Search Results

Angelina Jolie (49) është aktualisht e angazhuar me xhirimet e filmit të saj të ri, “Stitches”. Xhirimet po zhvillohen në Paris, dhe për rolin e Maxine në këtë film, aktorja ka qenë e detyruar të mësojë një aftësi të re – gjuhën frënge. Filmi po realizohet në dy gjuhë, anglisht dhe frëngjisht, që do të thotë se Angelina duhet të xhirojë të gjitha skenat e saj dy herë. Ky është hera e dytë që ajo përdor gjuhën frënge në një film, pas një skene të shkurtër në filmin “Taking Lives” nga viti 2004. Nëna e Angelinës, aktorja Marcheline Bertrand, ishte me origjinë franko-kanadeze, dhe ekziston mundësia që ajo ta ketë mësuar vajzën e saj frëngjishten e përditshme. Megjithatë, nuk dihet sa mirë e ka zotëruar Angelina gjuhën në atë kohë. Së fundmi, aktorja ka mësuar një tjetër aftësi për një film tjetër. Në filmin biografik “Maria”, ku ajo interpreton divën e operës Maria Callas, Angelina ka mësuar këndimin operistik. Ajo e ka përshkruar këtë proces si një formë terapie. Xhirimet për filmin “Stitches” sapo kanë filluar, dhe pritet që ai të dalë në kinema vitin e ardhshëm. Deri tani, e vetmja gjë e njohur për subjektin e filmit është se ai zhvillohet në botën e modës së lartë.

Edlira Cepani është një emblemë e vërtetë e forcës, kurajos dhe përkushtimit. Një zë i fuqishëm i fjalës së lirë dhe një model frymëzimi, ajo ka ndërtuar një jetë të mbushur me punë të palodhur, ndihmë të përzemërt dhe përkushtim ndaj drejtësisë shoqërore. Pas humbjes së bashkëshortit të saj të dashur, shokut të jetës Gerti Bogdani, Edlira gjeti forcën për t’u ringritur mbi dhimbjen, duke shndërruar plagën personale në një burim drite dhe shprese për të tjerët. Në përshëndetjen e saj prekëse gjatë një festivali kulturor, ajo përcolli mesazhe të mëdha bashkëpunimi, solidariteti dhe drejtësie, duke frymëzuar të gjithë ata që e dëgjuan. Me një zemër të madhe për ata në nevojë, Edlira është një avokate e palodhur për gratë dhe fëmijët, si dhe për të gjitha shtresat që kërkojnë ndihmë dhe mbështetje. Fuqia e saj qëndron në aftësinë për të dhënë shpresë, për të ndërtuar ura bashkëpunimi dhe për të nxitur ndryshime pozitive në shoqëri. Puna dhe mesazhet e saj janë një thirrje për të gjithë që të mos dorëzohen përballë sfidave, por të punojnë së bashku për një të ardhme më të drejtë dhe më të ndritur për të gjithë. Edlira Cepani, një grua me një kombinim unik të intelektit, përkushtimit dhe ndjeshmërisë sociale, ka lënë gjurmë të thella në jetën publike dhe sociale shqiptare. E lindur në një familje me një nivel të lartë arsimor dhe kulturor,me kontribute historike,  ajo u rrit në një mjedis që vlerësonte dijen, ndershmërinë dhe përkushtimin ndaj të mirës së përbashkët.  Ky formim i hershëm i dha Edlirës bazat për t'u bërë një aktiviste e gjithanshme dhe një personalitet i respektuar në shoqërinë shqiptare. Pas përfundimit të arsimit bazë në Shqipëri, Edlira ndoqi studimet e larta në Universitetin e Barit në Itali, një nga universitetet më të respektuara në rajon. Ajo zgjodhi të thellonte njohuritë në fusha që lidhen me drejtësinë sociale, zhvillimin e politikave dhe përfshirjen e gruas në procese vendimmarrëse. Arsimi i saj në Bari nuk ishte vetëm një periudhë formimi akademik, por edhe një kohë për të forcuar vizionin e saj për ndryshimin social. Eksperienca ndërkombëtare i dha asaj një perspektivë më të gjerë mbi rëndësinë e barazisë dhe drejtësisë, të cilat më vonë u bënë shtylla kryesore të angazhimit të saj publik. Edlira është një aktiviste e gjithanshme, me një zemër të butë dhe një qasje të ndjeshme ndaj çështjeve sociale. Edliren e kujtojme mire ne kohèn kur ra termet. Sa shume èshtè angazhar per strehimin e atyre qe ngelen ne rrenoja. Sa shumè. eshte kujdesur per femijet e semure dhe te pastrehè. Ajo është njohur për korrektësinë e saj, përkushtimin ndaj kauzave dhe aftësinë për të krijuar ura bashkëpunimi mes individëve dhe organizatave. Si koordinatore e Organizatës për Barazi në Vendimmarrje, ajo ka ndikuar drejtpërdrejt në ngritjen e zërit të grave dhe në përfshirjen e tyre në nivelin më të lartë të proceseve politike dhe shoqërore në vend. Pavarësisht sfidave personale, përfshirë humbjen e bashkëshortit të saj, ish-deputetit Gerti Bogdani, Edlira ka qëndruar një model force dhe shprese. Përmes mesazheve të saj publike, ajo ka dhënë frymëzim për të kapërcyer dhimbjen dhe për të vazhduar të luftojë për një shoqëri më të mirë. Fjalët dhe veprimet e saj kanë frymëzuar jo vetëm gratë dhe të rinjtë, por edhe gjithë komunitetin shqiptar për t'u angazhuar aktivisht në ndërtimin e një të ardhmeje më të drejtë dhe gjithëpërfshirëse. Me një zemër sociale dhe një profil te forte korrekt, Edlira Cepani mbetet një figurë frymëzuese, e cila me profesionalizëm dhe empati ka ndikuar pozitivisht në shumë aspekte të jetës shqiptare. Ajo është një shembull se si edukimi, vlerat familjare dhe përkushtimi personal mund të transformojnë jo vetëm individin, por edhe shoqërinë në tërësi. Edlira Cepani është një dritë, është një udhërrëfyese e vërtetë që, me guxim dhe shpirt të pastër, ndriçon rrugët e atyre që janë në kërkim të shpresës dhe drejtpeshimit të jetës. Pas humbjes së bashkëshortit të saj, ajo nuk ra në errësirën e dhimbjes, por u ngjit me më shumë forcë, duke e shndërruar çdo vuajtje në një mundësi për të dhënë dhe për të udhëhequr. Me zemrën e saj të hapur dhe të butë, Edlira ka ftuar të tjerët të bashkohen në një mision të përbashkët – të ndihmojnë ata që janë në nevojë dhe të krijojnë një shoqëri ku secili ndjehet i vlerësuar. Ajo ka ndërtuar ura të shpresës dhe solidaritetit, duke ndihmuar gratë dhe fëmijët që janë më të brishtë në këtë botë.  Mesazhi i saj është i qartë dhe i fuqishëm: "Kur bëhemi bashkë, asgjë nuk është e pamundur. Kur punojmë me zemër dhe pasion, mund të krijojmë një botë më të drejtë dhe më të ndritshme." Edlira është një simbol i qëndresës, i besimit dhe i dashurisë për jetën.  Ajo na thotè të besojmë , duke na kujtuar se fuqia e vërtetë qëndron në bashkimin e zemrave, mendjeve pozitive dhe veprimeve tona e punève te mira.  Me force te madhe, një frymë të pakrahasueshme dhe një shpirt që udhëheq, ajo është një dritë që rrezaton dhe ndricon mendje, duke ndriçuar rrugën e një shoqërie më të mirë.

Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që s’duhen humbur! Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që Ivanka Trump javën e kaluar festuar 43-vjetorin dhe me anë të një postimi në Instagram, teksa ka publikuar disa nga momentet më të rëndësishme të jetës së saj, ka ndarë disa të vërteta që ajo ka mësuar gjatë rrugës së saj. Këshilla tejet të vlefshme për këdo. Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që “Javën e kaluar mbusha 43 vjeç! Duke reflektuar mbi mësimet e jetës, këtu janë disa të vërteta që kam mësuar gjatë rrugës: 1. Familja dhe miqtë janë gjithçka. Ushqeni këto marrëdhënie, kontrolloni dhe tregojuani njerëzve që ju interesoojnë. Siç thotë Esther Perel, "Cilësia e marrëdhënieve tuaja përcakton cilësinë e jetës suaj". 2. Falni njerëzit - ju çliron më shumë se kushdo tjetër. 3. Të gjithë janë mësues. Çdo person që takoni mban një pasqyrë për një mësim që shpirti juaj ka nevojë për t'u rritur. 4. Shmangni thashethemet. Zgjidhni fjalë që shërojnë, jo dëmtojnë. 5. Besojini vetes. Identifikoni vlerat tuaja kryesore dhe jetoni sipas tyre; kjo mund të nënkuptojë vendosjen e kufijve të fortë. 6. Ushqeni trupin tuaj. Hani ushqime të plota, me vlera ushqyese. Shijojeni atë copë tortë të rastësishme - kënaqësia është gjithashtu një nga gëzimet e jetës! 7. Merrni rreze dielli çdo ditë. Kjo e bën pjesën tjetër të ditës dhe natës suaj më të mirë. 8. Trup i fortë, mendje e fortë. Lëvizni çdo ditë, ngrini pesha, bëni sport. Në 43-vjetorin e saj; Ivanka Trump ndan 16 këshilla jete që 9. Përpiquni për tri fitore ditore: një fitore fizike, një fitore mendore dhe një fitore shpirtërore. Naval Ravikant thotë: “Një mendje e qetë, një trup në formë dhe një shtëpi plot dashuri. Këto gjëra nuk mund të blihen; ato duhet të fitohen”. 10. Kultivoni zotërimin e vetvetes. Siç tha Marcus Aurelius, "Ju keni fuqi mbi mendjen tuaj - jo ngjarjet e jashtme". Përqendrohuni nga brenda; Forca e vërtetë qëndron në kontrollin e reagimit tuaj, jo të botës. 11. Ruajeni paqen tuaj. Epictetus vërejti: "Kushdo që është në gjendje të të zemërojë, bëhet udhëheqësi yt". Zotërimi mbi veten do të thotë që të tjerët nuk e kontrollojnë gjendjen tuaj mendore. 12. Jini të hapur ndaj së vërtetës, kudo që ajo të çon. Dëgjoni, reflektoni, rrituni. Përqafoni ide të reja, lidhje dhe art. 13. Bëhuni kurioz. Për partnerin tuaj, fëmijët tuaj, miqtë tuaj dhe botën. 14. Qasuni jetës me dashuri dhe pozitivitet. Dolly Parton tha: “Unë nuk kritikoj dhe dënoj; Unë e dua dhe e pranoj.” 15. “Çmimi i çdo gjëje është shuma e jetës që shkëmbeni për të”, - Henry David Thoreau. Shpenzoni kohën dhe energjinë tuaj për atë që ka vërtet rëndësi. 16. “Të mendosh është e vështirë; kjo është arsyeja pse shumica e njerëzve gjykojnë”, - Karl Jung. Çfarë gjykoni, nuk mund ta kuptoni. Në vend të kësaj, vëzhgoni, studioni dhe mësoni. Këtu është një vit tjetër rritjeje, dashurie dhe momente domethënëse!

Edicioni i 75-të i Festivalit të Sanremos, konkurrojnë 29 këngëtarë: fituesi do të shpallet mbrëmjen e së shtunës, 15 shkurt. Prezantues dhe drejtor artistik është Carlo Conti, i cili merr detyrën nga Amadeus, pas pesë edicioneve shumë të suksesshme. A do të jetë vërtet Festivali me zero polemika, siç shpreson Conti? Ndoshta. Bashkë prezantuesit e prime time janë Antonella Clerici dhe Gerry Scotti. Të 29 këngëtarët konkurrues do të performojnë sonte. Shfaqjet do të votohen nga juria e sallës së shtypit, TV dhe Web dhe në fund të votimit do të bëhet renditja, nga e cila do të komunikohen vetëm pesë pozicionet e para, pa renditje. Festivali do të hapet me një homazh për pianistin dhe kompozitorin Ezio Bosso, i cili u nda nga jeta në vitin 2020, të cilin Conti e kishte pritur në Sanremo-n e tij të dytë, në vitin 2016, dhe që frymëzoi fjalën kyçe të edicionit të këtij viti: së bashku. Mbrëmjen e parë do të performojnë të 29 këngëtarët konkurrues. Më poshtë është një listë e artistëve dhe titujve të këngëve, sipas renditjes së paraqitjes. Gaia - Chiamo io chiami tuFrancesco Gabbani - Viva la vitaRkomi - Il ritmo delle coseNoemi - Se ti innamori muoriIrama - LentamenteComa_Cose - CuoriciniSimone Cristicchi - Quando sarai piccolaMarcella Bella - Pelle diamanteAchille Lauro - Incoscienti giovaniGiorgia - La cura per meWillie Peyote - Grazie ma no grazieRose Villain - FuorileggeOlly - Balorda nostalgiaElodie - Dimenticarsi alle setteShablo feat. Gue, Joshua e Tormento - La mia parolaMassimo Ranieri - Tra le mani un cuoreTony Effe - Damme 'na manoSerena Brancale - Anema e coreBrunori SAS - L'albero delle nociModà - Non ti dimenticoClara - FebbreLucio Corsi - Volevo essere un duroFedez - BattitoBresh - La tana del granchioSarah Toscano - AmarcordJoan Thiele - EcoRocco Hunt - Mille volte ancoraFrancesca Michielin - Fango in paradisoThe Kolors - Tu con chi fai l'amore Të ftuarit e mbrëmjes së parë janë këngëtarja izraelite Noa dhe këngëtarja palestineze Mira Awad të cilët do të këndojnë së bashku Imagine nga John Lennon: mesazhi për paqen në Lindjen e Mesme. Në orën 22:30 super i ftuari Jovanotti: me të në skenë do të jetë edhe Rockin'1000 - The Biggest Rock Band on Earth, një supergrup muzikor i përbërë nga muzikantë nga e gjithë bota, i lindur në Itali në 2014 si një nderim për Foo Fighters. Sikurse nata e parë, edhe nata e dytë e edicionit të 75-të të Festivalit të Sanremos dhuroi emocione dhe spektakël të vërtetë të muzikës italiane. Carlo Conti kishte zgjedhur që në këtë mbrëmje të shoqërohej nga supermodelja Bianca Balti, nga kantautori dhe tekstshkruesi Cristiano Malgioglio, si edhe nga komediani Nino Frassica. Spektakli i cili zgjati deri pas mesnate nisi me kategorinë e të rinjve ku Aleks Uajs dhe Setembre kaluan në fazën tjetër. Nga 29 artistë në garë, në mbrëmjen e dytë interpretuan vetëm 15 prej tyre, ndërsa 14 artistët e tjerë do të interpretojnë sonte në natën e tretë. Edhe në këtë mbrëmje nuk munguan të ftuarit specialë nga fusha të ndryshme si humori, batutat dhe spektakli i vërtetë. Një moment i veçantë ishte edhe homazhi që u përcoll për kantautorin Lucio Dalla ku artisti Damiano David riktheu për publikun italian një nga këngët më të bukura të kantautorit, “Felicita”. Mbrëmja u mbyll me renditjen e 5 artistëve më të mirë. Sanremo do të vijojë edhe sonte në mbrëmje me natën e tretë.

Contese Georges de Castellane E quajtur Florinda Fernandez Anchorena Ky është një përshkrim i portretit të Comtesse Georges de Castellane, lindur Florinda Fernández Anchorena, i pikturuar nga Philip de László në vitin 1930. Ajo është paraqitur e ulur në një karrige të mbuluar me të kuqe të artë, duke e parë drejtpërdrejt kamerën, e veshur me një fustan të bardhë mëndafshi, me një jakë të hapur dhe një fund të përshkruar me një shtresë të hollë. Ajo mban një fanellë të bardha në dorën e majtë dhe një kolier diamantesh në dorën e djathtë, duke dhënë një pamje elegante dhe të sofistikuar. Portreti është pikturuar në vaj mbi kanavacë, me dimensione 122 x 91.5 cm. Kjo vepër është ekspozuar në shumë ngjarje, përfshirë ekspozitën e de László në Hôtel Jean Charpentier në Paris në 1931 dhe Salon de la Société des Artistes Français në 1933. Florinda Fernandez Anchorena ka lindur në Buenos Aires në vitin 1901 dhe ishte e bija e një familje të pasur argjentinase. Ajo u martua me Georges de Castellane në vitin 1923 dhe ata jetuan në Paris, ku Florinda ishte pjesë e elitës shoqërore franceze. Portreti i saj ishte një porosi nga bashkëshorti i saj dhe është një nga portretet e fundit që de László realizoi në Paris atë vit. Portreti është një shembull i artit të de László dhe pasqyron një moment të rëndësishëm në jetën e Florindës dhe të familjes së Castellane. Znj. William Burden, AM (e mbiemri Margaret Livingston Partridge) Portreti i Florinda Fernández Anchorena, Comtesse Georges de Castellane, i realizuar nga Philip de László në vitin 1930, është një shembull klasik i portretizmit aristokratik të fillimit të shekullit XX. Për ta vendosur këtë vepër në kontekst historik, duhet të shqyrtojmë disa elemente kryesore: 1. Piktori dhe stili i tij Philip de László (1869-1937) ishte një nga portretistët më të njohur të aristokracisë dhe elitës europiane në periudhën Belle Époque dhe pas saj. Ai e vazhdoi trashëgiminë e mjeshtërve të mëdhenj të pikturës aristokratike, si Gainsborough, Reynolds dhe Sargent, duke sjellë një realizëm të hijshëm dhe një ndriçim të butë në portretet e tij. Pikturat e tij synonin të pasqyronin jo vetëm pamjen fizike të subjektit, por edhe statusin dhe karakterin e tij. Në këtë rast, Florinda shfaqet me një veshje elegante, bizhuteri të çmuara dhe një qëndrim fisnik, të gjitha simbole të pasurisë dhe pozitës së saj në shoqërinë e lartë pariziane. 2. Familja de Castellane dhe aristokracia europiane Familja de Castellane ishte një nga familjet më të njohura fisnike franceze, e lidhur ngushtë me oborrin e Francës dhe me elitën ndërkombëtare. Gjatë Belle Époque, anëtarët e kësaj familjeje kishin lidhje me figura të njohura të politikës, financës dhe artit. Georges de Castellane, burri i Florindës, ishte djali i Boniface de Castellane (njohur si Boni) dhe Anna Gould, një trashëgimtare e pasur amerikane. Kjo martesë simbolizonte një nga shumë aleancat të shekullit XX midis aristokracisë europiane dhe pasurisë amerikane. Florinda vetë vinte nga një prej familjeve më të pasura të Argjentinës, Anchorena, që kishte fituar pasurinë e saj nga prona të mëdha bujqësore dhe tregtia. Në atë kohë, Argjentina ishte një nga vendet më të pasura në botë dhe elita e saj shpesh kalonte kohën midis Buenos Airesit dhe Evropës, veçanërisht në Paris. Kjo shpjegon lidhjet e forta të Florindës me shoqërinë franceze dhe martesën e saj me një anëtar të aristokracisë franceze. 3. Konteksti kulturor dhe social Në vitet 1920-1930, Parisi ishte ende kryeqendra e modës, artit dhe jetës aristokratike. Pavarësisht krizës ekonomike të vitit 1929 dhe ndryshimeve shoqërore pas Luftës së Parë Botërore, elita e vjetër europiane përpiqej të ruante stilin e saj të jetesës luksoze. Portrete të tilla si ky ishin mënyra për të ruajtur dhe shfaqur statusin shoqëror, sidomos për familjet që përballeshin me ndryshime të mëdha ekonomike dhe politike. Në këtë periudhë, arti portretistik ishte ende i kërkuar, edhe pse lëvizje si modernizmi dhe surrealizmi po merrnin hov. De László, megjithatë, i qëndroi besnik traditës së tij akademike, duke u shërbyer klientëve që dëshironin të përjetësonin imazhin e tyre në një stil klasik e të sofistikuar. 4. Rëndësia historike e portretit Ky portret ka rëndësi të veçantë sepse: Përfaqëson fundin e një epoke të aristokracisë tradicionale europiane, e cila do të përballej me ndryshime të mëdha pas Luftës së Dytë Botërore. Dëshmon për lidhjet ndërkombëtare të elitës europiane dhe amerikano-latine, duke reflektuar një periudhë kur Paris ishte ende qendra e jetës mondane dhe e diplomacisë kulturore. Është një nga punimet e fundit të rëndësishme të de László-s në Paris, para se ai të përqendrohej më shumë në Angli dhe klientët britanikë. Në përfundim, ky portret është jo vetëm një dëshmi e aftësive të mëdha artistike të de László-s, por edhe një dokument kulturor i një bote që ishte në prag të ndryshimeve të mëdha. Philip Alexius de László, PRBA 1869-1937 Philip Alexius de László ishte një piktor anglo-hungarez i famshëm për portretet e tij të personazheve mbretërore dhe aristokratike. I lindur në Budapestin e sotëm, ai u rrit në fisnikërinë hungareze me titullin trashëgues de Lombos në 1912 dhe në 1914 u bë një nënshtetas britanik. Gjatë viteve 1920 dhe 1930, de László punoi pa pushim, duke pikturuar rreth 2700 portrete sipas vlerësimit të tij gjatë karrierës së tij, duke përfshirë anëtarët e shumicës së shtëpive mbretërore të Evropës, udhëheqësit politikë evropianë, aristokracinë britanike dhe shoqërinë e lartë amerikane. De László bëri udhëtimin e tij të tretë në Shtetet e Bashkuara në tetor 1931 dhe qëndroi deri në mars 1932, duke udhëtuar në Uashington, DC, Nju Jork dhe Miami për të pikturuar figura si Presidenti Herbert Hoover dhe Zonja e Parë Lou Henry Hoover, Harvey Firestone Sr. dhe Andrew Mellon. Ndërsa ishte në Nju Jork, de László pikturoi portretin e Margaret Livingston Patridge, një njujorkeze vendase e shkolluar në Shkollën Nightingale Bamford dhe Lidhjen e Studentëve të Arteve, e cila një vit më parë ishte martuar me William Armstead Moale Burden,

TIRANË, 9 shkurt /ATSH /- Ne po humbasim mijëra vende historike të mahnitshme pa i vizituar, mes tyre janë disa nga thesaret e harruara shqiptare, shkruan Nick Trend në një artikull të botuar në të përditshmen britanike “Telegraph”. Ndërsa shumë nga vendet kulturore më të rëndësishme në botë po luftojnë me turma masive turistësh, një prej tyre – një grup i bukur dhe unik ndërtesash antike në Shqipëri – po rrit përpjekjet për të tërhequr sa më shumë vizitorë. Të paktën ky është argumenti i aktivistëve të trashëgimisë kulturore që shpresojnë të ruajnë manastiret dhe kishat e largëta dhe historike të Luginës së Drinit. Ata synojnë – me mbështetjen e Fondit Botëror të Monumenteve (WMF) – të rrisin ndjeshëm numrin e turistëve, duke marrë më shumë vëmendje dhe duke siguruar të ardhmen e këtyre vendeve të mrekullueshme. Manastiret e braktisura – rreth dhjetëra prej tyre – janë grumbulluar në kodrat në jug dhe në lindje të qytetit të Gjirokastrës në të dyja anët e lumit Drin, i cili përshkon Shqipërinë jugore. Ato zakonisht përfshijnë një kompleks të vogël ndërtesash manastiri të grumbulluara rreth një kishe qendrore dhe datojnë në shekujt XVI dhe XVII – periudha pas Perandorisë Bizantine ua kishte lënë vendin osmanëve. Megjithatë, disa prej tyre u themeluan qindra vjet më parë. Ndër më të bukurat janë Kisha e Shën Kirikut dhe Kisha e Shën Julita në Dhuvjan – të cilat mund të jenë themeluar në shekullin VI dhe që datojnë deri në vitin 1089; Kisha e Manastirit të Shën Mërisë (Spile) midis shkëmbinjve gëlqerorë mbi Saraqinisht me kupolën e saj mahnitëse me afreske; Kisha e Shën Nikollës në Dhuvjan dhe Kisha e Profet Ilisë në Stegopull. Ato i kanë mbijetuar kryesisht ndërhyrjeve moderne, pjesërisht për shkak të vendndodhjeve të tyre të largëta në kodrat dhe malet mbi fushat pjellore të luginës. Që nga viti 2005, UNESCO i ka listuar manastiret shqiptare si pjesë e një siti të trashëgimisë botërore  – i cili përfshin një grup më të gjerë ndërtesash historike dhe përfshin qytetin historik të Gjirokastrës – me planimetrinë e tij mesjetare, rrugët me kalldrëm dhe arkitekturën e pacënuar osmane. Ai përfshin gjithashtu xhamitë dhe kalatë në qytetin e Beratit. Por, muajin e kaluar, Fondi Botëror i Monumenteve u fokusua te kishat. Manastiret u përfshinë në “listën vëzhguese” të fundit 2-vjeçare të WMF-së – mes 25 vendeve historike në mbarë botën – të cilat aktualisht po përballen me sfida të mëdha, duke përfshirë ndryshimet klimatike, turizmin dhe fatkeqësitë natyrore. Megjithëse numri i vizitorëve në Shqipëri është në rritje, Lugina e Drinit mbetet kryesisht e pazbuluar nga turistët dhe WMF e sheh këtë si një mundësi. WMF argumenton se rritja e turizmit mund të ofrojë një mënyrë të qëndrueshme për të mbështetur ruajtjen afatgjatë të këtyre vendeve, duke promovuar në të njëjtën kohë historinë e luginës dhe për të nxitur ekonominë lokale. Fondi Botëror i Monumenteve propozon zhvillimin e një rruge kulturore për turistët. Kjo do të lidhte manastiret e luginës dhe do të përfshinte restaurimin e shtigjeve ekzistuese dhe gjurmëve të aksesit, sinjalistikën dhe informacionin për vizitorët, trajnimin e guidave lokale dhe bashkëpunimin e bizneseve lokale dhe palëve të tjera të interesuara. Në pamje të parë, ideja duket si një propozim i favorshëm, por vendosja e ekuilibrit të duhur midis turizmit dhe trashëgimisë nuk është e lehtë. Richard Hodges, presidenti i Universitetit Amerikan të Romës, ishte i përfshirë në projektin për dhënien e statusit të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s për Gjirokastrën në 2005. Ai pajtohet se këto kisha madhështore meritojnë të njihen më mirë. “Afresket e tyre janë jashtëzakonisht mahnitëse”, tha ai. Por, ai thekson nevojën për të ecur me kujdes kur synohet rritja e numrit të vizitorëve. “Kryesorja është ruajtja e këtyre thesareve përmes një vlerësimi të prioriteteve të ruajtjes përpara se të inkurajohet numri në rritje i vazhdueshëm i turistëve në Gjirokastër – që është destinacioni i dytë më i popullarizuar në Shqipëri – për të vizituar këto xhevahire”, tha ai. “Gjithashtu nuk ka dyshim se diçka nga magjia e këtyre kishave mahnitëse do të humbasë kur ato të restaurohen dhe të bëhen pjesë e një shtegu turistik”, tha ai. “Por, nëse këto ndërhyrje nuk bëhen, rrezikojmë t’i humbasim ngadalë ato krejtësisht”, tha Hodges. //a.i/ https://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/europe/albania/drino-valley-gjirokaster-christianity/ Në bazë të nenit 4 të ligjit ”Për funksionimin e Agjencisë Telegrafike Shqiptare”, ndalohet kopjimi, riprodhimi dhe publikimi i informacionit pa cituar burimin e tij. Categories: Bota , Flash , Kryesore , Turizëm Tags: Shqiperi , turizem Agjencia Telegrafike Shqiptare Back to top Exit mobile version

Abraham Lincoln lindi më 12 shkurt 1809 në një kabinë të thjeshtë në një fermë në Hardin County (më pas në LaRue County), Kentucky. Ai ishte djali i Thomas Lincoln dhe Nancy Hanks Lincoln. Familja e tij ishte e varfër dhe nuk kishte pasuri, por ishte shumë e lidhur me punën dhe jetën bujqësore. Fëmijëria dhe familja Abraham Lincoln u rrit në kushte të vështira, duke përjetuar periudha të ndryshueshme në jetën e tij familjare. I ati i tij, Thomas, ishte një fermer dhe ndihmës në ndërtimin e shtëpive, por ai nuk mundi të krijonte pasuri për familjen. Për shkak të kushteve të vështira ekonomike dhe pasigurisë, familja e Lincolnit shpeshëherë u zhvendos në kërkim të një jete më të mirë. Ata jetuan në Indi dhe Illinois, ku Lincoln kaloi pjesën më të madhe të fëmijërisë dhe rinisë së tij. Nancy Hanks, nëna e Abrahamit, ishte një grua e mençur dhe me një zemër të fortë, por vdiq kur ai ishte vetëm 9 vjeç. Pas vdekjes së Nancyt, Thomas u martua me Sarah Bush Johnston, e cila e mbështeti Abrahamin dhe e ndihmoi që të merrte arsim më të mirë, ndonëse ishte ende një fëmijë i ri. Arsimi Arsimi i Abraham Lincolnit ishte shumë i kufizuar. Ai ndoqi shkolla për vetëm disa vjet, pasi familja ishte shpesh në lëvizje dhe kishte mundësi të pakta për të paguar mësuesit. Lincoln ishte një student vetë-mësues dhe kishte një dëshirë të fortë për të mësuar. Ai lexonte gjithçka që mund të gjente – libra, gazeta, dhe ndonjëherë edhe Bibla – dhe kështu zhvilloi njohuri të thella në fushën e ligjit, filozofisë dhe politikës. Në mungesë të një arsimi formal të vazhdueshëm, Lincoln i dedikoi vetes studimit dhe arriti të bëhej një ligjërues i njohur dhe një jurist i suksesshëm, duke ndihmuar për të zgjidhur çështje të ndryshme ligjore dhe duke kontribuar në zhvillimin e ligjeve të kohës. Jeta si i Rritur dhe Karriera e Parë Kur Lincoln u rrit, ai filloi të punonte në shumë profesione të ndryshme, duke përfshirë punë në dyqane, si transportues dhe si punëtor bujqësor. Ai kaloi disa vite të jetës duke udhëtuar dhe duke bërë punë të ndryshme për të mbajtur veten. Më vonë, ai u angazhua si avokat dhe nisi karrierën e tij në politikë. Lincoln u zgjodh në Dhomën e Përfaqësuesve të SHBA për herë të parë në vitin 1846, dhe kjo shënoi fillimin e një karriere të gjatë politike. Pas disa viteve të jetës politike në Illinois dhe më pas në nivel kombëtar, ai fitoi zgjedhjet për president në vitin 1860. Lufta Civile dhe Presidenca Kur Lincoln mori postin e presidentit në vitin 1861, vendi ishte i ndarë, dhe Lufta Civile kishte shpërthyer. Ai udhëhoqi kombet në luftë për të ruajtur bashkimin dhe për të mbyllur një kapitull të errët të historisë amerikane: skllavërinë. Ai lëshoi "Emancipation Proclamation" në vitin 1863, i cili shpalli skllavët në shtetet rebele si të lirë, një akt që do të kishte ndikim të madh në shpalljen e lirisë dhe barazisë për të gjithë qytetarët e SHBA-së. Vrasja dhe Trashëgimia Abraham Lincoln u vra më 14 prill 1865, pak ditë pas fitores së ushtrisë së Bashkimit mbi Konfederatën. Vrasësi ishte aktori John Wilkes Booth, një simpatizant i Konfederatës, që e qëlloi Lincoln ndërsa ai po shihte një shfaqje te Ford's Theatre në Uashington, D.C. Trashëgimia e Lincoln është ajo e një lideri që ka luftuar për drejtësinë dhe unitetin e kombit, duke u bërë një figurë kyçe në formimin e identitetit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe një simbol i lirisë dhe barazisë. Abraham Lincoln është një nga presidentët më të vlerësuar të historisë amerikane, dhe kjo ka shumë të bëjë me politikat e tij të mençura dhe vizionin që kishte për vendin. Ai udhëhoqi SHBA-në gjatë një periudhe të tmerrshme të ndarjes dhe luftës civile, por mbetet i njohur për disa aspekte të politikave të tij që ishin vendimtare për shpëtimin e kombit dhe promovimin e vlerave të lirisë dhe barazisë. Ja disa arsye se pse politika e Abraham Lincolnit është shumë e vlerësuar: 1. Ruajtja e Bashkimit (Lufta Civile) Lincoln është nderuar për udhëheqjen e tij të fortë dhe të qëndrueshme gjatë Luftës Civile Amerikane (1861-1865). Ai besonte fuqimisht se Bashkimi i Shteteve të Bashkuara ishte i pa negociueshëm dhe i domosdoshëm për të siguruar stabilitetin dhe prosperitetin e vendit. Ai bëri gjithçka për të shmangur ndarjen e kombit, pavarësisht se kjo kërkonte shumë sakrifica dhe përpjekje. 2. Abrogimi i Skllavërisë Një nga veprimet më të rëndësishme dhe më të famshme të Lincolnit ishte Emancipation Proclamation (1863), që shpalli skllavërinë të paligjshme në shtetet e Konfederatës (ato që kishin shpallur pavarësinë nga Bashkimi). Ky ishte një hap historik që shënoi fundin e skllavërisë dhe ishte një hap i rëndësishëm drejt krijimit të një shoqërie më të drejtë dhe të barabartë. 3. Fjalimi i Gettysburgut Fjalimi i Lincolnit në Gettysburg (1863), i cili ka mbetur një nga fjalimet më të rëndësishme dhe frymëzuese në historinë amerikane, theksoi ndjenjat e tij për demokracinë dhe unitetin kombëtar. Ai e paraqiti Luftën Civile si një luftë për të ruajtur një komb të bazuar mbi parimet e barazisë dhe lirisë, duke i dhënë një dimension moral dhe filozofik luftës që po zhvillohej. 4. Politika e Rindërtimit pas Luftës Civile Pas fitores së Bashkimit, Lincoln kishte një vizion të qartë për rindërtimin e vendit dhe ripajisjen e marrëdhënieve të ndërlikuara midis veriu dhe jugut. Ai i tha kombit se vendi duhej të shëronte pas luftës dhe të krijonte mundësi të reja për të gjithë qytetarët, përfshirë ata që dikur ishin skllevër. 5. Mbështetja për Pavarësinë Ekonomike Lincoln gjithashtu ishte një mbështetës i fortë i zhvillimit të ekonomisë kombëtare. Ai mbështeti krijimin e Bankës Kombëtare dhe financimin e shpenzimeve të Luftës Civile përmes borxheve të qeverisë. Gjithashtu, ai promovoi zhvillimin e infrastrukturës, duke e mbështetur ndërtimin e linjave hekurudhore që lidhin veriun dhe jugun, dhe duke ndihmuar në zhvillimin e ekonomisë industriale. 6. Politika e Barazisë dhe Drejtësisë Lincoln kishte një besim të thellë në parimet e barazisë dhe drejtësisë. Ai gjithmonë theksonte rëndësinë e qeverisë "për popullin, nga populli dhe për popullin", duke u përpjekur të ruante dhe përhapte idealet e një shoqërie demokratike, ku të gjithë individët gëzonin të drejtat e plota dhe ishin të barabartë para ligjit. Ky angazhim për barazi është një nga arsyet që Lincoln mbetet një simbol i fortë i drejtësisë dhe lirisë. 7. Mençuria dhe Ndërgjegjësimi Moral Politika e Lincolnit ishte gjithashtu e karakterizuar nga një ndjeshmëri e lartë morale dhe aftësia për të parë përtej interesave të ngushta politike për të shërbyer interesit të përgjithshëm. Ai u angazhua për të bërë vendime që mund të ishin të vështira në momentet e krizës, por që kishin një qëllim të lartë: ruajtjen e unitetit kombëtar dhe ngritjen e një shoqërie më të drejtë. 8. Lideri i Paqes dhe Ndihmës për Të Tjerët Pavarësisht luftës, Lincoln ishte gjithashtu një lider që besonte në paqen dhe rendin. Ai i dha shumë rëndësi ruajtjes së demokracisë dhe u mundua t'i ofronte popullit një mundësi për të rindërtuar jetën pas luftës. Për këto arsye dhe shumë të tjera, politika e Abraham Lincolnit ka qenë një model i qëndrueshmërisë, mençurisë dhe guximit, dhe për këtë ai ka arritur të mbetet një figurë e paharruar dhe e nderuar në historinë amerikane dhe botërore.

Jeta dhe Familja e Immanuel Kantit Immanuel Kant lindi më 22 prill 1724  në Königsberg , kryeqyteti i Prusisë Lindore (sot Kaliningrad, Rusi). Ai ishte fëmija i katërt nga nëntë fëmijë në një familje modeste. Babai i tij, Johann Georg Kant , ishte farkëtar dhe punonte kryesisht me lëkurë, ndërsa nëna e tij, Anna Regina Reuter , ishte një grua shumë e devotshme që kishte ndikim të madh në edukimin e tij moral dhe shpirtëror. Edhe pse familja nuk ishte e pasur, ata e vlerësonin arsimin dhe e mbështetën Kantin në studimet e tij. Arsimi i Kantit Kant u regjistrua në Collegium Fridericianum , një shkollë shumë e disiplinuar ku mori njohuri të thella në latinisht, filozofi dhe teologji. Në vitin 1740 , në moshën 16-vjeçare , ai hyri në Universitetin e Königsbergut , ku studioi filozofi, matematikë dhe shkenca natyrore. Ai u ndikua thellë nga Martin Knutzen , një profesor që e njohu me filozofinë e Leibnizit dhe Wolffit  si dhe me shkencën e Isaac Newtonit . Pas përfundimit të studimeve, Kant punoi për disa vite si mësues privat  në fshatra të ndryshme për të siguruar të ardhura, para se të kthehej në universitet si lektor dhe më vonë profesor. Ai kurrë nuk u martua dhe e kaloi të gjithë jetën në Königsberg, duke ndjekur një rutinë të rregullt dhe disiplinë të rreptë. Teoria Filozofike e Kantit Idealizmi Transcendental dhe Njohuria Në veprën e tij kryesore, Kritika e Arsyes së Kulluar  (1781), Kant argumenton se: Njohuria jonë është e kufizuar nga përvoja . Nuk mund të njohim botën siç është në vetvete ( noumenon ), por vetëm siç na shfaqet përmes shqisave tona ( fenomenon ). Hapësira dhe koha nuk janë realitete të pavarura, por forma të mendjes sonë , përmes të cilave ne e perceptojmë botën. Njohja është e mundur vetëm përmes një kombinimi të racionalizmit dhe empirizmit : mendja jonë ka struktura apriorike (kategoritë e arsyes) që organizojnë të dhënat e përvojës. Etika dhe Imperativi Kategorik Në Kritika e Arsyes Praktike  (1788), Kant vendosi themelet e etikës moderne duke propozuar Imperativin Kategorik , një parim moral që udhëzon veprimet tona: "Vepro vetëm sipas atij parimi, që mund të dëshirosh që ai të bëhet një ligj universal." Sipas Kantit: Veprimet nuk duhet të udhëhiqen nga interesa vetjake, por nga detyrimi moral . Njeriu duhet të trajtohet gjithmonë si një qëllim në vetvete , dhe jo si një mjet për qëllime të tjera. Liria është e lidhur ngushtë me moralin , pasi një person është i lirë kur vepron sipas ligjit moral të arsyes. Estetika dhe Gjykimi Në Kritika e Gjyqit  (1790), Kant zhvillon teorinë e tij mbi bukurinë dhe artin: Bukuria është një gjykim "i çinteresuar"  – ne e vlerësojmë diçka si të bukur jo sepse na sjell përfitime praktike, por sepse e ndiejmë në mënyrë të pastër. Sublimja  është një përvojë që tejkalon aftësinë tonë për ta kuptuar plotësisht, si për shembull madhështia e natyrës ose pafundësia e universit. Filozofia Politike dhe Paqja e Përhershme Kant argumentoi se një rend ndërkombëtar i bazuar në ligjin dhe të drejtat e njeriut  mund të sjellë paqen e përhershme. Në esenë e tij Paqja e Përhershme  (1795), ai propozoi: Demokraci republikane  si forma më e mirë e qeverisjes. Një federatë ndërkombëtare e shteteve  për të shmangur luftërat. E drejta kozmopolite  – çdo individ duhet të trajtohet si qytetar i botës. Pse Kant është shumë i pëlqyer? Kant mbetet një nga filozofët më të rëndësishëm për disa arsye kryesore: Revolucioni në epistemologji  – Ai ndryshoi mënyrën si kuptojmë njohurinë dhe realitetin. Etika e tij ka ndikim të madh  – Parimi i Imperativit Kategorik përdoret edhe sot në filozofi, ligj dhe të drejtat e njeriut. Vizioni për paqen dhe moralin global  – Idetë e tij për demokracinë dhe bashkëpunimin ndërkombëtar frymëzuan institucione si Kombeve të Bashkuara . Lidhja mes shkencës, filozofisë dhe fesë  – Ai përpiqej të harmonizonte racionalizmin me besimin, duke lënë një ndikim të madh në mendimin modern. Roli në estetikë dhe art  – Teoria e tij mbi bukurinë dhe sublimen vazhdon të frymëzojë kritikën e artit dhe letërsinë. Përfundim Immanuel Kant ishte një mendimtar që ndryshoi rrënjësisht filozofinë, duke krijuar një sistem të ri për të kuptuar botën, moralin dhe artin. Ai mbetet një nga filozofët më të dashur dhe më të studiuar, sepse idetë e tij vazhdojnë të kenë ndikim të madh në botën moderne.

Grate ne Shkence 11 shkurti shënon Ditën Ndërkombëtare të Grave dhe Vajzave në Shkencë, një nismë e Kombeve të Bashkuara për të promovuar barazinë gjinore dhe për të inkurajuar pjesëmarrjen e grave në shkencë, teknologji, inxhinieri dhe matematikë (STEM). Megjithëse gratë kanë dhënë kontribute të mëdha në shkencë, ato shpesh janë përballur me pengesa dhe paragjykime. Kjo ditë është një mundësi për të njohur rolin e tyre dhe për të inkurajuar më shumë vajza të ndjekin karriera në këto fusha.. "Gratë që hyjnë në botën e teknologjisë janë si yjet qe ndriçojnë një qiell të errët, duke sjellë shpikje dhe mundësi që transformojnë botën. Ato janë inxhinieret që programojnë të ardhmen, programet që ndihmojnë botën të komunikojë, dhe algoritmet që krijojnë lidhje dhe mundësi të reja. Çdo kod që shkruajnë është një hap më afër një bote më të barabartë, ku ideja e tyre mund të arrijë çdo cep të botës. Ta gëzoni ju ju të dashura ajka e shkencës se Teknologjisë ditën tuaj. (Me poshte disa foto per ilustrime dhe statistika ne Shqiperi dhe ne Bote) Ta gezojmë të gjithe specialistët expertët dhe perdoruesit e ITeknologjise kete dite që sot nuk jane pak. Duke qenë vetë nje exp IT, përvoja dhe pasioni për këtë fushë, vjen ne rritje, për të nxitur dhe mbështetur gratë që ndjekin këtë rrugë. Është shumë frymëzuese që përmes aplikacioneve në MS Access dhe faqeve të internetit që kam ndërtuar, po kontribuoj për të mbështetur gratë. Kjo është një mënyrë e shkëlqyer për të përdorur aftësitë e mija ne IT teknike për të krijuar mundësi dhe mbështetje. Revista Prestige si një platformë dhe aplikacion është një hap tjetër i rëndësishëm për të ofruar mundësi dhe informacion të vlefshëm. Të gjitha këto janë një dëshmi e pasionit dhe angazhimit për zhvillimin dhe fuqizimin e grave, ne IT duke krijuar hapësira dhe mjete që mund t'i ndihmojnë të rrisin potencialin e tyre në një botë gjithnjë në zhvillim teknologjik. Revista Prestige është një platformë dixhitale që kombinohet Publiciteti Inteligjenca artificiale dhe Teknollogjia e informacionit. Me shkrimet, intervistat dhe promovimet, ajo ofron një përvojë të pasur dhe tërheqëse për ata që e vizitojnë. Po ashtu, programi i dizajnit të kopertinave që eshte zhvilluar është një risi e shkëlqyer, duke përdorur teknologjinë për të ofruar një shërbim të avancuar dhe të personalizuar. Ky program mund të ndihmojë shumë biznese dhe individë që kërkojnë dizajne tërheqëse dhe profesionale për prezantimin e tyre. Impresione. Revista Prestige është një hapësirë qe Gratë që janë pjesë e platformës shpesh ndajnë kënaqësinë dhe falenderimet për këtë mundësi që u ofrohet për të shprehur kenaqesine mendimet e tyre, për të marrë informacion të vlefshëm dhe për të ndihmuar njëra-tjetrën. Dua te citoj disa: “Kjo është një mundësi që nuk mund ta gjejmë në çdo platformë tjetër. Revista Prestige është një vend ku zëri ynë dëgjohet, dhe mund të ndajmë historitë dhe përvojat tona. Faleminderit për këtë mundësi që na ndihmon të rritemi dhe të shpërndajmë fuqinë e gruas.” “Një falenderim i madh për ekipin e Revista Prestige për përkushtimin dhe vizionin që kanë krijuar. Ky është një vend ku mund të lidhemi ne rrjet profesional dhe të mësojmë nga njëra-tjetra. Ajo që po bëni është e jashtëzakonshme për gratë që duan të zhvillohen.” "Nuk do t'ia thoshim kurre keto fjale vehtes , ndjehemi te dashuruara me punen dhe vehten kur mbarojme intervisten." Këto falënderime dhe kënaqësi janë dëshmi e punës dhe angazhimit që po bëjme për të ofruar një platformë të tillë që ndihmon gratë të shprehen, të zhvillohen dhe të rrisin potencialin e tyre. Statistika. Ne Shqipëri, gratë kanë një përfaqësim të rëndësishëm në fushat shkencore. Sipas të dhënave të vitit 2015, 53.1% e të diplomuarve në shkencë, teknologji, inxhinieri dhe matematikë (STEM) ishin gra, duke e bërë Shqipërinë vendin e vetëm në Evropë ku gratë e diplomuara në këto fusha tejkalojnë numrin e burrave. Në sektorin e Teknologjisë së Informacionit dhe Komunikimit (ICT), rreth 55% e pozicioneve drejtuese në Shqipëri mbahen nga gra, një përqindje e lartë krahasuar me mesataren globale prej 20-30%. Në nivel global, pjesëmarrja e grave në sektorin e IT-së është rreth 20-30%, me pritshmëri për të arritur deri në 40% në 5-10 vitet e ardhshme. Megjithatë, pavarësisht këtyre statistikave pozitive, ekzistojnë ende sfida për barazinë gjinore në shkencë dhe teknologji, si në Shqipëri ashtu edhe në mbarë botën. Iniciativa si Rrjeti i Grave në Shkencë (RRGSH) punojnë për të fuqizuar dhe mbështetur gratë në këto fusha. Disa emra te shquara ne Shkencen e Teknollogjise. Për sa i përket emrave të veçantë, disa shkencëtare shqiptare të njohura : Prof. Mira Mezini: Është një shkencëtare shqiptare në fushën e informatikës dhe teknologjisë së informacionit. Ajo ka kontribuar shumë në zhvillimin e teknologjive të reja dhe është e njohur për punën e saj në fushën e inteligjencës artificiale dhe analiza e të dhënave. Pjesëmarrës aktive në projekte ndërkombëtare dhe njohur për angazhimin e saj për promovimin e grave në STEM. Prof.Laura Mersini: Një fiziciste shqiptaro-amerikane e njohur për punën e saj në kozmologji dhe teori të fushave të ngatërruara të universit. Ajo ka studiuar në Universitetin e Karolinës së Veriut dhe është pjesë e grupit që ka kontribuar në teorinë e multiversit dhe qëndrueshmërinë e universit. Puna e saj në fushën e kozmologjisë ka pasur ndikim të rëndësishëm, dhe ajo është një figurë e shquar e shkencës në nivel ndërkombëtar. Prof. Kozeta Sevrani: Kozeta është një Prof e Ekonomise Informatike, nga gratë e shquara shqiptare që ka kontribuar në zhvillimin e shkencës dhe edukatës në Shqipëri, duke përfaqësuar Shqipërinë në nivele të ndryshme ndërkombëtare. Prof. Mimoza Hafizi është një tjetër shkencëtare e njohur shqiptare, e cila ka kontribuar në fushën e fizikës. Ajo është një profesioniste e dalluar në kërkimin shkencor dhe është e angazhuar si pedagoge në universitete të ndryshme. Pjesëmarrëse e disa projekteve ndërkombëtare, Mimoza ka kontribuar në zhvillimin e fushës së fizikës, veçanërisht në studimin e fenomeneve natyrore dhe aplikimin e metodave të avancuara të matjes dhe analizës. Ajo është një shembull frymëzimi për të rinjtë dhe të rejat shqiptare që dëshirojnë të ndjekin karriera shkencore, sidomos në një fushë si fizika, ku përfaqësimi i grave ka qenë historikisht më i ulët. Prof. Luljeta Bozo është një inxhiniere dhe studiuese shqiptare, e njohur për kontributet e saj në fushën e inxhinierisë së ndërtimit. Ajo ka punuar për shumë vjet në sektorin e inxhinierisë dhe ka qenë e angazhuar në projekte të rëndësishme të ndërtimit në Shqipëri dhe jashtë saj. Si një profesioniste e suksesshme, Luljeta ka kontribuar në zhvillimin e infrastrukturës dhe është një nga gratë e shquara që ka ndihmuar në rritjen e prezencës së grave në fushat inxhinierike, ku tradicionalisht ka pasur një përfaqësim më të ulët të femrave. Përmes punës së saj, Luljeta Bozo është një shembull i fuqishëm për gratë që dëshirojnë të ndjekin një karrierë në shkencë dhe inxhinieri, duke u bërë një model frymëzimi për të rinjtë dhe të rejat shqiptare që duan të kontribuojnë në zhvillimin e shoqërisë dhe teknologjisë. Elisabeta Poci është një tjetër shkencëtare dhe profesioniste e njohur shqiptare, e cila ka kontribuar në fushën e kimisë, veçanërisht në kiminë analitike. Ajo është një nga femrat udhëheqëse në fushën e saj dhe ka bërë punë të rëndësishme në zhvillimin e metodave të avancuara të analizës kimike. Elisabeta Poci ka qenë e angazhuar gjithashtu në mësimdhënie dhe edukim, duke ndihmuar në trajnimin e brezave të rinj të shkencëtarëve shqiptarë. Përmes kontributit të saj në shkencë dhe edukim, Poci ka ndihmuar në rritjen e njohurive dhe aplikimeve praktike të kimisë në Shqipëri dhe më gjerë. Ajo është një shembull frymëzimi për vajzat dhe gratë që dëshirojnë të ndjekin një karrierë në shkencë dhe kërkim shkencor. Mira Murati është një tjetër personalitet i shquar shqiptar në fushën e teknologjisë dhe inxhinierisë. Ajo është e njohur si një nga drejtueset kryesore të zhvillimit të inteligjencës artificiale dhe teknologjisë, dhe është aktualisht një figurë udhëheqëse në OpenAI, ku ka kontribuar në krijimin e modeleve të avancuara të inteligjencës artificiale, përfshirë ChatGPT, të cilin po përdorni tani. Mira Murati ka një karrierë të shquar në industrinë e teknologjisë dhe ka punuar në disa kompani dhe projekte të rëndësishme përpara se të bashkohej me OpenAI. Ajo është një shembull i fuqishëm i suksesit të grave në fushat e STEM (Shkencë, Teknologji, Inxhinieri dhe Matematikë), dhe një model për shumë të rinj që duan të ndjekin karriera në teknologji dhe inxhinieri. Përmes angazhimit të saj, Mira ka ndihmuar në zhvillimin dhe përparimin e inteligjencës artificiale, duke kontribuar në teknologjitë që formësojnë të ardhmen. Ajo është një frymëzim për gratë dhe vajzat që dëshirojnë të bëhen pjesë e industrisë teknologjike. Përgatiti: Liliana Pere Rrevista Prestige

Vila e Sofia Loren Vila italiane e Sophia Loren u quajt "një nga shtëpitë më të bukura në botë" Vila italiane e Sophia Loren u quajt "një nga shtëpitë më të bukura në botë" Ikona e Hollivudit dhe bashkëshorti i saj, Carlo Ponti, blenë Villa Sara pasi u martuan. Pasi u martua në vitin 1957, Carlo Ponti i premtoi Sophia Loren "shtëpinë më të bukur në botë", të cilën e gjeti në Marino, Itali, pak jashtë Romës.  Një rezidencë luksoze e shekullit të 16-të, prona me 50 dhoma, e quajtur Villa Sara, ishte xhevahiri i kurorës në portofolin e gjerë të pronave të Carlo dhe Sophia, i cili përfshin një apartament dekadent në Gjenevë, Zvicer që aktorja e konsideron si vendbanimin e saj kryesor.    E dizenjuar në stilin barok, Villa Sara ndërthurte ndikimet romake dhe të Rilindjes dhe mund të rivalizojë lehtësisht çdo rezidencë mbretërore me dekorin e saj të pasur. Me një shtëpi pritjeje madhështore dhe një park 20 hektarësh, foleja e dashurisë së çiftit përmbante një galeri arti, një kinema private, një stallë, një ujësjellës, një fushë tenisi dhe një pemishte.  Një dyshe me fuqi të pakufizuar të yjeve, në vitin 1964, Sophia dhe Carlo ftuan fotografin e LIFE Alfred Eisenstaedt në banesën e tyre të mrekullueshme, e cila ishte zbukuruar me shtylla mermeri dhe buste.  Midis shumë fotove ikonike që ai shkrepi atë ditë, Alfredi bëri një fotografi të Sofisë duke notuar në pishinën e tyre të madhe, e cila ishte e vendosur midis dy shkallëve madhështore që të çonin përsëri në shtëpinë e miqve të rezidencës.  Alfredi vizitoi edhe dhomën e ndenjes maksimaliste. Shkëlqyeshëm në çdo kuptim të fjalës, muret ishin të veshura me afreske të peizazheve të përhapura dhe pothuajse të gjitha mobiljet antike pikonin në ar, njësoj si llambadari i madh frikësues që varej sipër.  Në dhomën kryesore të gjumit, Sophia dhe Carlo u vendosën në një letër-muri ngjyrë bezhë të frymëzuar nga gjeorgjia me një ndjenjë fshatare. Ata shtuan ngjyra, me dy abazhurë të kuq të ndezur të ulur në komodinat e tyre përkatëse.  Ndërsa Sophia pëlqente çdo dhomë në shtëpinë e saj, u raportua gjerësisht se ajo favorizonte bibliotekën në Villa Sara dhe shpesh humbiste veten në libra. Një pronë e cila u bë simbol i dashurisë dhe përkushtimit të Carlos ndaj gruas së tij, pas vdekjes së tij në 2007 thuhet se Sophia e shiti atë.  Çifti ishte i martuar për 42 vjet dhe kishte dy djem – Carlo Jr dhe Edoardo – përpara se Carlo të vdiste në moshën 94-vjeçare nga komplikimet pulmonare.  Sophia ka folur që atëherë për dhimbjen e saj, duke i thënë AARP : "Isha shumë e trishtuar kur burri im vdiq, sepse nuk mund ta kapërcesh kurrë këtë lloj ndjenje. Asnjëherë. Sa herë që e mendon këtë, ka një moment vetmie, që është shumë e fortë, por kjo është jeta." Duke i bërë jehonë këtij mendimi në një intervistë me Vanity Fair , Sophia mendoi: "Nuk është më e lehtë. Më mungon shumë Carlo, burri im."

Violina e Stradivarit Violina e Stradivarit shitet për 11.3 milionë Dollarë I nstrumenti Joachim-Ma daton me periudhën e artë të mjeshtrit italian Një violinë e bërë nga mjeshtri i njohur italian Antonio Stradivari u shit për 11.3 milionë Dollarë në Sotheby’s në New York. Shtëpia e ankandeve shpresonte që violina të kapte vlerën e 12 deri në 18 milionë Dollarë. Violina Joachim-Ma daton në periudhën e artë të Stradivarit dhe është bërë nga mjeshtri në vitin 1714, kur ai ishte rreth 70 vjeç. Sipas drejtuesve të shtëpisë së ankandit, Stradivarius bëri pak më shumë se një mijë violina. Mbi 300 vjet më vonë, rreth 600 prej violinave të Stradivarit, të cilat mund të shiten për miliona Dollarë, janë të njohura për mjeshtërinë e tyre. “Lady Blunt” Stradivarius i vitit 1721 u shit për një rekord prej 15.9 milionë Dollarë në 2011. Rekordi i dytë më i lartë i çmimit mbahet nga “Da Vinci, ish-Seidel” Stradivarius, që u shit për 15.34 milionë Dollarë në 2022. Të ardhurat nga ankandi i së premtes së “Joachim-Ma Stradivarius” do të shkojnë për bursa studentore në Konservatorin e Neë England (NEC), duke përmbushur dëshirën e muzikantit. Klan News