Search Results

Thomas Edison Historia është një prej legjendave më të njohura që lidhen me Thomas Alva Edisonin dhe nënën e tij, një histori që e ilustron fuqinë e besimit dhe mbështetjes që një prind mund të ofrojë për fëmijën e tij. Po ta ndihmoj me detaje. Thomas Alva Edison, shpikësi i famshëm, ka lindur në 11 shkurt 1847 në Milan, Ohio. Në vitet e para të jetës, ai nuk ishte i njohur si një fëmijë i shkëlqyer në shkollë dhe kishte mundësi të vështira për të mësuar në shkollën e tij. Një mësues i tij, duke parë se ai kishte disa vështirësi në mësime, i shkroi një letër nënës së tij, në të cilën thuhej: "Fëmija juaj ka probleme mendore dhe ne nuk mund t’i lejojmë më të shkojnë në shkollë." Kur Edison ia dha këtë letër nënës së tij, ajo nuk e lexoi mesazhin në mënyrën e tij. Ajo e mori letrën dhe e lexoi një mënyrë tjetër. Në vend që të lexonte ato fjalë, ajo krijoi një perceptim krejt tjetër për të, duke e shndërruar një dështim në mundësi. Ajo i tha djalit të saj: "Mësuesi yt më tha që je një gjeni dhe se shkolla është shumë e vogël për ty, nuk ka mësues që mund të të mësojnë." Ky besim dhe mbështetje ishin të fuqishme për Edisonin, dhe ai u rrit me idenë se ishte një person i jashtëzakonshëm, një gjeni që mund të arrinte më shumë sesa çdo kush tjetër. Nën ndikimin e nënës së tij, ai nuk u dorëzua dhe, përkundrazi, ai vazhdoi të zhvillonte shpikjet e tij dhe u bë një prej shpikësve më të mëdhenj të botës. Edison shpiku shumë gjëra që ndryshuan botën, përfshirë llampën elektrike të ndritshme dhe fonografin, që u bënë themelore për zhvillimin e industrisë moderne. Vitet më vonë, Edison, tashmë i njohur si një shpikës i jashtëzakonshëm, gjeti atë letër të vjetër që mësuesi i tij i kishte dhënë nënës së tij dhe që i kishte shkruar për djalin e tij si një fëmijë me probleme mendore. Kur ai e lexoi këtë letër, e kuptoi se ishte ajo që e kishte formuar dhe i kishte dhënë besim për t'u bërë ai që ishte. Historia e Edisonit është një dëshmi e fuqisë që prindërit, veçanërisht nënat, kanë për të formuar besimin dhe suksesin e fëmijëve të tyre, dhe si ndikimi i një njeriu të dashur mund të kthejë një mesazh të dukshëm negativ në mundësi dhe shpresë. Mesazhi i kësaj historie është shumë i fuqishëm dhe ka disa mësime të rëndësishme, veçanërisht për mësuesit dhe për ata që janë përgjegjës për edukimin dhe formimin e fëmijëve: 1. Ndikimi i fjalëve dhe mesazheve: Fjalët që përdorim mund të kenë një ndikim të jashtëzakonshëm tek individët, veçanërisht fëmijët. Një mesazh i dukshëm negativ, si ai i shkruar në letër për Edisonin, mund të dëmtojë besimin dhe motivimin e një fëmije. Ndërsa një mesazh inkurajues dhe mbështetës mund të bëjë që ai të besojë në mundësitë e tij dhe të zhvillohet në një individ të jashtëzakonshëm. Mësuesit dhe edukatorët duhet të jenë të vetëdijshëm për fuqinë e fjalëve të tyre dhe se si ato mund të ndihmojnë ose dëmtojnë një nxënës. 2. Mbështetja dhe besimi i mësuesve: Ky është një kujtesë për mësuesit që të besojnë në potencialin e çdo nxënësi. Ata duhet të përpiqen të shohin më shumë se sa thjesht vështirësitë e momentit dhe të mbështesin nxënësit, duke i ndihmuar të gjejnë forcën dhe besimin për të arritur më shumë. Mësuesit mund të luajnë një rol të rëndësishëm në krijimin e një mentaliteti të suksesit dhe mundësive për çdo fëmijë. 3. Shpërndarja e besimit dhe shpresës: Në vend që të etiketojnë një fëmijë si "i paaftë" ose "me probleme", mësuesit duhet të përpiqen të gjejnë mënyra për të nxitur besimin tek fëmijët, duke i inkurajuar ata të besojnë në vlerat dhe aftësitë e tyre. Edison, falë mbështetjes së nënës së tij, u rrit me besimin se ai mund të bëjë gjëra të jashtëzakonshme. Ky besim ishte thelbësor për suksesin e tij. 4. Mësimi për tolerancën dhe shprehitë pozitive: Historia sugjeron gjithashtu se nuk duhet të kemi një qasje të ngurtë ndaj sfidave që mund të hasim. Mësuesit mund të përdorin metodat dhe strategjitë më kreative dhe pozitive për t'i ndihmuar nxënësit të kalojnë përmes vështirësive, duke përdorur një qasje që të përqendrohet te mundësitë, jo te kufizimet. Në fund, mesazhi është që mësuesit, dhe në përgjithësi të gjithë ata që kanë ndikim tek fëmijët, duhet të jenë të kujdesshëm dhe të fuqishëm në krijimin e mundësive dhe besimit për ta, sepse një fjalë mund të jetë gjithçka që nevojitet për të ndezur një ndjesi besimi dhe mundësish.

Me një dedikim rrëqethës dhe shumë prekës për një dhimbje që kurrë nuk do të shërohet, aktivistja e shoqërisë civile, Edlira Çepani emocionon me fjalët për bashkëshortin e saj, të ndjerin Geri Bogdani që u nda nga jeta sot, teksa shpreh hidhërimin për humbjen e madhe. ”Bota është një vend i pavlerë pa ty! Do të të duam përjetë, bashkeshorti, babai, shoku dhe njeriu më i mirë që do jetoje ndonjëherë në këtë botë! Do të të dua çdo ditë të jetës derisa të takohemi sërish, drita e çdo rrugëtimi tim”,-shkruan Çepani. Ish-deputeti demokrat ndërroi jetë paraditen e sotme pasi një infarkti kardiak. Të shumta kanë qenë reagimet dhe ngushëllimet për vdekjen e parakohshme të tij, ndërsa homazhet dhe ceremonia e lamtumirës, do bëhen ditën e nesërme në Sallën e Seancave Plenare të Parlamentit të Shqipërisë, nga ora 10:00 deri në 12:00 dhe varrimi do bëhet në varrezat e Sharrës. Postimi i plotë Ti e dije që jeta ime s’ka kuptim pa ty. Ti e dije që nuk ishe thjesht gjysma ime më e mirë, ishe jeta ime. Ti ishe shoku im, dashuria ime, familja ime, skuadra ime. Ti e di që unë nuk jetoj dot pa ty! S’di a ta thashë ndonjëherë mjaftueshëm sa të adhuroj. Zoti merr pranë vetes më të mirët, por ty s’duhet të të kishte marrë, se unë, Ajra dhe Reinarti kemi nevojë për ty, për dashurinë tënde për jetën, për këshillën e drejtë që jep gjithmonë, për modelin e duhur që je gjithmonë. Bota është një vend i pavlerë pa ty. Do të të duam përjetë, bashkeshorti, babai, shoku dhe njeriu më i mirë që do jetoje ndonjëherë në këtë botë. Do të të dua çdo ditë të jetës derisa të takohemi sërish, drita e çdo rrugëtimi tim. Homazhet dhe ceremonia e lamtumirës, do bëhen ditën e nesërme dt. 19 Shtator 2024, në Sallën e Seancave Plenare të Parlamentit të Shqipërisë, nga ora 10:00 deri në 12:00 dhe varrimi do të bëhet më pas në varrezat e Sharrës.

Pergatiti:Liliana Pere. Presidentja Vjosa Osmani nderon Gerti Bogdanin me dekoratën më të lartë të Kosovës E nderuara Presidentja e Kosovës, shqiponja e Kosovës dhe e Shqipërisë, Vjosa Osmani, nderoi Gerti Bogdanin me "Urdhrin Dr. Ibrahim Rugova" për kontributet e spikatura në ndërkombëtarizimin e çështjes së Kosovës, anëtarësimin në organizata ndërkombëtare, si edhe avancimin e paqes dhe demokracisë në Kosovë dhe rajon.  Kjo është dekorata më e lartë që akordon shteti i Kosovës, një vlerësim i merituar për një figurë që ka dhënë aq shumë për vendin dhe kombin. Gerti Bogdani – Një yll në galaktikën e yjeve të lirisë, zhvillimit, politikës, familjes dhe shoqërisë shqiptare që iku shpejt, por shkëlqimi i tij do të vazhdojë gjithë jetën. Gerti Bogdani ishte një nga figurat më të spikatura të politikës shqiptare dhe një intelektual i shkëlqyer që la gjurmë të pashlyeshme në jetën publike dhe ndërkombëtare.  Ai ishte një njeri me vizion, i diplomuar dhe edukuar në Universitetin Politeknik New York ne Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ku spikati si student i shkëlqyer me medalje ari dhe fitoi njohuri të thella në fushat e diplomacisë, politikës dhe marrëdhënieve ndërkombëtare.  Që në hapat e tij të parë në politikë, Gerti tregoi përkushtim dhe pasion për zhvillimin demokratik të Shqipërisë dhe forcimin e lidhjeve të saj me partnerët ndërkombëtarë.  Ai u bë një nga zërat më të rëndësishëm në politikën shqiptare, duke mbrojtur vlerat e demokracisë, integrimit dhe zhvillimit ekonomik.  Roli i tij në ndërkombëtarizimin e çështjes së Kosovës dhe mbështetja për proceset euroatlantike ishin të jashtëzakonshme. Si politikan, Gerti Bogdani shërbeu si deputet i Partisë Demokratike në Kuvendin e Shqipërisë për dy mandate. Ai ishte kryetar i Forumit Rinor të Partisë Demokratike dhe kontribuoi ndjeshëm në angazhimin e të rinjve në proceset demokratike.  Gjithashtu, ai mbajti detyra të rëndësishme si anëtar i Komisionit të Politikës së Jashtme dhe Komisionit të Integrimit Europian, duke luajtur një rol aktiv në përshpejtimin e rrugës së Shqipërisë drejt Bashkimit Europian. Përkushtimi i tij ndaj vendit dhe njerëzve që i shërbeu ishte i palëkundur. Një lider i ri, i mençur dhe me integritet të lartë, Gerti Bogdani e bëri politikën një mision për të mirën e përbashkët. Ai ishte i njohur për stilin e tij të qetë, por të vendosur, për aftësinë për të ndërtuar ura bashkëpunimi dhe për të frymëzuar të rinjtë që ta shohin politikën si një instrument të ndryshimit pozitiv. Ai ishte një djalë flori, me një urtësi që rrallë e gjen dhe një mprehtësi që shkëlqente si teh shpate në dritën e diellit.  Fjalët e tij ishin të peshuara si ari në kandar dhe vizioni i tij shndrit si një fener në mes të dallgëve të një bote të trazuar.  Ai nuk ishte thjesht një politikan, por një mendimtar që e shihte politikën si artin e së mundshmes, duke e zbatuar atë me pasion dhe përkushtim. Jeta e tij u ndërpre shumë shpejt, duke lënë pas një boshllëk të madh në skenën politike dhe në zemrat e të gjithë atyre që e njohën dhe punuan me të.  Ky vlerësim nga Presidentja Osmani tregon madhështinë e tij si njeri dhe si politikan, duke e përjetësuar kontributin e tij në historinë e Shqipërisë dhe Kosovës. Gerti jetoi dhe punoi me shpirt për Shqipërinë dhe Kosovën dhe kujtimi i tij  jeton për Shqipërinë dhe Kosovën.  Shkëlqimi i këtij ylli nuk do të venitet kurrë. Familja e tij e vogël, Shqipëria dhe Kosova ishin të barasvlershme për të. Intensiteti i punës së tij ishte i madh si brenda Shqipërisë dhe jashtë saj.  Emri i tij është mjaft i njohur dhe i respektuar në qarqe diplomatike botërore. Gerti la pas dy yje të vegjël dhe bashkëshorten e tij, Edliren, e cila vazhdon kauzat e tij me mirësi, vendosmëri dhe fisnikëri.  Ai mbetet një frymëzim i pashuar për të gjithë ata që besojnë te liria, drejtësia dhe zhvillimi. Është krenari, por edhe një dhimbje e madhe, të shohësh fëmijët që marrin dekoratën për babain e tyre. Ky moment prekës është një dëshmi e trashëgimisë së tij të pashlyeshme dhe e ndikimit të tij të madh në jetën e njerëzve. Gerti, ti je në mesin tonë përgjithmonë. Lavdi kujtimit të Gerti Bogdanit! Pergatiti:Liliana Pere.

Women of Year Star Prestige 2025 Gratë e Vitit – Yje Prestigji 🌟 Revista Prestige nderon gratë e shquara të këtij viti me motivacionin: "Për formimin e shkëlqyer, punë këmbëngulëse dhe profesionalizëm të lartë. Të paepura përballë sfidave, udhërrëfyese të dijes dhe kulturës, promotorë të zhvillimit." Një urim i veçantë për 8 Marsin – Ditën e Grave Të dashura gra, nëna, motra, vajza, udhëheqëse, artiste, shkencëtare, mjeke, mësuese dhe profesioniste të çdo fushe! Në këtë 8 Mars, Revista Prestige me respekt dhe mirënjohje ndaj grave të jashtëzakonshme , që çdo ditë sfidoni kufijtë, thyeni barriera dhe frymëzoni breza të tërë me punën dhe përkushtimin tuaj. Ju jeni zemra e familjes dhe drita e shoqërisë, duke sjellë ndryshim e zhvillim në çdo hap që hidhni. Në mjekësi, jeni engjëjt e bardhë që me diturinë dhe humanizmin tuaj shpëtoni jetë dhe përmirësoni shëndetin e mijëra njerëzve. Në arsim dhe shkencë, me vizionin tuaj formoni mendjet e reja dhe kontribuoni në përparimin e dijes. Në drejtësi dhe politikë, jeni zëri i fuqisë dhe barazisë, duke sjellë një shoqëri më të drejtë e më të ndërgjegjshme. Në ekonomi dhe biznes, ndërtoni ide të mëdha, krijoni mundësi dhe i jepni vendit zhvillim e stabilitet. Në art, kulturë dhe muzikë, sillni ndjenjë, emocion dhe bukuri, duke lënë gjurmë të pavdekshme në histori. Në diasporë, jeni ura që lidh Shqipërinë me botën, duke e përfaqësuar me dinjitet dhe krenari kudo që ndodheni. Dhe mbi të gjitha, në çdo rol që mbani – si nëna, motra, mike apo bashkëpunëtore – jeni forca që na udhëzon me dashuri, mençuri dhe përkushtim të pashoq. çdo ditë është për t’ju falënderuar dhe për të nderuar kontributin tuaj të jashtëzakonshëm në çdo fushë të jetës. Le të jetë ky 8 Mars një kujtesë e fuqisë suaj të jashtëzakonshme, e guximit tuaj për të ndryshuar botën dhe e ndikimit tuaj të madh në shoqëri! Festa e gruas – dita e forcës, mençurisë dhe shpirtit të pamposhtur! --- 1. Anila Hyka – Inxhiniere informatike e talentuar, kryetare e Këshillit të Diasporës. 👉 Për lidershipin e saj të spikatur në diasporë, vizionin për zhvillimin e komunitetit dhe kontributin në fushën e teknologjisë. 2. Anila Hoda – Profesore në universitet, studiuese e gjenetikës, punon në Akademinë e Shkencave. 👉 Për hulumtimet e saj të thelluara në gjenetikë dhe kontributin e vyer në avancimin e shkencave biologjike. 3. Shefkije Islamaj – Profesore, albanologe dhe studiuese shkencore. 👉 Për kontributin e jashtëzakonshëm në studimet albanologjike dhe ruajtjen e identitetit gjuhësor shqiptar. 4. Feride Rushiti – Mjeke, aktiviste për të drejtat e fëmijëve dhe grave, e propozuar për Çmimin Nobel. 👉 Për guximin dhe përkushtimin në mbrojtjen e të drejtave të njeriut dhe kujdesin ndaj grave dhe fëmijëve në nevojë. 5. Aurela Anastasi – Profesore në Fakultetin e Drejtësisë, studiuese shkencore. 👉 Për kontributin e saj akademik dhe përkushtimin ndaj zhvillimit të jurisprudencës shqiptare. 6. Enkeleda Olldashi – Profesore në Fakultetin Juridik, studiuese. 👉 Për rolin e saj në formimin e brezave të rinj të juristëve dhe kontributin në të drejtën bashkëkohore. 7. Edlira Cepani – Juriste dhe aktiviste e shquar për barazinë në vendimmarrje. 👉 Për punën e palodhur në fuqizimin e grave dhe promovimin e barazisë gjinore. 8. Prof. Alma Cani – Drejtore e Spitalit "Nënë Tereza", profesore në Universitetin e Mjekësisë. 👉 Për lidershipin dhe angazhimin e saj në përmirësimin e shëndetësisë shqiptare. 9. Tea Haxhillari – Eksperte biznesi, aktiviste e shquar për kulturën në komunitet. 👉 Për kontributin në promovimin e kulturës shqiptare dhe mbështetjen ndaj të rinjve me bursa studimi. 10. Luela Hajdaraga – Ambasadore e Shqipërisë në Greqi. 👉 Për diplomacinë e saj të urtë, vizionin modern dhe përfaqësimin dinjitoz të Shqipërisë jashtë vendit. 11. Prof. Kozeta Sevrani – Fakulteti Ekonomik, Shefe e Departamentit të Statistikës dhe Ekonomisë Informatike. 👉 Për punën akademike dhe përfshirjen në politikat ekonomike, e propozuar për presidente të Republikës. 12. Prof. Mimoza Kore – Profesore e Gjuhës Shqipe, studiuese në albanologji. 👉 Për përkushtimin në ruajtjen dhe zhvillimin e gjuhës dhe letërsisë shqipe. 13. Prof. Majlinda Çafka – Kardiologe dhe pedagoge në Universitetin e Mjekësisë. 👉 Për kontributin e saj të çmuar në fushën e mjekësisë dhe kërkimin shkencor në kardiologji. 14. Prof. Monika Fida – Spitali "Nënë Tereza", profesore në Universitetin e Mjekësisë. 👉 Për angazhimin e saj në avancimin e shëndetësisë dhe studimet e saj të thelluara shkencore. 15. Ermira Kola – Shefe e Pediatrisë, profesore në Universitetin e Mjekësisë. 👉 Për përkushtimin e saj në kujdesin ndaj fëmijëve dhe zhvillimin e pediatrisë në Shqipëri. 16. Viola Kaloutsi – Presidente e TIS Immigration, koordinatore për Diasporën. 👉 Për lidershipin e saj të spikatur dhe mbështetjen ndaj shqiptarëve në diasporë. 17. Marjana Leka – Soprano e mirënjohur, pedagoge në Fakultetin e Arteve. 👉 Për talentin dhe përkushtimin e saj në muzikën operistike shqiptare. 18. Enxhi Nini – Violinist i famshëm, debuton me sukses në skenat botërore. 👉 Për mjeshtërinë dhe pasionin e tij në violinë, duke përfaqësuar Shqipërinë në arenën ndërkombëtare. 19. Alketa Muzhaqi – Piktore e talentuar, mësuese në SHBA. 👉 Për artin e saj unik dhe përkushtimin në edukimin artistik. 20. Dr. Ruki Kondaj – Farmaciste, aktiviste në diasporën shqiptare. 👉 Për kontributin në shëndetësi dhe mbështetjen e komunitetit shqiptar jashtë vendit. 21. Teuta Haxhillari – Inxhiniere, businesswoman dhe aktiviste në komunitetin shqiptaro-kanadez. 👉 Për suksesin e saj në biznes dhe kontributin në diasporë. 22. Evis Gega Dodi – Violinist i talentuar, profesor dhe drejtor fondacioni. 👉 Për promovimin e muzikës klasike dhe përkushtimin ndaj brezave të rinj të artistëve. 23. Enada Hoxha – Primabalerinë, yll i skenës shqiptare. 👉 Për mjeshtërinë dhe pasionin e saj në balet, duke e ngritur artin në një nivel të lartë. 24. Ismete Selmanaj Leba – Inxhiniere, shkrimtare e famshme. 👉 Për librat e saj, të cilët janë pjesë e programeve universitare në Itali. 25. Angjelina Xhara – Regjisore dhe skenariste e talentuar. 👉 Për vizionin dhe kreativitetin e saj në kinematografi. 26. Anila Hoxha Gjermeni – Soprano e talentuar, e suksesshme në Itali. 👉 Për vokalin e saj të jashtëzakonshëm dhe suksesin në skenën operistike ndërkombëtare. 27. Marsela Papa – Pedagoge në Institutin Kulinar Neranxi, aktiviste e shquar. 👉 Për promovimin e artit kulinar dhe përkushtimin në edukimin e të rinjve. 28. Marjana Eski – Artiste dhe piktore e talentuar. 👉 Për krijimtarinë e saj unike dhe kontributin në artin shqiptar. 29. Valentina Hysi – Shkrimtare dhe skenariste e talentuar. 👉 Për letërsinë e saj të pasur dhe kontributin në kinematografinë shqiptare. 🌟 Urime të gjitha grave të nderuara për kontributin e tyre të jashtëzakonshëm! Pergatiti: Dr. Liliana Pere

Përshkrim më i detajuar i Valljes së Skënderbeut 1. Origjina dhe simbolika: Vallja e Skënderbeut është një valle rituale luftarake, që përfaqëson trimërinë, unitetin dhe krenarinë kombëtare të shqiptarëve. Ajo bazohet në legjendat për betejat e Gjergj Kastriotit dhe është trashëguar brez pas brezi në diasporën arbëreshe. 2. Struktura e valljes: Burrat formojnë një rreth ose vijë, me armë simbolike në duar si shpata ose shtizat prej druri. Lëvizjet janë të forta, kërcyese, dhe herë-herë dramatike, që evokojnë përgatitjen për betejë. Vallja shoqërohet nga këngë epike, të kënduara në arbërisht, me vargje që përmendin Skënderbeun, trimat, dhe ngjarje të mëdha historike. Gratë ndonjëherë marrin pjesë duke kënduar ose duke qëndruar në rreth për të përforcuar aspektin komunitar të valljes. 3. Veshjet tradicionale: Kostumet janë të ngjashme me uniformat e vjetra shqiptare mesjetare: përkrenare me shqiponjë, xhamadanë, fustanella ose brekushe të zbukuruara me qëndisje, dhe rripa me simbole luftarake. Ngjyrat më të zakonshme janë e zeza, e kuqja dhe e bardha, që përfaqësojnë respektivisht trimërinë, gjakun dhe pastërtinë. Krahina ku luhet Vallja e Skënderbeut Kjo valle ruhet dhe luhet kryesisht në fshatra arbëreshe të Italisë së Jugut, veçanërisht në: 1. Kalabria Frascineto (Frasnita) Civita (Çifti) San Demetrio Corone (Shën Mitri) San Cosmo Albanese (Strigari) San Giorgio Albanese (Mbuzati) Në këto zona, vallja luhet gjatë festave të Pashkës, Ditës së Shën Gjergjit, si dhe në evenimente kulturore arbëreshe. 2. Sicilia Piana degli Albanesi (Hora e Arbëreshëvet) Kjo është një nga komunitetet më të mëdha arbëreshe dhe ruan me përkushtim traditat, përfshirë veshjet dhe vallet. 3. Basilicata San Costantino Albanese San Paolo Albanese Edhe këtu, vallja luhet si pjesë e ritualeve tradicionale të festave fetare apo kombëtare. Në thelb, kjo valle është më shumë se një akt koreografik – është një formë ruajtjeje të identitetit kombëtar dhe një mënyrë për të mbajtur gjallë kujtimin e Skënderbeut si figurë unifikuese e kombit shqiptar. Shumë bukur! Ja një tekst kënge epike arbëreshe, e cila shpesh shoqëron Valljen e Skënderbeut. Kjo këngë është kënduar brez pas brezi në gjuhën arbëreshe, e ruajtur nga gojëdhëna: "Oj Skanderbeg, trim i motit" (Version tradicional arbëresh) Oj Skanderbeg, trim i motit, biri i shqipes, n’majë t’kalit, me shpat’ n’dorë, në flakë e zjarm, t’mëbrojte tokën, nderin, flamur. Kur thirri nana Shqipëri, ti s’u trembe, more rrugë, n’krahnor armët, n’sy dritë, për liri e për Arbëri. Kush t’harrojë, o bir i diellit? Kush s’kujton lavdin’ e gjakut? Ne, bijt’ e tu, këtu n’Itali, vallëzojmë me mall e nderim. Rroft’ emri yt për jetë e mot, me këngë, me valle, me lot, sa t’jetë gjuhë e sa t’ketë zemër, Skanderbegu s’ka me vdek kurrë! Kjo këngë interpretohet me ndjeshmëri të madhe gjatë valljes, duke ndjekur ritmin e hapave të burrave që vallëzojnë si ushtarë. Këngëtarët, shpesh gra, qëndrojnë në rreth e këndojnë me zë të thellë

“Thinking Machines Lab”, nisma më e re në fushën e inteligjencës artificiale nga shqiptarja, Mira Murati, ish-shefe e teknologjisë në OpenAI, raportohet se po përgatitet të mbyllë një nga raundet më të mëdha të financimit fillestar ndonjëherë. Sipas Business Insider, kompania ka dyfishuar objektivin e saj fillestar dhe tani synon të mbledhë 2 miliardë dollarë. Nëse ky raund realizohet me sukses, vlera e Thinking Machines Lab do të kapë të paktën 10 miliardë dollarë, pavarësisht se startup-i ende nuk ka një produkt të konkretizuar apo të ardhura. Ajo që e veçon këtë iniciativë është ekipi i Muratit i cili është i përbërë nga dhjetëra studiues të njohur të inteligjencës artificiale. Ndër ta përfshihen emra të njohur si Bob McGreë, ish-drejtues i kërkimeve në OpenAI, dhe Alec Radford, një nga mendjet pas risive më të mëdha të asaj kompanie, të cilët tani shërbejnë si këshilltarë për Thinking Machines Lab. Kompania ka deklaruar më parë se vizioni i saj është të ndërtojë sisteme AI që janë më të kuptueshme, të personalizueshme dhe më të gjithanshme krahasuar me ato që ekzistojnë aktualisht.

Poezi nga Nënë Tereza Një zemër e gëzuar është pasoja normale e një zemre që digjet dashurie. Gëzimi nuk është thjesht çështje personaliteti është gjithnjë e vështirë të shfaqesh i gëzuar: Një arsye më tepër për të kërkuar arritjen e gazit e për ta rritur në zemrat tona. Gëzimi është lutja; gëzimi është forca, gëzimi është dashuria. E më shumë jep ai që jep me gëzim. Fëmijëve dhe të varfërve, të gjithë atyre që vuajnë dhe janë vetëm, jepini gjithnjë një buzëqeshje të ëmbël; Jepuni atyre jo vetëm kujdesin, por dhe zemrën tuaj. Ka të ngjarë të mos kemi mundësi për të dhënë shumë, por mundemi gjithnjë të japim gëzim që nxit nga një zemër valë dashurie. Nëse në punën tuaj hasni vështirësi dhe e pranoni me gëzim, me një buzëqeshje, në këtë, krahasuar me shumë gjëra të tjera, do të shihni veprat tuaja të mira. Dhe mënyra më e mirë për të treguar mirënjohjen tuaj qëndron në të pranuarit e çdo gjëje me gëzim. Po qetë të mbuluar me gëzim, gëzimi do të shkëlqejë në sytë tuaj e në pamjen tuaj, në të folurit tuaj dhe në shpagimin tuaj. Nuk do të arrini ta fshihni dot, pasi gëzimi shpërthen. Gëzimi është shumë ngjitës. Kërkoni pra, të rrethoheni gjithnjë prej gëzimit kudo që të shkoni. … Gëzimi duhet të jetë një nga engjëjt e jetës sonë. është virtyt i një personaliteti zemërgjerë Ndonjëherë është manteli që mbulon një jetë sakrificash dhe vetëdhëniesh. Një njeri që këtë dhunti posedon, shpesh arrin maja të larta Shkëlqen si diell në gji të shoqërisë. E Zoti ua ktheftë në dashuri gjithë dashurinë që keni dhënë e gjithë gëzimin e paqen që keni mbjellur rreth jush, nga njëra anë e botës në tjetrën./ KultPlus.

Një përmbledhje e statistikave kryesore të përdorimit të ChatGPT në botë dhe në Evropë (e përditësuar për 2025), në format të lehtë për kopjim: Në Botë (2025) Përdorues aktivë javorë: 400 milionë Përdorues aktivë ditorë: ~123 milionë Pyetje të përpunuara çdo ditë: Mbi 1 miliardë Përdorues aktivë mujorë: ~180 milionë Top 5 vendet me më shumë përdorues: SHBA – 19.01% India – 7.86% Brazili – 5.05% Kanadaja – 3.57% Mbretëria e Bashkuar – 3.48% Mosha mesatare e përdoruesve: 56.6% janë nga 18–34 vjeç Gjinia: 54.66% meshkuj, 45.34% femra Në Evropë (2025) Mbretëria e Bashkuar: 3.48% e përdoruesve globalë Franca: ~3.98% Danimarka, UK, Franca: 2–3% e qytetarëve e përdorin ChatGPT  Statistikat e përdorimit të ChatGPT në Shqipëri (2025) Përdorues aktivë në Shqipëri: Vetëm 4% e qytetarëve shqiptarë kanë përdorur ChatGPT (krahasuar me 20% në Kosovë dhe 13% në Maqedoninë e Veriut). [Burimi: Monitor. Pjesa e tregut (mars 2025): ChatGPT: 97.39% Perplexity: 1.96% Microsoft Copilot: 0.65% Përdorim institucional: Qeveria shqiptare e përdor ChatGPT për përshpejtimin e procesit të integrimit në BE, kryesisht për përkthime dhe analiza dokumentesh. [Burimi: Springer] Tendenca: Përdorimi është në rritje, veçanërisht në sektorët akademikë dhe të teknologjisë

“Zëri i padukshëm i shekullit” – Historia e Nadia Boulanger Në Parisin e fundit të shekullit XIX, kur rrugët përshkoheshin nga karroca dhe art nouveau lulëzonte në fasada, më 16 shtator 1887, lindi një vajzë që do të bëhej një nga gratë më ndikshme në historinë e muzikës – Juliette Nadia Boulanger. Ajo erdhi në jetë në një apartament modest në rrethin e 9-të të Parisit, e rrethuar jo nga luks, por nga një pasuri më e thellë: muzika. Babai i saj, Ernest Boulanger, ishte një burrë i epokës së tij – kompozitor, profesor në Konservatorin e Parisit dhe fitues i çmimit të famshëm Prix de Rome. Një njeri me autoritet të qetë, që ia mësoi të bijës ritmin e mendjes dhe peshën e notës së saktë. Nëna, Raïssa Myshetskaya, ishte një princeshë ruse, me gjak aristokrat dhe shpirt poetik – një ish-pianiste dhe mësuese e gjuhëve sllave. Nga ajo, Nadia trashëgoi hijeshinë e heshtur dhe thellësinë e vështrimit. Kjo bashkim kulturash – një prind nga shpirti i Parisit dhe tjetri nga poezia ruse – e formësoi karakterin e saj që fëmijë. Nadia studioi në Konservatorin e Parisit që në moshë të re, nën udhëzimin e Gabriel Fauré, Charles-Marie Widor dhe Louis Vierne. Ajo shkëlqeu në teori muzikore, orgë, kompozim dhe dirigjim, dhe në vitin 1908, fitoi Çmimin e dytë në Prix de Rome për kantatën e saj La Sirène – një vepër që dëshmonte për pjekurinë e saj të parakohshme. Por muzika e saj u ndal shpejt. Vdekja e motrës së saj të vogël, Lili Boulanger, në vitin 1918 – gjithashtu një kompozitore brilante që fitoi Prix de Rome në moshën 19-vjeçare – shënoi një pikë kthese. Nadia vendosi të mos kompozonte më, por t’ia kushtonte jetën trashëgimisë së Lilit dhe formimit të gjeneratave të ardhshme muzikantësh. Dhe kështu filloi epoka e saj si pedagoge e muzikës, ku ajo do të bëhej një emër legjendar. Ajo dha mësim për gjysmë shekulli në Conservatoire de Paris, por edhe në: École Normale de Musique në Paris Conservatoire Américain në Fontainebleau (ku ishte drejtore nga viti 1949 deri në fund të jetës) Juilliard School of Music në Nju Jork Royal College of Music dhe Royal Academy of Music në Londër Universitetet si Harvard, Yale, Princeton, dhe University of Southern California Mësimet e saj nuk ishin të zakonshme – ajo fliste me thellësi, nganjëherë me urtësi biblike, për “linjën e madhe” në muzikë – për rrjedhën e pandërprerë të mendimit që përshkon çdo vepër të madhe. Ajo u kthye në një figurë mitike për nxënësit e saj. Nxënësit përfshijnë figura që ndryshuan fytyrën e muzikës botërore: Aaron Copland, Leonard Bernstein, Philip Glass, Quincy Jones, Astor Piazzolla, Daniel Barenboim, John Eliot Gardiner, dhe shumë të tjerë. Përveç pedagogjisë, ajo u bë edhe një nga dirigjentet e para femra në historinë e muzikës klasike që drejtoi orkestra madhështore si: London Philharmonic Orchestra Boston Symphony Orchestra New York Philharmonic Philadelphia Orchestra BBC Symphony Orchestra Ajo dirigjoi vepra të kompozitorëve që ajo vetë i adhuronte – si Mozart, Bach, Brahms, Stravinsky dhe Fauré, por edhe premiera të kompozitorëve bashkëkohorë. Stili i saj ishte i rreptë, preciz, por gjithnjë i gjallë – si një metronom që përçon shpirt. U nderua me shumë tituj, ndër të cilët: Légion d'honneur (niveli më i lartë i nderit në Francë) Order of the British Empire Commandeur des Arts et des Lettres Doctor Honoris Causa nga dhjetëra universitete të mëdha në botë Gjatë Luftës së Dytë Botërore, ajo jetoi pjesërisht në SHBA, ku vazhdoi të mësonte dhe të dirigjonte, duke mbajtur gjallë frymën e muzikës evropiane në një botë në trazim. Kur ndërroi jetë në Paris, më 22 tetor 1979, bota humbi një trup të brishtë, por fitoi një trashëgimi të pashlyeshme. Nadia nuk la pas fëmijë biologjikë – por ajo është nënë e mijëra simfonive, kompozimeve, filmash, koncertesh dhe ideve që ajo mbolli në zemrat e nxënësve qe mesoi. Pergatiti:Liliana Pere.

Kënga "O Moj e Bukur Arbëri" nga Vaçe Zela është një himn i fuqishëm i mallit për atdheun, i kënduar me emocion nga një prej zërave më të dashur të Shqipërisë. Më poshtë është teksti i plotësuar dhe i ndarë në mënyrë të rregullt: Vaçe Zela – O Moj e Bukur Arbëri Në breg pulëbardhat çajnë fluturim, Si kënga jonë plot mall. Këndojmë nga larg me dashuri, Moj Arbëri. Të parët tanë me brengë të lanë, Sa kohë më nuk të panë? Por sot si lule më je ti, Moj Shqipëri. (Refreni) Valët e detit shkumojnë plot dallgë, Bashkë me shokët në breg kemi dalë. Sa kemi mall, s'ka deti valë, O moj e bukur Arbëri. Shikojmë nga larg, mendojmë për ty, O moj e bukur Shqipëri. Përtej ne degë, ti rrënjë matanë, Mes deti me stuhi. Shkuan kaq mote, degët s’u thanë, Moj Arbëri! Kjo kënga jonë, për ty përherë Na djeg si zjarr në gji. Tek zjarri yt ne jemi përjetë, Moj Shqipëri! (Refreni përsëri) Valët e detit shkumojnë plot dallgë, Bashkë me shokët në breg kemi dalë. Sa kemi mall, s'ka deti valë, O moj e bukur Arbëri. Shikojmë nga larg, mendojmë për ty, O moj e bukur Shqipëri. Kënga "O Moj e Bukur Arbëri" është një himn nostalgjik dhe patriotik që shpreh mallin e emigrantëve dhe shqiptarëve të mërguar për atdheun e tyre. Ja një analizë e shkurtër: Temat kryesore: 1. Malli për atdheun (nostalgjia): Vargjet "Shikojmë nga larg, mendojmë për ty" dhe "Sa kemi mall, s'ka deti valë" tregojnë një dashuri të thellë dhe dhimbje për largësinë nga Shqipëria. Atdheu shihet si një vend i shenjtë dhe i bukur, që mbetet gjithmonë në zemrën e atyre që janë larg tij. 2. Lidhja shpirtërore me tokën mëmë: Referencat si “Përtej ne degë, ti rrënjë matanë” përdorin metaforën e pemës për të përshkruar lidhjen e palëkundur me rrënjët, pra me origjinën dhe identitetin. 3. Trashëgimia dhe e kaluara: "Të parët tanë me brengë të lanë" kujton brezat që kanë vuajtur dhe janë ndarë nga Arbëria, duke ruajtur gjithmonë shpresën dhe kujtimin. 4. Shpresa dhe rilindja: "Por sot si lule më je ti" – një varg që përçon idenë se edhe pse ka kaluar kohë e vështirë, Shqipëria është ringjallur si një lule e bukur. Stili dhe emocioni: Vaçe Zela sjell emocion të fortë me zërin e saj, duke i dhënë këngës një ndjeshmëri të thellë. Melodia dhe ritmi kanë një ndjesi solemne, që përforcon ndjenjën e përkatësisë dhe krenarisë kombëtare. Kjo këngë është më shumë se një këngë – është një thirrje shpirtërore që bashkon shqiptarët kudo ne botë

Jennifer Lopez do të prezantojë AMA-n 2025 Çmimet e këtij viti shënojnë një rikthim të dukshëm për ngjarjen ikonike të votuar nga fansat, pas suksesit të Specialit të 50-vjetorit të vitit 2024. Shfaqja e vitit 2025 premton shumë me emra të mëdhenj si Kendrick Lamar, Taylor Swift, Beyonce, Post Malone dhe Billie Eilish në garë për çmimet kryesore. Jennifer Lopez do të prezantojë AMA-n 2025 Në krye të listës është Kendrick Lamar, i cili fitoi 10 nominime në kategoritë kryesore, duke përfshirë Artistin e Vitit dhe Këngën e Vitit. Sezoni i Demit: çfarë sjell dhe kë favorizon! Ai mund të bëjë histori duke barazuar rekordin për më shumë fitore në një natë të vetme. Taylor Swift, tashmë artistja më e dekoruar në historinë e AMA-s, mori gjashtë nominime, përfshirë një për bashkëpunimin e saj me Post Malone në "Fortnight". Beyonce gjithashtu siguroi nominime të shumta, me albumin e saj COWBOY CARTER që përzien zhanret, të njohur si në kategoritë pop ashtu edhe në ato country. Jennifer Lopez do të kthehet si prezantuese dhe performuese, gati një dekadë pas debutimit të saj si prezantuese në vitin 2015.

Robert Shvarc – Njeriu që solli botën në shqip Në një qoshe të harruar të qytetit të lashtë të Shkodrës, mes rrugicave që mbajnë ende aromën e kohës osmane, lindi dhe u rrit një nga zërat më të veçantë të kulturës shqiptare: Robert Shvarc. Ai nuk ishte vetëm përkthyes – ai ishte ura që bashkonte letërsinë botërore me shpirtin shqip, një zë i rrallë që la gjurmë në heshtje, si zëri i librave që lexohen me zë të ulët, por mbeten gjatë në mendje. Rrënjë të thella, degë të gjera Lindur më 10 dhjetor 1932 në Sarajevë, në një familje me rrënjë të thella kulturore – babai hebre me origjinë nga Austria dhe nëna shqiptare nga Elbasani – Roberti ishte që në lindje një shkrirje e kulturave. Familja u vendos në Shkodër, ku ai kaloi pjesën më të madhe të jetës. Ishte kjo qytetari shumëngjyrëshe, kjo ndërthurje identitetesh dhe gjuhësh, që më vonë do të gjente jehonë në përkthimet e tij poliglote dhe në përzgjedhjen e autorëve që përcillnin thellësi njerëzore dhe universale. Rrugëtimi arsimor i Shvarcit kaloi nëpër institucionet më të mira të kohës, me një prirje të hershme për gjuhët dhe letërsinë. Ai zotëronte disa gjuhë të huaja, por do të ishte gjermanishtja që do ta lidhte përjetësisht me emrat më të mëdhenj të letrave botërore. Gjithsesi, mësimi i gjuhëve për të nuk ishte thjesht një nevojë profesionale; ishte një akt dashurie, një mënyrë për të hyrë në mendjet e autorëve dhe për t’i sjellë ato në gjuhën e tij amtare me gjithë aromën e origjinalit. Përkthyes i shpirtit, jo vetëm i fjalës Robert Shvarc nuk përkthente fjalë – ai përkthente frymë, zë, temperament. Ishte mjeshtër i nuancave, i ritmit të brendshëm të prozës dhe poezisë. Ai nuk i detyrohej vetëm njohjes së gjuhës, por ndjeshmërisë artistike, empatisë së rrallë që e bënte të kuptonte një autor si Márquez sikur të kishte jetuar në Macondo, apo një personazh si Robert i “Tre shokëve” sikur të kishte ndarë një gotë verë me të në kohë lufte. Disa nga përkthimet më të rëndësishme të tij janë: Njëqind vjet vetmi – Gabriel García Márquez Dashuria në kohërat e kolerës – Gabriel García Márquez Asgjë e re nga fronti i perëndimit – Erich Maria Remarque Tre shokë – Erich Maria Remarque Letra një të riu – Rainer Maria Rilke Historia pa mbarim – Michael Ende Zemra e qenit – Mikhail Bulgakov Në perëndim asgjë të re, Obelisku i zi dhe Kthimi – vepra të tjera nga Remarque Përkthime nga Bertolt Brecht, Stefan Zweig, Heinrich Böll, Thomas Mann etj. Çdo përkthim i tij është një kryevepër më vete, jo vetëm për përmbajtjen që sjell, por për mënyrën se si ai e rindërton tekstin me një shqipe të kulluar, shpesh poetike, gjithmonë e gjallë. Gjuha e tij është lëmuar me kujdesin e një kaligrafi – me një ndjeshmëri që pak përkthyes e kanë. “Njëqind vjet vetmi” – Kur shqipja fluturoi mes fletëve tropikale Ndër të gjitha përkthimet e tij, Njëqind vjet vetmi mbetet më i rëndësishmi. Nuk është vetëm vepra e Márquez-it ajo që e bën të tillë, por mënyra se si Shvarc e përqafoi këtë tekst të ndërlikuar dhe e solli në një shqipe që ruan magjinë, tragjikën dhe absurditetin e botës së Macondos. Në një kohë kur letërsia magjike ishte gati e panjohur për lexuesin shqiptar, ky përkthim ishte një dritare e re. Dhe kjo dritare nuk u hap me një çelës të thjeshtë, por me mjeshtërinë e një njeriu që e dinte se gjuha është më shumë se mjet – është truall i frymës. Poet në heshtje Pak e dinë që Shvarc ishte edhe poet. Libri i tij “Vargje të pluhurosura”, botuar pas vdekjes, është një testament i një shpirti të trazuar, të thellë, që ka dashur të thotë më shumë seç ka mundur. Vargjet e tij nuk janë zbukurime, por dëshmi të një jete të brendshme të pasur, e ndoshta të dhimbshme. Jeta në hije, drita në faqe libri Gjatë regjimit komunist, Shvarc u përball me dyshime dhe përndjekje. Në një raport të Sigurimit të Shtetit, ai përshkruhej si person “me veprimtari armiqësore” dhe “agjent i mundshëm i inteligjencës së huaj”. Por si shumë figura të mëdha, edhe ai u përball me dyshimin dhe u jetua në hije, ndërkohë që drita e tij ndriçonte faqe librash në bibliotekat shqiptare. Trashëgimia që nuk vdes Robert Shvarc nuk është më mes nesh që prej 25 prillit 2003, por zëri i tij gjendet ende në çdo fjali të Márquez-it që flitet në shqip, në çdo personazh të Remarque që endet në mes të faqeve. Emri i tij sot mban një rrugë në Tiranë, por vlera e tij e vërtetë nuk është në gurët e rrugës, por në gurët e themelit të kulturës shqiptare që ai ndihmoi të ndërtohej – gur pas guri, fjali pas fjalie. Robert Shvarc është përkthyesi që i dha shqipes një pasuri që nuk vjetrohet: botën.