Search Results

Të premtet e veçanta të Michael Douglas dhe Catherine Zeta-Jones Michael Douglas dhe Catherine Zeta-Jones Michael Douglas dhe Catherine Zeta-Jones Çifti i mirënjohur i Hollywoodit, aktorët, Michael Douglas dhe Catherine Zeta -Jones kanë thënë se ditët e premte i kalojnë duke kërcyer. Aktori ka treguar se ndihet pak i ndrojtur sepse “Catherine di të vallëzojë shumë mirë”. “Të premteve më pëlqen të lëshoj muzikë e të kërcej. Por jam pak i ndrojtur sepse gruaja ime është valltare e jashtëzakonshme. I kam disa lëvizje që i bëj unë, por ajo më bën të dukem bukur”, ka thënë ylli për revistën People. Kur u pyet se a e mban mend daljen e fundit me gruan, ai ka thënë se së fundmi kanë darkuar bashkë me shoqen e Catherines, legjendën e komedisë, Carol Burnett dhe burrin e saj Brianin në një restaurant në Santa Barbara. Ai ka thënë gjithashtu se i pëlqen shumë të luajë golf dhe ndihet i bekuar që edhe gruas së tij i pëlqen ky sport. “Tani që në shtëpi kemi mbetur vetë, më pëlqen të dalim vetëm ne të dy pa u ndjerë në faj që fëmijët janë duke ndenjur në shtëpi”, ka thënë Douglas. Michael Douglas është dashuruar në Catherine Zeta-Jonesin pasi e ka parë atë të luante në filmin “The Mask of Zorro”, në vitin 1998. Ata mirëpritën fëmijën e parë dhe u martuan në vitin 2000. Më pas ata kanë edhe një fëmijë.

Rezidenca sekrete në Londër e Catherine Zeta-Jones dhe Michael Douglas është e përshtatshme për familjen mbretërore të Hollivudit Banesat e përfolura në Londër të yjeve të Chicago dhe The War of the Roses janë në pronësi të mbretit Charles Katie Daly Nuk është e çuditshme që një yll i Hollivudit si Catherine Zeta-Jones që ka pushtuar ekranin e argjendtë për tre dekadat e fundit, do të kishte një shtëpi përrallore. Aktorja e së mërkurës, 54 vjeçe, kalon shumicën e ditëve të saj në Amerikë që nga dasma e saj me aktorin e “Fatal Attraction”, Michael Douglas në vitin 2000. Por kjo nuk do të thotë se ajo nuk gjen kohë për t'u rikthyer në MB, përkatësisht në Londër ku ajo thuhet se qëndron në akomodim shumë të veçantë. Catherine Zeta-Jones dhe Michael Douglas kanë një rezidencë në Londër Është raportuar se ylli i The Mask of Zorro dhe burri i saj jetojnë në një apartament në Pallatin e St James, në Londër, i cili është në pronësi të vetë mbretit Charles. Pamja anësore e Pallatit të Shën James Pallati i Shën James është pallati më i vjetër në Londër Deri në vitin 2017, Princesha Beatrice dhe Princesha Eugenie ndanin një apartament brenda pallatit, ndërsa Princesha Anne ende e përdor pallatin për kohën e kaluar në qytet duke qëndruar larg komoditetit të pronës së saj në Gatcombe Park në Gloucestershire. Princesha Beatrice dhe Princesha Eugenie jetonin në Pallatin e Shën James Princesha Beatrice dhe Princesha Eugenie jetonin në Pallatin e Shën James Mundësitë e qirasë në pallat u shfaqën për herë të parë në vitin 2015 dhe besohet të jetë pallati më i vjetër në Londër që ende qëndron në këmbë. Metro raportoi se një apartament me një dhomë gjumi në pallat shitet me pakicë në tregun e qirave për pak më pak se 4000 £ në muaj.

Angelina Jolie mbush 49 vjeç - brenda botës së saj private: gjashtë fëmijë, tre divorce dhe karriera e mbushur me yje Brenda jetës së trazuar të Angelina Jolie, nga martesa me Brad Pitt deri te puna e saj humanitare Bryony Gooch Një aktore fituese e Oskarit, reputacioni i së cilës si humanitare i paraprin, Angelina Jolie po mbush 49 vjeç dhe ajo tashmë ka jetuar një jetë më të çmendur nga sa mund ta imagjinojnë shumë njerëz. Nga vitet e saj të trazuara të adoleshencës si vajza e aktorit Jon Voight dhe Marcheline Bertrand, tek ngritja e saj meteorike në famë dhe përfundimisht duke pasur familjen e saj të madhe me gjashtë fëmijë - Angelina nuk tregon asnjë shenjë se ndalon. SHIKO: Angelina Jolie flet për fëmijët dhe tranzicionin personal Ndërsa ylli mbush 49 vjeç, HELLO! shikon prapa në sukseset e saj për të festuar rastin e rëndësishëm. Familje e mbushur me yje Angelina Jolie lindi më 4 qershor 1975 në Spitalin Cedars-Sinai, Los Angeles, nga aktorët Jon Voight dhe Marcheline Bertrand - fëmija i tyre i dytë, pas lindjes së James Haven. Një vit pasi vajza e tyre lindi, Jon dhe Marcheline u ndanë dhe kjo e fundit e shtyu karrierën e saj për të rritur fëmijët e saj. LOS ANGELES - 4 QERSHOR: Aktori Jon Voight mban fëmijën e tij të porsalindur Angelina Jolie Voight (vetëm 4 orë e vjetër) më 4 qershor 1975 në Los Anxhelos, Kaliforni. (Foto nga Donaldson Collection/Michael Ochs Archives/Getty Images)© Koleksioni Donaldson Jon Voight mban fëmijën e tij të porsalindur Angelina Jolie kur ajo ishte vetëm katër orëshe Por Angelina e ka bërë të qartë se ajo u frymëzua për të aktruar nga shikimi i filmave me nënën e saj, në krahasim me shikimin e karrierës së suksesshme të babait të saj, pasi ai fitoi një Oscar për Coming Home, dhe mori vlerësime kritike për rolet e tij në Midnight Cowboy dhe Deliverance. . LOS ANGELES - 01 JANAR 1978: Jon Voight duke mbajtur vajzën e tij Angelina Jolie në një festë për KISS në Firoucci në Los Angeles, Calfornia. Fotot nga Brad Elterman/FilmMagic)© Brad Elterman Jon me Angelina në 1978 Në fakt, aktorja kishte një marrëdhënie të tendosur me babanë e saj herët, pavarësisht se debutoi në aktrim në moshën shtatë vjeçare në filmin e tij Lookin' to Get Out. Ajo në mënyrë të famshme nuk e pranon Voight, pasi ajo kërkoi ligjërisht të ishte Angelina Jolie. Adoleshentët e trazuar Pasi kaloi vitet e saj të hershme në Palisades, Nju Jork, Marcheline e zhvendosi familjen përsëri në Los Anxhelos, ku Angelina ndoqi shkollën e mesme Beverly Hills ku ajo luftoi. Kur u transferua në shkollën e mesme Moreno, ajo u rebelua si një "punk i huaj". Ajo vishej tërësisht të zeza, dilte për të ngrënë dhe kishte një të dashur të gjallë për dy vjet kur ishte 14 vjeç. Angelina Jolie me vëllain e saj James Haven marrin pjesë në ngjarjen e shtatë në shitje për të ndihmuar në mbledhjen e parave për AIDS më 30 nëntor 1990 në Nju Jork... Titulli i artikullit: 'Eye Scoop' (Foto nga Fairchild Archive/WWD/Penske Media nëpërmjet Getty Images )© WWD Angelina, 15, me vëllain e saj James në ngjarjen e shtatë në shitje për të ndihmuar në mbledhjen e parave për SIDA-n “Nëna ime është kaq e kujdesshme dhe edukuese, dhe zgjedhjet që ajo bëri për mua nuk ishin të papërgjegjshme”, tha ajo për Cosmopolitan në 2003. “Kur isha 14 vjeç, ose do të isha i pamatur në rrugë me të dashurin tim, ose ai do të ishte me mua në dhomën time të gjumit me mamin tim në dhomën tjetër, sepse unë do të kisha një të dashur”. LOS ANGELES - 1991: Aktorja Angelina Jolie pozon për një portret në 1991 në Los Angeles, Kaliforni. (Foto nga Harry Langdon/Getty Images) © Harry Langdon Adoleshente Angelina Jolie në 1991 Ajo vazhdoi: "Ajo bëri zgjedhjen, dhe për shkak të saj, unë vazhdova të shkoja në shkollë çdo mëngjes dhe eksplorova marrëdhënien time të parë në një mënyrë të sigurt. Pra, në një mënyrë të çuditshme, ajo bëri vërtet gjënë e duhur. Kjo më mbajti jashtë telashe." Shendeti mendor Ishte si adoleshente që Angelina fillimisht luftoi me shëndetin e saj mendor, duke përjetuar pagjumësi dhe një çrregullim të të ngrënit dhe duke përdorur drogë. Çështjet e saj të shëndetit mendor u bënë aq të rënda sa ajo bëri dy plane për të vrarë veten në moshën 19-vjeçare dhe më pas në moshën 22-vjeçare kur u përpoq të punësonte një vrasës me pagesë për të bërë punën. Angelina Jolie dhe djali i saj Maddox marrin pjesë në Premierën Botërore të "Shark Tale" në 2004, dy vjet pas adoptimit të tij "Ai ishte një person mjaft i mirë dhe më pyeti nëse mund ta mendoja dhe ta telefonoja përsëri pas dy muajsh," tha ajo. "Diçka ndryshoi në jetën time dhe kuptova se do ta mbaja jashtë." Kur ajo adoptoi fëmijën e saj të parë, Maddox, Angelina u kthye në një cep: "E dija që sapo të isha përkushtuar ndaj Maddox, nuk do të isha më kurrë vetëshkatërruese". Suksesi në karrierë Pas një periudhe të shkurtër në filmin e babait të saj në moshën shtatë vjeçare, Angelina do të fillonte më vonë karrierën e saj në filmin me buxhet të ulët Cyborg 2 në 1992, më pas mori një rol kryesor në Hackers në 1995, ku takoi së shpejti burrin e parë Jonny Lee Miller. Angelina Jolie qëndron pas Jonny Lee Miller në një skenë nga filmi 'Hackers', 1995. (Foto nga United

Diana Kastrati: Universi femëror i Alberto Moravias Në librin me 30 tregime “Boh” – “Ku e di unë” Titulli i përmbledhjes Ku e di unë, që në italisht është Boh (1975, Bompiani) futet në kategorinë e shprehjeve tipike lokale (pra vetëm italiane) që shpreh të pakuptuarit e diçkaje. Zakonisht shoqërohet edhe me një mimikë të fytyrës që shpreh pasigurinë mbi çka flitet, po aq sa me mbledhjen e supeve, gjesti – tregues më elokuent për t’u futur në ajrinë e këtij libri të pazakontë. Bëhet fjalë për një përmbledhje me tridhjetë tregime, të cilat shpalosin tridhjetë profile psikologjike grash, secila syresh unike në llojin e saj. Interesi i Moravias ndaj universit femëror ka qenë konstant, i pandërprerë, duke filluar nga Karla e romanit të tij të parë Indiferentët e deri te Nora e romanit të papërfunduar Gruaja leopard , por ai intensifikohet edhe më shumë në sezonin e fundit të krijimtarisë së tij që përkon me vitet ’70 të shekullit të kaluar e deri në prag të viteve ’90 kur ndahet nga jeta. Tri përmbledhjet me tregime Il Paradiso [1970], Un’altra vita [1973] dhe vepra që po vjen sot në shqip Boh [1976], formojnë një bashkësi të vetme organike, një galeri fotogramesh të personazheve femërorë, forca artistike e të cilave jepet jo aq nga një përfaqësim i vetëm i një karakteri, se sa nga shumatorja dhe mbivendosja e karaktereve të ndryshme femërore që mbushin skenën. Kjo triadë krijon një galeri prej 95 zërash femërorë ku Moravia ua lë timonin vetëm atyre. Janë ato protagonistet absolute të një galerie karakteresh që ngjan me një labirint të cilit vështirë se arrin t’ia shohësh fundin. Dy janë karakteristikat stilistikore që bien në sy në këtë përmbledhje: përdorimi i vetës së parë të zërit tregues dhe, modelimi i personazheve përmes një karakterizimi trupor si shpërfaqje fizike e psikës së tyre, por po aq edhe i përkatësisë shoqërore. Përdorimi nga ana e Moravias e vetës së parë, i ka rrënjët në leximin e soneteve të Gioacchino Belli-t, nga të cilat ai mëson teknikën e «fincionit përmes impostimit të zërit» [1] . Aplikimin e parë të kësaj forme të vetës së parë ai e vendos te romani Romania (1947), më pas te Çoçarja (1957) dhe, bazuar në këtë model të këtyre shembujve të parë të “unit” femëror artistik, ai ndërton edhe triadën e nëntëdhjetë e pesë zërave femërorë duke na furnizuar identikite tejet të pasura të vizionit femëror të krijuesit të tyre. Janë ato vetë që përshkruhen, që na japin detaje të vetat sa estetike aq edhe psikologjike. Në raste më të rralla, karakterizimi i tyre merr formë nga informacionet që lexuesi i përfton përmes dialogjeve dhe aluzioneve që iu vihen në gojë bashkëprotagonistëve. Ky element i fundit i ndërtimit të personazheve nga ana e Moravias, bazohet te metoda e Tomasevskij, në punimin e tij Ndërtimi i subjektit, ku ndalet më në veçanti mbi një tip karakterizimi të quajtur “procedura e maskave”. Një metodë fort e dashur edhe për Moravian siç do të vihet re edhe në vijim të krijimtarisë së tij. Procedura e maskave konsiston në përpunimin e përshkrimeve të jashtme sipas karakterit psikologjik të personazhit, ku futet aspekti estetik, ai i veshjes, i mobilimit të banesave si dhe ai i emrave të përveçëm. Figura e gruas në këtë përmbledhje me tridhjetë tregime Ku e di unë, është kapur në një moment historik, atë të shndërrimit femëror në Evropë mbas revolucionit seksual të 1968, i cili shenjohet mbi të gjitha nga  çlirimi seksual. Por pavarësisht këtyre transformimeve të dhunshme e shpesh sipërfaqësore e ekzibicioniste të këtyre grave, ato mbeten personazhe që nuk ia dalin të integrohen në pëlhurën sociale të re të Italisë që ka ndryshuar, duke mbetur përgjysmë në rrugëtimin e tyre: nga njëra anë tradita mijëravjeçare që i parasheh gratë ekskluzivisht vetëm në rolin social të gruas e të nënës, nga ana tjetër`format e reja të përftuara nxitimthi pa një interiorizim të ndërgjegjshëm. Kësodore, një pjesë e këtyre personazheve shpërfaqin neurozat karakteristika të atmosferës sociale të neokapitalizmit me dëshirën për të braktisur bashkëshortin a të dashurin, të tjera që kërkojnë të afirmohen në punë, të tjera që nuk aspirojnë tjetër veçse hakmarrjen, të tjera akoma që aspirojnë dashurinë por eksperimentojnë vetëm seksin, por që të gjitha të zëna ngushtë në një kontradiktë të përhershme e konstante: nga njëra anë dëshirën e fshehtë  për ndryshim e, nga ana tjetër, pamundësinë për ta realizuar. Kjo kontradiktë kushtëzon edhe strukturën e narrativës së këtyre tregimeve duke i dhënë asaj impulsin fillestar, por duke mos e kapërcyer asnjëherë pragun e realizimit konkret. Nga ana tjetër u jep tregimeve një tonalitet ironik që pavarësisht se mbart një pamundësi tragjike, nuk i rëndon. Ky tipar i teksteve moraviane spikat që në fillim të daljes së tij në skenën letrare ku pena e tij thyen një skemë të gjatë të melodramacitetit narrativ, karakteristikë e shpeshtë dhe e spikatur e tregimtarisë italiane. Shumë prej këtyre personazheve janë gra të vetmuara, të shkëputura nga realiteti, të cilat vuajnë nga një simptomë që shkenca e sotme e psikologjisë do ta quante si “problemi i gjetjes së identitetit të Vetes”. Ky perceptim i shtrembëruar i realitetit nga ana e tyre, si dhe depersonalizimi që derivon nga kjo, e transformojnë lidhjen midis Vetes dhe trupit. Moravia, me një aftësi “sadiste” iu fut në trup këtyre personazheve gra bulëzimin e parë të një ndërgjegjësimi që iu sjell atyre vuajtje e dhimbje, por nuk iu ofron asnjë alternativë. Sipas vetë tij, kjo përmbledhje me tregime, ashtu si dy të tjerat të cituara që përbëjnë edhe triadën, fotografojnë shqyerjen e brendshme të gruas, e cila është e paaftë të gjejë zgjidhjen e kontradiktës të prodhuar nga shoqëria tashmë kapitaliste dhe e asaj të postrevolucionit seksual. Në dallim me burrat, të cilët janë programuar nga kultura maskiliste shumëshekullore për të patur një pozicion social të përcaktuar, gruaja moraviane aspiron për barazi, për integrim në këtë shoqëri të ndryshuar tashmë, por prapë mbetet e mënjanuar, e përjashtuar për shkak të diversitetit biologjik që prodhon edhe inferioritetin social që bota mashkullore ua atribuon atyre. Ndaj edhe përpjekjet e saj për adaptim janë nevrotike, të pahijshme, qesharake, të shtrënguara siç janë për të pranuar në mënyrë pasive ose ekstremiste funksionin e detyruar të tyre si objekt. Por, pavarësisht këtyre përpjekjeve të saj për adaptim, trupi nuk mund të edukohet. Te trupi gjen shprehje konflikti që e përshkon. Moravia mban një qëndrim të kthjellët ndaj këtij konflikti, të cilin e sheh si derivat jo vetëm të dallimit të rolit social që i është atribuar historikisht burrit dhe gruas, por edhe te ndryshimi biologjik, i cili nuk konsiston vetëm në ndryshimin e organeve seksuale, por te fakti që trupi femëror merr nuancat e “misterit”. Pra, misteri që i ngjallin gratë dhe trupat e tyre, do të ishte fjala kyçe që ndriçon qëndrimin e Moravias shkrimtar në këto tregime, ashtu si në shumë vepra të tjera të tij. Trupat e shumtë që mbushin faqet e këtyre tregimeve (shpesh të lakuriqtë) janë ndërtuar në bazë kundërshtish si vitalitet/vdekje, lulëzim/tharje, egërsi/zbutje, spontanitet/falsitet. Arkitektura e trupave femërorë moravianë shfaqet me shumë forma, trupa të përsosur, trupa të shtrëmbët, të pahijshëm, trupa që nuk thonë asgjë, por po aq gjenden gra që kanë vetëm një dimension, trupin. Metaforat e përdorura në lidhje me trupin e gruas kanë origjinën nga bota e natyrës, ajo e egra, e padominuara. Sipas idesë së Moravias, në dialektikën histori/natyrë, gruaja akoma i përket natyrës, është një forcë që vështirë se kontrollohet duke i kujtuar kësisoj burrit, origjinat e tij. Gjithmonë sipas Moravias, kjo vjen nga fakti se gruaja ka hyrë në rendin e historisë më vonë, por edhe nga lidhja e fortë e gruas me trupin e saj që përbën edhe fillesat e njeriut. Por, njëkohësisht, edhe vetë gruaja, nisur nga një ndërgjegje atavike e saj, kupton se trupi i saj është instrumenti i vetëm që mund të japë, në marrëdhënie me botën e burrave. Pra, gruaja deduktohet si irracionale e instiktive, përkundrejt burrit që rezulton racional, i llogaritur të cilat janë shprehje të një ndërgjegjeje vetjake. Në lidhje me këto qëndrime letrare të Moravias, të rinjtë e revolucionit të 1968 e shndërrojnë këtë autor në idhullin e polemikës së tyre. Në fakt, ata i bëjnë “gjyqin” në faqet e gazetës “Espresso” [2] duke e akuzuar për bashkëpunim me sistemin borgjez. Po kështu, një grup feministesh të Milanos, në 1974 e sulmojnë Moravian dhe të tjerë autorë si Vitaliano Brancati-n, Cesare Pavese-n, Carlo Cassola-n, Leonardo Sciascia-n, Giuseppe Berto-n e Dino Buzzatin, në një libër [3] që asokohe ngjalli shumë debat e habi. Ky grup shkrimtarësh të spikatur të shekullit të XX-të, etiketohet nga dy autoret si “baballarët e fallokulturës [4] ”, përgjegjës për mënyrën raciste, poshtëruese e plot me paragjykime me të cilën e kanë përshkruar botën e gruas. Ato arrijnë madje të shprehen se kjo mënyrë e të vënit të gruas në letërsi nga ana e Moravias, nxit mizogjeninë. I akuzuari Moravia nuk përgjigjet menjëherë, por e peshon mirë situatën dhe pas thuajse një viti jep një intervistë të gjatë ku përqëndrohet te tregimet e tij femërorë ku pas një deklarate hyrëse të bërë nga ai mbi barazinë gjinore dhe bindjet e tij të forta në lidhje me këtë temë, ndër të tjera thotë se: “Ju e dini që jam sulmuar në një libër feminist duke u etiketuar si një ‘baba i fallokulturës’. Autoret nuk e kanë kuptuar që unë kam shumë simpati për gratë, më shumë se për burrat madje; ato më ngjallin kureshtje, më stimulojnë më shumë dhe teksa i përshkruaj ndjehem edhe më i çliruar, më i lirë”. Te Moravia gjejmë si konstante seksin dhe trupin e gruas, që mbartin një ndikim të fortë frojdian. Me vullnet të tij, por po aq me bindje, ai e trajton seksin nën një optikë krejtësisht psikanalitike, psiqike, ndaj kjo është një nga arsyet pse personazhet gra moraviane rezultojnë inafektive. Të bërit seks për këto gra, ka shkaqe që nuk burojnë aq nga dëshira reale, por shpesh nga padëshira, nga ambicia, nga psikopatia, nga perversiteti, nga të qenit ninfomane, nga të qenit hippy, nga të qenit provinciale, borgjeze, nga mosndërgjegjja, nga mërzia, veçanërisht nga kjo e fundit. Por pavarësisht kësaj konstanteje tematike të seksit te tregimet e kësaj përmbledhjeje ashtu si në dy të tjerat, duhet nënvizuar një tjetër fakt: seksi te këto gra nuk shkon baraz me erotizmin, pikërisht falë profileve psikologjike që Moravia zgjedh të tregojë. është sensualiteti që gjendet më shpesh, por gjithsesi në përqindje shumë më të vogël se erotizmi. Por prania e tematikës seksuale në këto tregime, ashtu si në përqindjen e madhe të librave të tij, nuk mbështetet vetëm te era e re e ndryshimeve në Evropë pas revolucionit seksual, jo vetëm te vokacioni personal i Moravias, obsesiv thuajse, por edhe te një vizion i tij për botën në përgjithësi. Si shkrimtar ekzistencialist, Moravia është i interesuar ndaj faktit individual, të brendshëm, psikologjik, të errët, ndaj ai mban me personazhet e veta një raport thelbësor ekzistencial. “Qasja ime […] është ekzistenciale pra, premorale, preracionale, presociale: ose faktet sociale ndikojnë mbi emotivitetin dhe psikologjinë e individit duke u parë e analizuar në funksion të shndërrimit të tij të brendshëm, ose nuk më interesojnë; nënkuptoj që nuk më interesojnë si narrator”. [5] Kësodore, ai nuk mvesh petkun e moralistit, as të gjykuesit (kjo, në të gjitha veprat e tij), por atë të observuesit neutral të një realiteti femëror të karakterizuar nga një shtypje e rëndë e pa rrugëdalje të menjëhershme. Ai punon me limae labor në nënvetëdijen e secilës grua artistike që plazmon, me sistemacitet, këmbëngulje, duke gërmuar në psikën e tyre të errët e duke nxjerrë në sipërfaqe secilën shpërfaqje të patologjisë apo të “krisjeve” të brendshme të tyre të diktuara nga rrugëtimi shumëshekullor shtypës. Gratë moraviane veprojnë të shtyra nga diçka që iu rrëshqet ndërgjegjeve apo konjicionit të tyre. Thuajse të gjitha janë të reja, kanë një trup të dëshirueshëm, janë sensuale e një pjese të mirë syresh nuk iu mungon as inteligjenca, por që të gjitha janë të zëna në çarkun e vetvetes e të një mekaniciteti veprimesh. Falë edhe shkurtësisë së këtyre tregimeve, këto gra, të shtyra nga njëmijë motive të brendshme, të pakuptuara mirë nga vetë ato, ndiejnë nevojën e transformimit duke vepruar a marrë fjalën për të vjellë padurimin e vuajtjen e fortë e të gjatë sociale, por që gjithsesi, secila syresh përshkruhet nga autori në suazën e një patologjie. Nëse letërsia italiane deri para hyrjes në skenën letrare të Moravias, kishte sublimuar figurën e Nënës, te tregimet e tij nuk gjejmë as edhe një gjurmë të këtij sublimimi apo përkushtimi ndaj familjes apo fëmijëve. Në galerinë marramendëse të identikiteve letrare femërore moraviane, ndeshemi në gra që dalin nga skema e paravendosur sociale që e sheh gruan të përkushtuar me mish e me shpirt ndaj fëmijëve të vet. Gratë moraviane në këto tregime janë ose patologjike, histerike, skizofrene, thuajse pa emotivitet, të ftohta, të përllogaritura, që aspirojnë ose një bashkëshort (kryesisht ato që vijnë nga provinca në qytet), ose të mbajnë një bashkëshort si  e vetmja çati që u siguron mbijetesën, ose janë perverse, të çinteresuara nga roli social i nënës apo i gruas, duke synuar një zgjidhje tout court për jetën dhe jo aq pse mbartin një ndërgjegje, por sepse i drejtohen idesë së familjes si remineshencë e historisë shekullore të shoqërisë njerëzore, ose si një instikt mbijetese. Duke përdorur një atribut të shpikur nga vetë Moravia në një tjetër roman të tij, ato janë të desublimuara. Pjesa më e madhe e tyre është dominuese në raport, agresive shpeshherë, në pak raste e nënshtruar, por shumë rrallë Moravia i mvesh ato me një ndërgjegje të mirëfilltë për veprimet që kryejnë. Nëse do ta thoshnim me titullin e një filmi të Pedro Almadovar, ato janë “gra në prag të një krize nervash”. Shqipëria nuk ka ndjekur ecurinë e emancipimit femëror botëror për arsye historike e kulturore. Nëse lëvizja feministe në nivel botëror ka njohur deri tani të paktën katër faza, të cilat ndrydhin brenda korrente nga më të ndryshmet e madje edhe kontradiktore mes tyre, në Shqipëri asnjëra syresh nuk ka qenë as lineare, e as e thelluar. Nëse faza e parë që identifikohet me atë të të drejtës kushtetuese të votës e të arsimimit të grave, në Shqipëri kjo u arrit jo falë luftës së bërë nga vetë ato, por falë vendosjes së saj me forcë nga ana e regjimit komunist. Pra, ndërgjegjësimi i grave për të drejtat themlore të tyre, ishte thuajse inekzistent përsa kohë që ato arsimoheshin, votonin, dilnin nga shtëpia për të punuar, por kur ktheheshin brenda mureve të banesës, përballeshin me situatën e absurdit ku vetë ato nuk ishin në dijeni të të drejtave të tyre e, aq më pak burrat e tyre. Nëse faza e dytë në botë përkon me lëvizjet e fuqishme të revolucionit seksual të 1968 e me pasojat e tij ndër vite si çështjet e seksit, martesës, amësisë, abortit, divorcit, punësimit, ku mund të inkuadrohen edhe protagonistet e tregimeve të këtij libri, në Shqipëri kjo fazë ndërgjegjësimi qe absolutisht inekzistente. Nëse edhe në Perëndim kjo fazë pati efektin më të fortë të saj, edhe atje mass mediat nuk ndihmonin realisht këtë ndërgjegjësim. Televizioni e publiciteti të diktuar nga industria editoriale, propozonin vetëm imazhin e një gruaje familjare të realizuar nga konforti ekonomik, të cilat ngrinin në qiell funksionin biologjik të saj duke vendosur madje edhe standartet estetike të bukurisë ku duhej të aspironte secila syresh, pa e përfshirë në zhvillimin tashmë marramendës të financës apo politikës. Nëse faza e tretë e lëvizjes botërore për të drejtat e grave futi tashmë koncepte si gender studies, kundër dhunës duke u institucionalizuar madje me lëndë studimi në universitete të ndryshme, në Shqipëri kjo fazë e viteve ’80 – ’90 të shekullit të kaluar, përkon me atë të kalimit historik të vendit nga sistemi komunist në atë të ashtuquajtur kapitalist. Por, pavarësisht bulëzimit në fillim të viteve ’90 të shumë shoqatave jo qeveritare, atyre kundër dhunës apo rrjetit që po tentohej të krijohej që punonin me këtë fokus, fillimit të familjarizimit të publikut me artikulimin e një ligjërimit të mbarsur me këto koncepte të panjohura më parë, efekti i tyre në nivel ndërgjegjësimi kombëtar, qe i dobët. I ashtuquajturi çlirim femëror shqiptar ndodhi pa rrregulla dhe në një atmosferë të egër e të dhunshme, duke prodhuar jo pak viktima. Nëse sot po përjetohet faza e katërt botërore e kësaj lëvizjeje emancipuese që i detyrohet përdorimit masiv të internetit dhe rrjeteve sociale, duke përhapur një seri të pafundme konceptesh e realitetesh e lufte të drejtash për gender fluidity etj, të përzier me ato të racizmit e të homofobisë, në Shqipëri kjo ka gjetur një jehonë e cila, akoma nuk gjen një zë të konsoliduar. Debati publik mbretërohet akoma nga zëra që nuk krijojnë idenë se është arritur qartësia apo ndërgjegjësimi edhe nga vetë gratë. Ndaj, introspeksioni i domosdoshëm për secilën grua, nëse realizohet përmes artit, letërsisë, mund të konsiderohet si një nga format më efikase për të mbërritur më së fundi në vetëdijësimin aq të aspiruar. Ndaj, përtej intrigimit personal ndaj autorit, përtej 25 viteve studimi të produktit të tij letrar, vjen edhe ky shkrim. Ndaj Moravia mbetet klasiku modern. [1]   Laura Lilli, Tanti occhi di donna per vedere il mondo , «La Repubblica», 20 prill 1976. (Il mondo femminile nei racconti di Alberto Moravia). [2]   Espresso, Processo a Moravia , 25 febbraio 1968. [3]   Bibi Tomasi Liliana Caruso, I padri della fallocultura . Milano, SugarCo Edizioni, 1974. [4]   Term i shpikur pas atij të fallokritikës, me të cilin cilësohen koncepte, qëndrime e pohime që pretendojnë të përligjin një pozicion të privilegjuar të burrit ndaj gruas në shoqëri, duke iu referuar simbolit të fuqisë së organit mashkullor, organit të tij gjenital. [5]   C’è un crisi del romanzo? , botuar në “La fiera letteraria” , 1927. Botime të reja

Rita Ora është këngëtare shumë e njohur. Rita Ora Lindi ne Prishtine, Prinderit e saj u zhvendosen ne Londer kur ajo ishte e porsalindur dhe motra e saj Elena vetem dy vjeç. Ajo ka dhe nje vella me emrin Doni i cili eshte shtatembedhjete vjeç. Ai tani meson ne Holande. Ajo mesoi dhe u diplomua ne St Charles Catholic Sixth Nga Kolegji. Ajo filloi te kendoje ne moshen 14 vjeçare. Paraqitja me e mire e saj si aktore eshte ne UK TV shfaqja The Brief dhe filmi Spivs. Ne 2009, Rita ka kapur vëmendjen e Jay-Z dhe në heshtje ka nënshkruar me të në ROC Nation.Më datë 20 Tetor 2008, Rita Ora, Craig David & Tinchy Stryder publikojnë videoklipin "Where's Your Love".Ne 23 Shtator 2010, Rita Ora publikon videoklipin "Uneasy" (Jo e lehte)me regji nga Daniel Wolfe.Më datë 14 Dhjetor 2011, Rita Ora & Dj Fresh publikojnë videoklipin "Hot Right Now".Më datë 4 Prill 2012, Rita Ora publikon videoklipin "R.I.P", në bashkëpunim me Tinie Tempah.Më datë 17 Prill 2012, Rita Ora publikon videoklipin "How We Do (Party)".Më datë 19 Qershor 2012, Rita Ora publikon videoklipin "Roc The Life".Më datë 11 Gusht 2012, Rita Ora publikon videoklipin "How We Do Party (Club Remix)".Më datë 27 Tetor 2012, Rita Ora publikon videoklipin "Shine Your Light".Në vitin 2012, Rita Ora publikon albumin "O.R.A.".Më datë 30 Prill 2013, Rita Ora publikon videoklipin "Facemelt".Më datë 1 Korrik 2013, Rita Ora & Snoop Dogg publikojnë videoklipin "Torn Apart".Më datë 31 Mars 2014, Rita Ora publikon videoklipin "I Will Never Let You Down".Më datë 13 Gusht 2014, Iggy Azalea & Rita Ora publikojnë videoklipin "Black Widow".Më datë 16 Nëntor 2014, Rita Ora & Bandaid publikojnë videoklipin "Do They Know It's Christmas? 2014".Më datë 20 Janar 2015, Rita Ora & Charli Xcx publikojnë videoklipin "Doing It".Më datë 13 Prill 2015, Charles Hamilton & Rita Ora publikojnë videoklipin "New York Raining".Më datë 3 Qershor 2015, Rita Ora publikon videoklipin "Poison".Më datë 18 Gusht 2015, Rita Ora publikon videoklipin "Body On Me", në bashkëpunim me Chris Brown.Më datë 5 Nëntor 2015, Sigma & Rita Ora publikojnë videoklipin "Coming Home".Më datë 21 Qershor 2017, Artists For Grenfell publikon videoklipin "Bridge Over Troubled Water".Më datë 22 Qershor 2017, Rita Ora publikon videoklipin "Your Song".Më datë 18 Shtator 2017, Avicii publikon videoklipin "Lonely Together", në bashkëpunim me Rita Ora.Më datë 20 Tetor 2017, Rita Ora publikon videoklipin "Anywhere".Më datë 26 Janar 2018, Rita Ora & Liam Payne publikojnë videoklipin "For You".Më datë 11 Maj 2018, Rita Ora publikon këngën "Girls", në bashkëpunim me Bebe Rexha, Cardi B & Charlie XCX, ndërsa më datë 6 Qershor 2018 publikohet edhe videoklipi.Më datë 21 Shtator 2018, Rita Ora publikon videoklipin "Let You Love Me".Në vitin 2018, Rita Ora publikon albumin "Phoenix".Rita Ora ka njoftuar se më datë 6 Mars 2019, do publikojë videoklipin "Only Want You", në bashkëpunim me 6lack.Më datë 6 Mars 2019, Rita Ora publikon videoklipin "Only Want You", në bashkëpunim me 6lack.Më datë 15 Mars 2019, Sofia Reyes publikon videoklipin "R.I.P.", në bashkëpunim me Rita Ora & Anittën. Në klipin e këngës, tri artistet janë shfaqur mjaft atraktive dhe provokuese në paraqitjet e tyre, ndërsa kanë marrë vëmendjen e fansave.Më datë 19 Prill 2019, Kygo & Rita Ora publikojnë videoklipin "Carry On".Më datë 20 Qershor 2019, Tiesto, Jonas Blue & Rita Ora publikojnë videoklipin "Ritual".Më datë 15 Korrik 2019, Rita Ora publikon videoklipin "New Look".Më datë 27 Mars 2020, Rita Ora publikon videoklipin "How To Be Lonely".Më datë 12 Shkurt 2021, Rita Ora publikon albumin "Bang - Ep".Më datë 12 Shkurt 2021, Rita Ora & Imanbek publikojnë videoklipin "Bang (Ep Film)".Më datë 16 Korrik 2021, Sigala & Rita Ora publikojnë videoklipin "You For Me".Më datë 27 Gusht 2021, Diane Warren, Rita Ora, Sofía Reyes & Reik publikojnë videoklipin "Seaside".Më datë 17 Dhjetor 2021, Sam Feldt & Rita Ora publikojnë videoklipin "Follow Me".Më datë 23 Qershor 2022, Netsky & Rita Ora publikojnë videoklipin "Barricades".Më datë 27 Janar 2023, Rita Ora publikon videoklipin "You Only Love Me".Më datë 19 Maj 2023, Rita Ora publikon videoklipin "Praising You", në bashkëpunim me Fatboy Slim.Në vitin 2023, Rita Ora publikon albumin "You & I".Më datë 4 Gusht 2023, Rita Ora publikon videoklipin "You & I".Më datë 25 Gusht 2023, Joel Corry, MK & Rita Ora publikojnë videoklipin "Drinkin'".Gryffin ka njoftuar se më datë 16 Shkurt 2024, do publikojë videoklipin "Last Of Us", në bashkëpunim me Rita Orën. Ajo vazhdon sukseshem aktivitetin e saj artistik.

. Emina Çunmulaj – Nazarian “shpërblehet” me një titull nderi nga qeveria shqiptare; “Konsull Nderit” i Shqipërisë në Florida, nga qeveria shqiptare. Modelja e famshme shqiptare nga Mali i Zi, e cila jeton në Miaimi (Florida), e martuar me miliarderin persian, Sam Nazarian (prindër të dy vajzave dhe një djali), ka pranuar dje një titull të rëndësishëm, “Konsull Nderit” të Shqipërisë, teksa ajo vetë e ka ndarë lajmin me ndjekësit e saj me disa foto nga Ambasada e Shqipërisë në Uashington. Ka qenë Shkëlqesia e Tij Ervin Bushati, ambasadori shqiptar në Uashington, i cili i ka dorëzuar në një ceremoni zyrtare, në mjediset e kësaj ambasade, modeles së famshme Emina Çunmulaj, titullin e nderit “Konsulle Nderit” e Republikës së Shqipërisë në shtetin e Floridas. “Me nder dhe përulësi pranoj rolin e Konsull Nderit të Shqipërisë në Florida”, shkroi modelja në postimin e saj në Instagram. Konsulli i Nderit është një funksionar konsullor nderi dhe si rrjedhim është pjesë e shërbimit konsullor të Republikës së Shqipërisë. Emërimi i tyre bëhet me urdhër të Ministrit të Punëve të Jashtme. Konsulli i Nderit është përfaqësues zyrtar i një shteti në territorin e një shteti tjetër, që vepron për të ndihmuar dhe mbrojtur qytetarët e vendit dërgues dhe për të lehtësuar shkëmbimet në fusha si ekonomia dhe kultura. Gazeta “Diaspora Shqiptare”

Ismail Kadare shpallet kandidat për çmimin “The Booker 2024” Shkrimtari i njohur, Ismail Kadare, është shpallur kandidat për çmimin ndërkombëtar “The Booker 2024”, me librin e tij “Kur sunduesit grinden”, përcjell albinfo.ch . Ky roman u vlerësua nga juria, e cila e renditi mes librave të përzgjedhur në garë, duke e cilësuar një meditim magjepsës mbi Rusinë Sovjetike, autoritarizmin, strukturat e pushtetit dhe një periudhë shkrimtarësh të mëdhenj. “Kur Sunduesit Grinden” është botuar në vitin 2018 në shqip dhe bën fjalë për misterin e telefonatës Stalin-Pasternak, njëri udhëheqësi i Bashkimit Sovjetik dhe tjetri shkrimtari më i famshëm i tij. Kjo telefonatë është ritreguar nga disa pikëpamje dhe shumë studiues aludojnë se në rolet specifike shkrimtari ka fshehur vetë marrëdhënien që ai ka pasur me Enver Hoxhën. Libri fitues do të shpallet në një ceremoni më 21 maj 2024 dhe nëse do të fitonte, Ismail Kadare do të bëhej autori i parë që do të fitonte dy herë Çmimin Ndërkombëtar “The Booker”. 0 27

“Klaudia Pepa ka lindur në Tiranë, Shqipëri më 26 tetor të vitit 1992. Është balerinë profesioniste e cila u bë e njohur në “Amici di Maria De Filippi në Canale 5. Ajo njihet gjithashtu për punën si koreografe në X Factor Albania. Ajo pati mundësinë që të bashkëpunonte me Ricky Martin në Amici. Klaudia nisi të kërcente që në moshën 5-vjeçare”, thuhet në përshkrimin e balerinës së njohur. Klaudia Pepa balerina që fluturon në ajër, por me këmbë në tokë! Ëndren e saj e ka mbeshtetur nëna e vet gjithmonë. Udhëtoi drejt tokës së ëndërruar të artistëve, per objekiva me të medha! Të bëhej e famshme dhe ta njihnin të gjithë, edhe përtej kufijve shqiptarë. Shumë sakrifca, mund, djersë, shumë prova e sprova e sfida, edhe dështime që e kanë mësuar dhe forcuar te vazhdojë rrugën e artit me sukses. Është e rëndësishme për ate dhe studimi nje formim me i plotë në Itali, ndërsa po studion për aktrim. Klaudia Pepa thotë se nuk do të ndalet derisa ajo të mundet për të bërë më të mirën. Ajo është nderuar me çmimin “Best Actress Honorable Mention”, për rolin e saj në “Lights Off”. Lajmin e bukur e ka bërë të ditur vetë Klaudia, përmes një postimi në Instagram.“Nuk mund ta kuptoni lumturinë time! Për hapat e mi të parë si aktore kjo është një kënaqësi e madhe. Faleminderit Best International Film Festival ( Rumani) për këtë çmim. Puna shpërblehet gjithmonë”, Po vërtet puna shpërblehet ne botën moderne! I afti dhe profesionisti i mirë zë vëndin e merituar, pa parti, pa ndërhyrje. Nje tipar në karakterin e saj është dhe mirësjllja, ëmbëlsia dhe ana njerëzore që e dallon nga te tjerët. Ne emisionin Opinion ajo gjatë bisedes me gazetarin BF thotë se: nëse realizohen projektet që ka në plan në bashkëpunim me koreografin mbarëbotëror, Daniel Ezralow, balerina Klaudia Pepa mund të kthehet në Shqipëri brenda vitit të ardhshëm për bashkëpunime. Klaudia Pepa ka treguar me detaje për jeten dhe karrierën e saj pak te veshtirë si fillim sepse nuk ishte shumë e mbështetur. Klaudia është nje balerinë e shkëlqyer, një yll ne shkëlqim!

Sopranoja Maria Sardaryan është fituese e festivalit ‘Marie Kraja’ Nga Rajmonda Basha 29 Mars 2024 / 22:52 Edicioni i 20-të i Festivalit Ndërkombëtar Operistik “Marie Kraja”, ka mbyllur siparin ku vendin e parë e ka zënë sopranoja nga Armenia, Maria Sardaryan. Në festival morën pjesë 16 konkurrentë që garuan për të marrë çmimin që bart emrin e themelueses së operës shqiptare Marie Kraja. Juria përbëhet nga Cecilia Gasdia, Manaxhere e Përgjithshme dhe Drejtore Artistike e Fondacionit “Arena di Verona”, Zana Çela, Themeluese e Festivalit Nderkombëtar Operistik “Marie Kraja”, Alessandro Ariosi, President i agjencisë “Ariosi Artists Management”, Los Angeles, Kristoph Seuferle, Drejtor i Deutsche Operas së Berlinit, Tobias Hasan, Drejtor i Staatsoperas Unter Den Linden të Berlinit. Festivali ishte konceptuar në formën e spektaklit. Në moderim ishte sopranoja e njohur Enkeleda Kamani që do të shoqërohet në prezantim nga gazetari dhe moderatori Blendi Salaj ndërsa Vikena Kamenica, përveçse anëtare jurie do të bashkohet për të komentuar performancat e finalistëve. Këngëtarët lirikë konkurruan në dy disiplina: gara e arieve dhe ajo e këngës. Këngët lirike, më të njohurat dhe më të dashurat e repertorit botëror dhe shqiptar erdhën në formën e dueteve. Përtej arieve klasike nga konkurrentët, publiku pati mundësi të sodisë edhe duete të artistëve të muzikës shqiptare, ku pjesë ishin emra si Eneda Tarifa, Elhaida Dani, Kamela Islamaj, Venera Lumani, Lind Islami, Era Rusi, Kejsi Tola dhe Enxhi Nasufi. Edicioni i 20-të i Festivalit “Marie Kraja” kështu, ul siparin e suksesshëm dhe tregon vijimësinë e një tradite madhore tashmë në jetën operistike shqiptare, ndërthurur me atë evropiane e botërore, pasi konkurrentët ishin nga çdo cep i globit, prej SHBA-ve, deri në Australi.

Papa Françesku ka uruar të gjithë besimtarët ortodoksë për Pashkët. Por, në mënyrë të veçantë ai ka uruar rusët dhe ukrainasit, me lutjet “që Zoti t’i ndihmojë ata të bëjnë paqe”. “Dua të shpreh afërsinë time me të gjithë vëllezërit dhe motrat e mia që, veçanërisht në Lindje, festojnë sot Pashkët. Zoti i ringjallur qoftë me ju dhe ju mbushtë me Shpirtin e Tij të Shenjtë! Gëzuar Pashkët për të gjithë ju”, tha Papa raporton Vatican News, përcjell Albinfo.ch . “Të mbajmë zi për këto krime dhe të lutemi për viktimat, duke i lutur Zotit që bota të mos përjetojë më tmerrin e vdekjes së dhunshme në duart e njeriut, por mrekullinë e jetës që Ai jep dhe ripërtërin me hirin e Tij”, thuhet në mesazhin e Papës./Albinfo.ch/

Sandër Prosi, stomatologu që u bë artist, ai që skaliti me sharm dhe shpirt kolosin e artit skenik Sandër Prosi, stomatologu që u Sandër Prosi u lind në Shkodër, më 6 janar 1920 dhe do të shuhej më 25 mars 1985. Sandër Prosi bën pjesë ndër ata aktorë ndihmesa e të cilëve është e lidhur me krijimin e artit tonë profesionist të skenës dhe ekranit, si dhe me arritjet e tyre më të shënuara. Ky aktor krijoi mbi 85 role në 75 vepra të autorëve tanë si A.Z. Çajupi, K. Jakova, B. Lëvonja, L. Papa, I. Kadare, T. Laço, R. Pulaha, D. Agolli, Dh. Xhuvani dhe të autorëve të huaj si Shekspiri, Shileri, Çehovi, Karaxhale, Gorki, Brehti etj. Ai u dha këty penave, këtyre sprovave të kurajshme të letërsisë gjithçka që kishte. Me sharmin dhe fisnikërinë, pasionin dhe përkushtimin, ngulmin dhe vetmohimin, Sandër Prosi arriti të shkruante një faqe të rëndësishme të historisë së artit skenik, për të mbetur në të një korife. Drama e parë në të cilën merr pjesë është "Vilhelm Teli". Me bursë shtetërore shkoi për studime në Austri për stomatologji, të cilat nuk i mbaroi. Më 1947 merr pjesë në konkursin pranë Teatrit Popullor dhe e fiton atë. Që këtu fillon dhe veprimtaria e tij e gjerë dhe e larmishme artistike. Më 25 mars 1985, Sandër Prosi ndahet nga jeta ndërsa ishte me xhirimet e filmit "Pranverë e hidhur". Ky aktor krijoi mbi 85 role në 75 vepra të autorëve tanë si Çajupi, K. Jakova, Besim Levonja, L. Papa, I. Kadare, T. Laço, R. Pulaha, D. Agolli, Dh. Xhuvani dhe të autorëve të huaj si Shekspiri, Shileri, Çehovi, Karaxhale, Gorki, Brehti etj. Interpretoi në rreth 30 filma, ku krijoi role të tilla që kanë hyrë në fondin e qëndrueshëm të teatrit dhe kinematografisë tonë. Përvoja që ky aktor krijoi dhe përpunoi gjatë këtyre 35 vjetëve në krijimin e më se 100 roleve, bashkë me përvojën e aktorëve të tjerë të këtyre përmasave, përbëjnë atë “Universitet” nga lindi e u zhvillua shkolla jonë kombëtare e interpretimit skenik e filmik, prandaj tiparet karakterizuese të artit të S. Prosit kanë tërhequr vëmendjen e kritikëve dhe të shikuesve. Krijimet e Sandër Prosit zbulojnë jo vetëm vlerat e artit të aktorit në ekran, por edhe mjeshtërinë e tij të lartë skenike. Ato janë studiuar e do të vazhdojnë të zbërthehen më tej, mbasi janë të pasura me vlera të mëdha kombëtare. Si të tilla zënë një vend të rëndësishëm në ndihmesën që teatri dhe filmi ynë japin në thesarin tonë të kulturës përparimtare si dhe në atë të nivelit botëror të interpretimit. Për ndihmesën e tij të madhe në zhvillimin e artit tonë skenik e kinematografik ai është nderuar me titullin e lartë “Artist i Popullit”, me Çmime të Republikës dhe urdhra e medalje të tjera. Në 25-vjetorin e vdekjes së aktorit Sandër Prosi, Presidenti i Republikës e nderon me Urdhrin "Nderi i Kombit". Në 24 shkurt 2017, aktori Sandër Prosi u nderua me urdhërin "Gjergj Kastrioti Skënderbeu" pas vdekjes. Për herë të parë interpretoi në vitin 1948 në komedinë "Prefekti" të Besim Levonjës në rolin e Shaqir Agës. Luajti përkrah Mihal Popit, Loro Kovaçit, Marie Logorecit. Më pas vazhdoi me role të tjera nga dramaturgjia kombëtare dhe botërore. Në teatër ka interpretuar tek "Cuca e maleve", "Orët e Kremlinit", "Hamleti", "Fytyra e dytë", "Doktori pacient", "Otello", "Makbethi", "Epoka para gjyqit", "Gjenerali i ushtrisë së vdekur", "Familja e peshkatarit", "Çatia e të gjithëve", "Revizori", "14 vjeç dhëndër", "Gratë gazmore të Uindsorit", "Rrënjët e thella", "Xhaja Vanja" etj. Pas vitit 1961, rolet e tjera i takojnë kinematografisë në filmat "Debatik", "Detyrë e posaçme" (1963), "Vitet e para" (1965), "Horizonte të hapura" (1968), "Plagë të vjetra" (1968), "Guximtarët" (1970), "Gjurma" (1970), "I teti në Bronz" (1970), "Mëngjese lufte" (1971), "Yjet e netëve të gjata" (1972), "Shtigje lufte" (1973), "Gjenerali i ushtrisë së vdekur" (1975), "Në fillim të verës" (1976), "Përballimi" (1976), "Fijet që priten" (1977), "Njeriu me top" (1977), "Gjeneral Gramafoni" (1978), "Udha e shkronjave" (1979), "Yje mbi Drin" (1979), "Vajzat me kordele të kuqe" (1980), "Plumba perandorit" (1980), "Plaku dhe hasmi" (1981), "Qortimet e vjeshtës" (1981), "Nëntori i dytë" (1982), "Dora e ngrohtë" (1983), "Kush vdes në këmbë" (1984) dhe "Pranverë e hidhur", filmi i regjisorit Muharrem Fejzo që ai la në mes. Më 25 mars 1985, Sandër Prosi ndahet nga jeta ndërsa ishte me xhirimet e filmit "Pranverë e hidhur".

Princ Harry e ka të pamundur t’i sjellë fëmijët Archie dhe Lilibet në Mbretërinë e Bashkuar pa aprovimin e gruas së tij Meghan Markle, sipas ekspertit mbretëror. Duka dhe Dukesha e Sussex u tërhoqën nga jeta mbretërore në vitin 2020 dhe tani janë vendosur në Montecito, Kaliforni dhe duket se nuk ka gjasa që ata të kthehen në jetën e tyre të mëparshme. Gjithashtu, mendohet se Meghan nuk është shumë entuziaste për të vizituar MB, ndryshe nga bashkëshorti Harry, i cili ka udhëtuar shpeshherë që kur u tërhoqën nga detyrat mbretërore katër vjet më parë. Richard Fitzwilliams, komentatori mbretëror, ka thënë se është e pamundur që të ndodhë një bashkim familjar që përfshin anëtarët më të rinj të familjes Sussex. Sepse Duka nuk ka gjasa t’i sjellë në MB pa shoqërinë e gruas së tij. Ai shpjegoi: Është në dorën e Meghan. Harry dëshiron të tregojë se është familjar i përkushtuar dhe i vendos ata mbi çdo gjë tjetër. Nëse Meghan nuk do që të vijë, nuk do të detyrohej kurrë. Do të ishte jashtëzakonisht e pamundur që Harry të vinte me fëmijët pa Meghan. Komentet vijuan pasi u zbulua se Princ Harry do të vizitojë MB muajin e ardhshëm për të festuar 10 vjetorin e ‘Invictus Games’ në maj dhe ka të ngjarë që Meghan të mos e shoqërojë atë. Meghan është rikthyer në Britaninë e Madhe që kur dyshja u tërhoqën nga detyrat e tyre mbretërore në vitin 2020, vetëm për raste të rralla si funerali i Mbretëreshës Elizabeth II në vitin 2022. Megjithatë, ajo nuk shkoi për kurorëzimin e mbretit Charles III vitin e kaluar, ku mori pjesë Harry, i vetëm. Ka mundësi që hezitimi i Dukeshës për të vizituar MB lidhet me shqetësimin e sigurisë. Kjo vjen pas betejës ligjore të Princit Harry me Zyrën e Brendshme dhe RAVEC, pas heqjes së sigurisë pas tërheqjes nga titulli mbretëror. Ai shprehu shqetësim për sigurinë e tij, gruas dhe dy fëmijëve. Ai argumentoi se siguria shtetërore duhet të sigurohet për shkak të kërcënimeve dhe rreziqeve me të cilat përballen.E HËNË 8 PRILL 2024