Search Results

Në katekizmin e audiencës së përgjithshme, Papa foli për frytet e Shpirtit Shenjt, duke u ndaluar tek rëndësia e të jetuarit të fesë me gëzim. Citoi, ndërmjet tjerash, Shën Filip Nerin, shembull i ndritshëm i ungjillëzimit të praktikuar me hare dhe vlerës së faljes: “Të gjithë, pa dallim, mund dhe duhet të jenë bamirës, ​​të durueshëm, të përvuajtur, punëtorë të paqes dhe jo të luftës”. Dashuria, gëzimi, paqja, shpirtmadhësia, dashamirësia, mirësia, besnikëria, butësia, vetëkontrolli… Këta, frytet e Shpirtit Shenjt për të cilat foli  Papa Françesku në katekizmin e sotëm, 27 nëntor, në audiencën e përgjithshme, mbajtur paradite në Vatikan,  në prag të Kohës së Ardhjes. Pasi reflektoi javën e kaluar për dhuratat e Shpirtit Shenjt, sot u përqendrua posaçërisht te gëzimi i cili,  kur është vërtet ungjillor, është edhe ngjitës. Kështu e nisi Papa katekizmin, në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan ndriçuar nga dielli dimëror  e përplot me një turmë gazmore, mbi dhjetë mijë besimtarë. Si zakonisht, xhipi i bardhë me Ipeshkvin e Romës dhe disa fëmijë në bord, mbërriti në  Shesh, i shoqëruar nga një grup i madh të rinjsh, rreth njëqind. Ata u ulen tek këmbët e altarit dhe i  sollën një dinamizëm shumë të veçantë atmosferës. Pastaj Papa i përshëndeti lexuesit dhe e nisi katekizmin e audiencës së përgjithshme duke folur jashtë tekstit zyrtar: “Një potere e vogël të bën mirë!”. Hiri dhe liria Nuk mungon kurrë bashkëpunimi ndërmjet veprimit të Zotit e atij të njeriut, që duhet pasur parasysh kur flasim për frytet e Shpirtit Shenjt – kujtoi Papa, për të sqaruar më pas: Ndryshe nga karizmat, të cilat Shpirti Shenjt ia jep kujt dëshiron dhe kur dëshiron për të mirën e Kishës, frytet e Shpirtit janë rezultat i bashkëpunimit ndërmjet hirit dhe lirisë. Këto fruta shprehin gjithmonë krijimtarinë e njeriut, në të cilën “feja vepron përmes dashurisë hyjnore” (Gal. 5,6), ndonjëherë në mënyrë të habitshme dhe të gëzueshme. Në Kishë jo kushdo mund të jetë apostull, profet, ungjilltar; por të gjithë, pa dallim, mund dhe duhet të jenë bamirës, ​​të durueshëm, të përvuajtur, punëtorë të paqes dhe jo të luftës, e kështu edhe më tej”. Gëzimi ungjillor është ngjitës Papa citoi nxitjen apostolike  Evangelii gaudium  kur kujtoi gëzimin, përmasë të cilën e thelloi në vijim të katekizmit, sepse e ka veçanërisht për zemër. Kujtoi, se i ngjall një ndjenjë kënaqësie, e cila nuk mund të krahasohet me atë që sot konsumohet shpejt nga mërzitja gjithnjë e më e përhapur dhe nga mënyra e jetesës gjithnjë e më e ngutshme. Gëzimi ungjillor – kujton Papa –  jo vetëm që nuk i nënshtrohet gjobës së pashmangshme të kohës, por shumëfishohet, duke e ndarë me të tjerët. E, ndryshe nga çdo gëzim tjetër,  mund të rinohet çdo ditë dhe të bëhet ngjitës”. Papa Françesku ngul këmbë në këtë aspekt, duke shtuar: Nganjëherë mund të ketë edhe çaste të trishtuara, por me Jezusin ka  gëzim dhe paqe. […] ndërsa rinia, shëndeti, forca, mirëqenia, miqësitë, dashuritë… mund të zgjasin njëqind vjet, por më pas jo më, kalojnë shpejt. Ungjilli nuk komunikohet me ‘turinj’ varur Papa, duke lënë mënjanë tekstin e shkruar dhe duke folur lirisht, nënvizoi se “shqetësimi i zemrës” është ai, që na shtyn të kërkojmë paqen, dashurinë, gëzimin. E vijoi duke cituar Shën Filip Nerin, i cili hyri në histori si shenjtori i gëzimit: “Ai kishte një dashuri të tillë për Zotin, sa nganjëherë i dukej se po i shpërthente zemra në kraharor. Gëzimi i tij ishte, në kuptimin më të plotë, fryt i Shpirtit Shenjt”. I këshillonte të rinjtë të mos kenë skrupuj as melankoli. E, rishtas pa ndjekur tekstin e shkruar, Françesku shtoi një tipar dallues të shenjtit, që e përshtat plotësisht me Jezusin: falte gjithkënd e gjithçka. Lajtmotivi i faljes Këtu Papa Françesku kujtoi edhe një herë lajtmotivin e magjisterit, që u drejtohet të gjithëve, veçanërisht rrëfyesve: Zoti fal gjithçka, fal gjithmonë dhe ky është gëzim: Shenjti mori pjesë në jubileun e vitit 1575, të cilin e pasuroi edhe me praktikën e mbajtur më vonë, të vizitës së Shtatë Kishave në Romë. Ai ishte, në kohën e tij, ungjillëzues i vërtetë përmes gëzimit. Fjala “Ungjill” do të thotë lajm i mirë. Prandaj nuk mund të komunikohet me turinj të varur e   me fytyra të zymta, por me gëzimin e atyre që gjetën thesarin e fshehur dhe perlën e çmuar. Vatikan

"Brad është i lodhur nga betejat ligjore!" Pitt i gatshëm të marrë masa drastike ndaj Angelina Jolie për të rikthyer fëmijët e tij Lidhja e aktorit 60-vjeçar me fëmijët e tij-Maddox, Pax, Zahara, Shiloh dhe binjakët Vivienne dhe Knox- thuhet se është përkeqësuar mes viteve të betejave ligjore me Jolie. 24 Nëntor 2024, 10:49 Nga ZH.LL "Brad është i lodhur nga betejat ligjore!" Pitt i Pitt dhe Jolie me femijet SHBA- Angelina Jolie thuhet se ka shkëputur Brad Pitt nga shumica e fëmijëve të tyre, duke e lënë aktorin të luftojë për t'u rilidhur me familjen e tij. Sipas raportimeve, Pitt tani po mendon të kontaktojë Jolie në një përpjekje për të ndrequr marrëdhëniet e tij të prishura. Lidhja e aktorit 60-vjeçar me fëmijët e tij-Maddox, Pax, Zahara, Shiloh dhe binjakët Vivienne dhe Knox- thuhet se është përkeqësuar mes viteve të betejave ligjore me Jolie. Disa nga fëmijët thuhet se janë distancuar nga babai i tyre, madje disa kanë zgjedhur të heqin mbiemrin Pitt. Shiloh, për shembull, ka kërkuar zyrtarisht të njihet si Shiloh Nouvel Jolie, ndërsa të tjerët thuhet se kanë bërë ndryshime joformale të emrit. "Brad nuk ka hequr dorë nga fëmijët e tij dhe ka qenë tepër e vështirë për të që të jetë kaq i larguar prej tyre. Sa më gjatë të shkojë, aq më e dhimbshme bëhet", tha një burim për RadarOnline.com. “Me ardhjen e festave, ai po ndjen edhe më shumë dhimbjen e zemrës dhe tani po thotë se është i gatshëm të bëjë gjithçka që duhet për të marrë pak kohë me ta, edhe nëse kjo do të thotë të gëlltisë krenarinë e tij dhe t'i kërkojë Angelinës të tregojë pak mëshirë." "Brad është i lodhur nga betejat e pafundme gjyqësore dhe po i bën thirrje Angie që t'i japë fund hidhërimit, jo vetëm për të sjellë paqen, por për t'i afruar shpenzimet e pakuptimta për tarifat ligjore." Aktualisht, vetëm vëllezërit e motrat më të vogla, Vivienne dhe Knox, mbajnë kontakte me Pitt përmes vizitave të planifikuara, duke e lënë aktorin e famshëm kryesisht të larguar nga pjesa tjetër e fëmijëve të tij.

Për ta interpretuar këtë pikturë të Marjana Eskit, do të shikojmë disa elemente vizuale dhe simbolike që na ndihmojnë të kuptojmë mesazhin dhe emocionet që piktorja ka dashur të shprehë. Në këtë imazh, shohim një grua e cila po luan një instrument frymor (flautë) me një intensitet të qetë dhe të përqendruar. Ka elemente që sugjerojnë një ndjesi tradicionale ose folklorike: veshjet që duket të jenë të stiluara me motive të pasura dhe një vello e cila mbulon pjesërisht fytyrën, që mund të përfaqësojë kulturën ose identitetin e saj. Ngjyrat e ngrohta dhe të buta, si dhe dritë-hijet e përdorura, krijojnë një atmosferë të qetë dhe të ëmbël. Piktura duket se sjell një ndjesi meditative ose shpirtërore, ku gruaja është përqendruar në muzikën që luan, duke krijuar një lidhje të thellë me ndjenjat e saj të brendshme. Mesazhi mund të interpretohet si një përfaqësim i lidhjes së gruas me kulturën e saj, me ndjenjat dhe shpirtin që shfaqet përmes muzikës. Ajo mund të simbolizojë paqen e brendshme që arrihet përmes artit dhe të shprehë një lidhje të thellë me traditat, ndoshta duke nënvizuar rolin e muzikës në mbajtjen gjallë të kulturës dhe ndjenjave të brendshme njerëzore.

Kjo pikturë e Marjana Eskit paraqet një ndërthurje intriguese mes reales dhe abstraktes, duke krijuar një ndjesi të thellë refleksioni dhe simbolike. Struktura e urës së vjetër përfaqëson lidhjen mes botës së dukshme dhe asaj të padukshme, ndërsa degët që ndërthuren në sfond mund të sugjerojnë rrënjët e kujtesës apo kalimin e kohës. Ngjyrat e buta dhe nuancat gri krijojnë një atmosferë misterioze dhe melankolike, duke reflektuar një ndjenjë introspeksioni. Është një përzierje e fuqishme e arkitekturës dhe natyrës, ku realiteti i fortë i urës kontraston me abstraktësinë e degëve të errëta, të cilat duket sikur janë në një botë tjetër. Piktura duket se sfidon perceptimin e hapësirës dhe kohës, duke sugjeruar një lidhje të fshehur mes së kaluarës dhe së tashmes, ose mes botës fizike dhe shpirtërore. Ky realizëm magjik i punës së Eskit e bën veprën të pasur në interpretime dhe thellësi artistike. Interpretoi. Liliana Pere

"Nuk e di se kur do të performoj përsëri"/ Adele zbulon 'vitin më të keq të jetës së saj' gjatë performancës së përlotur të lamtumirës në Vegas Ajo i ka kaluar dy vitet e fundit duke luajtur një rezidencë në fundjavë në Caesars Palace me kapacitet prej 4000 personash. Adele e perlotur LAS VEGAS- Superylli britanik Adele qau të shtunën mbrëma teksa luante shfaqjen e saj të 100-të dhe të fundit në Las Vegas. Ajo i ka kaluar dy vitet e fundit duke luajtur një rezidencë në fundjavë në Caesars Palace me kapacitet prej 4000 personash. Gjatë gjithë qëndrimit të saj ajo shpesh ndërvepronte me fansat, por ka treguar se përvoja ka qenë e lodhshme emocionalisht. Në fillim të këtij viti, ajo tha gjithashtu se planifikon të bëjë një "pauzë të madhe" nga muzika pas koncerteve të saj aktuale. Videot nga brenda ambienteve të së shtunës tregojnë Adelën duke u emocionuar gjatë koncertit dhe duke qarë teksa i jepte lamtumirën Vegasit. “Jam shumë e trishtuar që kjo shfaqje në rezidencë ka mbaruar, por jam shumë e lumtur që ndodhi, me të vërtetë, me të vërtetë jam”, tha ajo. "Do të më mungosh tmerrësisht, do të më mungosh tmerrësisht ti. Nuk e di se kur do të performoj përsëri". "Filloi në një mënyrë kaq të vështirë dhe ishte një nga vitet më të këqija të jetës sime. Po më trokisnin, ishte e tmerrshme. Më thanë se ishte vetëvrasje në karrierë dhe se Vegas nuk do të më falte kurrë për anulimin e minutës së fundit”, shtoi Adele.  Rezidenca e Adelës në Vegas ishte vendosur fillimisht të fillonte në janar 2022, por u anulua vetëm 24 orë përpara se shfaqja e parë të fillonte pas shpërthimit të Covid. Shfaqja filloi më vonë atë vit, dhe ajo performoi çdo të premte dhe të shtunë. Ka pasur shumë momente të paharrueshme ndër vite, duke përfshirë shpërthimin e saj në lot pasi pa Celine Dion në koncertin e saj. Dy këngëtarët më pas ndanë një përqafim në Teatrin Colosseum në Caesars Palace, një vend i ndërtuar fillimisht për rezidencën debutuese të Dion në 2003.

Kjo pikturë nga Marjana Eskit ka një ndjeshmëri poetike dhe abstrakte, e cila përdor tone të ngrohta dhe forma të buta për të përçuar një atmosferë misterioze dhe melankolike. Elementet në pikturë, siç janë gjethet që duket se lëvizin me një erë të lehtë dhe ndërtimet me forma surreale, krijojnë një ndjesi të tranzicionit mes natyrës dhe botës njerëzore. Ngjyrat e tokës (si e kuqja dhe portokallia) japin ndjesinë e vjeshtës, një stinë që shpesh lidhet me reflektim dhe ndryshim. Pjesa abstrakte sugjeron se artistja dëshiron të lërë hapësirë për interpretim personal, duke i ftuar shikuesit të ndiejnë një lidhje emocionale dhe të krijojnë kuptime unike bazuar në përvojat e tyre. Piktura mund të jetë një meditim mbi kohën, kujtimet dhe kalueshmërinë.

Piktura e Marjana Eskit që po shikon duket të jetë një shprehje abstrakte, ku natyra dhe drita ndërlidhen me emocione të thella. Për ta lexuar këtë pikturë më mirë, ja disa qasje që mund të ndjekësh: 1. Ngjyrat dhe Emocionet: Ngjyrat e ngrohta (ari, portokalli): Mund të simbolizojnë shpresën, dritën e brendshme, ose ndoshta një ndjenjë përparimi dhe lirie. Ngjyrat e errëta: Mund të përfaqësojnë sfida, frikë, ose trazira të brendshme që i mbështjellin emocionet njerëzore. 2. Struktura dhe Kompozimi: Pema: Shpesh në art, pema simbolizon jetëgjatësinë, qëndrueshmërinë, dhe lidhjen me rrënjët tona (familjen, traditat). Pema pa gjethe mund të simbolizojë një periudhë të vështirë ose një transformim. Linjat diagonale: Ato krijojnë një ndjenjë lëvizjeje ose kaosi, ndoshta një përpjekje për të gjetur qetësinë brenda trazirës. 3. Drita dhe Hijet: Drita që thyhet përmes degëve: Ky efekt mund të simbolizojë dritën në fund të tunelit ose një rreze shprese mes errësirës. 4. Interpretimi Personal: Secili mund ta interpretojë këtë art ndryshe, në varësi të përvojave të veta. Mund të ndjesh se piktura flet për një rrugëtim personal, përballje me sfida, ose një përpjekje për të gjetur dritën dhe forcën brenda vetes. Interpretoi: Dr.Li liana Pere.

Kjo pikturë nga Marjana Eski përfaqëson një natyrë të qetë (stilleben), e pasuruar me elemente tradicionale. Leximi i kësaj vepre mund të bëhet duke marrë parasysh disa aspekte kryesore: 1. Simbolet dhe Objektet: Enët qeramike: Këto simbole mund të përfaqësojnë trashëgiminë kulturore dhe lidhjen me traditat, veçanërisht në vendet mesdhetare ose ballkanike. Peshqit: Simbolizojnë jetë, ushqim, dhe ndonjëherë lidhjen me detin. Ata mund të përfaqësojnë bollëk ose mundësinë për rifreskim shpirtëror. Qilimat dhe tekstilet tradicionale: Tregojnë pasurinë e kulturës dhe artizanatit vendas, por mund të simbolizojnë edhe kujtesën e përbashkët dhe identitetin kulturor. 2. Ngjyrat: Ngjyrat e ngrohta (si portokalli dhe e kuqja) krijojnë ndjenjën e afërsisë dhe familjaritetit. Ngjyra e kaltër simbolizon qetësinë, por edhe thellësinë e shpirtit ose kujtesës. 3. Kompozicioni: Vendosja e objekteve: Përqendrimi në qendër të enëve dhe peshqve tregon rëndësinë e lidhjes me tokën dhe detin. Elementet dekorative: Ndërthurja e detajeve të bardha në qilima dhe tekstile mund të simbolizojë delikatesën e artizanatit ose kalimin e kohës. 4. Stili dhe Teknika: Linje dhe formë: Linjat e buta dhe forma të rrumbullakëta përçojnë qetësi dhe harmoni. Kontrastet midis detajeve të peshqve dhe enëve sjellin një ndjenjë dinamizmi dhe balancimi. Në tërësi, kjo pikturë duket se feston kulturën tradicionale, bollëkun dhe kujtesën kolektive, duke përdorur elementë simbolikë të lidhur me jetën e përditshme dhe identitetin. Interpretoi: Dr.Li liana Pere.

Kate Middleton, Princesha e Uellsit Princesha e Uellsit është e martuar me Princin William që nga prilli 2011 dhe së bashku ata kanë tre fëmijë : Princi George, Princesha Charlotte dhe Princi Louis. Familja banon në Adelaide Cottage në Windsor, por William dhe Kate ende mbajnë zyrën e tyre me bazë në Londër në Kensington Palace. Detyrat mbretërore dhe angazhimet zyrtare të Princeshës janë të përqendruara në fushat kryesore të interesit të saj, të cilat përfshijnë vitet e hershme, artet, sportin dhe shëndetin mendor. Ajo u stilua si Princesha e Uellsit kur burrit të saj Princi i Uellsit iu dha titulli i tij në kurorëzimin e mbretit Charles në 2023. ensington Palace ka konfirmuar se Princesha e Uellsit ka ftuar një grup të ftuarish specialë në koncertin e saj të këngëve të Krishtlindjeve në Westminster Abbey më 6 dhjetor. Pallati ndau se Kate, 42 vjeç, u ka bërë një ftesë fëmijëve të mbijetuar të goditjes tragjike me thikë në Southport. Kate ka ndarë detaje rreth koncertit të saj të ardhshëm të këngëve të Krishtlindjeve Komuniteti mbeti i zhveshur nga sulmi me thikë më 29 korrik, ku tre fëmijë humbën jetën dhe dhjetë të tjerë u plagosën rëndë në një klasë kërcimi me temë Taylor Swift. Video e rekomanduar Ju gjithashtu mund të pëlqeniShikoni: Princesha Kate bashkohet me Princin William në Southport për të takuar familjet e viktimave nga sulmi me thikë Koncerti i Kate Koncerti i Princeshës Together në Krishtlindje do të jetë ngjarja e parë festive në ditarin e saj që nga përfundimi i kimioterapisë parandaluese për kancerin në shtator. Nëna e tre fëmijëve ka organizuar ngjarjen vjetore që nga viti 2021 për të festuar njerëzit që mbështesin ata në nevojë. Kensington Palace ka njoftuar se edicioni i 2024-ës i shërbimit festiv do të reflektojë mbi “sa kemi nevojë për njëri-tjetrin, veçanërisht në kohët më të vështira të jetës sonë”. Në një deklaratë, ai shtoi: "Shërbimi do të ndriçojë individët nga e gjithë Mbretëria e Bashkuar që kanë treguar dashuri, mirësi dhe ndjeshmëri ndaj të tjerëve në komunitetet e tyre. Koncerti feston ata që kanë ndihmuar të tjerët “Këtë vit, Lartësia e Saj Mbretërore donte të festonte shumë njerëz që mbështesin ata në nevojë – individë që kanë frymëzuar, këshilluar, ngushëlluar dhe mbi të gjitha kanë treguar se dashuria është dhurata më e madhe që mund të marrim.

“Goca e Kaçanikut”, opera e kompozitorit Rauf Dhomi rikthehet në TKOB pas 45 vjetësh Debutimin e pati në 1979, por opera e kompozitorit Rauf Dhomi “Goca e Kaçanikut” u rivu pas 45 vitesh në skenën e Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit, në Tiranë. Regjisori Nikolin Gurakuqi e rimerr këtë opera pas katër dekadash për ta vënë në Shkurt të këtij viti premierë në Kosovë, me artistë lirikë të Kosovës. “Goca e Kaçanikut”, erdhi si një prodhim i Operas së Kosovës, por me pjesëmarrjen e artistëve shqiptarë që jetojnë e punojnë edhe jashtë trojeve shqiptare. Edhe për basin Hektor Leka, i cili interpretoi figurën emblematike të plakut, që përngjasonte me heroin legjendar Adem Jashari, gjithashtu ishte hera e parë që këndoi në TKOB, pas një karriere të gjatë në Trieste. Shfaqja kori sukses të jashtëzakonshëm, njëjtë si në ’79 në Tiranë. Historia e veprës përshkruan një histori dashurie, trimërie dhe rezistence për liri, ndaj dy institucionet operistike Shqipëri– Kosovë, në javën e flamurit e sjellin për publikun kryeqytetas.

A e dini historikun e krijimit të himnit tonë kombëtar? Deri me tani, poeti Lasgush Poradeci eshte ai i cili ka pershkruar dhe botuar i pari historine e krijimit te himnit tone. Ne punimin “Himni kombetar “Flamurit prane te bashkuar dhe gjeneza e tij”, L. Poradeci behet keshtu edhe rrefyesi kryesor per kete ngjarje madhore. Ne rrefimin e tij te terheq vemendjen nje hollesi. Kjo hollesi, lidhet me faktin e thjeshte se askush ne ato caste historike per Shqiperine, nuk mendonte se ajo kenge e ngritur dhe e kenduar per te paren here nga kori i kolonise shqiptare te Bukureshtit, do te ishte himni i ardhshem. Ja c’thote Lasgushi: “me fjale te tjera, himni nuk u pergatit me qellimin e posacme qe te sherbeje si Himn Kombetar, te permbushe misionin e shenjte te kenges simbolike zyrtare te popullit”. Nga keto rradhe, por dhe nga zhvillimi i metejme i historise se Shqiperise, veme re se ne kushtet kur nuk kishte shtet shqiptar ishte jashe mendjeje, qe dikush te mendonte qe ne fillim te kishim himnin e pastaj te benim shtetin, si me thene: “buxhakun para oxhakut”. Shume vite me vone, poeti i shquar Migjeni shkroi poezine me titull “Kenga qe s’kuptohet”, kushtuar melodise sone kombetare. Ne perpjekje per ta zhvendosur titullin e poezise nga konteksti i saj, do te shohim se ky emertim qendron fare mire per te, nisur jo vetem nga largesia nga data e krijimit te himnit, por dhe se shkrimet historike per gjenezen e himnit tone, kane sherbyer ne te njejten kohe edhe si kronike besnike e lindjes se tij, por dhe si alibi. Gjate hulumtimeve te materialeve dokumentare rreth lendes ne fjale, ne librin “The Guinnes Book of Music”, eshte shkruar si me poshte: himni “Rreth flamurit te perbashkuar” eshte pranuar si himn kombetar i Shqiperise ne vitin 1912 fjalet e himnit jane shkruar nga Asdreni muzika e himnit eshte kompozuar nga Ciprian Porumbesku Duke i shqyrtuar nje nga nje per sa me siper, e veteta do qe te theksohet fakti kuptimplote, se perpara se himni te behej himn zyrtar i shtetit te ri shqiptar me 1912, po sipas Lasgushit, “kjo ngjau se populli e gjeti te pelqyer; vete e deshiroi ai ashtu, nga gjiri i tij i dha trajten dhe frymen, vete e shenjteroi, duke e dashur me zemer gjer ne therori dhe me shume e pertej vetetherorise. Me te luftuan cetat e kryengritjes qe ishin neper gjithe viset e Atdheut, dhe vdiqen vdekjen e embel deshmoret e lirise. Me te u ngrit Flamuri ne Vlore”. Me pak fjale, kjo do te thote qe ngritja e flamurit nen tingujt dhe fjalet e “Betimit mi flamur” ishte vetem nje akt formal nga ana e Ismail Qemalit per ta njohur kete kenge si kengen tone kombetare. Se dyti, lidhur me fjalet e himnit. Ne asnje vend te botes, nuk gjejme nje himn kombetar i cili t’i kushtohet po nje simboli tjeter kombetar sic eshte flamuri[4], dhe qe te dy se bashku t’i kushtohen atdheut. Ja poezia e plote e “Betimi mi flamur”[5]-(Hymni patriotik) e shkruar dhe publikuar nga Asdreni ne vitin 1908: Rreth flamurit te perbashkuar Me nje deshir` e nje qellim, Te gjith` atij duk` ju betuar Te lidhim besen per shpetim. Prej lufte vec ay largohet Qe eshte lindur tradhetor, Kush eshte burre nuk frikohet, Po vdes, po vdes si nje deshmor! Ne dore armet do t`i mbajme Te mprojme atdhene me cdo kent, Te drejtat tona ne s`i ndajme; Ketu armiqte s`kane vent. Se Zoti vete e tha me goje Qe kombe shuhen permi dhe, Po Shqiperia do te rroje; Per te, per te luftojme ne! O flamur, flamur, shenj` e shenjte, Te ty betohemi ketu, Per Shqiperin` atdhen` e shtrenjte, Per nder` edhe lavdimn` e tu. Trim, burre quhet dhe nderohet Atdheut kush iu be theror; Per jet` ay do te kujtohet Mi dhet, mi dhe si nje shenjtor!

Gjergj Bashta, strategu arbëresh me famë botërore Nga edlira.ruzi -26/11/2024 TIRANË, 26 nëntor/ATSH/ Qendra e Studimeve dhe Publikimeve për Arbëreshët përkujtoi në 417-vjetorin e vdekjes strategun, teoricienin ushtarak dhe gjeneralin me famë evropiane dhe botërore, me origjinë arbëreshe, Gjergj Bashta. Lindi në 1544 në Rokaforcata (Roccaforzata), pranë Tarantos, në një familje me tradita ushtarake. Në moshë fare të re ai u bë pjesë e reparteve ushtarake që u ngritën nën pushtimin osman me emrin “stratiotë” që shërbyen në zotërimet venedikase, në shtetet italiane nën ushtritë e perandorisë gjermane në Francë, Flandër, etj. Gjergj Bashta i kreu studimet në qytetin Asti, Itali. Organizoi, drejtoi dhe zhvilloi shumë luftime dhe beteja si kryekomandant i ushtrive spanjolle në Belgjikë, Holandë dhe Francë dhe i ushtrive gjermane në Hungari, në malet e Ballkanit, në Transilvani kundër ushtrive osmane. Bashta ishte përçues i traditës së përdorimit dhe drejtimit të kalorësisë së lehtë të ushtrisë së Skënderbeut në Itali, në ushtritë europiane të shek. XVI–XVII. Në një letër të vitit 1759 himariotët, pas emrit të Pirros e të Skënderbeut, shënonin emrin e Gjergj Bashtës. Në vitin 1907 shqiptarët e SHBA-ve në një letër që i drejtonin Konferencës së Hagës, përmendnin krahas figurave të shquara të popullit tonë edhe gjeneralin Gjergj Bashta. Për shkencën dhe lexuesin shqiptar emri i Bashtës u bë i njohur kur historiani Dhimitër Pilika, e nxori atë nga arkivat e Pragës dhe e publikoi në revistën “Ylli” më 1966, në numrin e 7-të të saj. Gjergj Bashta shkroi tri vepra teorike dhe praktike ushtarake, të cilat u njohën në Europë: “Il maestro di campo generale” (Mjeshtri i kampit të përgjithshëm) në vitin 1606; “Governo della cavalleria leggera” (Për drejtimin e kalorësisë së lehtë), në vitin 1612 dhe “Mbi drejtimin e artilerisë”, në vitin 1612. Vdiq në qytetin Kuartre, Belgjikë dhe u varros me ceremoni në kishën e Kryqit të Shenjtë në Vjenë, më 1607. /a.f/r.e/