheqës botës, udhëheqës laikë ose fetarë dhe personalitete kulturore që i kalojnë kufijtë e Evropës. Disa Papë kanë qenë shqiptarë, për shembull, – Klementi XI më i dalluari prej tyre. Por shqiptarët kanë qenë në krye të feve me rëndësi botërore, si në krye të fesë ortodokse, ashtu edhe të asaj myslimane. Në histori gjejmë udhëheqës të shquar shqiptarë në shumë vende të Evropës, madje edhe prej atyre që ngandonjëherë kanë përcaktuar fatin e shumë betejave historike (në vitin 1515 qe Merkur Bua me kalorësinë e lehtë të Venedikut, e përbërë e gjithë nga shqiptarë që përcaktoi fitoren e betejës së Marinjanit, që historia e emëroi beteja e gjigandëve dhe jo Françesku i I-rë i Francës, 19 vjeç, që ato dy ditë beteje mësoi se si luftohet). Shqiptarët i kanë dhënë shumë kryeministra dhe gjeneralë të shquar Perandorisë Otomane (vetëm familja Qyprili i dha 5 kryeministra Perandorisë). Shqiptarët i kanë dhënë shumë heronj të pavarësisë greke, prej të cilëve po përmend Kundurjotis, Marco Boçari, Kanaris, Kolokotroni, Karaiskaqis, Bubulina. Që ishin në udhëheqje të revolucionit grek, prej të cilëve edhe disa kryeministra të shtetit të ri të pavarur grek. Rumania gjithashtu ka pasur një familje princore me origjinë shqiptare (Aleksandër dhe Vladimir Gjika si dhe princesha Eleonora e njohur me emrin Dora Distria). Françesko Crispi, shok i Garibaldit, Kavurit e Macinit që ka qenë një kryeministër i madh Italisë, ishte me origjinë shqiptare. Piktorë si Carpaçi, Albani etj., humanisti Leonic Tome, profesori i Kopernikut dhe shumë personalitete shqiptare, janë nderuar nga historia e Italisë. Muhamet Aliu, reformatori i Egjiptit Modern, që historia franceze e ka quajtur “Napoleon i Lindjes së Afërt” qe shqiptari që themeloi dinastinë mbretërore të Egjiptit që mbretëroi gati 150 vjet. Arkitekti i “Taxhmahallit” në Agra të Indisë, kryevepra e arkitekturës islamike, ishte vepër e një shqiptari ashtu sikurse edhe “Xhamia Blu” e shumë xhami të rëndësishme të Stambollit. Dhe më në fund Heroi Kombëtar i shqiptarëve, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, një shembull gati universal i luftëtarit të lirisë, i nderuar në botën mbarë me përmendore jo vetëm në Tiranë, Prishtinë e Shkup, po gjithashtu në Romë, Bruksel, Gjenevë, Detroit, Buenos Aires. Të tjera përmendore për Skënderbeun janë projektuar të ngrihen në Londër, Varshavë, Melburn, Manila etj. Kur shqiptarët kanë kontribuar kaq shumë për qytetërimin e njerëzimit, përse pak njerëz në botë janë të ndërgjegjshëm për këtë, përkundrazi shumë as nuk kanë dashur ta pranojnë këtë realitet?