Search Results

Pergatiti: Dr.Li liana Pere. Po, Elvira Diamanti ka një bukuri klasike që është shumë e vlerësuar dhe e dalluar. Ajo ka një shtat të lartë dhe tipare të theksuara, që e bëjnë tërheqëse në skenë dhe ekran. Pjesa më e madhe e vlerësimeve për të lidhen me mënyrën se si ajo përdor bukurinë e saj natyrale për të theksuar karakteret dhe emocionet që luan, duke i dhënë thellësi dhe gravitet çdo personazhi që interpreton. lvira Diamanti është një aktore që ka një estetikë natyrale dhe tërheqëse, e cila i përshtatet shumë roleve dramatike dhe klasike që ka luajtur. Ajo ka një prani të fuqishme në skenë, por bukuria e saj nuk është vetëm fizike—ajo shpesh vlerësohet për thellësinë dhe fuqinë që sjell në interpretimet e saj. Imazhi i saj i thjeshtë dhe i elegancës tradicionale është një nga atributet që i ka mundësuar të portretizojë personazhe të ndërlikuara dhe të forta, duke shfaqur një balancë mes bukurisë klasike dhe natyrës së saj profesionale në aktrim. Elvira Diamanti është një aktore dhe regjisore e njohur shqiptare, e lindur më 30 nëntor 1962 në Tiranë. Ka përfunduar studimet për art dramatik në Institutin e Lartë të Arteve në vitin 1986 dhe menjëherë pas diplomimit nisi karrierën në Teatrin Popullor (sot Teatri Kombëtar). Diamanti ka interpretuar në role të spikatura si në pjesët teatrale "Kush e solli Doruntinën" (1989), "Shtëpia e Bernarda Albës" dhe "Vdekja e Dantonit". Ndër rolet më të njohura të saj në kinematografi është Marigoja në filmin "Përrallë nga e kaluara" (1987). Gjithashtu, ka luajtur në filma si "Nata me hënë" dhe "Shi në plazh". Në vitet 2000-2007, ka qenë drejtoreshë e Teatrit Kombëtar të Fëmijëve (Teatri i Kukullave), dhe më pas drejtoi Arkivin Qendror Shtetëror të Filmit, ku kontribuoi në restaurimin e disa filmave të vjetër shqiptarë. Elvira Diamanti është vlerësuar si një aktore me talent të jashtëzakonshëm, veçanërisht për aftësinë e saj për të mishëruar personazhe komplekse dhe të fuqishme. Interpretimet e saj kanë spikatur për emocionin dhe thellësinë që sjell në role dramatike dhe klasike. Në teatër, ajo është njohur për rolet në adaptimet e veprave të Ismail Kadaresë, si "Kush e solli Doruntinën" dhe "Nata me hënë", ku kritika ka vlerësuar interpretimin e saj për ndjeshmërinë dhe forcën dramatike. Në filmin "Përrallë nga e kaluara", Diamanti portretizoi Marigonë me një realizëm të admiruar, duke lënë një ndikim të fortë te publiku shqiptar. Në përgjithësi, Diamanti cilësohet si një aktore e përkushtuar, e cila ka arritur të përcjellë emocione të fuqishme përmes rolit të saj në skenë dhe ekran. Puna e saj ka kontribuar ndjeshëm në zhvillimin e teatrit dhe kinemasë shqiptare, duke mbetur një figurë e respektuar në artin skenik shqiptar. Elvira Diamanti është vlerësuar si një aktore me talent të jashtëzakonshëm, veçanërisht për aftësinë e saj për të mishëruar personazhe komplekse dhe të fuqishme. Interpretimet e saj kanë spikatur për emocionin dhe thellësinë që sjell në role dramatike dhe klasike. Në teatër, ajo është njohur për rolet në adaptimet e veprave të Ismail Kadaresë, si "Kush e solli Doruntinën" dhe "Nata me hënë", ku kritika ka vlerësuar interpretimin e saj për ndjeshmërinë dhe forcën dramatike. Në filmin "Përrallë nga e kaluara", Diamanti portretizoi Marigonë me një realizëm të admiruar, duke lënë një ndikim të fortë te publiku shqiptar. Në përgjithësi, Diamanti cilësohet si një aktore e përkushtuar, e cila ka arritur të përcjellë emocione të fuqishme përmes rolit të saj në skenë dhe ekran. Puna e saj ka kontribuar ndjeshëm në zhvillimin e teatrit dhe kinemasë shqiptare, duke mbetur një figurë e respektuar në artin skenik shqiptar. Elvira Diamanti është vlerësuar si një aktore me talent të jashtëzakonshëm, veçanërisht për aftësinë e saj për të mishëruar personazhe komplekse dhe të fuqishme. Interpretimet e saj kanë spikatur për emocionin dhe thellësinë që sjell në role dramatike dhe klasike. Në teatër, ajo është njohur për rolet në adaptimet e veprave të Ismail Kadaresë, si "Kush e solli Doruntinën" dhe "Nata me hënë", ku kritika ka vlerësuar interpretimin e saj për ndjeshmërinë dhe forcën dramatike. Në filmin "Përrallë nga e kaluara", Diamanti portretizoi Marigonë me një realizëm të admiruar, duke lënë një ndikim të fortë te publiku shqiptar. Po, Elvira Diamanti ka një bukuri klasike që është shumë e vlerësuar dhe e dalluar. Ajo ka një shtat të lartë dhe tipare të theksuara, që e bëjnë tërheqëse në skenë dhe ekran. Pjesa më e madhe e vlerësimeve për të lidhen me mënyrën se si ajo përdor bukurinë e saj natyrale për të theksuar karakteret dhe emocionet që luan, duke i dhënë thellësi dhe gravitet çdo personazhi që interpreton. lvira Diamanti është një aktore që ka një estetikë natyrale dhe tërheqëse, e cila i përshtatet shumë roleve dramatike dhe klasike që ka luajtur. Ajo ka një prani të fuqishme në skenë, por bukuria e saj nuk është vetëm fizike—ajo shpesh vlerësohet për thellësinë dhe fuqinë që sjell në interpretimet e saj. Imazhi i saj i thjeshtë dhe i elegancës tradicionale është një nga atributet që i ka mundësuar të portretizojë personazhe të ndërlikuara dhe të forta, duke shfaqur një balancë mes bukurisë klasike dhe natyrës së saj profesionale në aktrim.

Eva si perëndeshë e artë e pasurisë hipnotizoi Arabinë Saudite: Nuk është dukur kurrë më bukur GettyImages Para 5 dite Ajo është me të vërtetë mbretëresha e tapetit të kuq Eva Longoria shkëlqeu në “Red Sea Film Festival”, në Jeddah të Arabisë Saudite, duke ecur në tapetin e kuq në një pamje të pabesueshme, tualet magjepsës dhe efektiv. Aktorja “doktoroi” stilin në ngjarje prestigjioze, dhe këtë herë ajo na konfirmoi se epiteti i mbretëreshës së tapetit të kuq nuk e ndjek më kot. Eva Longoria zgjodhi një krijim tepër të fuqishëm që tërheq në mënyrë magnetike shikimet dhe në të njëjtën kohë bashkon minimalen dhe maksimalen, transmeton Telegrafi. Aktorja hollivudiane zgjodhi një tualet të firmosur nga stilisti australian i modës së lartë Steven Khalil – dhe bëri një hit të vërtetë! Bëhet fjalë për një fustan të artë me prerje shumë femërore, i pasuruar me rrudha dhe me një prerje të vogël, që i jepet një dozë seksi nga supet e zhveshura. Eva Longoria 49-vjeçarja atraktive e ka kompletuar edicionin me sandale floriri me taka të larta dhe bizhuteri të shtrenjta, por pa tërhequr vëmendje. Një topuz elegant dhe grim festiv, më i fortë nxirrte në pah fytyrën e bukur të aktores së njohur dhe duhet ta pranojmë që ky është një nga editimet e saj më mbresëlënëse!

Sot më e veçanta ime Rina mbush 19 vjet. RINËS SIME! Shkëlqimi i syve tu i merr pahun valles së yjeve, buzëqeshja jote bleron gjethet e luleve e pyjeve, drita e nurit tënd zgjon smirën e shtojzovalleve, Zemra jote zbut rrëke lumi që derdhen maleve. Urtia jote paqëson lehtë dallgëlartat e deteve, tremb rrufenë, vetëtimën e gjëmimin e reve, ua ndal hovin murrlanit, furtunës e suferinës, hapat tu të lehtë ia shkojnë atyre të balerinës. Qetësia e mendimit tënd çel drynin e arkës, fjalëmblat tua shërojnë acarimin e plagës, zëri yt mbush ajrin si kënga e kryeartëzës, o vështrimbuta ime, qofsh më fatmira vashëz. Sydrenusha ime, flokëmëndafsh e dritëlartë, hijekëndshmja, mëshirëmadhja ime e pamatë, sjelljebukur kurdo, në dritëdiell e në dritëhanë, më sjell çdo ditë pranverë, o imja fisnikja zanë. Urime drita e syve, paç mirësinë e dashurinë e botës!

Pamela Anderson rikthehet e gatshme për Oscar 15 Dhjetor, 2024 - 10:00 pm Pamela Anderson është kthyer. Pas një jete të shpenzuar duke shlyer suksesin e arritur për linjat e saj marramendëse trupapore, të shfaqura në kopertinën e ”Playboy” apo me kostumin e kuq të Baywatch, për aktoren 57-vjeçare ka ardhur momenti i shpengimit. “Asnjëherë nuk është vonë për të ëndërruar, për të filluar nga e para, për të qenë e hapur ndaj mundësive”, shkroi ajo në Instagram, pasi nominimi i saj në Golden Globe për aktoren më të mirë të vitit dhe rruga për në Oscar nuk duket aq e ngushtë në fund të fundit. Pak ditë më parë, gjatë një dreke me kritikët për të prezantuar filmin me të cilin rikthehet në Hollywood pas dekadash mungesë, ”The Last showgirl”, ajo u pyet se si e trajton fushatën për statujat. “Epo nuk e di, është hera e parë për mua,” u përgjigj ajo me zërin e një fëmije. Pa grim, një vështrim i pjekur dhe e qetë, ajo shton se “m’u deshën dekada për të gjetur veten pas asaj eksperience, skandaleve, marrëdhënieve toksike dhe gjërave të këqija të shkruara dhe thëna për mua. Dekada për të qenë në gjendje të jem vetvetja. Gjithmonë kam qenë në pritje të një roli si ky”. Roli erdhi nga një regjisore e turpshme dhe e imët e prejardhjes fisnike kinematografike: Gia Coppola, 37 vjeçe, mbesa e regjisorit të ”Apocalypse Now” në filmin e saj të tretë artistik. “Doja të xhiroja në Las Vegas. Jam e magjepsur nga dritat. Për më tepër, po kërkoja një film që eksploronte marrëdhëniet midis një vajze dhe një nëne beqare”, thotë Coppola

Kate Middleton dhe Princi William publikuan një kartolinë tradicionale të Krishtlindjeve Princi William dhe Kate Middleton (Foto: EPA-EFE) Si çdo vit, disa ditë para Krishtlindjeve, Kate Middleton dhe Princi William publikuan kartolinën e tyre të Krishtlindjes. Në kartolinë është një foto e tyre së bashku me fëmijët, të realizuar në një video emocionuese ku Kate ka folur për gjendjen e saj shëndetësore. Në video kishte edhe një mesazh të shkurtër për fansat e tyre: “Ju urojmë Gëzuar Krishtlindjet dhe Vitin e Ri”. Pak ditë më parë, Princi Harry dhe Meghan Markle postuan edhe një kartolinë familjare për festat e ardhshme. Karta përbëhej nga gjashtë fotografi, duke përfshirë një foto të rrallë të fëmijëve të tyre, djalit Archie dhe vajzës Lilibet. View this post on Instagram A post shared by The Prince and Princess of Wales (@princeandprincessofwales) Fëmijët tërhoqën shumë vëmendje pasi familja nuk i ka publikuar fotot e tyre pasi Lilibet ishte vetëm një bebe. Fotoja tregon fëmijët që vrapojnë drejt Harry-t dhe Meghan-it, teksa i presin krahëhapur. “Në emër të zyrave të Princit Harry dhe Meghan, Dukës dhe Dukeshës së Sussex, Archewell Productions dhe Archewell Foundation, ju urojmë një sezon të lumtur pushimesh dhe një vit të ri”, thuhej në mesazh dhe e gjithë kartela kishte një ngjyra e sfondit jeshile e errët. Një fakt interesant që ka mbërritur së fundmi në publik ka të bëjë me një traditë që anëtarët e familjes mbretërore britanike e ushqejnë çdo vit për Krishtlindje. Domethënë, ata i bëjnë njëri-tjetrit dhurata që nuk kushtojnë shumë, por me një kusht të rëndësishëm – dhuratat duhet të jenë Paul Burrell, shërbëtori i vjetër i Princeshës Diana, zbuloi se Diana dikur i dha djalit të saj William një kalendar me përmbajtje 18+. “Diana ishte shumë qesharake dhe zgjidhte gjithmonë dhurata që të bënin të qeshje. Një vit William mori një kalendar me gra lakuriq, vetëm për ta vënë në siklet dhe funksionoi”, tha Burrell.

50 fakte dhe kuriozitete që nuk i dini rreth Krishtlindjeve 1 – Shkencëtarët norvegjezë kanë hipotetizuar se hunda e kuqe e Rudolfit është rezultat i një infeksion parazitor i sistemit të tij të frymëmarrjes. 2 – Gjermanët ishin të parët që bënë pemët artificiale të Krishtlindjeve. 3 – Çdo vit më shumë se 3 miliard kartolina krishtlindjesh dërgohen vetëm në SHBA. 4 – Të gjithë dhuratat gjatë 12 ditëve të Krishtlindjes barazohen me 364 dhurata. 5 – “Dashuria e vërtetë” e përmendur në këngën “12 ditë Krishtlindje” nuk i referohet një çifti romantik, por i  referohet kodit të Zotit në Kishën Katolike. 6 – Shumica e Santave kanë emra mashkullorë të tillë si Blitzen, Comet dhe Cupid. 7 – Në vitin 350 pas Krishtit, Papa Julius I, peshkop i Romës, e shpalli 25 dhjetorin si ditën zyrtare të festimit të Krishtlindjeve. 8 – Tre ngjyrat tradicionale të Krishtlindjeve janë jeshilja, e kuqja dhe ngjyra e artë. Jeshilja simbol i jetës dhe rilindjes, e kuqja simbolizon gjakun e Krishtit, ndërsa ngjyra e artë përfaqëson pasurinë dhe besnikërinë. 9 – Sipas rekordeve Gines, pema më e lartë e Krishtlindjeve është parë në Uashington në vitin 1950, 67 metra. 10 – Sipas të dhënave të analizuara nga Facebook, 2 javë përpara Krishtlindjeve është koha më popullore e ndarjes së çifteve. 11 – Ndryshe nga besimi popullor, përqindja e vetëvrasjeve gjatë Krishtlindjeve është e ulët. Përqindja më e madhe është gjatë pranverës. 12 – Çorapja më e madhe e bërë ndonjëherë për Krishtlindje kanë qenë 32.56 metra të gjata dhe 14.97 metra të gjerë. Kishte mbi një mijë dhurata brenda. U bë nga fëmijët e Londrës në 2007. 13 – Pemët e Krishtlindjeve janë shitur në Shtetet e Bashkuara që nga viti 1850. 14 – Pemët e Krishtlindjeve rriten për 15 vjet përpara se ato të shiten. 15 – Shumica e vendeve europiane besojnë se shpirtrat, e mirë e të këqinj janë aktivë gjatë 12 ditëve të Krishtlindjeve. 16 – Bolivianët festojnë “Ditën e gjelit” natën e Krishtlindjeve. Disa njerëz sjellin me vete gjelin gjatë daljes së njerëzve, një gjest që simbolizon besimin se një gjeli është kafsha e parë që sinjalizoi lindjen e Jezusit. 17 – Britanikët preferojnë të veshin një kurora letre gjatë darkës së Krishtlindjeve. Në gjuhën angleze ato quhen “Christman Cracker”. 18 – Në Poloni, merimangat apo rrjetat e tyre janë diçka e zakonshme në dekorimet e pemës së Krishtlindjeve pasi sipas legjendës, një merimangë përdori rrjetën për të mbuluar si batanije Jezusin e Vogël. 19 – Alabama ishte vendi i parë amerikan që njohu zyrtarisht Krishtlindjet në vitin 1836. 20 – Krishtlindjet nuk konsideroheshin ditë pushimi në SHBA deri më 26 korrik 1870. 21 – Oklahoma ishte vendi i fundit në SHBA që e shpalli ditën e Krishtlindjeve, zyrtarisht ditë pushimi, në vitin 1907. 22 – Veshtulli sipas anglosaksonëve vjen nga fjala misletan që ka të bëjë me glasën e zogut, sepse sipas tyre kjo bimë përhapet nga glasat e zogut. 23 – Njerëzit e lashtë e konsideronin bimën e veshtullit të shenjtë sepse qëndronte jeshile edhe nxirrte fruta edhe gjatë dimrit, në një kohë kur bimët e tjera thahen. 24 – “Evergreens” është gjithashtu një pemë që qëndron jeshile gjatë gjithë viti dhe është simbol i jetës së përhershme dhe rilindjes. 25 – Për arsye se i shihnin Krishtlindjet si një ditë dekadente e pushimeve katolike, puritanët në Amerikë i ndaluan të gjitha festimet e Krishtlindjeve nga viti 1659-1681. 26 – Për shkak të lidhjeve pagane, zbukurimet ngjyrë jeshile që vendoseshin nëpër shtëpia ishin të ndaluar në Këshillin Kristian të Bragës në shekullin e 6. 27 – “Poinsettia” është një bimë kombëtare në Meksikë, dhe kultivohet nga aztekët që e quajnë bimë të vyshkur. Ngjyra e kuqe e lules sipas tyre simbolizon pastërtinë. 28 – Krishtlindjet i kanë rrënjët në festivalet pagane si Saturnalia (17-23 dhjetor), Kalend (1-5 janar). Kisha kristiane i mohonte fort festime të tilla, duke e caktuar ditë feste 25 dhjetorin, dhe pse nuk ka prova të vërteta se në këtë datë lindi Krishti 29 – Santa Klausi është i bazuar në personazhin real të Shën Nikolait që ka jetuar në shekullin e 4-t. Ka lindur në Patara, në Turqinë e ditëve të sotme. 30 – Ilustrimet e para të Shën Nikolait e tregojnë atë si një person të ashpër, komandues që mbante në dorë një shkop thupër. Ai ishte simbol i disiplinës dhe ndëshkimit. 31 – Puritani Oliver Cromwell i ndaloi festimet dhe zbukurimet e Krishtlindjeve në Angli nga viti 1640-1660. 32 – Ekziston një legjendë që tre femra shumë të varfra, menduan t’i futen jetës së prostitucionit. Megjithatë, ata u shpëtuan nga peshkopi i pasur Shën Nikolai që i mbushi çantat e tyre me monedha ari. 33 – Shpenzimet për Krishtlindje përbëjnë 1/6 e të gjithë shpenzime në Shtetet e Bashkuara. 34 – Sipas UNICEF në botë ka 2.106 mln fëmijë nën moshën 18 vjeç në botë. Sipas kësaj i bie që një shtëpi të ketë mesatarisht 2.5 fëmijë. Santa Klausit i duhet të udhëton 221 mln milje shtëpi më shtëpi me një thes plot 842 mln dhurata. 35 – I komisionuar nga Sir Henry Cole, ilustruesit britanik John Callcott Horsley shpiku kartën e parë të Krishtlindjeve në vitin 1843. 36 – Dekorimet e para për pemën e Krishtlindjeve janë përdorur mollët pasi kishin ngjyrën e kuqe, për të krijuar atë që quhej Pema e Parajsës. 37 – Në vitin 1962, pulla e parë postare e Krishtlindjeve doli në Shtetet e Bashkuara të Amerikës 38 – Në Gjermani, Heiligabend ose darka e Krishtlindjeve, thuhet se është kohë magjike kur qetësia në zemër arrin të dëgjojë kafshët të flasin. 39 – Zoti i Vikingëve Odin është një nga paraardhësit e Santa Klausit modern. Sipas miti, Odin ecte me kuajt e tij fluturues. Gjatë dimrit, Odin shpërndante dhurate, por edhe ndëshkime për fëmijët që nuk silleshin mirë. 40 – I pari person që dekoroi pemën e Krishtlindjeve ishte ish-Protestanti Martin Luther. Sipas legjendës ai ishte shumë i apasionuar pas bukurisë së poçave zbukurues. 41 – Në SHBA ndodhen 21 mijë ferma pemësh Krishtlindjesh. Në vitin 2008 u mbollën 45 mln pemë. 42 – Kënga “White Christmas” e Irving Berlin është kënga më e mirë e Krishtlindjeve e të gjitha kohërave, me 100 mln shitje në të gjithë botën. 43 – Presidenti Teodor Rusvelt, një ambientalist fanatik, i ndaloi pemët e Krishtlindjeve në Shtëpinë e Bardhë në vitin 1901. 44 – Kopja e parë e referimit të një peme Krishtlindjesh ishte në vitin 1531 në Gjermani. 45 – Rreth 30-35 mln pemë të vërteta Krishtlindjesh shiten çdo vit në SHBA. 46 – Kënga e famshme “Jingle Bells” u shkrua në fakt për Ditën e Falënderimeve. U kompozua në vitin 1857 nga James Pierpont. 47 – Pemët origjinale të Krishtlindjesh u zëvendësuan nga pemët artificiale në vitin 1991. 48 – Në Armeni, darka e Krishtlindjeve festohet me peshk, lakër dhe spinaq. 49 – Dritat elektrike me ngjyra të Krishtlindjeve për herë të parë u përdorën në vitin 1854. 50 – Në vitin 1647, parlamenti anglez kaloi ligjin për t’i bërë Krishtlindjet ilegale. Në krye ishte lideri puritan Oliver Cromuell./ Përgatiti: Tirana Observer/

Historia/ Pse Krishtlindja festohet ne 25 dhjetor Krishtlindja Krishtlindja festohet për të kremtuar lindjen e Jezu Krishtit, për të cilin të krishterët besojnë se është Biri i Perëndisë. Megjithatë, disa raporte kanë pikëpamje të ndryshme për këtë. “25 dhjetori nuk është data e përmendur në Bibël si dita e lindjes së Jezusit; Bibla është në të vërtetë e heshtur në ditën ose në kohën e vitit kur Maria u tha se e lindi atë në Betlehem. Të krishterët më të hershëm nuk e festuan lindjen e tij”, thotë një raport i Washington Post. Kjo e zhvendos vëmendjen tonë në disa shënime që përshkruajnë se si dhe pse 25 dhjetori festohet si ditëlindja e Jezusit. Në Degën e Artë, antropologu James George Frazer ka folur se pse Krishtlindjet festohen më 25 dhjetor. Megjithatë ka një sërë teorish që anulojnë teorinë e paraqitur nga Frazer. Ashtu si festimi rreth Krishtlindjes, disa teori flasin edhe për datën e lindjes së Jezusit. Besohet se Jezusi ka lindur midis viteve 6 dhe 4 para Krishtit. Historia e Krishtlindjeve Krishtlindjet janë një ngjarje vjetore që ka një rëndësi të madhe fetare dhe kulturore. Emri Krishtlindje rrjedh nga fjalët ‘Mesha e Krishtit’. Sipas të dhënave, data e parë e regjistruar e festimit të Krishtlindjeve ishte në vitin 336; ishte gjatë kësaj kohe të perandorit romak Konstandin, i cili ndodh të jetë perandori i parë romak i krishterë. Historia më e zakonshme rreth vëzhgimit të Krishtlindjes ishte kur Marisë, nënës së Jezusit, iu tha se do të kishte një fëmijë të veçantë nga Zoti. Thuhet se Nënë Mari e mori këtë parashikim më 25 mars dhe nëntë muaj më vonë më 25 dhjetor lindi Jezusi. Kjo mund të jetë një nga teoritë ku 25 dhjetori erdhi si lindja e Jezusit dhe kështu festohet. Pas këtij parashikimi, Jezusi lindi në një grazhd në Betlehem. Kalendari Gregorian, në bazë të të cilit festohen sot Krishtlindjet, nuk ka ekzistuar në atë kohë, prandaj nuk ka asnjë provë se ai ka lindur më 25 dhjetor. Një nga teoritë flet për evropianët. Kjo teori thotë se disa shekuj më parë, evropianët e hershëm shënuan dritën dhe lindjen në ditët më të errëta të dimrit. Ndërsa prisnin ditë më të gjata dhe orët e zgjatura të dritës së diellit, ata festuan solsticin e dimrit. Rëndësia e Krishtlindjeve Krishtlindjet janë një ditë me rëndësi fetare për ata që kanë besim në krishterim. Në këtë ditë, këta njerëz kujtojnë Jezu Krishtin, kujtojnë sakrificat e tij dhe bëjnë një shërbim masiv. Në shërbesën masive, të krishterët kujtojnë se si vdiq Jezusi dhe si kthehet në jetë më vonë. Shumë besojnë se kjo ditë është e vërteta e jetës shpirtërore. Ata besojnë se para lindjes së Jezusit bota ishte plot urrejtje, lakmi dhe hipokrizi; megjithatë lindja e Jezusit zhduki të gjitha gjërat e liga dhe mbizotëroi lumturinë në botë. Të krishterët festojnë këtë ndryshim të botës që kishte ndodhur pas lindjes së Jezusit. Ata besojnë se që kur ai erdhi për të shpëtuar të gjithë njerëzimin nga të gjitha vuajtjet, sakrifica e tij përfundimtare gjatë kryqëzimit duhet të përkujtohet. Asnjë diskutim rreth Krishtlindjeve nuk është i plotë pa përmendur Santa Claus. Krijesa mitike Santa Claus është e lidhur ngushtë me Krishtlindjet dhe fëmijët shihen duke pritur që Babadimri të mbërrijë me një slitë dhe t’u lërë dhurata. Kjo traditë është mbajtur gjallë deri më sot dhe në disa vende njerëzit angazhohen në lojën e Secret Santa. Tradita e Krishtlindjes Ka disa tradita që lidhen me Krishtlindjet. Më e zakonshmja midis tyre është ajo ku njerëzit angazhohen në parakalimin e festave, pjekjen e biskotave, dekorimin e pemës së Krishtlindjes dhe trokasin gotat. Traditat e Krishtlindjeve ndryshojnë nga rajoni në rajon. Për shembull, në Filipine gjatë kësaj kohe festohet festivali i fanarëve gjigantë. I njohur gjithashtu si Ligligan Parul kjo dritë përmban fener që simbolizon yllin e Betlehemit. Për shkak të kësaj tradite, San Fernando quhet kryeqyteti i Krishtlindjeve i Filipineve. Një tjetër aspekt i rëndësishëm i Krishtlindjeve është përdorimi i ngjyrës së kuqe, gold dhe jeshile. Këto ngjyra nënkuptojnë festimet. Ndërsa e kuqja simbolizon gjakun e Krishtit, ari është një nga dhuratat nga Tre Mbretërit dhe jeshile është ngjyra e jetës së përjetshme. Këndimi i Carol është gjithashtu një pjesë e Krishtlindjeve. Megjithëse këngët këndohen gjatë gjithë vitit, ka disa prej tyre që këndohen posaçërisht gjatë kësaj periudhe. Qofshin filma apo letërsi, ne i kemi parë gjithmonë Krishtlindjet të festohen me një pemë të zbukuruar bukur. Kjo pemë është zakonisht një bredh dhe përdorimi i pemës daton në kohët e hershme kur romakët përdorën për të dekoruar tempujt e tyre në festivalin e Saturnalia. Mbretëresha Victoria e bëri pemën e Krishtlindjes të popullarizuar në Mbretërinë e Bashkuar kur burri i saj Princi Albert solli një pemë nga Gjermania dhe e vendosi në kështjellën Windsor. Kurora e Krishtlindjes është gjithashtu një pjesë tjetër e rëndësishme e festimit të Krishtlindjeve. Kurora e Krishtlindjeve përdoret si simbol nderi dhe fitoreje. Ajo u përdor për të përfaqësuar fillimin e Krishtlindjeve. Një pjesë tjetër më e rëndësishme e festimit të Krishtlindjeve është gjethja me gjelbërim të përhershëm. Përdorimi i gjetheve daton në festat pagane dhe romake. Disa besojnë se është fitorja e jetës mbi errësirën. Çorapet e Krishtlindjeve janë ato çorape të bukura të cilat janë popullarizuar nga filmat dhe kinematë. Ekziston një histori e bukur pas përdorimit të çorape. Thuhet se një herë Shën Nikolla hodhi monedha ari në oxhakun e një familjeje të varfër për t’i ndihmuar. Monedhat ranë brenda çorape të cilat vareshin pranë zjarrit për t’u tharë. Prej këtu erdhi në ekzistencë koncepti i çorape. Një pjesë e bukur e festës së Krishtlindjes është veshtulla. Druidët e nderojnë këtë bimë për aftësinë e saj për të mbijetuar edhe pa rrënjë. Bima e veshtullit ka vlera të jashtëzakonshme mjekësore dhe korret vetë gjatë solsticit të dimrit. Ndër traditat e tjera të Krishtlindjeve janë plasja e fishekzjarreve, ardhja e kalendarit të Krishtlindjes dhe shkëmbimi i kartolinave të Krishtlindjeve. Krishtlindja është një festë gëzimi, argëtimi, eksplorimi i aspekteve të panjohura të historisë dhe kujtimi i asaj që njerëzimi ka mbijetuar në kaq shumë vite.

E vërteta e shqipes 6000-vjeçare! Flet Anila Omari, gjuhëtare: Ja pse…! 2024 Prof. dr. Anila Omari, akademike, gjuhëtare dhe leksikografe e ftuar në emisionin Shqip nga Rudina foli për herë të parë, për debatin e madh për vjetërsinë e shqipes që nisi pas publikimit të artikullit të Science, ku u konfirmua se gjuha shqipe është një ndër tre gjuhët më të vjetra indo-europiane, që flitet ende. Zonja Omari shpjegon arsyen pse pseudo gjuhëtaret hapën debatin për vjetërsinë e shqipes, menjëherë pas këtij artikulli, duke hedhur tezën se bota e njeh shqipen si gjuhën më të vjetër në botë, ndërsa gjuhëtarët shqiptarë e mohojnë. “Thelbi i këtij projekti të Revistës Science i bërë nga një numër i madh autorësh, ishte t’i jepej përgjigje se kur janë shkëputur gjuhët indoeuropiane nga trungu i përbashkët indoevropian. Sepse deri tani vonë ka pasur dy teza. Njëra tezë ishte ajo anatoliane e cila sugjeronte se para 9 mijë vjetësh popujt indoevropianë janë shkëputur nga trungu i tyre i përbashkët në zonën e Anatolisë. Ndërsa teza e dytë pohonte se popujt indoevropianë janë shkëputur para 6 mijë vjetësh nga trungu i tyre për të ardhur drejt Evropës valë-valë. Këto janë dy teza krejt të kundërta me njëra-tjetrën që nuk kishin marrë një përgjigje përfundimtare. Ky projekt prodhoi një teori hibride: teoria e periudhës 8100 vjeçare, duke i pajtuar të dyja këto teza. Pra janë nisur nga zona anatoliane, 8100 vjet më parë dhe pastaj një degë ka shkuar drejt veriut dhe kanë ardhur drejt veriut të Evropës e më tej janë shpërndarë.Në këtë projekt të revistës Science janë përcaktuar me tabela dhe grafikë periudhat kur janë shkëputur grupet e gjuhëve indoevropiane. Sipas të dhënave të tyre shqipja është shkëputur 6 mijë vjet më parë. Shqipja duke qenë një gjuhë indoevropiane, rrjedh nga ky trung i përbashkët indoeuropian dhe kush më parë dhe kush më vonë është shkëputur nga ky trung.Nëse do të flasim për vjetërsinë e shqipes, duhet të flasim për vjetërsinë ë e gjuhëve në përgjithësi ose e gjuhëve njerëzore. Dhe kjo është një përgjigje shumë e vështirë për tu dhënë, sepse nuk ka një përgjigje të saktë. Gjuhët nuk kanë moshë, nuk iu dihet me saktësi mosha.Mendohet që gjuha njerëzore ka lindur në Afrikë, në një periudhë kohore rreth 200 mijë deri 60 mije vjet më parë.Në këtë kuptim të gjitha gjuhët janë po aq të lashta sepse rrjedhin nga kjo gjuhë, që mendohet të ketë qenë një dikur, dhe pastaj është degëzuar.Gjuhëtarët dhe autorët e gramatikave historike të shqipes, që e kanë studiuar shqipen në themel historikisht, e kanë përcaktuar kohën e krijimit të shqipes, në periudhën e vonë latine para ardhjes së sllavëve.Kjo është një fazë e shqipes 6 mijë vjeçare. Gjuhëtarët shqiptarë i përmbahen tezës së prejardhjes ilire të shqipes. Ndaj kur thonë shqipja, përfytyrojnë këtë gjuhë me pak a shumë këto tipare që njohim ne sot. Kjo tezë i referohet në mënyrë të veçantë ndarjeve dialektore që pohohet të ndodhur në këtë periudhë. Pra i referohen shqipes me dy dialekte kryesore, të cilat sa janë të vjetra janë edhe të reja sepse gjuha lëviz.Gjuhëtarët shqiptarë pranojnë se shqipja është vazhdimësi e ilirishtes. Për këtë bazohen te leksiku.Shqipja ka një numër të madh fjalësh të përbashkëta me gjuhët e tjera indoevropiane. Llogaritet që mesatarisht një gjuhë ruan 200 fjalë të lashta. Për shqipen Gustav Meyer ka nxjerrë mbi 400 fjalë të trashëguara.Profesor Bardhyl Demiraj në librin Etimologjia Shqipe me fjalë të trashëguara ka identifikuar mbi 500 njësi leksikore. Pra shqipja ka një numër të madh fjalësh të vjetra. Dhe këto dëshmojnë lashtësinë e të paktën periudhës indoevropiane.Këto të dhëna na shfaqen në bazë të gjuhësisë krahasimore, sepse ne nuk kemi të dhëna shkrimore. Po të kërkoni në internet dalin të dhëna se ka shumë gjuhë të vjetra. Por nëse themi që gjuhët janë njësoj të vjetra deri në periudha dhjetëra-mijëra vjeçare, atëherë pse duhet të diskutojmë për gjuhë të vjetra dhe më pak të vjetra?Dallimi është te gjuhët e shkruara. Në këtë rast ne i referohemi fakteve shkrimore, pasi thuhet që një gjuhë është e vjetër kur bazohet në dëshmi shkrimore. Sepse mbështetesh në një provë.Përsa i përket gjuhëve të gjalla, në revistën Science thuhet se shqipja është një ndër tre gjuhët e lashta që ende flitet sot, së bashku me armenishten dhe greqishten.Por përsa i përket lashtësisë ne mund të themi që jemi ndër popujt më të vjetër në Ballkan.”, u shpreh gjuhëtarja Anila Omari .

Piktura është "Një Shqiptare" nga Erwin Speckter, e realizuar në vitin 1831 dhe ruhet në Hamburger Kunsthalle në Hamburg.  Ky portret paraqet një grua shqiptare me veshje tradicionale, duke ofruar detaje të hollësishme të kulturës dhe kostumeve shqiptare të asaj kohe.  Erwin Speckter nuk ishte shqiptar. Ai ishte një piktor gjerman, i lindur në vitin 1806 në Hamburg, Gjermani. Speckter ishte i njohur për punimet e tij që shpesh frymëzoheshin nga udhëtimet në Evropë dhe nga kultura të ndryshme. Në shekullin e 19-të, shumë artistë perëndimorë udhëtuan në vendet e Ballkanit dhe Mesdheut për të pikturuar skena dhe portrete të jetës tradicionale dhe njerëzve vendas.  Frymëzimi për këtë portret të titulluar "An Albanian" mund të ketë ardhur nga përvoja e tij gjatë udhëtimeve në rajonet ku shqiptarët jetonin ose nga kontaktet me kulturën shqiptare. Në atë periudhë, shqiptarët ishin një temë erëndësishme për shumë artistë evropianë për shkak të veshjeve të tyre të veçanta dhe kulturës së pasur. Ky portret është një shembull i asaj se si artistët perëndimorë përpiqeshin të paraqisnin eksotizmin dhe bukurinë e Ballkanit. Po, piktura "An Albanian" e Erwin Speckter është vlerësuar si një vepër e rëndësishme e shekullit të 19-të, veçanërisht në kontekstin e orientalizmit dhe interesimit të artistëve evropianë për kulturat e ndryshme të Ballkanit dhe Mesdheut. Vepra është pjesë e koleksionit të Hamburger Kunsthalle në Hamburg, një muze prestigjioz që përmban piktura nga artistë të njohur ndërkombëtarisht. Kjo pikturë vlerësohet për disa arsye: 1. Përfaqësimi i kulturës shqiptare: Speckter ka shfaqur veshjet tradicionale shqiptare, duke dokumentuar estetikën dhe traditat e kohës. Ky portret ka rëndësi kulturore për shqiptarët si dëshmi e vëmendjes që Evropa i kushtoi identitetit të tyre në atë periudhë. 2. Aftësia artistike: Piktura shquhet për realizmin e saj dhe mënyrën se si piktori trajton detajet e fytyrës, veshjes dhe sfondit natyror, duke krijuar një kompozim të qetë, por tërheqës. 3. Interesi historik dhe artistik: Në shekullin e 19-të, udhëtimet dhe përjetësimi i kulturave të ndryshme në art ishin shumë të vlerësuara. Kjo pikturë është një shembull i kësaj prirjeje, ku shqiptarët shpesh përshkruheshin si simbol i fisnikërisë dhe qëndresës. Speckter nuk është ndër emrat më të njohur në artin botëror, veprat e tij si kjo mbeten të rëndësishme për historinë e artit dhe për dokumentimin e kulturave tradicionale, përfshirë atë shqiptare.

Kjo pikturë është krijuar nga artisti francez Camille Corot dhe titullohet "Gruaja Shqiptare". Piktura përfaqëson një vajzë shqiptare e veshur me kostum tradicional, një shembull i pasqyrimit të kulturës shqiptare në artin perëndimor të shekullit të 19-të. Interpretimi i kësaj pikture mund të përfshijë disa aspekte: 1. Veshja tradicionale - Artistët e huaj shpesh e shikonin Shqipërinë si një vend ekzotik dhe paraqisnin kostumet e saj tradicionale si një simbol i autenticitetit dhe bukurisë. 2. Shprehja e fytyrës - Gruaja duket e qetë dhe reflektuese, ndoshta duke përfaqësuar dinjitetin dhe forcën e karakterit që artisti e perceptonte si tipike për gratë shqiptare. 3. Peizazhi i sfondit - Me sfondin e errët dhe malor, piktura mund të simbolizojë lidhjen e ngushtë të shqiptarëve me natyrën dhe tokën e tyre.

Jolie: Gjatë xhirimeve të filmit “Maria” fëmijët e mi e panë dhimbjen brenda meje Angelina Jolie në rolin e Maria Callasit Përktheu: Vita Abrashi-Kajtazi 19 dhjetor 2024 09:30 Shpërndaje në: Aktorja e njohur, Angelina Jolie ka folur hapur për eksperiencën e saj gjatë xhirimeve të filmit “Maria”, i cili është biografi për këngëtaren e njohur të operas, Maria Callas.  You can skip this ad in 5 Advertisement Në intervistë për BBC-në , ajo ka theksuar se dy nga djemtë e saj më të mëdhenj, Maddox dhe Pax, të cilët punuan si asistentë në prodhimin e filmit, panë “dhimbjen e saj”, një anë të cilën Jolie ka thënë se nuk e kanë parë më herët. Ajo ka theksuar se përkundër që zakonisht është diskrete për ndjenjat e saj, ata e panë atë në momente të ndjeshme, pasi roli kërkonte që ajo të shprehte dhimbje të thella, që lidhen me jetën dhe vështirësitë e Callasit. “Ata nuk e kishin përjetuar kurrë nga afër mënyrën se si unë i shpreh dhimbjet, gjë që zakonisht një prind e fsheh nga fëmijët”, ka thënë Jolie, duke shtuar se pas këtyre momenteve të vështira, ata shpesh e mbështesnin me përqafime ose i sillnin një filxhan çaj. Jolie gjithashtu ka folur për kërkesat tjera të këtij roli, veçanërisht mësimin e operës. Ajo ka kaluar shtatë muaj trajnime, një periudhë shumë e vështirë që kërkonte kontroll të thellë të frymëmarrjes dhe trupit. Ajo ka shpjegoi se nuk kishte asnjë përvojë të mëparshme në këndimin e operës, por pas këtyre trajnimeve ajo e vlerësoi këtë sfidë si një nga më të vështirat e karrierës së saj. “Ishte ndoshta një nga fushat ku ndihesha më e pasigurte”, ka thënë ajo, duke shtuar se gjithashtu ishte privilegj që kishte mundësinë të provonte diçka të re, që nuk e kishte bërë më parë. Djemtë e saj, Maddox dhe Pax, janë shprehur të mrekulluar për profesionalizmin që panë gjatë xhirimeve. Regjisori i filmit, Pablo Larraín, ka thënë se ata ishin “shumë të angazhuar dhe profesionistë” në punën e tyre. Në film, Pax, ka incizuar shumë nga praktikat e këndimit të Jolie-s, duke qenë pranë saj gjatë ditëve më të vështira të trajnimit. “Është gjithmonë e mirë që fëmijët të shohin mamanë e tyre që nuk e ka të lehtë punën, por shpërthen, lufton, dështon dhe përpiqet përsëri”, ka thënë Jolie, duke shtuar se ky ishte moment shumë i rëndësishëm dhe i bukur për marrëdhënien me fëmijët e saj. Filmi “Maria”, që tregon jetën e Maria Callas në vitet e fundit të saj, ka marrë kritika të ndryshme, por ka pasur vlerësime për performancën e Jolie-s.  Disa kritikë kanë thënë se ajo është “fascinuese” dhe “i jep Callasit bukuri dhe forcë të brendshme”, ndërsa të tjerë kanë menduar se interpretimi i saj ka pasur ngjyrim të ftohtë dhe ka shfaqur pasiguri. Megjithatë, Jolie ka thënë se opera është art i fuqishëm që e ka mundësinë të lidhet thellë me shpirtin e njeriut dhe se kjo është një nga arsyet pse ky film është kaq i rëndësishëm për të gjithë. Filmi do të shfaqet në kinematë britanike më 10 janar 2025. #maria callas #Angelina Jolie #fil mi

Papa Françesku feston sot 88-vjetorin e lindjes, urime nga e gjithë bota Papa Françesku mbush sot 88 vjeç. Është ditëlindja e 12-të, që feston në Vatikan, që nga koha e zgjedhjes në fronin e Shën Pjetrit. Nga e gjithë bota mbërrijnë vazhdimisht urime me dashuri të madhe. Më 17 dhjetor, Papa Françesku mbush 88 vjeç. Në Vatikan arrijnë urime nga mbarë bota, edhe nga bota shqiptare. Personalitete të të gjitha fushave e njerëz të thjeshtë i drejtojnë Papës urime zyrtare e personale, të shkruara e të pashkruara, që shpesh kanë formën e lutjes. Sot Ditëlindja e . Atit tè Shenjtë Jorge Bergoglio, i lindur më 17 dhjetor 1936 në Buenos Aires, Kanë kaluar 88 vjet nga ai 17 dhjetor i vitit 1936, kur në Buenos Ajres të Argjentinës, u lind Jorge Mario Bergoglio. Bir emigrantësh piemontezë, kur ishte fëmijë thoshte se kur të rritej, do të bëhej kasap. Ishte i apasionuar pas këngës dhe e kishte zakon të dëgjonte çdo javë në radio një emision me muzikë lirike, së bashku me të ëmën dhe me vëllezërit. I ati i mësoi rëndësinë e punës. Vërtet, Papa i ardhshëm bëri punë të ndryshme dhe u diplomua si teknik kimik. Thirrja e Zotit Por horizonti më i rëndësishëm i jetës së tij është, pa dyshim, feja në Zotin, ushqyer nga gjyshja, Rosa Margherita Vassallo. Në vitin 1958, Jorge Mario Bergoglio hyri në noviciatin e etërve jezuitë. Në atë periudhë, qe e rëndësishme për fenë e tij një infermiere, murgesha Cornelia Caraglio, e cila i shpëtoi jetën, duke e bindur mjekun t’i jepte dozën e duhur me antibiotikë, për të kuruar bronkopolmonitin. Këtë “grua të mirë, të guximshme, aq sa të diskutonte edhe me mjekët”, 3 marsin e kaluar, Papa Françesku e falenderoi publikisht, gjatë takimit me një delegacion infermierësh. Meshtaria Në vitin 1969, Bergoglio u shugurua meshtar. Atë ditë, gjyshja i dha një letër, që e kishte shkruar për gjithë nipat e vet. I riu Jorge Mario e ruajti në librin e lutjeve. Në të shkruhet: “Paçi një jetë të gjatë të lumtur. Por, nëse ndonjë ditë, dhimbja, sëmundja, ose humbja e njerëzve të dashur do t’ju shkurajojnë, kujtohuni se një psherëtimë para Tabernakullit, ku është martiri më i madh e më mbretëror e, një vështrim drejt Marisë, që rri në këmbët e kryqit, mund të pikojë një sumbull balsami edhe mbi plagët më të thella e më të dhimbshme”. Kryeipeshkëv i Buenos Ajres Në vitin 1973, atë Bergoglio u emërua epror provincial i jezuitëve të Argjentinës. Më 1992, e gjejmë kryeipeshkëv të Buenos Ajresit, primat të Argjentinës. Në Koncistorin e 21 shkurtit 2001, Papa Gjon Pali II e krijoi kardinal. “Sot paradite – pohoi shenjti i ardhshëm Vojtila, në atë rast – Roma ‘katolike’ shtrëngohet rreth kardinajve të rinj, në një përqafim të ngrohtë, me vetëdijen se po shkruhet një faqe tjetër e rëndësishme e historisë së saj dymijëvjeçare”. Ishte preludi i një faqeje tjetër historike: asaj, që në vitin 2003, e shkroi vetë Papa - i pari, ardhur nga Amerika; i pari, jezuit. Zgjedhja në fronin e Shën Pjetrit Pas dorëheqjes së Papës Benedikti XVI, kardinali i atëhershëm erdhi në Romë për Konklavin. Por fati nuk i kishte lënë vetëm diskutimet për mënyrën e mbarështimit të Kishës nga një papë i ardhshëm. Më 13 mars 2013, ai vetë u zgjodh në fronin e Shën Pjetrit, si “Papë i ardhur nga fundi i botës”. “Koha është superiore në krahasim me hapësirën”: ky pohim i Papës Françesku, në Nxitjen e tij të parë apostolike “Evangelii gaudium”, flet qartë për vitet e para të papnisë së tij. Për Jorge Mario Bergoglio-n - Papa i parë jezuit, i pari nga Amerika Latine, i pari që mori emrin e shën Françeskut dhe, i pari i kohëve moderne, që u zgjodh pas dorëheqjes së paraardhësit të tij – “hapësira kristalizon proceset, ndërsa koha projekton drejt së ardhmes dhe na shtyn të ecim me shpresë”. Ja pse ky konceptim i kohës bëhet çelës për të kuptuar papninë aktuale, që realizohet në dy mënyra: njëra progresive dhe tjetra rrethore. E para është ajo, që bën të mundur “fillimin e proceseve”; ndërsa e dyta, është përmasa e takimit dhe e vëllazërimit. Në këto kohëra ku mbarë njerëzimi vuan dramën e dhunës, ne mblidhemi rreth Teje, Ati i Shenjtë, duke të kërkuar prej Zotit paqen në botë. Ky është mesazhi i urimit tonë për Papën Françesku me rastin e 88-vjetorit të lindjes. Ne besojmë se kjo mund të jetë dhurata më e mirë nga besimtarë e mbarë botës. Të jemi artizanë të paqes së bashku me Ju për të përballuar kulturën e luftës, urrejtjes, injorancës.