Search Results

Marrë nga: "Mbi edukimin estetik të njeriut" Universiteti Schiller Letra e trembëdhjetë  Në një shqyrtim të parë asgjë nuk duket më e kundërvënë ndaj njëra – tjetrës se sa këta dy instinkte; ndërkohë që njëri ka si objekt të vet ndryshimin, tjetri ka pandryshueshmërinë. Por megjithatë janë pikërisht këto dy nocione që shterojnë plotësisht nocionin e njerëzimit, dhe një instinkt i tretë themelor, që i ndërmjetëson të dy, është kryekëput një nocion i përfytyrueshëm. Ndaj shtrohet pyetja, si mund të rivendoset vallë uniteti i natyrës njerëzore, një unitet ky i cili shkatërrohet plotësisht nga kjo kundërvënie primitive dhe radikale?     Unë e pranoj se këto dy tendenca kundërshtojnë vetveten, por, ajo që vihet re është se ato nuk futen në të njëjtat objekte. Mirëpo ajo ç’ka nuk takohet, nuk mund të përplaset me njëra – tjetrën. Përveç kësaj, është e vërtetë që instinkti epshor kërkon ndryshim, por nuk kërkon që të shtrihet edhe te personaliteti dhe të përfshijë fushën e tij, e as të jetë një ndryshim i parimeve. Nga ana tjetër, instinkti i formës synon unitetin dhe qëndrueshmërinë, por ai nuk do që kushtëzimi të fiksohet me personalitetin, e që të shndërrohet në një identitet të ndijimit. Pra, si instinkte në vetvete, ato nuk janë të ndarë nga natyra, e nëse shfaqen si të tillë, kjo ndodh pikërisht sepse së pari ato u krijuan nëpërmjet një shkeljeje të lirë të rregullave të natyrës, nëpërmjet mohimit të vetvetes dhe ngatërrimit të sferave të tyre vepruese. Kësisoj është detyra e kulturës për të ruajtur e për të mbikëqyrur kufijtë e çdonjërit prej këtyre dy instinkteve; rrjedhimisht ajo u ka borxh të dyjave një drejtësi të barabartë, e të mbrojë jo vetëm instinktin racional ndaj atij shqisor, por edhe këtë të fundit ndaj të parit. Pra, puna e tij është e dyfishtë: së pari: që shqisat të protestojnë kundër sulmeve të lirisë; së dyti: që personaliteti të vendoset me siguri kundër pushtetit të ndjenjave. Njërin prej qëllimeve ai e arrin nëpërmjet kultivimit të aftësisë së ndjenjave, kurse tjetrin nëpërmjet kultivimit të aftësisë së arsyes.  Meqenëse bota zhvillohet në kohë ose në ndryshime, përsosmëria e aftësisë që i lidh njerëzit me botën, lipset të jetë domosdoshmërisht shtrirja dhe ndryshueshmëria më e madhe e mundshme. Meqenëse personaliteti është ai që mbetet i qëndrueshëm përgjatë ndryshimit, atëherë përsosmëria e asaj aftësie, e cila duhet t’i kundërvihet ndryshimit, duket të jetë liria më e madhe e mundshme e veprimit (autonomia) dhe e intensitetit. Sa më e shumanshme të zhvillohet gatishmëria për të perceptuar, sa më e lëvizshme të jetë ajo, dhe sa më shumë sipërfaqe t’u japë ajo pamjeve, aq më tepër botë koncepton njeriu, aq më shumë prirje zhvillon ai brenda vetes; sa më shumë forcë dhe thellësi të fitojë personaliteti, sa më shumë liri arsyeja; aq më shumë botë koncepton njeriu, aq më tepër formë krijon ai jashtë vetes. Rrjedhimisht, kultura e tij konsiston së pari: në vendosjen e aftësisë perceptuese në kontakt me botën në numrin më të madh të mundshëm të pikëtakimeve dhe në nxitjen e pasivitetit, nga pikëpamja e ndjenjës, në shkallën më të lartë; së dyti: në sigurimin e masës më të madhe të mundshme të pavarësisë për aftësinë determinuese, në lidhje me fuqinë perceptuese, dhe në nxitjen e aktivitetit, nga pikëpamja e arsyes, në shkallën më të lartë. Atje ku bashkohen të dyja këto cilësi, aty njeriu do të lidhë në plotësinë më të madhe të qenies, vetëspontanitetin (autonominë) e nivelit më të lartë me lirinë dhe, në vend që të braktisë veten te bota e të humbë në të, përkundrazi, do të arrijë ta thithë atë brenda vetes me tërë pafundësinë e fenomeneve të saj, në mënyrë që ajo t’i nënshtrohet kështu unitetit të arsyes së tij.  Mirëpo, njeriu mund ta këmbejë këtë marrëdhënie dhe si rrjedhojë të dështojë në përmbushjen e qëllimit të vet në këto dy mënyra. Ai mund të vendosë mbi forcën pasive intensitetin e kërkuar prej forcës aktive; më tej, ai mund të cënojë kufirin e të kalojë nga instinkti material në atë formal, e të këmbejë fuqinë perceptuese me atë determinuese. Gjithashtu ai mund t’i mveshë forcës aktive thellsinë që i takon forcës pasive, për të cënuar kështu kufirin e për të kaluar nga instinkti formal tek ai material, e për të zëvendësuar kështu fuqinë determinuese me atë perceptuese. Mirëpo, në rastin e parë ai nuk do të jetë kurrë një Ego, një personalitet, kurse në të dytin nuk do të jetë kurrë një Jo-Ego, si rrjedhim në të dyja këto raste ai nuk do të jetë as njëra dhe as tjetra, për pasojë do të jetë asgjë.  Faktikisht, nëse instinkti shqisor bëhet përcaktues, pra nëse shqisa bën ligjvënësin dhe bota mposht personalitetin, atëherë njeriu humbet si objekt atë ç’ka fiton si forcë. Madje për të mund të thuhet se kur ai është vetëm përmbajtja e kohës, atëherë ai nuk është, dhe si rrjedhim nuk ka kurrfarë përmbajtjeje. Në këtë kuptim, gjendja e tij shkatërrohet në po të njëjtën kohë me personalitetin e vet, sepse të dyja ato janë ide të ndërvarura dhe sepse ndryshimi kërkon një gjendje të qëndrueshme dhe realiteti i kufizuar një personalitet të pafund. Nëse instinkti i formës bëhet perceptues, kjo do të thotë se forca logjike e ndjenjës vjen më parë dhe personi e këmben veten me botën, duke humbur si subjekt dhe forcë autonome atë që fiton si objekt, për shkak se pandryshueshmëria implikon ndryshim dhe realiteti absolut për të manifestuar vetveten kërkon kufij. Për aq sa njeriu është vetëm formë, ai nuk ka formë, dhe si rrjedhim personaliteti i tij është zhdukur bashkë me gjendjen. Me një fjalë: vetëm për aq kohë sa ai është i ndjeshëm dhe perceptues; Ndodh vetëm për shkak se ai është perceptues, që ka realitet brenda tij dhe se ai shfaqet si një forcë menduese.  Në këtë kuptim të dy instinktet kanë kufizim dhe, për aq kohë që ato mendohen si energji, kanë nevojë për kalitje; i pari që të mos cënojë fushën e ligjvënies, dhe tjetri që të mos ndërhyjë në fushën e ndjenjave. Kjo kalitje e instinktit shqisor në asnjë mënyrë s’duhet të jetë pasoja e një paaftësie fizike, e një mpirjeje ndjenjash, që kudo meriton vetëm përçmim, ajo duhet të jetë një veprim i lirisë, një aktivitet i personit, i cili nëpërmjet intensitetit të tij moral zbut intensitetin shqisor dhe nëpërmjet mbizotërimit të mbresave merr prej tyre në thellësi atë ç’ka u jep në gjerësi apo në sipërfaqe. Karakteri duhet t’i përcaktojë temperamentit kufijtë e tij, sepse ndjenjat kanë të drejtë të humbasin edhe elementë të tyre nëse kjo shkon në avantazh të mendjes. Nga ana tjetër kalitja e instinktit të formës mund të mos vijë si rezultat i paaftësisë morale apo nga një plogështi e mendimit ose vullnetit, e cila do ta degradonte njerëzimin. Ndaj, është e nevojshme që burimi i lavdishëm i kësaj kalitjeje të dytë të jetë plotësia e ndjenjave; është e nevojshme që aftësia shqisore në vetvete ta ruajë me forcë ngadhënjyese fushën e saj dhe t’i bëjë qëndresë dhunës, që aktiviteti pushtues i mendjes mund t’i diktojë. Pra është e nevojshme që instinkti material të ruhet në caqet e pronësisë së vet nga ana e personalitetit, kurse instinkti i formës nga ana e natyrës ose perceptueshmërisë.     Letra e katërmbëdhjetë  Tashmë kemi mbërritur te koncepti i ndërveprimit midis dy instinkteve, ku efektshmëria e njërit motivon dhe kufizon njëkohësisht atë të tjetrit, dhe ku secili nga këto instinkteve, i marrë në veçanti, arrin në shkallën e tij më të lartë të manifestimit pikërisht në sajë të të qenit të tjetrit aktiv. Ky raport këmbimi i të dy instinkteve është vetëm një detyrë e arsyes, të cilën njeriu është në gjendje ta zgjidhë krejtësisht vetëm nëpërmjet përsosjes së ekzistencës së tij. Pra, në kuptimin më rigoroz të fjalës, kjo është pikërisht ideja e njerëzimit; për pasojë, duke qenë diçka e pambarimtë, njeriu mund t’i afrohet asaj, në rrjedhën e kohës, gjithnjë e më pranë, por pa e arritur kurrë ndonjëherë. E kjo, sepse “ai nuk duhet të synojë formën në dëm të realitetit të tij, dhe as realitetin në dëm të formës; më shumë ai duhet të kërkojë qenien absolute nëpërmjet një të përcaktuareje dhe qenien e përcaktuar nëpërmjet një të pafundme. Përveç kësaj, ai duhet të ballafaqohet me botën përpara tij, sepse vetëm ai e ka botën përballë. Gjithashtu, ai duhet të ndjejë sepse është i ndërgjegjshëm për vetveten, pikërisht sepse ndjen.” E ndodh vetëm në përputhshmëri me një ide të tillë që, ai është njeri në kuptimin e plotë të fjalës, e se kurrë nuk mund të bindet për këtë, për aq kohë sa do të kënaqë përjashtimisht vetëm njërin nga këto instinkte, ose vetëm njërin pas tjetrit; Për aq kohë sa vetëm ndjen, ekzistenca dhe personaliteti i tij absolut, do të mbeten për të vetëm një mister, dhe për aq kohë sa vetëm mendon, gjendja dhe ekzistenca e tij në kohë kanë për t’iu zhdukur nga sytë. Por nëse ka raste ku ai do të provonte njëkohësisht këtë përvojë të dyfishtë, ku ai do të provohej njëkohësisht i ndërgjegjshëm për lirinë e vet dhe për ndjenjën e ekzistencës së tij, në të cilën ai do të ndihej njëkohësisht si materie dhe do ta ndjente vetveten si shpirt, atëherë në të tilla raste dhe kryekëput vetëm në këto, ai do të arrinte të kishte një këndvështrim të plotë për njerëzimin, dhe objekti që do t’ia siguronte këtë këndvështrim do të ishte si një simbol i fatit të tij të përmbushur, për pasojë do t’i shërbente si një shprehës i të pambarimtës, përderisa ky fat mund të përmbushej vetëm në plotësinë e kohës.  Po të supozojmë, që raste të këtij lloji mund ta paraqesin veten edhe në eksperiencë, atëherë ato do të zgjojnë brenda tij një instinkt të ri, i cili – pikërisht për shkak se të dy instinktet e tjera do të bashkëveprojnë me të – i marrë në veçanti, do t’i kundërvihet çdonjërit prej tyre, duke fituar kështu të drejtat e një instinkti vërtet të ri. Instinkti sensual p.sh . dëshiron që të ketë gjithmonë ndryshim, që koha të ketë një përmbajtje, ndërkohë që instinkti i formës kërkon që koha të nënshtrohet, të shtypet, që të mos ketë asnjë ndryshim. Pra, ai instinkt tek i cili të dy instinktet e tjerë veprojnë të lidhur – më lejoni që derisa ta shpjegoj më qartë termin, këtë instinkt ta quaj instinkti i lojës – pra, instinkti i lojës do të ketë për objekt të vetin shtypjen e kohës me kohë, në mënyrë që të bashkojë gjendjen e tranzicionit ose të ardhjes me qenien absolute dhe ndryshimin me identitetin.  Nga ana tjetër, instinkti shqisor ka nevojë të përcaktohet, ka nevojë të marrë një objekt të caktuar; ndërkohë që instinkti i formës do të përcaktojë vetë, do të prodhojë vetë një objekt; Për këtë arsye, instinkti i lojës do të përpiqet të marrë atë që ai vetë do të kishte prodhuar, dhe të prodhojë atë ç’ka ai aspiron të marrë, se si shqisa synon të marrë.  Përveç kësaj, instinkti shqisor përjashton nga subjekti i tij gjithë autonominë dhe lirinë, kurse instinkti i formës gjithë varësinë dhe pasivitetin. Më tej, mund të shtojmë se përjashtimi i lirisë është një domosdoshmëri fizike, ndërsa përjashtimi i pasivitetit një domosdoshmëri morale. Pra të dy instinktet detyrojnë karakterin, njëri nëpërmjet ligjeve të natyrës, tjetri nëpërmjet ligjeve të arsyes. Atëherë instinkti i lojës, përderisa unifikon veprimin e dyfishtë të dy instinkteve të tjerë, do të kënaqë mendjen si moralisht ashtu edhe fizikisht; pra ai, meqenëse shtyp gjithçka kalimtare, do arrijë të shtypë njëkohësisht edhe gjithçka detyruese, duke e lënë kështu njeriun të lirë si fizikisht ashtu edhe moralisht. Nëse ne e presim me pasion dikë, i cili është i denjë për përçmimin tonë, atëherë ne do të ndjejmë dhimbshëm se natyra në këtë rast është shtrënguar. Nëse ne mbajmë qëndrim armiqësor ndaj një tjetri, i cili na ngjall respekt, atëherë ne do të ndjejmë dhimbshëm se në këtë rast është arsyeja ajo që është shtrënguar. Po nëse ky person na frymëzon neve me interesin ndaj tij, duke fituar kështu vëmendjen tonë, atëherë shtrëngimi i ndjenjës zhduket njëherësh bashkë me shtrëngimin e arsyes, dhe ne fillojmë ta dashurojmë atë, d.m.th . të luajmë njëkohësisht me prirjen dhe me vëmendjen tonë.  Gjithsesi, përderisa instinkti shqisor arrin të na kontrollojë fizikisht dhe instinkti i formës moralisht, atëherë i pari e bën strukturimin tonë formal kalimtar ose të rastësishëm, kurse i dyti bën të tillë strukturimin tonë material; kjo do të thotë se është e rastësishme, nëse lumturia do të përputhet me përsosmërinë tonë, apo nëse ndodh e anasjellta. Pra instinkti i lojës, në të cilin dy instinktet e tjerë veprojnë të lidhur, do të bëjë të rastësishme ose kalimtare si prirjen tonë formale ashtu edhe atë materiale, si përsosmërinë ashtu edhe lumturinë tonë; nga ana tjetër, pikërisht pse ai i bën të rastësishme të dy këto instinkte, dhe për shkak se e rastësishmja zhduket nga e domosdoshmja, ai do arrijë ta shtypë të rastësishmen te të dy instinktet, për t’i dhënë kështu formën materies dhe realitetit formën. E në po atë masë që ai do t’u marrë ndjenjave dhe pasioneve ndikimin dinamil, në po atë masë ai do t’i vendosë ato në harmoni me idetë racionale dhe duke hequr prej ligjeve të arsyes moralin e tyre shtrëngues, do të mund të bashkojë me to interesin e shqisave.  Përktheu nga gjermanishtja: Dr. Elda Gjana-BORIÇI  Marrë nga: “ Mbi edukimin estetik tw njeriut ”

Energji eklektike | stilet e dizajnit Stili eklektik feston individualitetin dhe një përzierje stilesh. Karakterizohet nga një qasje artistike dhe e lirë ndaj dizajnit të brendshëm, shpesh duke përfshirë ndikime kulturore dhe periudha historike. Energji eklektike e dizajnit | Midjourney Një hapësirë eklektike e suksesshme arrihet duke kombinuar elementë modernë me pjesë vintage, duke krijuar një pamje harmonike që ndjek një temë unifikuese ose pikë qendrore. Pjesa argëtuese e dizajnit eklektik është liria për të mbledhur sende unike dhe tërheqëse, të tilla si tekstile të harlisura dhe metale si bronzi dhe bakri, pa iu përmbajtur rregullave që përputhen. Për të krijuar këtë pamje, jepni përparësi ekuilibrit dhe kohezionit midis dekorit. Ju mund të përdorni kujtime dhe suvenire gjatë përzierjes së materialeve, si një qilim persian me një karrige plastike. Përdorni një qasje të guximshme, maksimaliste ndaj ngjyrave dhe modeleve për një qasje artistike dhe të mbledhur me kalimin e kohës. Harmonia biofile Eleganca e dizajnit tradicional | stilet e dizajnit Stili tradicional vjen nga dekori evropian i shekullit të 18-të dhe të 19-të. Shpesh shoqërohet me pasuri të nënvlerësuar dhe një theks te rehatia dhe ngrohtësia. Dizajni tradicional i brendshëm tërhiqet shumë nga ndikimet angleze dhe franceze dhe mishëron simetrinë dhe harmoninë me motive të shtuara të qytetërimeve klasike. Dhoma gjumi në stilin tradicional | NeONBRAND / Unsplash Paletat tradicionale të ngjyrave shfaqin nuanca të zbehta me ngjyra më të thella pranë dyshemesë, duke kaluar në tone më të lehta lart. Drutë si sofër, panje, qershi dhe arra i japin hapësirës një ambient të pasur dhe të lëmuar. Mobiljet janë të rregulluara në mënyrë simetrike për të ndjekur boshtin e dhomës, duke lehtësuar bisedën dhe duke përforcuar formalitetin. Në të njëjtën kohë, dekor shpesh përfshin aksesorë të çiftuar dhe vepra arti të vendosura në mënyrë simetrike. Tekstilet luajnë një rol të rëndësishëm në dizajnin tradicional, me trajtimet e dritareve me shtresa të tilla si grilat e plantacioneve me draperie në nuanca plotësuese dhe thekse harduerike metalike me një përfundim patina për të përmbyllur estetikën klasike të dhomës. Dizajni tradicional i brendshëm i quajtur shpesh stil tradicional, ka të bëjë me komoditetin, elegancën dhe sharmin e përjetshëm.

Fryma e Vjosës / Zbulo historitë e njerëzve dhe të rejat nga Parku Kombëtar Lumi Vjosa Një copëz nga historitë e komuniteteve në Vjosë pasqyrohet në Piramidën e Tiranës më datë 6 Nëntor nëpërmjet lentes së fotografes, Jutta Benzenbeg. Ky aktivitet do të ekspozohet në hollin e Piramidës deri në datën 12 Nëntor.   Më 13 Mars 2023, lugina e lumit Vjosa në Shqipëri u shpall Park Kombëtar, si lumi i fundit i egër në Evropë. Historia e Vjosës është e pasur me biodiversitet dhe trashëgimi kulturore, por përfaqëson në të njëjtën kohë edhe historinë e komuniteteve lokale që e konsiderojnë lumin si shtëpinë e tyre.  Breza të tërë familjesh kanë jetuar përgjatë brigjeve të lumit dhe janë bekuar me dhuratat e Vjosës, qoftë duke mbledhur barishtet e vyera, duke kultivuar token, duke mësuar madje dhe të notojnë. Tashmë, duke jetuar në këto zona rurale, ata po përballen gjithashtu me sfidat e jetës dhe me një të ardhme shpesh të pasigurt. Historitë e tyre na përshfaqin të vërtetën se pse ky lum është kaq i veçantë dhe se pse Parku Kombëtar i këtij siti është aq i domosdoshëm për përditshmërinë e tyre.   Jutta Benzenberg, fotografe e cila jeton dhe punon në Shqipëri, udhëtoi për të takuar komunitetet e Vjosës dhe për të ndarë historitë e tyre me botën, përmes vetë fjalëve të tyre.    “Janë 8 histori për të cilat uroj që të pasohen me rrëfenja të tjera, ku mund të përcjellim idenë sesa i madh është interesi i shqiptarëve që të jenë pjesë aktive e ruajtjes së natyrës. Vizitojini këta njerëz dhe dëgjoni me kureshti se çfarë kanë për të thënë.”- shprehet fotografja.   BeautyDerm Bëjeni para gjumit: në mëngjes rrudhat janë 70% më pak të dukshme Mëso më shumë Në muajin Shtator është miratuar ‘Plani i Integruar i Menaxhimit për Parkun Kombëtar Lumi Vjosa’, doumenti bazë që përcakton ruajtjen dhe zhvillimin e kësaj zone të mbrojtur. Ky është rezultati i një pune intensive ndërmjet ekspertëve shqiptarë dhe të huaj, duke përfshirë diskutime, trajnime, analiza dhe konsultime publike të njëpasnjëshme.   Ndërkohë është realizuar aplikimi për përfshirjen e Parkut Kombëtar ‘Lumi Vjosa’ në UNESCO, programi ‘Njeriu dhe Biosfera’. Me fokusin te bashkëjetesa e njeriut me natyrën, ky program synon të përmirësojë jetesën e komuniteteve dhe mbrojtjen e ekosistemeve natyrore në mënyrë të qëndrueshme.   Rrugëtimi për shpalljen e Vjosës, Park Kombëtar i cili nisi falë bashkëpunimit me Ministrinë e Mjedisit dhe Turizmit, kompaninë Patagonia, IUCN (Bashkimi Ndërkombëtar për Ruajtjen e Natyrës) si dhe Agjencinë Kombëtare të Zonave të Mbrojtura po vijon me projekte të tjera ambicioze që promovojnë dhe mbështesin vlerat e lumit të fundit, të egër në Evropë.

Liceu i Aristotelit Xhezair Dashi Aristoteli, mësuesi i mbretit të mbretërve, Aleksandrit të Madh, në moshën diku pesëdhjet vjeçare themeloi shkollën e tij në Athinë, Liceun, ku edhe pati një numër të madh studentësh, që quheshin Peripatetikët. Përshkrimi që ka mbetur i asaj shkolle është jo i një shkolle me praktikim disiplinor të rreptë, por si një shkollë ku studentët hanin e pinin bashkë me Mësuesin e tyre, dhe ku përcaktonin vetë rregullat për mirëmbajtjen e Liceut. Kjo ‘akademi’ e re kishte për qëllim të ngritej mbi “Akademinë” e Platonit që ishte e dhënë pas matematikës, filozofisë spekulative dhe politike. Liceu ishte akademi e shkencave ekzakte të natyrës, e në veçanti e biologjisë. Ekzistojnë dëshmi të shkruara se Aleksanderi i Madh i kishte ngarkuar gjuetarët, kopshtarët, peshkatarët e tij që ta furnizojnë Aristotelin me të gjitha materialet biologjike dhe zoologjike që ai kërkon, dhe se ishin mijëra njerëz të ushtrisë së tij të angazhuar nëpër Greqi dhe Azi, për grumbullimin e specimenëve të florës dhe faunës nëpër krejt territoret e perandorisë. Oratori grek Athaneus thotë se Aleksandri i kishte dhënë afro 800 talenca (shumë kjo e madhe monetare edhe me standarde të sotme) ekspeditës së tij shkencore për të hulumtuar burimet e lumit Nil, dhe shkaqet e rritjes periodike të nivelit të lumit. Kjo edhe llogaritet si shembulli i parë i financimit publik të një sipërmarrje të madhe shkencore. Afro 158 kushtetuta politike ishin në dispozicion të shkollës së Aristotelit, gjë që është tregues i qartë se ai kishte resurse të mëdha njerëzore, nëpunës dhe sekretarë, për të procesuar punën e tij kërkimore. Masa e madhe e të dhënave empirike që u grumbulluan nga kjo ndihmesë e madhe, dhe e përpunuar nga asistentët e shkollës së tij Peripatetike, u bënë gurëthemeli i përparimit shkencor, tekstet mësimore për më shumë se dy mijë vjet, dhe mrekullia gjeniale e kokës së një njeriu, që edhe historikisht është pagëzuar me emrin ‘Filozofi’. Vepra e Aristotelit është e madhe dhe Enciklopedi e plotë. Disa autorë antikë e kreditojnë Aristotelin me qindra vëllime të shkruara, e disa me mijëra. Mirëpo ajo që mbetet sot prej tij janë veprat Logjike “Kategoritë, Temat, Analitika Primare dhe Posteriore, Propozicionet, Përgënjeshtrime të Sofistëve”, vepra këto të mbledhura nga Peripatetikët dhe të emëruara nën një titull ‘Organoni’. Pastaj janë veprat Shkencore . “Fizika”, “Mbi Qiejt”, “Rritja dhe Rënia”, “Meteorologjia”, “Historia Natyrore”, “Mbi Shpirtin”, “Pjesët e Kafshëve”, “Lëvizjet e Kafshëve”, “Gjenerimi i Kafshëve”. Veprat Estetike janë “Retorika” dhe “Poetika”, kurse veprat Filozofike janë “Etika”, “Politika” dhe “Metafizika”. Pasi Aristoteli u largua nga Athina në vitin 347 p.e.s, Liceu ende funksiononte deri kur gjenerali romak Sulla e shkatërroi përfundimisht në vitin 86 p.e.s. Ajo çfarë ka mbetur nga Liceu është zbuluar në vitin 1996 në një park mbrapa Parlamentit Helen.

Çështja e Hollivudit 2025: Zendaya, Nicole Kidman dhe 10 ikona të tjera moderne Janë aktorët më të guximshëm që fuqizojnë Hollywood-in dhe emocionojnë audiencën. Në botimin e 31-të vjetor të Hollivudit, VF dolli një duzinë nga dritat më të shndritshme të industrisë. Drejtuar nga Gordon von Steiner Stiluar nga George Cortina 13 nëntor 2024 Edhe Zendaya fiton disa dhe humb disa. Vite më parë ajo po përgatitej për një film kur shpërtheu pak para se të fillonte prodhimi. "Në atë kohë ne ishim si mut, " thotë ajo. “Më pas mora skenarin për Euphoria , dhe ai përfundoi duke u xhiruar në slotin e tij, dhe unë thashë, 'O Zot, faleminderit Zotit që filmi u shkatërrua'.” Mësimi? Mos pretendoni të dini se çfarë mund të prisni nga Hollywood. "Nuk është si një punë e korporatës ku mund të ngjitesh një shkallë," thotë ajo. “Kjo industri është e çuditshme. Ju vazhdimisht duhet të provoni se mund ta bëni akoma.” 12 yjet në kopertinën tonë të 31-të vjetore të Hollivudit fituan vendin e tyre në të duke marrë rreziqe dhe duke lundruar nëpër rërat famëkeqe të industrisë që lëvizin. Duke ndjekur guximin e tyre - dhe duke pasur guxim - ata po u tregojnë studiove dhe transmetuesve se si duhet të duket tani ylli, edhe pse drejtuesit përpiqen të ndërtojnë një rend të ri botëror. REKLAMA Yjet e Vanity Fairs 2025 Hollywood Issue mbulojnë nga e majta në të djathtë Glen Powell Zendaya Nicole Kidman Zoe Saldaña... Fotografi nga Gordon von Steiner; stiluar nga George Cortina. Nicole Kidman nuk do të pretendojë se siguria dhe bollëku janë në kulmin e të gjitha kohërave në Hollywood. "Gjithçka është e vështirë tani," thotë ajo. Megjithatë, ajo ende zgjedh vetëm skenarët, si drama erotike Babygirl , që i flasin asaj. "Nëse shihet si rrezik, unë do t'i marr këto rreziqe," thotë ajo, "por nuk do të ndalem shumë në këtë sepse frika mund të shfaqet." Strategjia e Danielle Deadwyler është të rrëshqasë midis zhanreve, megjithëse tregimet e sinqerta për të kaluarën janë një specialitet: "Po përpiqem t'i kaloj dekadat, o njeri, në një kohë ku njerëzit nuk duan që ju të jeni të vetëdijshëm për historinë." Aktorët e mërzitur nga skenarët - ose mungesa e skenarëve - ata shohin se bëhen proaktivë. Sydney Sweeney hapi një kompani prodhimi. Lisa , nga sensacioni K-pop Blackpink dhe së shpejti do të shihet në The White Lotus , ndërtoi një kompani për menaxhimin e talenteve. Dev Patel shkroi dhe drejtoi Monkey Man. “E di që nuk jam më skllav i asaj që është atje jashtë”, thotë ai. Glen Powell mori frenat në karrierën e tij duke shkruar " Hit Man" . Së bashku me Twisters dhe Kushdo përveç teje , ai e bëri atë një yll të bankës. “Përpiqem të mendoj fillimisht audiencën se sa unë fillimisht: Çfarë dëshiron të shohë audienca?” thotë ai. Zoe Saldaña i ka dhënë audiencës atë që duan në ekskluzivitetet e suksesshme, por ishte muzika e guximshme Emilia Pérez që e përmbushi atë. Bill Skarsgård po bën emrin e tij duke luajtur krijesat e natës, së fundmi një vampir i ri (por shumë i vjetër) në Nosferatu . "Ka njerëz që luajnë veten e tyre dhe ata janë të shkëlqyer," thotë ai. “Më duhet të transformohem sa më larg meje.” Ky tingull që dëgjoni është që Jonathan Bailey pajtohet: "Jam mërzitur duke parë njerëzit të luajnë të njëjtën pjesë shtatë herë." Pas performancës së tij të parë në Bridgerton , ai po ndërton një rezyme të larmishme me Fellow Travelers , Wicked dhe Jurassic World Rebirth. Josh O'Connor e ka ribërë veten vazhdimisht që kur luajti Princin Charles në The Crown . Ai qëlloi La Chimera , duke luajtur një grabitës varresh britanik të thërrmuar dhe duke folur italisht, dhe u shndërrua në një djalë të keq të tenisit për Challengers . Reklamim Një tjetër gjë e përbashkët yjet tanë të kopertinës? Ncuti Gatwa , i cili luan rolin e legjendarisht të pandershëm Doctor Who, mund të jetë duke folur për të gjithë këtu kur thotë, "Unë kurrë nuk e kam dëgjuar vërtet "Ti duhet të ndryshosh veten për industrinë". Kjo nuk do të ndodhë.” - Ese nga Rebecca Ford Intervistat nga Anthony Breznican, David Canfield, Rebecca Ford, Joe Hagan, Chris Murphy, Joy Press, Erin Vanderhoof, Savannah Walsh, Keziah Weir dhe Kase Wickman Zendaya në xhirimin e kopertinës së Hollywood Issue 2025 me veshje dhe këpucë Alaïa dhe bizhuteri Bulgari. Veshje dhe këpucë nga Alaïa; vathë nga Bulgari; unazë nga Bulgari High Jewelry. Fotografi nga Gordon von Steiner; stiluar nga George Cortina. Zendaya YJET NË: Dune: Pjesa e Dytë, Sfiduesit, Drama Ylli i filmit. Fitues i Emmy-t. Ikonë e modës. Superylli i Euphoria ka hyrë në epokën e saj të zonjave kryesore me fantastiko-shkencore dhe një menaxhim tenisi à trois. Si një trajner i ashpër në Challengers , Zendaya duhej të merrej fizikisht me aktorët e saj - ndonjëherë shumë fizikisht. "Unë jam si 'Mir, vajzë, mos i vë duart mbi njerëzit'," thotë ajo. Reklamim Një yll që nga Milioneri i Slumdog, Patel ka banuar në heronj komplekse nga Sir Gawain tek David Copperfield. Regjia, shkrimi dhe luajtja në rolin kryesor në Mankey Man ia thyen kockat, por jo shpirtin: “E nisa procesin me një qasje të ngjashme me Gandhi-n, dhe në fund të tij, unë isha më shumë Malcolm X”. Ndërsa priste sezonin e tretë të Euphoria, Sweeney ndihmoi në konceptimin e një turneu kryefjalësh për shtypin për Kushdo përveç teje dhe u vendos si një producente që duhej llogaritur. Ajo së shpejti do të shihet si boksierja e jetës reale Christy Martin dhe është duke ribërë filmin e Jane Fonda Barbarella. Lexoni Intervistën SHIKO: Yjet e kopertinës zbulojnë obsesionet e tyre sekrete ALBUMI FOTOGRAFIK Obsesioni Sekret i Zendaya Obsesioni Sekret i Dev Patel Obsesioni Sekret i Sydney Sweeney Obsesioni sekret i Glen Powell Obsesioni Sekret i Ncuti Gatwa Obsesioni sekret i Jonathan Bailey Obsesioni Sekret i Zoe Saldanës Obsesioni Sekret i Lizës Obsesioni sekret i Danielle Deadwyler Obsesioni sekret i Josh O'Connor Josh OConnor në xhirimin e kopertinës së Hollywood Issue 2025 i veshur me një këmishë Loewe dhe një orë Cartier.

Jennifer Lopez po pikon kristale në pamjen e saj më të bukur të vitit Është sezoni i veshjeve me shkëlqim Nga Chelsey SanchezPublikuar: Nëntor 18, 2024 9:54 AM EST Dhjetori është pothuajse afër, që do të thotë se është pothuajse koha për të nxjerrë nga thellësia e dollapëve tanë fustanet tona më të ndezura dhe më festive. Por nëse jeni diçka si Jennifer Lopez , atëherë e dini se fustani i duhur me stoli nuk duhet të kufizohet kurrë në një sezon të thjeshtë. Vetëm hidhini një sy veshjeve të saj më të fundit në tapetin e kuq. Këngëtarja e "Can't Get Enough" ka nisur një seri të pandërprerë shkëlqimi , nga ecja në tapetin e kuq të premierës së Wicked me një fustan të shkëlqyeshëm deri tek performanca në shfaqjen e Elie Saab "1001 Seasons" në pistën me një trup të zhytur metalik . Këtë fundjavë, ajo vazhdoi atë seri në ceremoninë e 15-të vjetore të Governors Awards. Lopez mbërriti në Hollywood's Ray Dolby Ballroom me një fustan të zi madhështor nga koleksioni Couture vjeshtë/dimër 2024 i Zuhair Murad. Pjesa pikonte në kristale të zeza të shkrirë, duke shfaqur një model fijesh të gërshetuara përgjatë gjatësisë së skajit të tejdukshëm dhe shtresave të vargut vezullues që bien poshtë në qafën e zhytur. Ngjitur në qafë dhe në bel ishte një shumëllojshmëri kristalesh në formë lulesh që reflektonin dhe u kthyen nga drita teksa ajo zbriste poshtë tapetit. Veshja përfshinte gjithashtu një tren të zi prej kadifeje që mbulohej pas saj si një hije. Lopez e përfundoi look-un me një aksesor të thjeshtë por të sofistikuar: një çantë clutch të zezë gjeometrike nga Tyler Ellis. Kohët e fundit, Lopez ka qenë në grahmat e turit të shtypit Unstoppable . Në filmin biografik të dramës sportive, ajo luan Judy Robles, nënën e mundësit Anthony Robles.

Princesha Charlene vjedh shfaqjen me bustin e zbukuruar në pamjen më të fundit rrezatuese Gruaja e Princit Albert II mahniti në Çmimet Botërore të Rugby 2024 Faye James Redaktor i lartë 13 orë më parë 25 nëntor 2024, ora 12:28 GMT Princesha Charlene e Monakos solli elegancë dhe magjepsje në ceremoninë e Çmimeve Botërore të Rugby 2024 në kompleksin Sporting Monte-Carlo në Monako më 24 nëntor.  Familja mbretërore  ktheu kokën në një ansambël të sofistikuar të zi Alexander McQueen me një busti të zhytur me stoli të kombinuara me një xhaketë sportive të mprehtë. Pamja rrezatuese e Charlene  u kompletua me një stil elegant, minimalist, i cili shfaqte bukurinë e saj natyrore dhe sharmin e përjetshëm. Flokët e saj ishin stiluar në një stil elegant, dhe ajo kishte aksesorë me një palë vathë diamanti në formë lulesh, duke i shtuar vetëm sasinë e duhur të glamurit.

Ekskluzive: Familja mbretërore dhe kalorësit e shoqërisë së lartë konfirmuan se do të marrin pjesë në Ballin vjetor Debutante në Paris Le Bal des Debutantes do të zhvillohet më 30 nëntor Danielle Stacey Danielle Stacey Korrespondenti Mbretëror në internet Londra 2 dite me pare 22 nëntor 2024, 3:59 pasdite GMT Ndani këtë: Është pothuajse koha që disa nga anëtarët më të mirë të shoqërisë së lartë të dynden në Paris për ngjarjen më të pasur të vitit. Festivali vjetor Le Bal des Débutantes do të mbahet në Paris, Francë më 30 nëntor dhe do të shohë vajza të reja nga sfera e biznesit, argëtimit dhe aristokracisë nga Evropa, Azia, Afrika dhe SHBA të bëjnë debutimin e tyre social. Video e rekomanduar Ju gjithashtu mund të pëlqeni SHIKONI: Të veshurit më mirë në Le Bal des Debutantes 2023 Çdo debutues shoqërohet nga një kalorës, i cili mund të jetë një djalë i ri sipas zgjedhjes së saj, si një vëlla, kushëri, mik ose i dashuri, ose organizatorët e ngjarjes i gjejnë një ndeshje. Ndër kalorësit e këtij viti janë dy të rinj nga shtëpitë mbretërore evropiane - Princi Constantin d'Orléans dhe Archduke i Austrisë Karl-Konstantin Habsburg-Lothringen.

Maksimalizëm: më shumë është më shumë | stilet e dizajnit Maksimalizmi është më shumë se thjesht një zgjedhje e dizajnit të brendshëm. Është një mënyrë jetese që përqafon filozofinë “më shumë është më shumë”. Maksimalizmi fitoi popullaritet falë përzierjes së guximshme të modeleve, një kaleidoskopi ngjyrash dhe një përzierjeje të guximshme tekstesh. Bëhet fjalë për gjetjen e harmonisë në diversitet, ku trashëgimitë vintage bashkëjetojnë me artin bashkëkohor dhe ndikimet globale konvergojnë në një dhomë të vetme. Më shumë është më shumë në maksimalizëm | Midjourney Është një stil që inkurajon shprehjen personale duke përfshirë artikuj të dashur që tregojnë një histori me çdo centimetër hapësirë. Trendi sheh rikthimin e pëlhurave të pasura si kadifeja dhe mëndafshi, krahas xhevahireve të pasura dhe ngjyrave të pasura të drurit që i shndërrojnë dhomat në kanavacë të gjallë të individualitetit. Koleksionet e veprave të artit dhe objekteve shfaqen me krenari, dhe pjesët eklektike të mobiljeve vendosen përballë për të krijuar një mjedis dinamik dhe vizualisht stimulues. Thelbi i dizajnit maksimalist qëndron në aftësinë e tij për të krijuar hapësira unike, thellësisht personale që sfidojnë kufizimet e rregullave tradicionale të dizajnit. Ndërsa qëndrueshmëria bëhet gjithnjë e më e rëndësishme, maksimalizmi përfshin ripërdorimin dhe riciklimin. Ai u jep gjetjeve të vjetra dhe trashëgimive jetë të re, duke integruar kështu një mentalitet të ndërgjegjshëm për mjedisin në estetikën e tij të gjallë.Arti i të brendshmeve minimaliste | stilet e dizajnit Filozofia e dizajnit minimalist të brendshëm mund të përmblidhet në frazën “më pak është më shumë”. Kjo qasje e dizajnit synon të krijojë një ndjenjë thjeshtësie dhe elegance përmes përdorimit të mobiljeve dhe dekoreve minimale. Ai fokusohet në thjeshtësinë, funksionalitetin dhe bukurinë thelbësore, duke përdorur shpesh një gamë ngjyrash monokromatike ose neutrale dhe duke shmangur rrëmujën. Arredim minimalist | Midjourneya Në hapësirat minimaliste, ngrohtësia krijohet duke përzier teksturat dhe duke përdorur një skemë të ndrydhur ngjyrash, duke përfshirë nuanca të buta natyrore dhe një bërthamë monokromatike. Ky stil mbështetet në materiale të thjeshta dhe me cilësi të lartë dhe në sipërfaqe të forta e të qëndrueshme që janë të lehta për t’u mirëmbajtur dhe mbajtur të pastra. Ambientet minimaliste janë të parregullta dhe funksionale, duke u fokusuar në linjat e pastra dhe zbukurimet minimale. Guri, druri, qelqi dhe bambuja përdoren zakonisht në këto lloje të brendshme, me theks në cilësinë mbi sasinë. Konkluzioni Siç mund ta shihni, çdo stil ka hijeshinë dhe estetikën e tij unike që mund t’i përdorni për të realizuar vizionin tuaj. Pavarësisht nëse zgjidhni të shkoni me një stil ose përdorni elementë të ndryshëm për të krijuar tuajin, ju keni shumë zgjedhje. Pavarësisht nëse preferoni qetësinë e një shtëpie bregdetare ose guximin e një stili eklektik, çelësi është të identifikoni atë që ju rezonon. Pra, përqafoni stilin tuaj, eksperimentoni me tema të ndryshme dhe krijoni hapësira jetese që tregojnë historinë tuaj. https://woodworldalbania.com/

Stili japonez kombinon parimet e dizajnit japonez me një qasje minimaliste skandinave. Ai nxjerr në pah komoditetin, thjeshtësinë dhe përdorimin e materialeve natyrore si bastun prej palme kacavjerrëse dhe bambu për të kultivuar hapësira të qeta dhe të parregullta. Ky stil kombinon këto estetikë për të krijuar një stil dizajni harmonik dhe të ekuilibruar. livng room with green carpet and couch with lage windows in the background Një përzierje e dizajnit skandinav dhe japonez Me thjeshtësinë dhe minimalizmin në thelbin e tij, Japandi është shfaqur si një trend popullor i dizajnit vitet e fundit. Ofron një qasje të qetë dhe moderne për dizajnin e brendshëm dhe thekson përdorimin e materialeve natyrore. Në stilin japonez, shpesh do të gjeni drurë me ngjyra të çelura si lisi, hiri ose pisha, si dhe bambu, bastun prej palme kacavjerrëse dhe gurë. Këto materiale i shtojnë ngrohtësi dhe strukturë hapësirës duke ruajtur një ndjenjë thjeshtësie. Brendësia japoneze zakonisht karakterizohet nga një gamë ngjyrash neutrale e dominuar nga tone të buta, të tokës dhe nuanca të heshtura. E bardha, grija, bezha dhe ngjyrat e buta pastel krijojnë një atmosferë të qetë dhe qetësuese që të kujton estetikën skandinave. Herë pas here, thekse më të errëta, si p.sh. qymyri ose marina, mund të shtojnë thellësi dhe kontrast.

Qetësia skandinave | stilet e dizajnit Lëvizja skandinave e dizajnit u shfaq në mesin e shekullit të 20-të në vendet nordike të Danimarkës, Norvegjisë, Suedisë, Finlandës dhe Islandës. Karakterizohet nga thjeshtësia, minimalizmi, funksionaliteti dhe linjat e pastra. Dizajni skandinav u ngrit si një përgjigje ndaj lëvizjes moderniste, duke theksuar se objektet e bukura dhe funksionale të përditshme duhet të jenë të arritshme për të gjithë. Scandinavian style apartment Shtoni atë atmosferë Scandi në shtëpinë tuaj | Midjourney Dizajni skandinav feston dritën, natyrën dhe funksionalitetin. Ai mbështetet shumë në një gamë ngjyrash të bardha ose të bardha, duke theksuar format dhe materialet organike dhe natyrore. Ai thekson përfshirjen e dritës natyrale dhe përdorimin e pëlhurave dhe materialeve të tjera për të krijuar hapësira komode dhe intime. Për të përfshirë dizajnin skandinav, përdorni linja të pastra, materiale natyrore, një gamë neutrale ngjyrash dhe pjesë cilësore të punuara me dorë. Ky stil gjithashtu thekson një lidhje me natyrën, kështu që inkorporoni bimë në të gjithë shtëpinë tuaj.

Ringjallja e Art Deco | stilet e dizajnit Art Deco është një stil dizajni i guximshëm dhe i pasur që u shfaq në vitet 1920, i karakterizuar nga luksi dhe moderniteti. Ringjallja e Art Deco-s ndërthur magjepsjen me një avantazh modern, duke ruajtur trashëgiminë e viteve 1920 me materiale luksoze, një atmosferë magjepsëse dhe forma, modele dhe ngjyra të mrekullueshme gjeometrike ikonike. colorful apartment with gold couch and geometric shape art work Përditësoni dekorimin tuaj të artit me një qasje moderne | Midjourney Shtëpitë moderne mund të mbushen me një elegancë të stilit Art Deco përmes letër-muri me gjeometrike të theksuara dhe përdorimit strategjik të thekseve, mureve ose orendive. Shkathtësia e stilit manifestohet në interpretimet e tij të larmishme, nga elegante dhe moderne në të frymëzuara nga vintage. Ajo është duke u sjellë në hapësira të ndryshme si shtëpi dhe kafene. Për të shtuar këtë stil në shtëpinë tuaj, përdorni ngjyra të pasura dhe çifte me kontrast të lartë, si e zeza, ari ose e bardha dhe bluja. Druri i lakuar dhe sipërfaqet e pasqyruara të kombinuara me pëlhura prej kadifeje dhe mëndafshi krijojnë një atmosferë të prekshme, luksoze që nxjerr në pah thelbin e Art Deco-s dhe të viteve dekadente 1920. Qetësia skandinave | stilet e dizajnit Lëvizja skandinave e dizajnit u shfaq në mesin e shekullit të 20-të në vendet nordike të Danimarkës, Norvegjisë, Suedisë, Finlandës dhe Islandës. Karakterizohet nga thjeshtësia, minimalizmi, funksionaliteti dhe linjat e pastra. Dizajni skandinav u ngrit si një përgjigje ndaj lëvizjes moderniste, duke theksuar se objektet e bukura dhe funksionale të përditshme duhet të jenë të arritshme për të gjithë. Scandinavian style apartment Shtoni atë atmosferë Scandi në shtëpinë tuaj | Midjourney Dizajni skandinav feston dritën, natyrën dhe funksionalitetin. Ai mbështetet shumë në një gamë ngjyrash të bardha ose të bardha, duke theksuar format dhe materialet organike dhe natyrore. Ai thekson përfshirjen e dritës natyrale dhe përdorimin e pëlhurave dhe materialeve të tjera për të krijuar hapësira komode dhe intime. Për të përfshirë dizajnin skandinav, përdorni linja të pastra, materiale natyrore, një gamë neutrale ngjyrash dhe pjesë cilësore të punuara me dorë. Ky stil gjithashtu thekson një lidhje me natyrën, kështu që inkorporoni bimë në të gjithë shtëpinë tuaj. Japanesedi: përzierja perfekte | stilet e dizajnit Stili japonez kombinon parimet e dizajnit japonez me një qasje minimaliste skandinave. Ai nxjerr në pah komoditetin, thjeshtësinë dhe përdorimin e materialeve natyrore si bastun prej palme kacavjerrëse dhe bambu për të kultivuar hapësira të qeta dhe të parregullta. Ky stil kombinon këto estetikë për të krijuar një stil dizajni harmonik dhe të ekuilibruar. livng room with green carpet and couch with lage windows in the background Një përzierje e dizajnit skandinav dhe japonez Me thjeshtësinë dhe minimalizmin në thelbin e tij, Japandi është shfaqur si një trend popullor i dizajnit vitet e fundit. Ofron një qasje të qetë dhe moderne për dizajnin e brendshëm dhe thekson përdorimin e materialeve natyrore. Në stilin japonez, shpesh do të gjeni drurë me ngjyra të çelura si lisi, hiri ose pisha, si dhe bambu, bastun prej palme kacavjerrëse dhe gurë. Këto materiale i shtojnë ngrohtësi dhe strukturë hapësirës duke ruajtur një ndjenjë thjeshtësie. Brendësia japoneze zakonisht karakterizohet nga një gamë ngjyrash neutrale e dominuar nga tone të buta, të tokës dhe nuanca të heshtura. E bardha, grija, bezha dhe ngjyrat e buta pastel krijojnë një atmosferë të qetë dhe qetësuese që të kujton estetikën skandinave. Herë pas here, thekse më të errëta, si p.sh. qymyri ose marina, mund të shtojnë thellësi dhe kontrast.